Zoeken, worden, zijn
over het zoeken, het worden en het zijn...
02-05-2011
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.moeilijke tijden
De laatste maanden heb ik het ontzettend moeilijk.
Begrijp me niet verkeerd. ik heb nog steeds een schat van een dochter en ik hou er nog steeds zielsveel van!
Maar een kindje hebben, houdt ook een spiegel voor je. Je wordt opnieuw geconfronteerd met je verleden, je hoopt niet dezelfde fouten te maken als er bij jezelf gebeurd zijn, en dan...tja, dan raak ik wat in paniek.
VOrig jaar al heb ik de stap gewaagd om in begeleiding te gaan. Iemand om mee te praten over hoe ik de "kuren" van mijn stieffamilie het beste opneem, hoe ik er het beste mee opga in plaats van me er iedere keer ellendig door te voelen. Maar die gesprekken gaan telkens dieper en intenser. Het is zoveel zwaarder dan ik dacht, er komt zoveel meer naar boven dan verwacht.
Momenteel ben ik al van begin maart thuis van het werk. Eerst met een pijnlijke rug (stress???). Het thuiszitten, het weinig kunnen doen, de gesprekken die in aantal en zwaarte verhoogden resulteerden dat ik langzaamaan naar beneden gleed en dat ik langer moest thuis blijven omwille van een depressie. Ik moet medicatie nemen, nog steeds op gesprek gaan en proberen te eten, want dat valt me de laatste tijd moeilijker en moeilijker om te doen, met als gevolg dat ik in korte tijd ettelijke kilo's ben kwijtgeraakt. Om het nu helemaal compleet te maken, heb ik vorige week ook nog enkele tenen gebroken. Dus voorlopig ben ik nog thuis tot eind mei  om die tenen te laten herstellen. Dat maakt het natuurlijk gemakkelijker om uit te leggen waarom je niet gaat werken (ik ben niet zo de persoon om te vertellen dat ik een depressie heb).
Zoals mijn begeleidster al verschillende keren gezegd heeft en zoals ik eerlijk gezegd zelf ook ondervind, mag ik enorm blij zijn dat mijn kleine meid er is. Voor haar MOET ik doorzetten. Hoe aanlokkelijk het ook is om op te geven, de boel de boel te laten, toch mag ik haar dit niet aandoen. Zijn is echt wel het lichtpuntje in mijn leven, mijn houvast, mijn alles. Ik hoop dat zij dat ook ooit van mij voor haar kan zeggen.

Zo, dat moest er even uit.

meerdere keren
je leven
leven
maakt het
haast
onmogelijk
je leven
verder
te leven

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:vanalles
02-05-2011, 14:25 geschreven door bamama
06-12-2010
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sinterklaasje....
Jaja,, vandaag is het 6 december en de goed heilig man kwam ook bij ons even binnen.
Mijn kleine pruts kreeg een houten speelkeukentje en wat toebehoren en een blokkenpuzzel van bumba. Ze was er alvast heel blij mee en hielp de mama al de hele dag met koken...
Ik had er ook een foto van de sint erbij gezet (om wat te verduidelijken ) en ze begon spontaan te zingen 'sintekaas apoentje,...'.

Dit weekend kwam de sint ook bij de meter (mijn beste vriendin) en bij de peter (mijn pa). Dat bracht weer heel wat spanningen met zich mee. Bij de meter kwam de sint "in 't echt". Ze had er één gevraagd van bij de gezinsbond speciaal voor haar metekind (want haar kindjes kennen het geheimpje al). Hij kon daar pas om 16u30 zijn. Tomme, trobbels, want tussen 16u30 en 17u werden we verwacht bij mijn pa. Tja, dan denk je, ik bel even om wat later toe te komen, maar bij ons ligt dat niet zo simpel...Toch heb ik het erop "gewaagd", want uiteindelijk was die afspraak bij de meter al van vorig jaar vastgelegd en die andere pas sinds enkele weken. Ik dus gebeld met de mededeling dat ik iets later zou zijn. Ja, amai, dan had ik iets gedaan..."ofwel kom je naar hier, ofwel naar daar" met zo'n intonatie van als je niet naar hier komt, dan zwaait er wat..."bel haar maar om het af te zeggen, want de andere kleinkinderen -1,5j en 8mnd- komen ook en alles zal hier op tafel staan en dat kan niet dat je later komt". Voila, ik wist dat nu ook weer. Zelf vind ik het belangrijker dat ten eerste mijn meid de sint echt kan zien en ten tweede dat ik niet zomaar een afspraak kan afzeggen van een jaar geleden. Maar ja, ik heb er niet te veel te zeggen, dus moest ik me weer plooien en heb ik het bezoek bij de meter afgebeld. Met spijt in het hart. En natuurlijk ook gepâard met gierende zenuwen door mijn hele lichaam.
De laatste tijd zijn er weer meerdere zulke voorvallen gebeurd, waardoor ik echt niet veel meer nodig had.
Daarnaast nog veel moeten werken (vervangen en zo want we zitten met zieke collega's).
Vanmorgen naar dokter geweest; bloeddruk 4/9 , diagnose: oververmoeid, overstressed,...Resultaat: een week thuisgezet.
Ben benieuwd of het allemaal zal "opgeklaard" zijn na een week.

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
Categorie:familie
06-12-2010, 20:46 geschreven door bamama
03-12-2010
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.we gaan er eens aan beginnen
Jaren geleden maakte ik een blog, schreef er lange tijd bijna elke dag, maar dan ontbrak me de tijd om verder te doen en heb ik het opgegeven.
Nu dus opnieuw beginnen. Een poging om -bijna- dagelijks iets neer te pennen.
Gewoon om anderen iets te laten weten, gewoon om de dingen van me af te schrijven,...

Eventjes voorstellen.
Ik ben een bewust alleenstaande moeder met een dochtertje van bijna 2 jaar. Eigenlijk is het meer "bewust moeder" dan "bewust alleenstaand"
Het is een schat van een meid en ik vind de keuze om een kindje te krijgen dé beste beslissing uit mijn leven.
Ik kan me echt geen leven meer voorstellen zonder haar. Het is wel niet altijd even gemakkelijk, maar eigenlijk mag ik niet klagen en komt alles altijd wel in orde. Allez, toch op het vlak tussen mijn meid en ik. Problemen die zich voor kunnen doen, zijn bijvoorbeeld rond opvang (heb een heel onregelmatig uurrooster) en als er belangrijke beslissingen moeten genomen worden (bijv op medisch vlak).
Het enige wat ik als heel groot probleem ervaar, is mijn "familie". Het is niet dat ze niet achter mijn beslissing stonden, maar de relatie tussen ons verloopt niet van een leien dakje. Maar later zal daar wel meer over volgen.

Om af te sluiten voor vandaag:

'ik zoek mezelf,
ik word mezelf,
ik wil mezelf zijn'
 

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
Categorie:vanalles
03-12-2010, 13:15 geschreven door bamama
Archief per week
  • 02/05-08/05 2011
  • 06/12-12/12 2010
  • 29/11-05/12 2010
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Blog als favoriet !
    Inhoud blog
  • moeilijke tijden
  • Sinterklaasje....
  • we gaan er eens aan beginnen
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs