An invisible red thread connects those who are destined to meet, regardless of time, place or circumstance. The thread may stretch or tangle, but will never break.
Enkele belangrijke data van onze adopties
inschrijving: september 04 cursus: januari 05-maart 05 beginseltoestemming: 16 juni 05 versturen dossier: 5 september 05 LID (login): 10 oktober 05 geboren: 6 februari 06 toewijzing: 2 februari 07 het eerste fotootje: 7 februari 07 gotcha-day: 19 maart 07 thuiskomst: 31 maart 07
inschrijving: 1 juni 07 verschijning JRB: 29 juni 07 MO: oktober-november 07 verschijning JRB: 20 februari 08 vonnis: 12 maart 08 intake: 18 maart 08 versturen dossier: 29 september 08 aanvraag verlenging: september 11
MO verlenging: maart 12 verschijning JRB: 4 april 12 verlenging vonnis: 16 mei 12
toewijzing: 14 mei 13 het eerste fotootje: 15 mei 13 gotcha-day: 1 juli 13
adoptionboard: 3 juli 13 thuiskomst: 13 juli 13
Hoe kunnen jullie ons kindje helpen om zich aan ons te leren hechten? Door zeker de eerste tijd enige afstand van hem/haar te houden! Door haar niet op schoot te nemen, te knuffelen of een aai over haar bolletje te geven!Door het kindje niet te veel aandacht te geven met geluiden,woorden,spelletjes etc.! Door haar niet rechtstreeks cadeautjes, koekjes, snoepjes etc. te geven! Kortom: Alle contacten moeten in de gewenningsperiode op haar papa en mama gericht zijn. Ook na deze eerste tijd blijft het van belang om rekening te houden, zij het in mildere vorm, met de ontwikkeling van het hechtingsproces. Met behulp van bovenstaande maatregelen zal zij worden geholpen om te wennen en zich te kunnen binden aan ons, als nieuwe ouders. Zij zal gaan beseffen: "Zij horen bij mij en ik hoor bij hen, alleen zij zijn mijn papa en mama!". Hierdoor zal het hechtingsproces op gang worden gebracht.
Een reis van duizend mijlen begint met een enkele stap.
Het verhaal van onze adoptieprocedures en onverwachte zwangerschap
06-03-2007
Verslag van de afreisvergadering
We vertrekken zaterdag de 17de maart en blijven ongeveer 14 dagen tot de 31ste. Het is een vrij grote groep waarmee we gaan vertrekken. 9 koppels tegelijk vertrekken naar Peking, vandaar gaat de groep gesplitst worden. 1 koppel blijft in Peking, een ander koppel gaat naar een andere provincie (Hebei, dacht ik) en 7 koppels, waaronder wij, vliegen door naar Nanchang (Jiangxi). De dag na aankomst (in China maandagmorgen), krijgen we onze dochters (allemaal meisjes in de groep van 7). En diezelfde namiddag al moeten we naar de notaris gaan en een hele hoop papierwerk in orde laten maken. De volgende 2 dagen hebben we enkele bezoeken op het programma staan en nog enkele documenten om in orde te maken. Dan vliegen we terug naar Peking om de adoptie ook daar in orde te maken. Ook hier weer zijn er heel wat diensten die we moeten aflopen zoals de Ambassade en dergelijke. We bezoeken een paar tempels, het zomerpaleis, de muur en de verboden stad, een druk programma naast de formaliteiten dus. Op dit moment is het voor ons nog een beetje een warboel wat er allemaal staat te gebeuren, maar dit zal wel loslopen als we ginder zijn. We hebben weer een hele bundel papieren gekregen om te lezen en op te volgen. Ook nog dingen die we hier nog moeten gaan halen. Zo moeten we nog langs de arts voor medicatie voor baby's en voor ons natuurlijk en moeten we nog een hele hoop cadeautjes meenemen, voor de directie van het weeshuis en de nannies en zo. Het enige wat nog een beetje een probleem is, is dat we de vliegtickets nog niet in ons bezit hebben en we wachten nog op onze toestemming van China om af te reizen, zonder deze toestemming mogen we niet vertrekken!!! Normaal gezien komt deze wel tijdig aan, maar Amarna had ze nog niet ontvangen en deze moeten we dus waarschijnlijk in de loop van volgende week gaan afhalen. Ten laatste op de moment dat we afreizen, want we vertrekken, voorlopig, naar alle waarschijnlijkheid, voor de deur van Amarna in Brussel met de bus richting Schiphol (Amsterdam) en zullen dus ook terugkeren met de bus naar Brussel. Voor ons is dat een beetje een omweg, dus denken we er aan om misschien ons te laten ophalen in Schiphol en rechtstreeks naar huis te komen. Het vertrek (omdat we dan toch slechts met 2 zijn) zullen we wel zowiezo vanuit Brussel samen met de groep doen. Het begint nu wel heel erg dicht bij te komen!
Vanavond hebben we de afreisvergadering. Dan leren we alle koppels kennen die met ons mee zullen gaan naar China en gaan we alle details voor de reis te weten komen.
Dit is wat ons ook te wachten staat. Veel volk, babies die wenen en papieren die moeten ingevuld worden. Kortom volgens vele ervaringsdeskundigen een chaos bij de overhandiging van de kindjes.
Graag willen we iedereen bedanken, in naam van ons ganse gezinnetje, voor de toffe reacties die we tot nu toe al kregen op deze weblog. Wanneer we in China zijn, zullen er ongetwijfeld nog reacties op onze berichten komen en we willen jullie toch laten weten dat we ze zeker allemaal lezen, ook al hebben we momenteel, door het vele geregel niet echt veel tijd meer over om altijd overal op te reageren. Dit wil echter niet zeggen dat we het niet leuk vinden. We vinden het immers heel leuk om op deze manier in contact te blijven met iedereen en iedereen op de hoogte te kunnen houden van deze spannende periode in ons leven. Vooral de familie/vrienden en kennissen die we door ons drukke leven veel te weinig kunnen ontmoeten en spreken.
Nu begint het echt dichter bij te komen. We hebben de tickets betaald en normaal gezien is het enige wat we nog moeten doen, behalve inpakken en vertrekken, het reisschema ontvangen van Amarna voor onze reis. Waar we vertrekken en wanneer precies, naar 't schijnt, zouden we met de bus naar Amsterdam (Schiphol) vertrekken en terugkomen ipv met het vliegtuig. Of deze bus ook vanaf Zaventem vertrekt en terugkomt op Zaventem, moeten we nog afwachten. Dit zullen we maandag vernemen.
Hieronder een leuk filmpje van een hindernissenparcours voor kleuters. Het leuke is dat diegenen die het wensen de tekst alvast met deze karaokeversie van het bijhorende Chinese liedje kunnen oefenen!!!
We hebben de visa afgehaald, welgeteld 5 minuten zijn we binnen geweest. Briefje afgegeven, paspoorten teruggekregen en 60 euro betaald.
Intussen zijn we ook even bij de nieuwe onthaalmoeder langs geweest om onze dochter in te schrijven en hebben we te horen gekregen dat we toch niet via Parijs zullen vliegen met AIR FRANCE wegens geen plaats meer op het vliegtuig, maar dat de tickets voor de vlucht via KLM geboekt zijn en dat we dus gewoon in Zaventem zullen vertrekken en toekomen.
Nu nog even die mensen van het reisbureau terug contacteren voor onze gegevens.
Door het verlof van de Chinese Ambassade voor het Chinese Nieuwjaar hebben we iets langer dan normaal moeten wachten op onze visa. Sinds vrijdag is de visa klaar en morgen gaan we hem afhalen.
Intussen zitten we niet stil: adoptie- en ouderschapsverlof regelen, welkomsdrink regelen, kleertjes kopen en krijgen van andere ouders waar de kindjes uit gegroeid zijn. Waarvoor dank trouwens! Het adoptieverlof moest bij mijn werk (Ankie) via een aangetekende brief aangevraagd worden, het ouderschapsverlof moest ook per brief aangevraagd worden, maar die moest niet aangetekend opgestuurd worden. We hebben ook al nagevraagd hoe we het kindergeld en de adoptiepremie moeten aanvragen en bij welke kas dit moet gebeuren, maar dit kan pas in orde gebracht worden wanneer we terug zijn. Die eerste maandag gaat enorm druk worden om alles geregeld te krijgen. Enfin de brief voor de verlofdagen is opgesteld en verstuurd. Dus dit is alweer in orde. Het is een heel geregel, maar het lukt ons voorlopig nog. Gelukkig dat we zoveel nog moeten in orde brengen voor ons vertrek, op die manier komt het snel dichterbij en zitten we niet onze nagels op te eten van de spanning en het wachten.
Via een Amerikaanse website kan men de finding ad terugvinden van je adoptiekindje. Dit is het verplicht artikeltje wat voor elk vondelingetje in China in de krant wordt gezet, met een foto (die eerder genomen is dan diegene die wij ontvingen) om de geboorteouders terug te vinden. Wij hebben de aanvraag voor de krant met dit artikeltje van Noralie ingediend , enkele dagen geleden. Vandaag kregen we al een email met het bericht dat ze deze krant in hun bezit hebben en met de melding natuurlijk om een betaling over te maken zodanig dat zij deze krant naar ons kunnen versturen. We gaan de betaling zo snel mogelijk doen, dan hebben we weer wat extra informatie over onze dochter voor later. En weer een extra fotootje!!!
De 5de maart hebben we ons afreisgesprek en gaan we meer details krijgen over de reis die we gaan maken. Op die moment zullen we ook waarschijnlijk al de tickets krijgen of de info om te betalen en de tickets achter. Dit wisten ze nog niet zeker. Het zou ook nog kunnen dat we al een dag eerder zullen vertrekken, de vrijdag omdat dit misschien wel veel goedkoper ging uitkomen. Zowiezo zullen we de 31ste terug zijn. Enfin dit alles zal ons bevestigd worden op 5 maart. Die datum staat alvast vast.
Gisteren nog eens contact gehad met Amarna. Onze afreisdatum is bevestigd! We vertrekken dus de 17de maart naar China met AIR FRANCE. Dus waarschijnlijk zullen we de Thalys moeten nemen naar Parijs en zullen we dus ook niet in de vlieghaven vertrekken en aankomen, maar in Brussel-Zuid met de Thalys. Het uur van vertrek en aankomst is nog niet zeker. We moeten hiervoor nog de uren doorkrijgen van het adoptiebureau en deze zullen we pas binnen twee weken ontvangen op de afreisvergadering. Hierover is er ook nog enige discussie wanneer deze zal doorgaan. De 5de, 6de of 7de maart. Eerst was er de 6de afgesproken, maar blijkbaar zijn er een aantal koppels die dan niet kunnen. Hierover moeten we dus nog bevestiging ontvangen over die datum.
De Chinezen vieren Nieuwjaar heel erg. Ze nemen hier minstens een week verlof voor, sommige bedrijven en streken zelfs 2 weken. Dus deze week zijn alle bedrijven in China dicht. Vandaar ook dat de toewijzingen die net voor ons gebeurden (Maryse, Jos en Bei), een aantal weken later vertrekken. Wij hebben geluk dat we net niet in deze periode moeten afreizen, maar pas volgende maand. Hierdoor komt het dat wij zo vlug na hun afreizen. De Chinese Ambassade is ook deze week dicht, tot de woensdag.
Vandaag is het Chinees Nieuwjaar! Gelukkig Nieuwjaar allemaal! Het vorige jaar, het jaar waarin onze dochter geboren werd, was het jaar van de Hond. Zij was waarschijnlijk de eerste vondeling van het nieuwe jaar in het weeshuis waar ze verblijft, want de naam die het weeshuis haar gaf (Xin Nian) betekent Nieuwjaar. Dit jaar is het jaar van het Varken. Over het algemeen een voorspoedig jaar. Kindjes in dit jaar geboren zouden met veel rijkdom beloond worden. Dit in tegenstelling tot de kinderen, geboren in het jaar van de Hond. Toch zijn we er zeker van dat ons Noralie niets te kort zal komen.
Om ons een beetje te kunnen voorbereiden op onze reis hebben we aan deze blog het weer in Peking en Nanchang toegevoegd. Nanchang is de hoofdstad van de provincie Jiangxi waar we eerst een week zullen verblijven en waar onze dochter nu is. De tweede week zullen we in Peking verblijven voor toeristische uitstappen en formaliteiten.
Binnenkort vertrekken wij naar China. Bij de thuiskomst zouden wij het ten zeerste op prijs stellen dat er aandacht is voor de situatie waarin onze dochter en wij ons bevinden. Wij willen daarom nog even terugkomen op het onderwerp hechting. Hieronder kan u de tekst vinden die we reeds eerder op de website plaatsten in verband met dit onderwerp. Omwille van de komst van ons kindje rekenen we op jullie begrip en medewerking. Hou er in ieder geval rekening mee dat deze hechtingsperiode, waarin bezoek aan huis niet gewenst is, enkele weken zal duren. Bellen of e-mailen kan natuurlijk altijd! Er zal een welkomsfeestje georganiseerd worden binnen een aantal maanden waar jullie onze schat zullen kunnen bewonderen. We zullen natuurlijk ook jullie via de weblog op de hoogte houden van de eerste maanden thuis. Voor diegenen die helemaal niet meer kunnen wachten: jullie zijn allen welkom wanneer we terugkomen van China op de vlieghaven.
Bedankt alvast voor jullie begrip en medewerking.
De hechting Natuurlijk is ons kindje een kind als ieder ander. Wij willen zeker haar niet in een uitzonderingspositie te plaatsen. Toch brengt de geadopteerde achtergrond van haar omstandigheden met zich mee waar wij als kersverse ouders rekening mee moeten houden, wil zij kunnen opgroeien tot een gelukkig persoon. Zonder al te zwaar over te komen, willen wij hier wat vertellen over het zogenaamde hechtingsproces. Wij hopen dat jullie hierdoor begrip voor onze nieuwe situatie kunnen opbrengen! We willen absoluut niet vingerwijzend, neurotisch of betweterig overkomen. Integendeel, we willen juist duidelijkheid scheppen om straks lastige of pijnlijke situaties te voorkomen!
Het hechtingsproces (éénkennig worden) Het hechtingsproces komt er kort gezegd op neer dat het voor elk kind van essentieel belang is, dat het zich in de eerste levensjaren volledig kan hechten aan de ouders. Door middel van deze fundamentele hechting kan het kind op latere leeftijd met een gevoel van basisveiligheid en vertrouwen in het leven staan. Adoptie is in die zin bijzonder, dat het hechtingsproces zich niet vanzelf ontwikkelt. Dit in tegenstelling tot wanneer er een biologisch eigen kind geboren wordt. Door onstabiele ervaringen in het verleden is het beslist niet vanzelfsprekend dat er een vertrouwensband ontstaat tussen het kind en de adoptieouders. De band met een adoptiekind moet de kans krijgen om te groeien. Als dit proces niet goed wordt begeleid loopt het geadopteerde kind het risico om onveilig gehecht te raken. Het is niet in staat een diepe en hechte vriendschap of relatie op te bouwen. Dat dit een negatieve invloed zal hebben op de ontwikkeling, en daarmee dus ook de toekomst van een kind, zal voor elk weldenkend mens duidelijk zijn.
Het hechtingsproces van ons kindje. Voor hem/haar gaat het leven bij ons straks pas echt van start. In China heeft zij al een heel bewogen leventje meegemaakt. Omdat zij waarschijnlijk nog geen stabiele en blijvende relatie met een vaste verzorger heeft gekend, is zijn/haar hechtingsproces min of meer verstoord geraakt. Bovendien heeft zij totaal geen besef van wat haar de afgelopen weken allemaal is overkomen, laat staan dat zij weet dat wij haar nieuwe ouders zijn geworden. Toch zal zij zeker aanvoelen dat zijn/haar wereld compleet is veranderd. Zij zal hierdoor flink in de war kunnen zijn. Wij willen jullie dan ook vragen hem/haar te ondersteunen in de opbouw van een veilige en vertrouwde basis. Deze menselijke levensvoorwaarden zal zij in eerste instantie moeten ontwikkelen door een hechte relatie met ons als "papa en mama" aan te gaan.
Welke vormen van hechting zijn er? Er is veilige hechting en onveilige hechting. 75 % van alle kinderen vertonen veilige hechting. Deze kinderen gaan bijvoorbeeld gewoon door met spelen als een van de ouders de kamer verlaat. Dit in de wetenschap dat ze erop kunnen vertrouwen dat deze ouder ze niet achter zal laten en terug zal komen. Normaal gesproken hebben kinderen hierop leren vertouwen. In situaties met verlieservaringen kunnen kinderen hierin, voor hun gevoel, bedrogen uitkomen. Bijvoorbeeld bij een overlijden van een van de ouders op jonge leeftijd. Dergelijke verlieservaringen zijn voor jonge kinderen erg traumatisch. Adoptiekinderen hebben een dergelijke verlieservaring op jonge leeftijd al minstens 1 of 2 keer bewust ervaren. De eerste keer toen de biologische ouders hen te vondeling hebben gelegd, ze hun vertrouwde omgeving moesten verlaten. De tweede keer op het moment dat de (vaste) verzorger of pleegouders hun uitzwaaien om met hun adoptieouders mee te gaan, waarbij ze tevens alles wat hen vertrouwd en bekend voor kwam wederom achter moeten laten . Dit alles maakt de kans groot dat adoptiekinderen op hun hoede zijn en bijvoorbeeld eerst de kat uit de boom willen kijken en dit zal zich uiten in vermijdende hechting, of zich juist als aan een strohalm vastklampen aan de nieuwe adoptie ouders in de vorm van angstige hechting. Beide situaties zijn niet goed voor een kind. Het kind moet opnieuw leren er op te kunnen vertrouwen dat zijn nieuwe ouders er zijn en als ze weggaan weer terug komen.
Help ons onveilig hechting te voorkomen Onveilige hechting ontstaat wanneer het kind niet altijd op zijn ouders kan terugvallen. Te weinig aandacht en zorg in de vroege kinderjaren kunnen de basisveiligheid en het basisvertrouwen van het kind in de weg staan. Het zal zich niet veilig voelen en minder vertrouwen in ouders/verzorgers krijgen. Dit kan zich uiten in klampgedrag (angstige hechting). Sommige kinderen voelen zich zo onveilig dat ze hun ouders niet durven loslaten uit angst deze te verliezen. Ze vertrouwen er niet op dat de ouder weer terug zal keren. Ze maken geen contact met andere kinderen of volwassenen en klampen zich soms letterlijk vast aan de ouder en lopen deze de hele dag achterna. Een andere manier van uiten van een onveilige hechting is: allemansvriendje zijn (vermijdende hechting). Ze gaan alleen maar oppervlakkige contacten aan. Ze maken wel gemakkelijk contact met iedereen, maar maken daarin geen onderscheid tussen buurvrouw of ouders. Ze kunnen geen intieme relaties aangaan. Deze kinderen durven geen nabijheid te zoeken, zijn niet gewend om getroost of aangehaald te worden en zullen dit ook steeds proberen te vermijden. Ze durven hun gevoel niet te laten zien en sluiten zich hiervoor af door hard te zijn voor zichzelf en hun omgeving. Deze kinderen lijken heel zelfstandig, maar dit is schijnzelfstandigheid gebaseerd op angst.
Hoe kunnen jullie ons kindje helpen om zich aan ons te leren hechten? Door zeker de eerste tijd enige afstand van hem/haar te houden! Door haar niet op schoot te nemen, te knuffelen of een aai over haar bolletje te geven!Door het kindje niet te veel aandacht te geven met geluiden,woorden,spelletjes etc.! Door haar niet rechtstreeks cadeautjes, koekjes, snoepjes etc. te geven! Kortom: Alle contacten moeten in de gewenningsperiode op haar papa en mama gericht zijn. Ook na deze eerste tijd blijft het van belang om rekening te houden, zij het in mildere vorm, met de ontwikkeling van het hechtingsproces. Met behulp van bovenstaande maatregelen zal zij worden geholpen om te wennen en zich te kunnen binden aan ons, als nieuwe ouders. Zij zal gaan beseffen: "Zij horen bij mij en ik hoor bij hen, alleen zij zijn mijn papa en mama!". Hierdoor zal het hechtingsproces op gang worden gebracht.
Overdreven, al die regels? Wij kunnen ons helemaal voorstellen dat bovenstaand betoog op jullie misschien wat overdreven of geforceerd overkomt. Ook wij hadden het fijner gevonden wanneer ons kindje direct jullie aandacht en genegenheid had mogen ontvangen. Toch willen wij ons houden aan de zeer dringende adviezen die wij kregen van de specialisten op adoptiegebied. Door ons vooral in de beginperiode zo goed mogelijk aan deze adviezen te houden, zal zij een vaste en veilige basis voor de toekomst kunnen opbouwen. Hoe lang deze beginperiode zal duren weten we nu nog niet. De deskundigen adviseren een periode van 3 maanden, maar of dit echt noodzakelijk zal zijn willen we laten afhangen van de ontwikkeling van het kindje. Zij krijgt op deze wijze het vertrouwen dat wij er altijd voor haar zullen zijn. Met die zekerheid op zak kan ons kindje de rest van de wereld gaan verkennen en gezonde contacten met anderen aangaan.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek. We vinden het altijd leuk om te weten wie er onze blog volgt of interessant vindt.
