An invisible red thread connects those who are destined to meet, regardless of time, place or circumstance. The thread may stretch or tangle, but will never break.
Enkele belangrijke data van onze adopties
inschrijving: september 04 cursus: januari 05-maart 05 beginseltoestemming: 16 juni 05 versturen dossier: 5 september 05 LID (login): 10 oktober 05 geboren: 6 februari 06 toewijzing: 2 februari 07 het eerste fotootje: 7 februari 07 gotcha-day: 19 maart 07 thuiskomst: 31 maart 07
inschrijving: 1 juni 07 verschijning JRB: 29 juni 07 MO: oktober-november 07 verschijning JRB: 20 februari 08 vonnis: 12 maart 08 intake: 18 maart 08 versturen dossier: 29 september 08 aanvraag verlenging: september 11
MO verlenging: maart 12 verschijning JRB: 4 april 12 verlenging vonnis: 16 mei 12
toewijzing: 14 mei 13 het eerste fotootje: 15 mei 13 gotcha-day: 1 juli 13
adoptionboard: 3 juli 13 thuiskomst: 13 juli 13
Hoe kunnen jullie ons kindje helpen om zich aan ons te leren hechten? Door zeker de eerste tijd enige afstand van hem/haar te houden! Door haar niet op schoot te nemen, te knuffelen of een aai over haar bolletje te geven!Door het kindje niet te veel aandacht te geven met geluiden,woorden,spelletjes etc.! Door haar niet rechtstreeks cadeautjes, koekjes, snoepjes etc. te geven! Kortom: Alle contacten moeten in de gewenningsperiode op haar papa en mama gericht zijn. Ook na deze eerste tijd blijft het van belang om rekening te houden, zij het in mildere vorm, met de ontwikkeling van het hechtingsproces. Met behulp van bovenstaande maatregelen zal zij worden geholpen om te wennen en zich te kunnen binden aan ons, als nieuwe ouders. Zij zal gaan beseffen: "Zij horen bij mij en ik hoor bij hen, alleen zij zijn mijn papa en mama!". Hierdoor zal het hechtingsproces op gang worden gebracht.
Een reis van duizend mijlen begint met een enkele stap.
Het verhaal van onze adoptieprocedures en onverwachte zwangerschap
Eindelijk hebben we vandaag ons geschiktheidsvonnis in handen. Doordat we contact opnamen met de jeugdrechtbank vertelde men ons dat ze het klaar liggen hadden om te versturen en ze vonden het dus geen probleem als we het zelf kwamen uithalen. Anders moesten we nog wachten tot volgende week om dit in onze handen te hebben. We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om onmiddellijk het vonnis door te faxen naar FIAC en een afspraak te maken voor een intake voor Thailand. Gelukkig zijn de 7 dossiers die ze dit jaar naar Thailand mogen sturen voor een aanvraag voor adoptie nog niet ingevuld en zijn wij normaal gezien (waarschijnlijk als één van de laatsten) bij de dossiers die in 2008 naar Thailand zullen vertrekken. Dinsdag zullen we onze intake doen. Dit wil zeggen dat we langsgaan bij het adoptiebureau en waarschijnlijk ons contract zullen tekenen (of toch meekrijgen om te tekenen) en de lijst zullen meekrijgen met de documenten die we moeten verzamelen om ons dossier samen te stellen om naar Thailand te sturen. Eén keer dit vertrokken is, zitten we opnieuw in een lange wachttijd.
Vorige dinsdag hebben we contact genomen met de rechtbank om te vragen wanneer we het vonnis zouden per brief ontvangen. Zij bevestigden ons dat het vonnis de dag zelf nog aangetekend verstuurd wordt. Dus normaal gezien is dit gisteren met de post vertrokken en zou er vandaag een briefje in de bus kunnen steken dat we de aangetekende zending op de post kunnen gaan afhalen. Spannend!
Vandaag verschenen we voor de jeugdrechter die daarna ons vonnis zal vellen voor een tweede adoptie. De vrouwelijke rechter was zeer vriendelijk en de wachttijd kort. We waren tegen 10h15 op de rechtbank aangekomen, moesten er normaal gezien om 10h30 zijn, en de griffie zei ons dat we onmiddellijk binnen mochten. Hij had dit nog niet dikwijls meegemaakt, maar er waren die dag maar 9 rechtzaken gepland. Hij heeft nog met ons een leuk praatje gedaan terwijl de rechter zich voorbereidde op onze zaak. Ze hadden al een half uur pauze genomen aangezien er heel wat partijen niet kwamen opdagen en dus waren we tegen 10h30 reeds terug buiten. De rechter had geen aan- of opmerkingen en zei dat onze beoordeling over de gehele lijn positief was. Meteen werd er ook een datum vastgelegd voor de uitspraak van het vonnis. Dit zal normaal gezien gebeuren op 12 maart. Dus nog we moeten nog even geduld hebben voor onze intake, want hiervoor hebben we een afschrift van het vonnis nodig wat we naar FIAC moeten faxen alvorens we een afspraak bij hun kunnen maken.
Vorig jaar hebben we een fles champagne gedronken en gehoopt dat ze tot in China wist dat we aan haar dachten op haar verjaardag. Dit jaar is het groot feest!
Vorige jaar waren we rond deze tijd in spanning aan het wachten op een toewijzing. Nu, zijn we nog steeds aan het genieten van onze toewijzing. De roze wolkjes die we toen ervaarden, zijn er eigenlijk nog steeds. We hebben dan natuurlijk ook het geluk dat wij een prachtige dochter hebben toegewezen gekregen, de mooiste, de liefste, de braafste (en soms de ondeugendste), maar zeggen dat niet alle ouders van hun kind? Ze leert nog dagelijks nieuwe dingen bij en we zijn apetrots op haar.
Toen we haar kregen was onze dochter een enorm verlegen kind. Tegenwoordig is ze een babbelkous. In ons bijzijn brabbelt ze steeds, natuurlijk verstaan we van dat taaltje op dit moment nog niet zo erg veel. Bij vreemden zal ze nog steeds verlegen zijn, maar ook hier komt verandering in. Nu kopieert ze dingen die wij zeggen en doen. Allemaal heel onverwacht want als je haar dan vraagt het te repeteren, zwijgt ze of zegt ze of doet ze iets compleet anders. De peuterpuberteit begint ook duidelijk de kop op te steken. Terwijl ze vroeger fijn alles deed wat wij vroegen en voorstellen, zal ze nu standaard nee zeggen en met haar hoofd schudden. Ze wil niets meer, niet eten, niet drinken, niet spelen... tot dat we dan zelf beginnen te eten, dan is ze snel daar om toch maar niets te missen. Haar lievelingstvprogramma is niet meer bumba zoals eerder, nu zijn het de wawa's geworden.
Ze werken snel op de jeugdrechtbank van Tongeren! Vandaag ontvingen we via aangetekend schrijven beiden een oproepingsbrief. Op 20 februari zal onze zaak voor de jeugdrechter verschijnen, daarna zullen we normaal gezien ons vonnis voor een beginseltoestemming krijgen voor een tweede adoptie. Dan is het daarna nog maximaal 2 maanden wachten tot dat de griffie de beginseltoestemming klaar heeft om ons dossier naar het adoptiebureau te sturen. Wanneer dit gebeurd is kunnen we op intake bij het adoptiebureau en beginnen onze documenten te verzamelen om het dossier samen te stellen wat naar het land van herkomst moet. Daarna belanden we opnieuw in de wachttijd voor een paar jaar waarschijnlijk.
Sinds juni zijn we begonnen aan een tweede adoptieprocedure. Vlak nadat we ons dossier destijds naar China stuurde is de Belgische adoptieprocedure veranderd. Nu is het dus de rechtbank die moet beslissen of we al dan niet mogen adopteren, ipv het CAW die het maatschappelijk onderzoek doen en kunnen we dus ook niet meer onze aanvraag voor adoptie bij een Waals adoptiebureau doen. Drie weken na onze aanvraag voor een tweede adoptie bij kind en gezin hadden we ons tussenvonnis al in de bus. Dit tussenvonnis zegt enkel dat er een maatschappelijk onderzoek bevolen wordt bij een CAW dat dan een verslag moet opmaken. Op basis van dit verslag beslist de jeugdrechter of wij een tweede kindje mogen adopteren. Wij hebben deze gesprekken met de psychologe en maatschappelijk werker in de maanden oktober-november 2007 gehad. 21 december werd ons dossier overgemaakt aan kind en gezin en eergisteren hebben zij ons dossier doorgestuurd aan de rechtbank. Wij hadden de aanvraag gedaan voor een kopij van het verslag te verkrijgen en hebben dit gisteren in de bus gekregen. In het verslag geeft het CAW ons een positieve beoordeling en dus een positief advies naar de jeugdrechter toe. Voor zover wij op de hoogte zijn is er vorig jaar geen enkel positief advies veranderd door de jeugdrechter en zullen we zo goed als zeker een tweede kindje mogen adopteren. Nu moeten we dus nog afwachten tot onze zaak voorkomt op de jeugdrechtbank. We verwachten dat dit volgende maand zal zijn. Wanneer we het vonnis ontvangen kunnen we ons inschrijven bij een adoptiebureau.
De beste wensen aan iedereen! Moge de wachttijden kort zijn en de toewijzingen veelvuldig! Noralie heeft van de feesten en de pakjes genoten. We hebben nieuwjaar met vrienden gevierd en zijn met zijn allen (kindjes inclusief) er blijven slapen. Dit vond ze enorm leuk om met zoveel kindjes te zijn. Het echte samenspelen doet ze nog niet, maar spelen des te meer. Deze maand gaan we normaal gezien met de bouw van ons nieuwe huis beginnen, als het niet gaat vriezen. De vorderingen zullen ook te volgen zijn op een blog. De link: www.bloggen.be/borgloon .
De sint is vorige week langsgeweest! Hij heeft voor Noralie een keukentje, een winkeltje en heel wat toebehoren voor het keukentje en winkeltje gebracht en bij de onthaalmoeder had de sint ook nog een poppetje gebracht. Bij de oma's had de sint een deel van haar nieuwe peuterslaapkamer gebracht. Nu kan ze samen met mama koken en winkelen. Ze geniet van haar nieuwe speelgoed en is er niet meer weg te slaan, ze was een beetje uit haar oude speelgoed gegroeid. Kleine meisjes worden groot! Vandaag heeft ze zelfs voor de eerste keer een potje yoghurt helemaal alleen uitgelepeld. We staan steeds weer met verstomming dat ze al zoveel dingen geleerd heeft op zo korte tijd. Uiteindelijk is ze nog maar 9 maanden bij ons en toen we haar gingen ophalen kon ze enkel een paar minuutjes rechtzitten.
Noralie geniet van de feestlichtjes die er momenteel in de straten hangen. Dit weekend wordt ook bij ons de kerstboom gezet, voor het eerste jaar zullen we enkel plastieken ballen gebruiken, voor de veiligheid.
Ons meisje is een echt fiere meid, ze heeft spijtig genoeg nog steeds niet veel en erg dun haar, maar sinds kort kunnen we er een staartje (palmboompje) in maken. Ze is heel fier dan en vraagt er zelf naar om haar een staartje te maken.
Als je op het fotoalbum klikt kan je de laatste foto's terugvinden.
Met onze dochter gaat alles enorm goed. Ze leert graag dingen bij en kopiëert alles wat we doen. Gelukkig gaat de sint voor haar enkele dingen brengen (zo beloofde hij toch aan ons) waarbij ze dat kopiëren in de praktijk kan omzetten (foto's zullen ongetwijfeld volgen). Maw dan hoeft ze mama niet meer na te doen als ze kookt door in haar emmertje met haar schepje te roeren en zal ze echte (mini)pannetjes kunnen gebruiken. Winkelen is ook een feest voor onze dochter. In de plaatselijke supermarkt hebben ze kleine karretjes, ze komt er zelfs niet bovenuit, maar ze duwt ze alsof ze zelf aan het winkelen is en volgt mama heel goed. Wanneer we aan de kassa komen tracht ze zelf alles reeds op de band te leggen.
Onze dochter groeit enorm. Ze groeit bijna een cm per maand sinds dat ze bij ons is. Het baby-zijn is er nu helemaal vanaf. Ze wil steeds meer dingen zelf doen. Zelf aan het bekertje drinken (met veel gemors), zelf de deuren dicht doen, lichtknoppen bedienen (en alle andere knopjes die ze kan vinden)... Bij de onthaalmoeder heeft ze ook al leuke dingen geleerd, zoals kleuren en met vingerverf spelen. Ze geniet er enorm van om de ganse dag met de andere kinderen te spelen en is een erg zorgzaam type voor kleine kindjes. Kortom zoals je aan de foto's kan zien, het gaat ons goed!
Vandaag is het exact 2 jaar geleden dat we ons dossier naar China verstuurden. Toen dachten we nog binnen de 5-6 maanden een toewijzing te krijgen, door de oplopende wachttijd zijn we nu nog maar 5 maanden thuis met onze dochter. Toch zouden we het niet meer anders gewild hebben en zijn we nog steeds enorm gelukkig dat we onze dochter gekregen hebben. De deugniet begint slimmer en slimmer te worden. Ze is ook nu net groot genoeg om vanalles van de tafel en het aanrecht te nemen. Dus op dit moment moeten we dikwijls "nee" zeggen en heel goed opletten wat we binnen haar bereik plaatsen. Ze is een beetje verkouden en deze morgen snuitte ze heel zelfstandig haar neus, zonder dat iemand het haar aanleerde! Blokjes stapelen begint ook beter en beter te gaan. Tis wel een pietje precies, de blokjes hebben op één zijde een cijfertje en de cijfertje moeten allemaal aan dezelfde kant, anders is ze niet tevreden!
Vorige week zijn we een aantal dagen aan zee geweest. Onze dochter vindt het zalig om in de speelhuisjes op het strand te spelen en op de schuifaf. Vooral het roze speelhuisje was haar favoriet, zoals jullie kunnen zien op de nieuwe foto's die terug te vinden zijn in het album (linksboven). We hebben een zeer stoere dochter gekregen, ze geeft geen kick bij de kapper en vindt het ook precies niet erg om 8 tanden tegelijk te krijgen! Inderdaad, momenteel zijn er 8 tanden tegelijk aan het doorkomen (4 hoektanden en 4 kiezen), enfin dit zijn toch de tandjes die mama en papa al kunnen terugvinden. Vervelend is ze bijna nooit, enkel wanneer ze slecht geslapen of honger heeft, dan kan ze wel haar vervelende kantjes laten zien. Maar wie is niet ambetant als hij/zij honger heeft of moe is? Ze is ook al 4 cm gegroeid sinds ze bij ons is, dat is ongeveer een centimeter per maand! Alles wat we zeggen verstaat ze, daar zijn we heel zeker van, behalve wanneer ze stout wil zijn, dan spreken we precies 'Chinees'?!
Zoals jullie kunnen zien op de foto's begint onze prinses zich te ontpoppen als een echt fotomodel. Ze begint het leuker en leuker te vinden dat mama steeds overal met de camera opduikt als zij weer een prachtige pose aanneemt. Voor het overige is de zomervakantie druilerig en zijn we dus genoodzaakt veel binnen te spelen. Bij de onthaalmoeder gaat ook alles opperbest. Ze vind het enorm raar dat andere kindjes een tutje in de mond hebben en doet dan dus niet liever dan deze tut stiekem (als de onthaalmoeder niet kijkt) uit hun mond te halen, om ze na een concert van de getroffen kindjes, er weer terug in te duwen. Het lopen begint ook te vlotten, intussen kan ze al echt snel zijn en wordt de conditie van mama en papa dus regelmatig uitgetest. Wanneer we haar karakter nu bekijken, ten opzichte van de eerste maand dat ze bij ons was, is ze helemaal opengebloeid. Ze is een echte wildebras geworden, ook een beetje eigen aan de leeftijd natuurlijk, die niets liever doet dat alles wat mama doet nadoen. Zo helpt ze het afwasmachine leegmaken (enkel de niet-gevaarlijke dingen natuurlijk), stopt ze haar bavetten steevast in de wasmachine, of haalt ze deze ook weer leeg, borstelen doet ze ook graag, ze krijgt dan het handborsteltje, tandjes poetsen, haartjes kammen, en liefst nog mama helpen op de computer met typen of met haar gsm bellen en ronddragen.
Onze dochter heeft vorige week haar eerste stapjes gezet van de stoel naar de tafel. Ze liep wel al een paar weken als mama of papa aan het einde van de wandeling van 1 meter ver stonden, maar nog niet zonder aanmoediging. Deze week is ze stilletjesaan beginnen van meubel naar meubel te stappen en nu loopt ze ons al overal achterna, grappig om te zien. Als ze een beetje haar evenwicht verliest dan bukt ze zich op haar hurken gaat ze dan zitten om haar evenwicht terug te vinden en dan staat ze terug recht om verder te stappen. Ze kan dus nu wel plots heel erg veel, gisteren was ze zelfs twee trappen op gelopen, als ze valt kan ze zelf terug opstaan, ze begint zelfs al af en toe echt te lopen, met meestal een valtpartij als einde. Dansen kan ze ook nu zonder haar vast te houden (dat is pas een evenwichtsoefening!) en gisteren stond ze ook al even op één been, grappig hoe ze alles aan het uittesten is. Nu de zomervakantie eraan komt zal ze dus niet meer haar knieën moeten open kruipen en kan ze dus fijn lopen! We zijn nu 3 maanden thuis, maar het lijkt voor ons alsof ze er altijd al is geweest!
De laatste foto's van de voorbije maand werden in het fotoalbum gezet. Foto's van Bokrijk, kinderboerderij Kiewit en Bilzen, diverse foto's van thuis. Gewoon klikken op de foto linksboven om het volledige album te zien.
Het is al een hele poos geleden dat we nog iets schreven, maar buiten dat we een geweldige dochter hebben waar we enorm van genieten, hebben we niet echt veel nieuws te vertellen. Ze stapt nog steeds niet zelfstandig, dit zal wel beteren, wanneer ze naar de onthaalmoeder zal gaan (volgende maand). Ze steekt nog steeds kattekwaad uit, om aandacht te trekken! Dit is al een beetje geminderd, ze merkt toch dat mama en papa fijner zijn als ze niet boos zijn. Vorige week hebben we bezoek gehad van Mariet. Zij is vorige maand geboren en haar mama en familie was nog niet bij ons op bezoek kunnen komen sinds we in België zijn. Noralie vond het geweldig zo'n levend 'poppetje' om te aaien, dat is haar lievelingsbezigheid momenteel alles aaien. De geitjes in de kinderboerderij, de konijntjes, mensen... Mama en papa alterneren nu met thuis zijn, als mama werken is blijft papa thuis en andersom en zij vindt alles ok. Ze is telkens dolgelukkig wanneer de ander thuiskomt van het werk en dat maakt het voor ons ook leuk natuurlijk. Buiten een drukke agenda die zij met plezier volgt, is er dus voorlopig geen nieuws.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek. We vinden het altijd leuk om te weten wie er onze blog volgt of interessant vindt.
Vorig jaar hebben we een fles champagne gedronken en gehoopt dat ze tot in China wist dat we aan haar dachten op haar verjaardag.
