La course aux Châteaux à Verlaine hesbignon nummer 7
Afgelopen zaterdag stond de 7 de manche van de Challenge Hesbignon op het programma.Een avondwedstrijd, wat niet meteen in mijn voordeel pleit, omdat ik dan door de dag dien te slapen, wat uiteindelijk bijna nooit lukt. Ook afgelopen zaterdag dus niet. Ook nog steeds last van allergieën, dus veel verwachtte ik niet van deze wedstrijd.
Bijna 11 km op goed beloopbare wegen, geen onverhard, alleen een passage door een kasteelpark (zo zijn er wel meer in de Hesbignon), kortom een snelle wedstrijd. Ik besluit dan ook om snel te starten. Met ruim 300 aan de start voor de bijna 11 km en nog x aantal voor de korte afstand. Een hele bende weer.
Van Speelhofrunnerszijde zijn Mario, Sven, Gilbert, Richard en ikzelf aanwezig.Nog enkele andere Vlamingen gespot, waaronder ouwe getrouwe Raphael met zijn nog oudere garde, Tony en nog wat mannen uit de club van Tongeren (Paluko), Thierry, Jean-Marie Haekens en Willy Cortleven (what's in a name) die ik telkens vergeet te vermelden ;-).Eens op gang geschoten schiet ik er al een pijl vandoor piepend als een stel oude verroeste fietspompen (quote Raphael Vandenbroeck ;-))
3.48 voor km 1 en 3.52 voor km 2 en dat zal me alter waarschijnlijk zuur opbreken. Een achtervolgend groepje haalt me al gauw in en daar zit ook concurrent Marcel in. Die loopt vandaag een hele sterke wedstrijd, ik zal uiteindelijk op een paar honderd meter achter hem stranden.
Km 3 wordt lichtjes klimmen met de nodige wind op kop, afzien dus en mijn tijden gaan trager.4.02/4.10/4.19/4.15 tot km 6, waar ineens Raphael me voorbijschiet, die al vanaf km 4 achter me aan't jagen was. Ik kan (alweer!!!) zijn remonte niet beantwoorden,probeer zolang mogelijk achter hem aan te gaan, en zo de schade te beperken.Km 7 en 8 in 4.08 en dan nog een stevige klim op km 9, waar ik Rafke weer te pakken heb.In de afdaling schiet ie me echter weeral voorbij, maar mijn voorlaatste km (km 10) haal ik nog eens alles uit de kast (3.53). Nog een "kleine" 700 meter te gaan, en die duren een eeuwigheid. Raf dringt niet meer aan, maar dat wist ik natuurlijk niet. Al kreunend en puffend bereik ik uiteindelijk de finish in 43.53, da's 4.04 min/km en 14,7km/u.
Niet ontevreden, gezien de omstandigheden alweer.
Nog even wachten op de maatjes. Gilbert en Richard zijn inmiddels al aan hun tweede wedstrijd bezig en ondanks het "Duvel" intermezzo brengen zij het er niet zo slecht van af.
Nagenietend aan de toog in gezelschap van enkele lekkere Leffe's krijgen we nog gezelschap uit onverwachte hoek. Peter Dufaux, die jammer genoeg gekwetst is komt ons vergezellen tijdens de afterrun. Bedankt voor de morele steun Peter, hopelijk ben je er snel weer bij !!!
Nog enkele actiefoto's om af te sluiten ;-)
afzien in de laatste km's. De jonge kerel in rode tenue heeft wel wat kopwerk op zich genomen waarvoor dank ;-) passage door het kasteelpark, toen ging het nog goed, maar het achtervolgend groepje met "concurrent" Marcel zal me gauw opslokken Finishfoto, beelden zeggen genoeg zeker. Raphael houdt zich wijselijk op "afstand" ;-)
Traditioneel is er op 1 mei de Tungri run in Tongeren, echter voor dit jaar stuur ik mijn kat vanwege allerhande redenen. Samen met Mario trek ik echter diezelfde morgen naar Loncin, ietsje verder dan Tongeren, maar héél wat goedkoper en een wedstrijd van de Clap, mijn 11de daar. Maatje Pieter is er ook, tevens ook nog wat andere Vlamingen waaronder Jo Haenen, Hugo Dirickx, Micha, Luc en Celke van de Run for fungroep uit Genk. Ook Robin Leduc tekent present. 139 deelnemers aan de start, ietwat magere opkomst, maar dat maakt mijn zaak niet vandaag. Zo kan ik nog es lekker uithalen. Bedoeling is van zolang mogelijk te vlammen en zien waar we uitkomen. Van bij de start trek ik al onmiddellijk aan de bel en loop mijn eerste km in 3.50. Tot km 5 blijf ik onder die 4 min. Maar op km5,8 komt er een stukje onverhard van ongeveer 800 meter en het is meteen een nijdig, zeg maar "mottig" stuk. 4.12 en 4.29.voor km6 en 7. Km 8 trek ik terug in de aanval, nog ééntje onder de 4 min. In de laatste 2 km krijg ik het wat moeilijk maar kan de naderende concurrentie afhouden, zodat ik me laat uitbollen in de laatste 700 meter. Finish in 42.49 en dat is net geen 15km/u.Zonder het onverharde had het er zeker ingezeten. Ik werd beloond met een 10de plaats en eerste in de 50+ categorie, maar in deze Challenge wordt hier geen apart klassement voor opgemaakt. Geen erg, we hebben er achteraf gene minder voor gedronken.
Zondag 3 mei is er Genk loopt, een stadsloop die toe is aan zijn tweede organisatie en dus veel volk verwacht. Ook hier stuur ik mijn kat naartoe en trek met 5 andere Speelhofrunners naar Luik voor de stadsloop aldaar. 10 euro voorinschrijving is misschien wat veel, maar we krijgen er heel wat voor terug. Gepersonaliseerde nummer, functioneel shirt, pendeldienst, opbergruimte voor sportassen, twee maal bevoorrading, en Aquarius, bananen, koekjes en water aan de aankomst. En leuke "gratis foto's natuurlijk met dank aan de wekelijks present zijnde Waalse fotografen. Het parcours dat we voorgeschoteld krijgen is me een raadsel, nog nooit was ik "echt" in Luik. We zien het wel.Veel volk aan de start, en ik mag in het snelle vak, 14km/u en meer, starten. Daar neem ik genoegen mee, en ondanks het plan niet voluit te gaan, wil ik toch die 14km/u eer aan doen. Meer dan 2350 lopers aan de start van de 15 km trouwens, tel daar nog de lopers van de 7 km en de andere afstanden bij, inclusief trails, zal de kaap van 5000 lopers ruim bereikt worden. Wanneer het startschot afgaat vertrek ik op een comfortabel tempo en het is even uitkijken vooraleer er wat ruimte is om door te lopen.Km 1 in 4.05, dan 4.03 en 4.00 tot km 3.Dan volgt er een nijdige klim met doortocht op deels kasseien. Hier loop ik al meteen tegen een dipje aan 4.36. Verder lopend langs de boorden van de Maas, door parken, langs het prachtige station Luik-Guillemins probeer ik wat te genieten. Toch verschiet ik er van hoe zwaar het parcours eigenlijk wel is.Ondanks het niet voluit gaan, voel ik dat het niet veel beter gaat.Variabele tijden, maar wel steeds onder de 4.20 blijvend.Bij het oplopen van één of andere brug heb ik ineens Jo Haenen te pakken, bizar. Heb hem steeds op 300 meter van me zien lopen, maar kreeg het gat nooit dicht. Zelfs op de stroken onverhard waar er meer dan 20 lopers me voorbijkwamen was hij even uit zicht. Maar nu zit ik hem op de hielen, ga erop en erover, maan hem aan om mee te gaan, maar die vraag wordt niet ingevuld. Achteraf blijkt dat hij wat stress had door de bijna gemiste start en ook et kampen heeft met steken in zijn zij. Ik blij op mijn elan doorgaan, nog steeds geen topsnelheid. Op amper 3 km van de finish kan ik zelfs de tweede vrouw inhalen. Het is een redelijk goede loopster uit Wallonië en ik ben er al meer achter dan voor geweest. Ook hier erop en erover ;-) De laatste 2 km blijven maar duren en ik snak echt naar het einde, en dat komt er gelukkig ook. De 15,2 km wordt beëindigd in 1u.03.45min, dit is 14,3 km/u ofte 4.11min/km. Als 117 de over de finish. Terwijl ik wacht op de overige Speelhofrunners doe ik me tegoed aan wat Aquarius, probeer een koekje te eten, en steek ook nog een banaantje binnen. Achtereenvolgens druipen Gilbert, Mario, Richard, Sven en uiteindelijk ook Stefan die het vandaag héél zwaar had ivm zijn allergie. Hij moest zelfs even van het parcours om zijn pufje te pakken. Gelukkig passeerde het traject aan de parking waar onze auto's stonden. Na een beetje opgefrist te zijn, trokken we dadelijk richting Kerkom waar we in een oud volkscaféetje nog wat gingen drinken. Het was een leuke zondag, zo mogen er nog véél volgen, thanx boys ;-) De foto's liegen er niet om denk ik ;-)
prachtig decor uit Luik opwarmingsrondje close up ;-) afzien in Loncin, vrijdag 1 mei aankomst Loncin 10,7 km, kapot ;-)
2 dagen na de Campusrun is het alweer wedstrijdtijd. Zaterdagavond is er de Challenge Hesbignon in Couthuin. Van 2009 geleden dat ik hier nog es deelnam, vanwege het zware parcours. Maar omdat ik momenteel het klassement aanvoer bij de 50 plussers voel ik me moreel verplicht die plaats nog even te verdedigen. Dus trekken we met een aantal Speelhofrunners naar ginder, waar we nog enkele andere Limburgers ontmoeten. 250 deelnemers aan de start van deze zware avondwedstrijd. Rustig vertrokken omdat ik ergens midden in't pak stond en me niet meteen van in het begin wou opbranden. In Warnant vorige keer bleek dat nochtans de juiste taktiek te zijn, maar vandaag even geen zin in "kapotlopen" ;-). Op dit tempo blijven doorgaan en op km 4 werden we al meteen getrakteerd op een zwaar stuk onverhard. Maar zoals gewoonlijk zit het venijn niet alleen in de staart, maar ook tussenin. Terwijl ik het gat op loopmakker Tony probeerde te dichten, kreeg ik op km 8 meteen een nog zwaarder stuk voorgeschoteld en dat was voor mij enorm afzien waardoor het tempo stokte en Tony toch nog meer afstand op mij kon nemen. Ook Marcel, concurrent bij de V2 moest ik laten gaan vandaag.Even kwamen zelfs Max en nog een paar andere lopers me voorbijgesneld in de gevaarlijke afdalingen. Er moest dan over een beekje gesprongen worden , en ik zocht "alweer" een uitweg. Speelhofrunner Gilbert waagde wel de sprong , maar had minder geluk en viel met héél zijn hebben en houden in het water.Daarna konden we dan beginnen aan de zware beklimming en hier kwam Max voor me lopen. Toen die even later voet aan de grond zette om te wandelen deed ik hetzelfde. In de voorlaatste km begon zowaar een spurt tussen ons twee te ontstaan, maar bij een laatste beklimming op verharde ondergrond zette ik nog alle zeilen bij en kon ik in de laatste 1600 meter Gilbert en Max nog net afhouden. Ik werd uiteindelijk 44 ste op 250 deelnemers en 7 de 50 plus. De prijsuitreiking was maar povertjes en stelde weinig voor. Een zakje chocolade en een petje voor de podia's , hier en daar werd nog iets extra's gegeven. En bij de tombola had blijkbaar iemand zijn bibliotheek leeggeroofd, de uitgelote boeken gingen moeizaam van de hand.
Punten organisatie= 6/10 + mooi maar zwaar parcours - douche in tenten, weinig animo bij de prijsuitreiking.
Zondagvoormiddag na een nachtje werken besloot ik om ondanks de vermoeidheid toch af te zakken naar Lincé in de buurt van Sprimont voor mijn 10 de wedstrijd in de CLaP competitie. Maatje Pieter reed mee op, elk met zijn eigen auto omdat hij na de wedstrijd direct door moest. Onderweg ernaartoe reed Pieter even verkeerd en ik volgde hem in plaats van de lieve dame op mijn GPS. Even later kwam ik aan een wegversperring die met kegeltjes was afgezet waar ik nog net kon tussen rijden, maar meteen bij het zien van die andere vriendelijke dame (politieagente...grrrrr), twijfelde ik. Kreeg een uitbrander van jewelste en had geluk dat ik geen boete kreeg schreeuwde ze. Met het schaamrood op de wangen volgde ik de aangewezen weg. Zodoende moest ik terug op de zwoele stem in mijn Garmin vertrouwen die me uiteindelijk na veel draaien en keren op de plaats van bestemming bracht. Maatje Pieter was ondertussen al aangekomen. Enkel Luc, vrouwtje Celke en nog een loper uit Alken wiens naam me nu even ontglipt waren er als Vlamingen. Met 200 deelnemers aan de start voor de langste afstand zijnde 12,5 km. Het zag er hier bij het binnenrijden redelijk "heuvelachtig" uit, en het parcours gaf 60 % onverhard aan. Met de zware wedstrijd van zaterdag nog in de benen wist ik dat een goede tijd er niet zou inzitten vandaag. Dus ook hier héél rustig vertrokken, 4.30 voor de eerste km die al onmiddelijk omhoog ging en na 50 meter al de onverharde weg insloeg. Dit bleef zeker zo tot km 4 waar al meteen een eerste zéér zware klim aan ons werd gepresenteerd.Maar vooraleer ik aan de klim kon beginnen vond ik het even nodig om de grond te kussen (zou het pauselijke gebaar me helpen om boven te geraken? ;-) ) Er stond aan de voet van deze klim een bordje met 700 meter. Dus dat betekende dat de helling 700 meter lang zou zijn. Na het bordje van 400 meter besloot ik even te stappen, het bleef zwaar. Op amper 100 meter van het eindpunt nog even gelopen, maar met een tijd van meer dan 7 min/km weet je het wel. Mijn weg verdergezet en geprobeerd op de verharde stukken wat goed te maken, maar telkens de km bijna bereikt werd, kregen we weer wat zwaar werk, dus weg goede tijden. Wat volgde was afdalen tussen uitstekende steenpartijen, boomwortels die hun aanwezigheid ook lieten gelden etc....het bleef op-en-af gaan. Luc was me ondertussen samen met nog vele anderen ook al gepasseerd.In de laatste 2 km was het over met de "pret" en kon ik eindelijk mijn "gewone " weg verder zetten.Ik haalde amper nog een tempo van 13km/u, maar wist Luc samen met nog een deel lopers bij te halen. Uiteindelijk kwam ik over de finish in één uur en 4 minuten voor 12,5 km (5.11min/km), ongeveer rond de 40 ste plaats, niet echt denderend , maar wel een zware stevige training. Na de verkwikkende douche in de ruime sporthal werd er nog iets gedronken en konden we met ons tombolanummertje nog een prijsje in de wacht slepen. Het vrouwtje kan weer even verder met kuisen ( flesje detergent) . Ook de Ciney werd gesmaakt, maar heb het bij ééntje gehouden, moest nog een hele weg terug naar huis.
Volgende wedstrijd op 1 mei, traditioneel is dat de Tungri-run, maar 12 euro daginschrijving is me wat teveel van het goede. Dan biedt de Clap competitie met hun wedstrijd in Alleur een véél goedkoper alternatief. Tot ....
ps..nog een beeld na mijn valpartij, gelukkig kon ik er nog mee lachen. Klik op de foto voor de ware grote ;-)
Een wedstrijdje op een donderdagavond in een doodgewone week, het valt niet zo dikwijls mee. Maar reeds jaren wordt er op het grondgebied van Hasselt een run georganiseerd door en voor studenten, waar ook personeelsleden aan meedoen. Deze loop is door de jaren heen serieus gegroeid en dus heeft ook de modale loper de weg er naartoe gevonden. Zo ook ondergetekende, die samen met Mario besloot naar Diepenbeek te trekken. Daar waren ook onze clubmakkers Richard en Stefan aanwezig. We waren maar net op tijd, maar helaas voor mij geen startnummer meer. Dan besloot ik om zo maar mee te lopen, het was trouwens toch niet de bedoeling om er een wedstrijd van te maken. Nog enkele bekenden gespot waaronder Marc Nelissen die voor de overwinning "personeel" zou gaan op de korte afstand (3,4 km), de kortste weg trouwens tussen de twee campussen.Ook Max deed de korte en mocht op het ere schavotje als eerste "extern". Met 445 deelnemers stonden we klaar voor de lange afstand, zijnde de 10 km, neem daar nog ruim 150 mensen bij voor de korte kom je al gauw aan 600 deelnemers.Uiteraard veelal studenten, maar het evenement is dan ook redelijk goed georganiseerd en kan op véél publieke belangstelling rekenen. 5 euro inschrijving voor twee bevoorradingen onderweg, exacte afstand, gadget bij voorinschrijving, sportdrank en t-shirt bij aankomst en een prachtig afgelegen parcours doorheen het drukke Hasselt, weinigen die beter doen. Over de wedstrijd zelf ga ik vrij kort zijn. Langzaam vertrokken 4.13 voor km 1 en dat tempo proberen aan te houden met hier en daar een ultrakorte versnelling naar één of ander bekend persoon toe. Zo kwam ik op het einde bij Peter Van Cauwenberghe die ik dan rustig voorbijstak, maar op de meet werd ik blijkbaar terug geremonteerd door hem zonder dat ik er erg in had. Uiteindelijk kwam ik over de finish in 42.36 voor exact 10 km, en dat is 4.14 min/km, mooi voor een intensieve training. Dit moet ik af en toe eens doen op een wedstrijd, want op een echte training kan ik dit niet voor mekaar krijgen. Avg 161, waar ik normaal ruim 170 haal als ik héél diep ga. Tevreden van dit trainingsloopje dus, uiteindelijk nadat iedereen van ons binnen was nog een 3 tal km teruggelopen naar de plaats van vertrek. Nog een paar Leffes binnengespeeld en dan was het weer tijd om huiswaarts te keren. Vanavond wacht me echter de zware wedstrijd in Couthuin, en als ik deze zonder kleerscheuren doorkom, zal ik morgenvroeg ook nog deelnemen aan een andere zware loop in Sprimont. Hopelijk gooit het nachtje werken tussenin geen roet in het eten. Verslag volgt...tot later...
gisteren liep ik mijn 5 de wedstrijd in de Challenge Hesbignon en ook meteen de zwaarste voorlopig. Toch heb ik een ganse dag getwijfeld om wel te gaan lopen omdat de pijn al twee dagen overheerst, het blijft maar duren en een oplossing is er niet meteen voor handen. Dacht om te gaan fietsen , maar omdat er wat wind stond en de tijd alsmaar verstreek maakte ik me rond 16 u toch klaar om af te zakken naar Warnant . Afgesproken in Kerkom bij Mario waar ook Sven en Stefan klaar stonden. In Warnant nog enkele Vlamingen Robin, Max, Michel Wolfs en zoon , Tony, Jules en de bende van Landen. 201 deelnemers aan de start, halverwege plaats genomen om me niet te forceren in het begin. Toch wou ik direct in de aanval gaan en zien hoe ver ik zou komen, niet wetende welk parcours we voorgeschoteld gingen krijgen. Dat het niet vlak en wel zwaar zou zijn, dat wist ik wel, maar waar en hoe, dat moest ik onderweg ondervinden. Na km 1 die ik liep in 3.50, dan meteen een stukje onverhard van 300 meter dat ik goed overleef.Km 2 in 3.50, km 3 in 3.48. Op naar km 4 en daar wordt al meteen de toon gelegd voor de rest van het parcours, een groot stuk onverhard en 4.14 wordt afgeklokt. Km 5 kan ik enkele concurrenten afschudden en deze loop ik in 4.04. Dan volgt er alweer een zwaar stuk van km 6 tot en met 7 (4.21/4.16). Een groot gat valt achter mij, maar ik blijf op mijn elan doorgaan ondanks mijn ademhalingsproblemen (km8 in 4.05). Nog steeds mooi op schema, maar dan komt het zwaarste stuk van de dag. Karresporen die gelukkig wel droog liggen, maar er toch voor zorgen dat ik twee keer mijn enkel omsla, ik vloek een paar keer , maar loop toch verder. Hier moet ik de eerste dame in de wedstrijd en een andere loper,tevens concurrent in mijn categorie (dat wist ik later pas), laten gaan.4.54 en meteen mijn slechtste km (9) Km 10 in 4.23.De laatste 2 km (1,8 km) probeer ik nog alles uit mijn lijf te persen. De voorlaatste km gaat naar beneden en loop ik in 3.50 de laatste 800 meter maal ik af op een gemiddelde snelheid van 15km/u. De wedstrijd eindigt voor mij in 49.12, en word ik 17 de algemeen , en achteraf blijkt dat ik ook een derde plaats haal in mijn categorie bij de + 50, daar ben ik uiteraard héél tevreden mee. Bij de prijsuitreiking mag ik dus eigenlijk nog eens plaats nemen op het podium na mijn derde plaats in Fernelmont. Een mooie fruitkorf wordt de mijne en met de tombola win ik nog een mooi bierpakketje van Chimay. We blijven nog even gezellig napraten met de overige Vlamingen en dan is het weer tijd om huiswaarts te keren ;-) Volgende week volgt de nog zwaardere wedstrijd in Couthuin en ook hier twijfel ik of ik deze ga meedoen. Maar omdat ik het voorlopig klassement aanvoer is het belangrijk dat ik in zoveel mogelijk wedstrijden een top drie resultaat probeer te halen.En als er net als vandaag weinig toppers aanwezig zijn, kan dat wel eens lukken. Afwachten dus, want een top-drie in het eindklassement halen zou een hele eer voor mij zijn, al ben ik nuchter genoeg om te weten dat dit normaal niet mogelijk is. Er zijn echter nog 14 wedstrijden en er kan nog van alles gebeuren, dus blijf ik nog even doorgaan totdat ik de verplichte 9 wedstrijden heb voltooid, en dan kan ik pas zien waar ik echt sta. Tot.....
Momenteel niet veel zin meer in het schrijven van verslagen. Het lopen blijft nog wel doorgaan, hierbij dan enkele uitslagen.
Heron Cours la Province 10,9 km in 47.10 Loonse jogging Haspengouw Challenge 10,3 km in 42.30 Waremme Challenge Hesbignon 12,9 km in 53.28 Hermale sous Huy Cours la Province Trail 17 km Estafettechallenge Tongeren met Bart Saenen = 14,7 km Oleye Challenge Hesbignon 12 km in 44.23
vandaag eens iets anders gedaan...maar het heeft nog altijd met lopen te maken ;-)
Met een 8tal Speelhofrunners trokken we naar de Ardennen streek. In de buurt van het wel bekende Coo ligt het dorpje Trois-Pont en daar ging vandaag de zevende wedstrijd van CLaP door, en daar moesten we bij zijn. Al moesten we daar 100 km enkel voor rijden. In het toch niet zo kleine dorpje konden we nog net een plekje bemachtigen vlak bij de start en inschrijvingszone. Ondanks de koude kwam van opwarmen niet veel in huis. Vanmorgen thuisgekomen van'twerk met enorme rugpijn, maar besloten om geen pijnstiller te nemen. We gingen er toch geen wedstrijd van maken. Er werd gelopen over drie afstanden, 7-11 of 18 km. Speelhofrunners lieten hun niet kennen en liepen de lange afstand. Er werd dan ook héél rustig vertrokken, en we probeerden de groep zo lang mogelijk bijeen te houden. Maar niet iedereen kon het trage tempo handhaven, en sommige onder ons wouden ook wat fotokes trekken van het panorama. Dus trokken een drietal leden er stillekes van onder. Ik liet begaan en zou me vandaag zeker niet opblazen, dus bleef ik bij de rest van de groep. Trail is al zo niet mijn ding, daarom wou ik me ook niet kapot lopen.
Het werd een allegaartje van modder, paden bezaaid met stenen, riviertjes die door het parcours liepen, en heuse dennenbossen waar we langs moesten. Regelmatig werd er dan ook gestopt, niet alleen voor foto's, maar ook om te recupereren.Ergens halfweg km 11 kon ik door de goede staat van het parcours het tempo even opdrijven en haalde ik een tijd onder de 5 min. De rest werd afgewerkt als een soort intervaltraining of beter gezegd een fartlek. Bergop zette ik mijn beste beentjes voor, naar beneden liet ik me rustig uitzakken. Na 18 km zat de zware toch erop.In totaal 2u10 over de tocht gedaan, waarvan 2u effectieve loopkm's. Na aankomst wat gaan verfrissen en gauw nog iets gedaan aan de droge lever. Het plaatselijk streekbiertje de Lienne werd dan ook naar hartelust gesmaakt. Deze veredelde wandeltocht is zeker nog eens voor herhaling vatbaar, al heb ik toch liever het iets snellere werk. Nu wordt het weer toewerken naar volgend weekend, want dan staan er 2 wedstrijden op het programma. Op zaterdag de wedstrijd voor CLaP in Hèron, op zondag de Loonse jogging, een thuiswedstrijd. Alles zal afhangen hoe mijn rug aanvoelt de komende dagen, of ik al dan niet voluit zal gaan Sfeerbeelden vind je terug op mijn facebookpagina, de foto's zijn blijkbaar te groot om hier op te zetten
Terwijl de overige Speelhofrunners kozen voor het feeërieke decor in Bolderberg, trok ik deze voormiddag naar het grijze, natte en kille Berloz, een gehuchtje in Wallonië, dat zo goed als in mijn achtertuin ligt. Met de gedachte in mijn hoofd dat ik mits een minder goed resultaat eventueel nog kans had om een podium te lopen, zoals vorige keer in Fernelmont, was ik gemotiveerd om er alles aan te doen om dit te evenaren. Bij aankomst in Berloz toch nog één collega Speelhofrunner gespot, Peter Vollebergh, die samen met loopmaatje Robin "the flying duckman" aan't opwarmen was. Inschrijving voldaan, 4 euro, daarna nog gauw een grote boodschap x2 in een krakkemikkige barak vooraleer ik ging opwarmen. Twee km later nog eens de barak opgezocht, maar de rij aanschuivende dames besloten mij rechtsomkeer te maken en de toiletten te zoeken in de plaatselijke voetbalkantine van Berloz. Zo, de stress was eruit....
Met 309 lopers voor de 11 km, en nog een 100-tal voor de 6 km stonden we vertrekkensklaar. Vrij vooraan postgevat hopend op een goede start, 4.00 voor km 1 en hier wist ik al meteen dat het mijn dagje niet zou worden.Tot km 5 kon ik nog tijden hanteren onder de 4.10, maar eens richting km 6 waar we gedurende een 500 tal meter een stuk onverhard moesten overbruggen vielen de benen stil. Dit kon ik achteraf niet meer goed maken en tot km 10 kwam ik zelfs niet meer onder de 4.15. Had het te maken met het nachtje verlof dat ik had genomen omwille van een feest waar ik naar toe moest en hierdoor dus een ochtendloper werd met alle stijfheid van dien, waar anders na een 6-tal uren werken de spieren al wat beweging hebben gehad, heb er geen idee van.Komt het door de lage rugpijn waar ik al een tijdje mee kamp, of door de oververmoeidheid,te veel trainen... het kan allemaal. Maar goed, ik moet er mij bij neerleggen. Km 11 kon ik nog even een iets hoger tempo bereiken en liep nog eens 4.04. En zo kwam ik over de finish in net geen 46 min voor 11 km, anderhalve minuut trager dan vorig jaar 45 ste op 309 deelnemers en slechts 5 de V2, meteen dus op mijn plaats gezet. Vandaag zat er zeker geen podium in, want de twee lopers voor me liepen beter als mijn tijd van vorig jaar. Na de wedstrijd nog even nagebleven met Robin, die ook net het podium heeft gemist met de meest ondankbare plaats.. Voor mezelf ga ik nu echt proberen (ja, nog maar eens) wat rust in te lassen en hopelijk sta ik dan de volgende wedstrijd in deze challenge terug wat "frisser" aan de start. Volgende week zondag lopen we de "jogging" in Trois Pont en vermits deze omschreven wordt als zwaar en onverhard gaan we er een uitstapje van maken en genieten van de natuur aldaar!
punten voor de organisatie, helaas maar 6 punten. Het enige pluspunt was de goede bevoorrading. Jammer, maar vandaag meer minpunten gezien, lamentabele douche- en toiletgelegenheid. Verwarming na een tijdje uit in de tent waar de prijsuitreiking doorging, die ook nog eens véél te laat begon door verwarring met de borstnummers van de 6 en 11 km!
Vandaag stond de eerste wedstrijd van de Hesbignon , die andere Waalse klassieker, op het programma. Met 4 Speelhofrunners ( Mario, Sven, Peter en ikzelf)zouden we afzakken naar Wallonië, al had ik heel de week mijn twijfels. Ginder alweer heel wat Vlamingen te bespeuren, Peter Vollebergh maakte ons clubje compleet.Robin Speedy Leduc was er ook als nieuwbakken V1. Met minder als een topprestatie zou hij geen vrede nemen. Door de problemen met mijn rug, de wijze raad van mijn loopmaatjes in acht genomen en heel wat gerust, het ging ook niet anders.Slechts één keer gaan lopen, en gisteren een moeizame 60 km weggefietst.
Goed, na de inschrijving en wat opwarmen is het tijd voor de wedstrijd.Nog bezig met uitleggen weerklinkt ineens het startschot.Ik sta ergens midden in het pak vandaag, dus snel starten zit er niet in, eerste km in 4.08, dat valt nog mee. Maar dan komt na amper 200 meter in de tweede km een stuk onverhard van anderhalve km, met keien, en waterplassen.Op zich is het nog redelijk goed beloopbaar, op enkele vettige stukken na.Maar de snelheid wordt getemperd.4.25 en 429. Het is na dat zwoegen, alweer tijd voor wat afwisseling en daar zorgt de wind voor.Met snelheden rond de 30 km/u geraak ik alweer amper vooruit.De ontstekingsremmers die ik vannacht op het werk nam, doen hun werk, maar natuurlijk gaat dit ook ten koste van de spierkracht. Het is dan maar zo, voor die ene keer dat ik pijnvrij kan lopen , interesseert de tijd me niet.Al had ik bij aanvang van deze Challenge toch wel even gekeken wie ik als concurrenten had. Een vijftiental deelnemers in mijn categorie, maar ik weet helaas niet wie er vandaag aan de start staa. Marcel Baekelandt is er wel, en die kan ik op een normale dag wel aan.Maar vandaag loopt ie een endje voor me uit, hij zit goed in de wedstrijd, ik niet.Probeer toch rustig te blijven, km 4 in 4.13, km 5 in 4.17. Dan volgt een strook gras in een open weide met hier en daar een steen die er uit steekt en waar de wind vrij spel heeft, alweer zwoegen ;-) 4.25/4.27/4.26 zijn vervolgens de tijden.Want eens de passage in de wei achter de rug volgt er opnieuw een obstakel.We moeten een brug over en die gaat gestaag omhoog, een echte kuitenbijter lijkt het.Ook daar heeft de wind nog eens vrij spel. Km 9 komt eraan in 4.22.En zo kom ik dan uiteindelijk bij Tony, die krijgt het even moeilijk.Ik kan hem voorbijgaan richting km 10, maar hij sluit niet aan.Heel de wedstrijd heeft hij kop zitten trekken voor een paar lopers, en dat moet hij nu bekopen.Km 10 gaat in dalende lijn en daar haal ik nog es 4.08. Maar ook ik zit erdoor en km 11 in 4.11.Dan is het nog ongeveer 400 meter tot de finish, kijk even achter me en zie een paar mensen naderen.Hier zet ik meteen een spurt in, en ei zo na kan ik nog over een jongere kerel, maar mijn spurtsnelheid van 17 km/u is helaas niet goed genoeg. Finish in 49.09 voor 11,4 km, het is ooit beter geweest .En dat is goed voor een plaats tussen 40 en 50 ergens op 313 deelnemers en dus ook derde V2 ;-) Dan is het wachten op de overige loopmaatjes.En wanneer iedereen binnen is wordt er onmiddellijk afgereden richting thuis, want Mario had nood aan eten ivm met een colloscopie. Achteraf gezien jammer, want ik kreeg zonet te horen dat ik alsnog een derde plaats heb bemachtigd in mijn categorie,pfff. Weeral het podium gemist, maar ja, ik had nooit gedacht dat ik hier derde zou worden.Waarschijnlijk door het overaanbod van wedstrijden dit weekend waren de "echte" toppers elders aan de slag.Uiteindelijk moet ik me geen illusies maken, dat besef ik wel, want met een gemiddelde snelheid van 14 km/u sta je uberhaupt nergens.Maar het is uiteraard een gemiste kans, en zeker wetende dat ik Marcel, met alle respect voor hem want hij is al een paar jaar ouders al mij, zeker had kunnen kloppen, vermits ik dit jaar al x aantal keer voor hem was.Maar dat zijn vijgen na Pasen helaas.
Stilaan hoop ik nu dat mijn rug niet meer gaat opspelen, proberen de komende week nog wat rust te houden, om dan de week daarna klaar te stomen voor de volgende wedstrijd van deze Challenge, deze gaat door net over de taalgrens, Berloz, en dat ligt zo goed als in mijn achtertuin ;-). Dus volgende week voor mij geen wedstrijd. Hopelijk moet ik niet op mijn woorden terugkomen
vanmorgen was het tijd voor alweer de zesde wedstrijd van het nog jonge seizoen.Tevens de zesde wedstrijd van het inmiddels populair geworden CLAP circuit. Maar het verging mij niet zo goed helaas..het relaas....
Het begon al op maandag, ik moest voor mijn tweede infiltratie naar het ziekenhuis, net daarvoor een 8 tal km gelopen. Dan twee dagen rust en donderdag begon het alweer te kriebelen, 14 km duurloop en wat last in de rug. Vrijdag opnieuw rust en zaterdag een 8 tal km loslopen.De rug liet zich voelen, het liep niet lekker. Zondagmorgen na het werk voor één keer geen pijn in mijn bil en dat maakte dat ik toch twee uurtjes bijna onafgebroken kon "pitten". Met een zestal trokken we naar Horion-Hozèmont ergens in Wallonië, waar we ook weer wat Vlaamse loopmakkers konden begroeten. Na de inschrijving een tweetal km opwarmen en het ging redelijk.Het was koud en mistig, dus koos ik opnieuw voor muts en handschoenen, geen overbodige luxe bleek nog maar eens. Minder volk dan voorgaande jaren aan de start blijkbaar.Vorig jaar werd de wedstrijd van de 6 km eerst op gang geschoten eer wij mochten, nu was het andersom, bizar. Door de ruglast werd ik door Luc, een loopmaat uit Genk en tevens kinesist, tot een kalme start aangemaand.Maar eens het startschot weerklonk was ik toch niet te houden.3.56 voor km 1 en 2. Dan werden we het park van het plaatselijk kasteel ingestuurd en dat is meestal onverharde ondergrond. Hier dus ook, maar de met houtsnippers bezaaide paden waren vrij goed beloopbaar, toch werd de snelheid een beetje afgeremd.Tot km 4 zou het ongeveer duren eer we terug op de gewone weg kwamen.4.11/4.14 voor km 3 en 4. Het was ook hier dat Rafke zijn inmiddels al gekende versnelling plaatste, ik kon er niet achter en bleef bij Didier die zo wat hetzelfde tempo liep als mij.Samen probeerden we het gat dat slechts 150 meter bedroeg te dichten, maar het lukte ons niet.Toch liepen we een aardig tempo en tot km 7 zat ik nog op tempo om mijn tijd van vorig jaar(49.20) zeker te evenaren. 4.06/3.58/4.03 tot km 7. Dan volgde een lang stuk onverhard bezaaid met putten vol water, waar het dus springen was om die te ontwijken, dit tot ongeveer km 9.Tempo lag hier vrij laag 4.23 voor km 8, en ook voor km 9 waar ik vorig jaar nog 3.58 haalde.Weg goede tijd dus. Groot was ook de verbazing dat er ineens het bordje van 10 km stond, dat klopte helaas niet en even dacht ik zelfs dat het maar 11 km zou zijn.De laatste 2 km werd het tempo bepaald door Didier (km 10 in 4.13), ik maande hem om door te gaan omdat ik wist dat er in de laatste 200 meter nog een moeilijke strook te overwinnen was.Toch kon hij niet sneller, en bleef ik er aan hangen (4.05/4.03).Nu was het nog een kleine 200 meter en daarvoor moesten we eerst door een poortje, waar ik Didier liet voorgaan.Net bij het indraaien van de bocht konden ook Pieter en nog een jonge kerel net voor me inglippen.De smalle passage bestond uit een met onkruid bezaaid pad, waar de scoutsleden die deze wedstrijd organiseerden nog net voor de wedstrijd begon het meest hinderlijke kruid probeerden uit te trekken.Dan een korte passage op het voetbalveld met een laatste moeilijk zeer smal en zeer vettig stuk achter het doel, waar ik door het geharrewar van het inhaalmaneuver van die jonge kerels met mijn voeten in de netten bleef haken, maar gelukkig net niet viel.De laatste 50 meter liet ik me uitglijden naar de finish die ik bereikte in 50.22 voor 12,2 km.De meeste collega's hadden echter maar 12 km, dus houden we het hier maar op. Ondanks de mindere dag werd ik toch nog 17 de algemeen op 203 lopers en derde 50 plusser, helaas was hier net als vorig jaar geen podium voorzien. Na aankomst van de andere loopmakkers was het tijd voor een opfrisbeurt, nog gauw iets drinken en dan weer huiswaarts.We wonnen ook nog een klein prijsje met de tombola ;-) De rug doet nog steeds zeer en dat noopt me heel waarschijnlijk tot een paar dagen rust. Volgende week begint ook weer die andere Challenge, de Hesbignon, deze challenge speelt zich ook voornamelijk af in de Waalse contreien. Wat ik er mee moet aanvangen weet ik nog niet precies, als ik me inschrijf zal ik de wedstrijden moeten lopen aan een matig tempo.Podia's zitten er voor mij waarschijnlijk toch niet in, omdat hier de tegenstand toch net iets sterker is, dan de challenge die ik nu al loop. Om af te sluiten zeg ik alweer, we zien wel.....en tot volgende week.....hopelijk ;-)
Punten voor deze wedstrijd: ondanks alle goede bedoelingen kan ik vandaag helaas maar 6 punten geven
minpunten, weinig bevoorrading op het einde, slechte staat van de laatste 150 meter.Slechte afpijling, en jammer genoeg geen "sterke" bieren voor de liefhebbers ;-)
pluspunten: mooi parcours behalve het laatste stuk op het voetbalveld, en een kleinschalige tombola ;-)
Voor de tweede keer in evenveel jaar trek ik naar Alleur, waar nog 6 andere Speelhofrunners present zijn. Mario, Stefan, Richard, Pieter, Gilbert en Peter V. Nog meer Vlaams geweld hier in Alleur dat op een boogscheut van de taalgrens ligt. Robin,Domenico, Max,Tony, Bert, Geert, Kris en Maya, Willy Cortleven (what's in a name ;-) ) en Robert, (onze Hollandse Speelhofrunner), zij tekenen allemaal present op de wielerpiste van Lantin waar ietsje verderop ook een gevangenis gehuisvest is. Onze voorinschrijving afgehaald (slechts 6 euro!!!!), en dan wat gaan warmlopen en plannen maken wat voor tijden we zouden lopen. Ikzelf stel als doel in een tijd onder de 1u30 te lopen, kwestie van mezelf niet te veel druk op te leggen.Ik weet dat dit haalbaar is, maar stiekem hoop ik toch op een evenaring van mijn tijd van vorig jaar 1u27.30. Nog een paar keer op bezoek in het kleinste kamertje (stress, nog altijd,pfff, en dat na 25 jaar loopervaring ;-) )
Op de piste staat al een hele bende klaar om losgelaten te worden als het startschot weerklinkt. Zowel de korte (4.7 km), de middenlange (11 km) en de halve vertrekken samen. Een half toerke op de piste eer we de straat induiken.Ondanks de warrige start kan ik na 1 km 15km/u halen, zo gaat dit tot km 3. Ondertussen is ook iedereen achter mij, die ik achter mij wil hebben, behalve Geert, maar die loopt vandaag slechts 11 km. Km 4 krijg ik het al moeilijker, en van km 5 tot en met 8 is nog meer afzien. Km 9 kan ik terug even op tempo komen 4.04. Dan begint alles een beetje "gevoelig" te worden, want vandaag heb ik besloten om zonder enig pijnstillend of ontstekingswerend middel te lopen. Bij het ingaan van de tweede ronde komt ineens maatje Pieter naast me lopen, nu krijg ik het zowaar nog moeilijker. Hij stelt voor om het gat op de tweede vrouw die al een hele tijd op 300 meter voor me loopt te dichten. Jaja Pieter, eerst zien en dan geloven.Benieuwd naar wat hij kan, zet ik me even later in zijn spoor, maar het tempo stokt ook een beetje.Toch profiteer ik even van zijn goedheid om me uit te wind te zetten. Het vrouwelijk "gat" krijgen we jammer genoeg niet dichtgelopen, sterker nog, achter ons komt de derde vrouw met het "befaamde" roze broekje en de gebronzeerde benen ons voorbijgesneld. Ik roep haar even in mijn beste Frans toe dat het goed gaat, maar wij kunnen jammer genoeg niet aanpikken. Vanaf km 15 blijft het tempo zakken en wordt het zelfs moeilijk om onder de 4.20 blijven te lopen. Hier moet ook Pieter de rol lossen, al maan ik hem aan mee te gaan. Wachten op hem heeft echter geen zin, daar ik graag mijn eigen tempo handhaaf. Met nog een drietal km te gaan, wat zijn dat lange kilometers geweest man, probeer ik toch nog alle zeilen bij te zetten om een behoorlijke tijd te scoren aan de finish. Ik benader even terug de 15 km/u, 4.06 voor km 9. Toch blijft het moeilijk gaan. Op slechts één km van de meet hangt er noch een boog met een rood vlaggetje. Het spreekwoordelijk rode lapje op de stier werkt voor mij jammer genoeg niet. Toch maak ik die km goed in 4.03. Nog een paar 100 meter op de piste zie ik de derde vrouw plots voor me lopen, zou ik.....ach nee.... ze heeft het verdiend om voor me te zijn. En wat maakt dat ene plaatsje nou toch uit. Na ruim 21 km bol ik uitgeput over de meet in 1u28.53 en das meteen een dikke minuut trager dan vorig jaar. Toch moet ik hier tevreden mee zijn, ben ondertussen een jaar ouder en dat kruipt in de kleren. Terwijl de andere jongens één voor één binnen dwarrelen doen wij ons tegoed aan het rijkelijk gevulde buffet.Er is keuze tussen water en warme wijn.Donuts, suiker en fruitwafels maken ook deel uit van het assortissement. En dat allemaal voor de prijs van 6 euro (voorinschrijf ) en 8 euro dagprijs. Na afloop nog wat uithijgen om daarna nog iets te gaan drinken in de kantine waar we weeral opgepropt zitten als sardienen in een doosje. De Leffe en andere gerstebrouwsels smaken er niet minder om. De overige leden beslissen om naar huis te gaan, en ik krijg hun nummertje van de tombola, waar de hoofdprijs een mooie LCD tv blijkt te zijn. Helaas kan ik met mijn 7 nummertjes zelfs geen klein prijsje pakken. Maar dat maakt de mooie dag er niet minder om, ik heb afgezien, maar achteraf gezien was het toch de moeite waard en krijgt deze organisatie een dikke 8 op 10 van mij. Enig minpunt is dat het verkeer soms tussen de lopers reed door onoplettenheid van seingevers en politie en dat is toch jammer dat ze hier nog geen lessen uit hebben geleerd vermits dit vorig jaar ook zo was. Maar helaas heeft de organisatie dit niet in de hand, al zal ik het toch wel aankaarten bij gelegenheid. Uitslagen en foto's zijn voorlopig nog niet binnen, daar maak ik later nog een kleine update van. Zo kunnen we alweer uitkijken naar de volgende wedstrijd die doorgaat in Horion-Houzemont en die net als deze nog steeds een organisatie is van Cours la Province. Dit was trouwens vandaag wedstrijd nr 5 in deze Challenge. Morgen moet ik nog even naar het ziekenhuis voor mijn tweede facetinfiltratie, en dat betekent dan ook dat ik het wat rustigeraan MOET!!! doen ;-)
gisteren werd al de vierde wedstrijd in het ClaP circuit gelopen.Deze ging door in het dorpje Geer,dat zijn naam dankt aan de rivier de Jeker die er doorstroomt. Zondagmorgen na het werk nog geprobeerd een dutje te doen, maar ALWEER!!!! had ik enorm last van mijn bil, ik kon er niet op liggen. Toch zo goed en kwaad als ik kon wat proberen te "rusten" tot het tijd was om met de andere Speelhofrunners af te zakken naar Geer. De jongens die er gisteren bij waren, Stefan, Mario, Robin en Peter. Ginds zouden we ook toekomstig lid Peter Vollebergh begroeten, alsook Geert Windmolders, Max Knapen en Tony. Samen met Thierry en Michel was dat de "Vlaamse" delegatie in Wallonië ;-)
Eens de inschrijving achter de rug waren, deze gingen door in het plaatselijk schoolcomplex was het tijd om op te warmen. Gedurende deze twee km lange tocht gaf Mario al aan dat het niet zou gaan vandaag, ook pijn in zijn bil .
Toch weer vooraan aan de startlijn te vinden, er was niet zoveel volk, ongeveer 350 man en vrouw voor beide afstanden. De start ging vrij vlot en al gauw haalde ik Thierry en Michel in, die iets later met nog een Waalse loper een mooi groepje vormden. Interval in de wedstrijd hoor ik Michel nog zeggen, ik repliceerde dat het maar even zou duren. Maar toch kon ik de eerste 3 km vlot onder de 4 min lopen.3.49/3.52/3.55 Ik kwam zelfs in de buurt van Max die de 5 km liep en ook Geert had ik binnen bereik. Max stopte even later en zei dat het niet ging. Maar toch heeft hij zijn wedstrijd beëindigd.Op de mooie en goed beloopbare onverharde stroken zakte mijn tempo een beetje, waarschijnlijk was ik toch wat snel gestart. Km 5 en 6 had ik zelfs even een dipje 4.10/4.12. Ondertussen was ook het groepje Thierry mij gepasseerd en bleven op ruim 50 meter voor me hangen. Daar had ook Geert zich in genesteld, maar die zou er even later uitvallen. Achter mij was een grote leegte, dus hoefde ik me eigenlijk geen zorgen meer te maken. Km 7 in 4.08 en dan kwam ik terug bij Geert en kreeg ik een beetje vleugels 4.02 voor km 8. Toen ik voldoende afstand dacht te hebben opnieuw een klein beetje gas terug genomen 4.07 voor km 9. Op weg naar km 10 werden we opeens getrakteerd op een "vettige" strook waar het oppassen geblazen was om niet te vallen. Regelmatig voelde ik mijn voeten wegschuiven en besloot een kort stukje te wandelen. Gelukkig was het maar 300 meter, maar ondertussen had Geert weer wat goedgemaakt op mij. Km 10 in 4.27. Km 11. Dan maar opnieuw de gas opengedraaid, maar het was op, toch slaagde ik er in om 4.02 te lopen voor km 11. Nog een 600 tal meter en het voorliggend groepje was ondertussen door het vettig intermezzo uit het oog verdwenen. Dus liet ik me maar rustig uitbollen richting finish.Eindtijd werd 47.39 voor 11,65 km, en dat is 4.05 min/km ofte 14,7 km/u. Het was een zware tocht alweer en de afstand was net ietsje te lang om voluit te blijven gaan. We kregen een bonnetje voor een warme wijn en een zakje met een flesje water en een energyreep in. Even uithijgend wachten op de andere maatjes. vooraleer we allen naar de te veel te kleine tent gingen om onze wijn af te halen, die ondertussen ook al op was. Maar ik kon me tevreden stellen met een cola-light in de plaats. We dronken er nog een paar Leffe's bij aan de prijs van 2 euro vooraleer de prijsuitreiking begon. Ik werd tweede in de categorie 50+ , achter Michel Zielinsky, die toch net wat sneller is als mij. Misschien en ik zeg misschien als ik mijn wedstrijd beter had ingedeeld, had ik hem misschien kunnen kloppen, maar dat zijn vijgen na Pasen. Hij is al jaren een topper in deze categorie en ook wat ouder dan mij. Ik mocht me tevreden stellen met twee flessen wijn, de tombola lieten we aan ons voorbij gaan, ik was moe.
Uitslag algemeen 18 de op 231 deelnemers en dus tweede V2
Punten voor deze wedstrijd.(net geen 8 op 10) + punten: mooi parcours laag inschrijfgeld (4 euro) democratische bierprijzen ;-) - punten: te kleine tent voor de prijsuitreiking
nog enkele beelden om af te sluiten...
nog even op mijn horloge kijken of ik op "tempo" zit ;-) snelle start die ik even later zal bekopen ;-) alles geven op het mooie stukje in het parkdomein ;-)
Al een paar dagen ziek, snotterig hoofdpijn....dan maar twee dagen rust ingelast. Maar zondag is wedstrijddag, en met wedstrijden in Beaufays, Luik en Urmond was er heel wat keuze. Maar geen van deze wedstrijden behoren tot een klassement, al ging Urmond wel uit naar mijn favoriete wedstrijd.Ook al omdat Beaufays als zwaar stond omschreven met onverharde passages. Colinne de Cointe in Luik was me onbekend , maar ook zwaar. De gezondheid en het weer hebben jammer genoeg roet in het eten gegooid, maar in laatste instantie toch beslist om met de collega's Speelhofrunners mee te gaan naar Kortessem om daar een wandeltocht al "joggend" af te leggen. Met 5 arriveerden we in Kortessem, 100% voelde ik me niet, maar we besloten het rustig aan te doen. Ingeschreven en vertrokken voor de toer van 13 km, onderweg zouden we dan wel zien waar we uitkwamen Gilbert en Richard voelden zich in hun sas éénmaal de onverharde stroken er aan kwamen.Stefan, Mario en ikzelf waren dan steeds wat op achtervolgen aangewezen. Ondanks de sneeuwval in de vroege morgen, was alles toch wel goed beloopbaar, al werd het wel wat schuiven op de modderstroken. Na de eerste controle nog gauw een pitstop gedaan, om dan de tocht verder te zetten. Na km 15 begon ik het echt moeilijk te krijgen, verzuurde benen, hoge hartslag...het ging niet meer. Toch bleef ik aanklampen en in de laatste 3 km nog een tempoverhoging. Héél blij dat ik na 21,2 km binnen kwam in 1u50 min ongeveer. Na onze tocht nog wat nagepraat met het nodige gerstenat. Dit was een leuke en gezellige training, alleen spijtig dat ik niet frisjes was. Volgende week staat er alweer een wedstrijd op het schema, We lopen dan in Geer, en deze wedstrijd behoort tot het ClaP klassement. De maand januari afgesloten met 282 km, mooi jaarbegin.
Vanmorgen na een slecht weekend wat slaap en pijn betreft, toch afgezakt naar Hannuit met de collega's Speelhofrunners.Dit was de derde wedstrijd in het CLaP Circuit en ook mijn derde! De weersverwachting zaten niet echt mee, de sneeuw van gisteren was op plaatsen nog bevroren, maar het was wel al aan't dooien. Aangekomen in Hannuit, onze voorinschrijving afgehaald en met de andere loopcollega's wat warmgebabbeld en gelopen. Het parcours was op sommige plaatsen, vooral de Ravelroute, redelijk glad, maar omdat de dooi al een beetje zijn werk had gedaan, zou het toch nog te doen zijn mits wat aanpassing van de loopsnelheid.Persoonlijk vind ik het jammer dat de organisatie niet meer ondernomen heeft om het parcours volledig sneeuwvrij te krijgen, maar soit, ik heb er geen punt van gemaakt.
Aan de start met slechts een 100 tal lopers, veel meer zullen het er niet geweest zijn, voor beide afstanden.Gestart werd op het parcours van de Crosscupwedstrijd, dus dat betekende dat we gedurende 200 meter op onverharde en gladde toestanden moesten lopen. Die 200 meter werden er uiteindelijk 500, en al gauw liep het strop in de beginfase.Ondanks ik vooraan op de eerste rij stond, liet ik me toch verrassen door mijn trage start.Bijna achteraan lopend was ik dus op achtervolgen aangewezen, maar door de opstopping was dat helaas niet meteen een optie. Eens van dit traject af liepen we op goed beloopbare weg, vooraleer we richting Ravel liepen. Km 1 in een teleurstellende 5.23 Ondertussen had Raphael er al de brui aan gegeven, ze konden zijn kl*ten kussen . Ik probeerde er het beste van te maken. Pieter, Domenico, Tony en Richard waren al "vliegen". De twee eerstgenoemden zou ik niet meer terugzien, op de laatste twee lag mijn focus.Nadat ik Mario pas voorbijliep na anderhalve km ongeveer zocht ik mijn volgende slachtoffer.En Richard kwam in beeld en ik kon hem voorbij zonder problemen.Km 2 in 4.13, km 3 in 4.20. Na de Ravel kwam ik terug bij Tony omdat ik op de sneeuwvrije straten wat snelheid kon maken.Maar lang zou dat niet duren, want alweer kregen we een stuk Ravel waar ik Tony opnieuw moest lossen.Km 4 in 4.14, km 5 in 4.21. De tweede ronde bracht niet veel beterschap,opnieuw kwam ik even bij Tony, maar bij het ingaan van de Ravel was het alweer prijs. De hartslag lag veel te hoog naar mijn normen en de benen begonnen zwaar te worden.Dat wordt hier mijn dagje niet, dacht ik bij mezelf. Km 6 nog even hoop gehad en die liep ik in 4.22, en toen was het kaarsje dus definitief uit.Ik deed geen moeite meer om Tony nog te bedreigen, ook al zag ik dat hij het op bepaalde stukken ook moeilijk had en ik schijnbaar toch weer korter kwam. Nee, laat maar lopen, er komen nog wedstrijden met "hopen" ;-). Achtereenvolgens werden mijn km-tijden 4.36/4.36/4.33/4.33 en de allerlaatste km in 4.30. Uitbollend probeerde ik mijn vermoeide lijf over de finisch te hijsen, eindtijd werd 49.52 en dat is 4.31min/km, een teleurstellend resultaat!!. Slechts een dikke minuut later kwam zelfs Mario al over de meet en even later ook Richard en Stefan. Maar goed, het hoort erbij en we hebben dit overleefd. Mijn focus ligt trouwens op de halve marathon in Alleur op 15 maart, daar wil ik nog eens pieken.Morgen moet ik trouwens gaan voor mijn infiltratie van de facetgewrichtjes, hopelijk gaat het daarna terug een beetje beter. Volgende week zal er dan ook niet veel meer gelopen worden. Na de wedstrijd was het weer gezellige boel met enkele Chimay's om de teleurstelling weg te spoelen.
Uitslagen en foto's zullen er later opkomen. Wel nog even de punten voor de organisatie meegeven. Ondanks het mooie parcours geef ik toch maar 7 op 10, omdat ik vind dat de organisatie wat meer verantwoordelijkheid had moeten nemen omtrent de veiligheid van de lopers.Geen km-aanduiding en ook het bevoorradingsbuffet aan de aankomst ontbrak deze keer, wel kregen we een medaille en een AA-drink en een inkomkaart voor de CC wedstrijden in de namiddag.Normaal zou ik een 8 kunnen gegeven hebben, maar de organisatie heeft hier al dan niet bewust zelf voor gezorgd.Volgend jaar bij beter weer zijn we er zeker weer, want de wedstrijd was minder zwaar te noemen dan voorgaande jaren ;-)
2 de wedstrijd van het seizoen, tevens tweede in de COURS LA PROVINCE challenge. Met een bijna volledig Speelhofrunnersteam naar het grauwe Herstal, waar nog héél wat Vlamingen aanwezig waren. Het was zoeken naar een plaatsje om de auto te parkeren, maar uiteindelijk hadden we toch geluk. Onze voorinschrijving afgehaald en een tweetal km opgewarmd. Even een praatje slaan met Raf, Domenico, Tony, Max, Jan,Robin enfin tijd om plaats te nemen op de piste van Herstal. Het was weer een grote groep, maar toch wat minder volk dan vorige keer in Antheit. Na wat uitleg van de organisatie werd het parcours eindelijk vrijgegeven door de plaatstelijke "politie" Vrij vooraan gestart en dat maakte dat ik meteen op snelheid kon komen, de snelheid waar ik de wedstrijd mee wou uitlopen. 3.56 voor km 1, op naar km 2 in 3.47 en daar liet ik achtereenvolgens Domenico, die de korte afstand deed vandaag, en Raphael achter me. Het ging vrij goed. Op weg naar km 3 een kleine helling vooraleer het bergaf ging, 3.55. Hier kwam ik ook bij Didier Corin, en ook hem kon ik achter mij laten, de wijn van de avond ervoor speelde waarschijnlijk in zijn nadeel want ik heb hem gedurende de wedstrijd niet meer gezien ;-). Km 4 kon ik nog steeds onder de 4 min blijven, 3.59, maar ik kreeg het al wat moeilijker. En dat bleek ook op weg naar km 5= 4.03. Km 6 in 3.57, maar 600 meter later kwam ouwe rakker Rafke me voorbijgesneld, ik had niet meteen een antwoord klaar op zijn remonte. En toen brak ook een beetje de veer bij mij. Km 7 en 8 in respectievelijk 4.04 en 4.09. Ondertussen had ik ook Geert in het vizier gekregen en mede door mijn wanhopige poging om Raf bij te benen, kon ik bij hem komen.Ik probeerde mijn wagonnetje even aan te hangen, maar dan moest ik ook hem terug laten lopen. Met nog 3 km te gaan, nam ik even gas terug, de voorsprong op mijn achterliggers bleek groot genoeg om zonder gevaar de wedstrijd uit te lopen. Maar dat was zonder de laatste km gerekend, die was er echt te veel aan. Nog een serieuze klim werd ons daar voorgeschoteld vooraleer we terug richting piste konden. Toch bleef ik op mijn elan doorgaan en liep ik die laatste km in 4.01, net zo snel als de twee voorgaande km's. Met een goed gevoel over de finish gekomen, nog net voor een spurtende achterligger. Op exact km 11 zonder bochten af te snijden klokte ik net geen 44 min. Vijftig meter verder had ik 44.05, en dat maakt dat ik nog eens een wedstrijd liep net boven de 15km/u, en dit op een toch niet zo licht parcours, gelukkig wel volledig verhard. Nu was het wachten op de rest van de groep, om daarna wat te verfrissen en nog gauw een paar Val-Dieukes achterover te slaan. En toen was het alweer tijd om af te zakken richting hometown. De pijn was minimaal dankzij de ontstekingsremmers die ik vanmorgen had genomen. Volgende week staat wedstrijd nummer 3 in deze challenge op het programma, en dat is nog eens redelijk dicht bij huis. We lopen dan het "voorprogramma" van de Crosscup in Hannuit, een redelijke zware wedstrijd zo herinner ik het me van vorig jaar.Maar er wordt dit jaar op een nieuw parcours gelopen, we zijn benieuwd en kijken er al naar uit. Deze week wat meer rust proberen in te bouwen, alweer! ;-), ach we zien het wel. Punten voor de wedstrijd geef ik deze week een dikke 7, parcours was dik in orde, exacte km aanduiding, mooie accomedatie, slechts 3 euro voorinschrijving en goede bevoorrading aan de finish
UITSLAG= 28 ste op 326 deelnemers, 3de 50 plusser ;-)
Nog enkele foto's van onze befaamde Waalse fotografen
ondanks het verbeten gezicht kon ik wel nog mijn duim opsteken
km 3 dus ;-)
hier kom ik bij Geert na een verwoede poging om Raphael terug bij te benen ;-)
Voila 2015 is gestart en ondanks dat mijn rug en andere problemen me serieus kopzorgen baren, heb ik toch besloten om rustig door te blijven gaan. We zien wal waar we uitkomen!! Samen met een bijna complete Speelhofrunnersploeg trokken we naar het mistige Antheit, een gehucht ergens tussen Hoei en Hannuit.Het betreft een wedstrijd in de immens populair geworden challenge Cours la Province. Vrij vroeg kwamen we ter plaatste en het was in tegenstelling tot vorig jaar geen probleem om een plaatsje te vinden om te parkeren. Zou er dan toch niet zoveel volk op afkomen dit jaar? Maar al gauw werd mijn stelling ontkracht, toen ik de kantinedeur openzwaaide van derde nationale vrouwenvoetbalploeg Antheit. Die kantine stak nog net niet propvol, maar voorlopig was er nog geen probleem en konden we vlot onze voorinschrijving afhalen. Klaarmaken, wat opwarmen en terwijl bleef het volk maar toestromen. Het wordt dan toch weer een massajogging ;-) Met liefst 711 deelnemers aan de start voor respectievelijk 10.8 km en 5.3 km, die na een korte speech van de speaker op gang geschoten worden. Ik besluit om niet te snel te vertrekken, om mijn rugpijn zo goed mogelijk binnen de perken te houden. 4.10 en 4.09 voor de eerste 2 km, waar we na anderhalve km een smal paadje zijn ingeslagen, waar inhalen praktisch onmogelijk is. Op km 3 kan ik aan mijn inhaalrace beginnen en vervolgens kom ik bij Luc (naamgenoot), Domenico en Raphael.Bij deze laatste zal ik toch km 6 bikkelen om er bij te blijven, dat lukt aardig in de beklimming, in de afdalingen moet ik hem steeds laten gaan.Nadat we op km 4 al een eerste stuk onverhard voorgeschoteld kregen, krijgen we op km 6 nog meer van dat. Ik probeer de schade te beperken, maar hier en daar moet ik stapvoets verder, de vogel Raphael is gevlogen. Toch probeer ik zo goed en kwaad als het kan de achtervolging terug in te zetten, en ik raap nog wat mensen op die me net voordien zijn gepasseerd. Op km 9,5 ongeveer krijgen we nog een steile afdaling met wat onverharde toestanden, weer moet ik milderen.Maar in de laatste 800 meter draai ik de gashendel nog eens open en kan ik een langgerekte sprint doen richting Raphael.Maar jammer genoeg is de wedstrijd 200 meter te kort om hem nog te kunnen bijbenen, laat staan in te halen. Eindtijd bedraagt 45.24, goed voor een 68ste plaats op 563 deelnemers. Hier kan ik mee leven 14,3km/u gemiddeld, het is niet top, maar daar zit het parcours en mijn toestand voor iets tussen. Nadat ook Pieter, Gilbert,Mario, Richard en Stefan zijn binnengedruppeld kleden wij ons een beetje om en ga we nog even gezellig wat drinken.Er volgt dan de prijsuitreiking voor de eerste drie atleten van elke afstand, heren en dames. Tombola is er niet, maar we kregen wel Gluhwein, water, appelsien en madeleines aan de aankomst. Voor 4 euro kan ik daar best mee leven. Op naar de volgende wedstrijd en die zou ik Herstal zijn op 18 januari, meteen ook de tweede van deze challenge Cours la Province
Nog enkele gegevens:
km tijden van de wedstrijd: 4.10/4.09/4.01/4.16/4.30/4.15/4.19/4.21/4.05/4.11/3.49 hoogtemeters 96 hartslagwaarden avg 172 max 183, vrij hoog naar mijn normen
Voor het derde jaar op rij doe ik mee aan deze corrida. Voor de derde keer op rij zijn de omstandigheden niet ideaal, dit maal mooi maar koud weer en een redelijk goed beloopbaar parcours. Maar ik zelf voel me niet zo kiplekker. Toch waag ik het er op, en samen met Bartje trek ik toch naar Zoutleeuw waar ik ook nog enkele loopmaatjes mag begroeten. Ook enkele toppers aan de start, dus een mooie plaats op deze "bescheiden" jogging mag ik alvast opbergen. Maar we gaan er voor en we laten onze kaas niet zomaar van ons brood nemen. Er dienen 4 rondjes afgelegd te worden van 2650 meter ongeveer. In tegenstelling tot andere jaren kan ik nu wel eens snel starten, alhoewel ik al snellere starts gekend heb.Toch klik ik na veel draaien en keren na één km af op 4.01. Km 2 kon ik op het smalle stuk langs de Gete niet meteen snelheid maken, inhalen was hier zéér moeilijk. Toch liep ik deze in 3.5 wat meteen ook mijn snelste van de dag zou worden ;-). Km 3 op het lange rechte stuk liep ik 4.02 en km 4 in 4.05. Dan liepen we richting sluis waar de snelheid serieus werd afgestopt. Op km 5 werd zo mijn snelheid deftig naar beneden gehaald 4.14. Meteen ook het signaal om het wat kalmer aan te doen, geen concurrentie achter mij die me nog kon pakken , ook voor mij geen man die ik nog kon bijbenen. Km 6 in 4.09, km 7 in 4.10. Begon dan ook nog eens last te krijgen in mijn buik, was al een paar keer naar het toilet gemoeten op voorhand. Waarschijnlijk iets verkeerd gegeten. Km 8 en ingang derde ronde de snelheid nog meer laten zakken en achtereenvolgens werd het 4.15/4.17/4.18. De laatste 600 meter zelfs geen zin meer in mijn traditionele sprintje en volledig uitgeput liet ik me dan maar over de finish "rollen". 44.20min was meteen mijn eindtijd , dat is 4.10 min/km. Ik heb al betere tijden gekend. Maar gezien het einde van een toch wel lang loopseizoen mag ik alsnog tevreden zijn. Je kan nu éénmaal niet een heel jaar top zijn ;-). Normaal was dit mijn laatste wedstrijd van het seizoen, alhoewel er nog twee "wedstrijden" op mijn schema staan, en dat zouden de 10 mijl in Lier en de jogging van 8,5 km in Haneffe kunnen zijn.Ik bekijk het van week tot week, want in principe is de rust welgekomen. De trainingsarbeid zal zo wie zo op een lager pitje komen nu. Voor de rest zien we wel. En kunnen we 2015 aanvatten met wat minder "last", al zal dat wel een utopie zijn ;-) Tot....
En zo zijn we in de maand december gerold, een maand waarin ik beslis het wat rustiger aan te doen, maar........ik zie nu dat ik toch bijna 3000 km op de loopteller heb staan, enfin iets meer dan 200 km heb ik daar nog voor nodig. Nooit liep ik in een jaar zoveel, en het jeukt verdomd hard om die doelstelling te halen.Maar....... ik moet ook een beetje aan mijn gezondheid denken en geen gekke dingen meer doen. Echter vandaag heb ik nog eens even de zot uitgehangen en op aandringen, nu ja, niet echt opgedrongen, maar op vriendelijk verzoek van een hele toffe mens die ik pas heb leren kennen, heb ik toegegeven om nog eens een estafetteloop mee te doen. En zo kwam ik vanmorgen samen met Mario aan in Waremme waar ook even later loopmakker Richard, mijn wederhelft gedurende een uur op deze challenge arriveerde. Inschrijving volbracht en enkele toerkes warmgelopen. Van de reguliere deelnemers kreeg ik te horen dat dit parcours wel het zwaarste was uit de reeks. Er zat zowaar van alles in. Bochtjes allerhande, onverharde ondergrond, een strook met wind pal op kop, een rondje rond de plaatselijke vijvers dat na x aantal keren serieus vettig werd. Ook diende we langs een boom door te lopen die al een tijdje wortel aan het schieten is, struikelblok nr zoveel. Ook de smalle paadjes verhinderden het lopen van een goede tijd wegens moeilijk in te halen. Maar goed, alle moed bijeengeraapt en kijken wat we bijeengescharreld krijgen. Met een heel deel atleten stonden we daar aan de start, de ene al wat meer afgetraind dan de andere ;-), maar bij velen primeert hier dan ook het plezier!!! De start werd gegeven en ik offerde mij op om als eerste te vertrekken. Slechte maar behouden start, het parcours wat afvoelend liet ik héél wat mensen mij passeren. Mijn eerste km liep ik in 4.06, niet echt een tijd om u tegen te zeggen en er zou dan ook geen 15 km inzitten vandaag. Richard deed uiteraard ook zijn best ondanks zijn moeilijke start en wat knielast. Dan de tweede km afgelegd in 3.58, hier kon ik al mee leven. ik denderde als een stoomtrein de derde ronde in, 3.54, dit zou ik niet lang meer volhouden. Ondertussen had ik ook wat zicht op de tegenstand. Tony D en Norbert C waren de te kloppen mensen in onze + 100 categorie. Door hun talrijke deelnames kwamen zij als eindwinnaar op het podium. Maar in de wedstrijd konden wij wel het verschil tussen ons en hen vergroten na 6 ronden. Mijn vierde km kwam ik door in 4 min, al héél wat trager. Geen zicht op de tijd die mijn collega liep, maar naar eigen zeggen liep hij rond de 4.15. Nu ik zag dat we genoeg voorsprong hadden uitgebouwd en geen zicht hadden op andere spelers in onze categorie liet ik het ook wat hangen, ik begon stilaan aan het einde van mijn Latijn te komen. Km 5 in 4.05, km 6 in 4.03 Met nog een kleine twaalf minuten te gaan ging ik mijn laatste volledige ronde in, km 7 werd afgelegd in 4.04. Dan was het de beurt aan Richard voor zijn laatste ronde. Er bleven bij zijn aankomst nog 2 minuten en een handval seconden over, dus 500 meter moest nog haalbaar zijn. Ik legde voor de laatste keer er nog eens de pees op en met 3.56 min/km kon ik nog net 600 meter op de teller zetten. Eindresultaat 14,6 km en daar waren wij uiteraard tevreden mee. Maar bij het bekendmaken van de uiteindelijke eindstand bleek dat wij voor de derde plaats geklopt werden met slechts 80!!!!!!! meter door een Waals koppel.Tja, hadden we maar hé, achteraf werd ons gezegd dat de kleur van de stokken de categorie bepaalde, jammer maar helaas. Tijden van Richard voor wat het waard is....4.13/4.15/4.16/4.12/4.08/4.16/4.09 De ontgoocheling werd achteraf doorgespoeld met het nodige gerstenat en als troost wonnen we nog een klein prijsje met de tombola. Het was een mooi decor, hevig voor mijn rug, maar desondanks toch een tevreden man. Misschien moet ik toch maar overwegen om me volgend jaar een paar vrijdagavonden op te offeren om wat meer van die wedstrijdjes te lopen ;-). We zien wel!!! Nog enkele mooie sfeerbeelden om af te sluiten en tot de volgende...
het mooie decor waar we van genoten hebben ;-) de ganzen hadden honger....hier diende de snelheid opgedreven te worden!!!! de achtervolging op maatje Tony wordt ingezet ;-)
Richard geeft zich volledig in de zandbak op de hielen gezeten door Marie-Anne, de wederhelft van Stefan ;-) het is en blijft afzien.... .....en sterven.....
LOPEN VOOR HET GOEDE DOEL, All running voor SuperGilles
Het is van Battice geleden dat er nog een wedstrijd werd gelopen. Echt veel stond er niet meer op de planning, dus werd de loopconditie onderhouden met het "joggen" van wandeltochten. Dat is best ook wel leuk, alleen de onverharde stukken zorgen soms voor tragere snelheden, wat op zich ook niet erg is uiteindelijk.
Gisterenvoormiddag werd er een benefiet gehouden voor Gilles, een jongetje uit Landen met een hersentumor sinds zijn geboorte. Daarbij horend werd er een loopwedstrijd georganiseerd zonder klassement of tijdsregistratie. Dus gingen Mario, Stefan en zijn eega, en ik er op af.Ook wedstrijdloper Robin Kipleduc was daar aanwezeig. We betaalden 5 euro en kregen een jeton voor een tas soep na afloop. Jammer genoeg weinig volk op dit evenement. Toch een 100 tal lopers op de 5 en 12 km afstand. Een briefing aan de start leerde ons dat er seingevers stonden op de meest gevaarlijke punten, en voor de rest was het parcours afgepijld. Het startschot werd gegeven door niemand minder dan Evy Gruytaert, en laat me nu net, ik steek dat niet onder stoelen of banken, daarvoor gekomen zijn. Het was leuk om met haar op de foto te mogen ;-) Dan de start, omdat we met weinig waren, stonden we vrij vooraan. Meteen was Robin ermee weg en ondanks mijn voornemen er geen wedstrijd van te maken, ging ik toch achter Robin aan.En zo hing ik meteen in tweede stelling, op de hielen gezeten door een loper van TACT. Eerste km in 3.45, ook mijn snelste van de dag.Het parcours liep grotendeels over een ravelweg, en dat betekent dus lange rechte stukken.Terwijl Robin steeds kleiner werd, nam ik ook meer afstand van nummer 3. Op km 6 een zwaar stuk en daar daalde dan ook het tempo.Omdat mijn tweede stelling zo goed als veilig te noemen was , liet ik het tempo wat zakken. Na een tiental km sloeg het noodlot dan toe.Zo lang in tweede positie hangende, moest er, mezelf kennende wel iets mis gaan .Dus dat gebeurde dan ook. Op het kruispunt van de Ravel sloeg ik rechtsaf, want ik zag geen pijlen meer.Ik zag plots 12 km staan en dat dan ook dat ik op het parcours stond. Maar even verder stond 3 km en toen dacht ik, dat is het parcours van de 5 km die een andere traject dienden te volgen.Dus moest ik nog 2 km afleggen, volgens mijn Garmin nog ietsje meer dan één km. Toch bleef ik mijn weg vervolgen, tot ik plots twijfelde, dit kwam me bekend voor.En toen zag ik inderdaad dat ik terug op het beginstuk van het parcours zat.De moed zakte me even in de schoenen en ik maakte rechtsomkeer.Dit maal niet meer de pees er opgelegd,want daar had ik echt geen zin meer in. Uiteindelijk kwam ik na bijna 16 km over de meet terug.Toch nog een gemiddelde van 14.2km/u gelopen.Maar gelukkig was er geen podium of dergelijke, zodat mijn verloren tweede plaats geen schade berokkende aan mijn humeur. Dat werd uiteindelijk alleen maar opgekrikt toen we met de leden van de Speelhofrunners nog eens op de foto mochten met Evy. Mijn dag kon niet meer stuk.Foto kan jammer genoeg niet op deze blog wegens te groot, maar staat wel op mijn FB pagina ;-) Een lekker tas soep ter afsluiting en dan terug huiswaarts gekeerd vanwege de koude. Dit was een mooi initiatief van het superteam voor Gilles, ondanks enkele schoonheidsfoutjes. Toch kon ik deze dag best genietbaar noemen, allen jammer dat we niet konden blijven voor de après, want Mario had nog andere verplichtingen.
De maand november werd afgesloten met 309 km, en dat is mijn beste maand na januari, toen liep ik 330 km. Ook nog 316 km op de fiets doorgebracht gedurende 4 ritjes ;-)
Vandaag afgezakt naar Battice met loopmaatje Bjorn. Het was even geleden dat we nog eens samen liepen. Totaal geen idee wat ik er van mocht verwachten vandaag, ondanks dat ik deze zware wedstrijd al twee keer liep. Met 2u42 en 2u40 had ik een richttijd. Maar gisterenavond nog een halve zak peper/zout chips binnengewerkt en die is me niet goed bevallen, en mijn slaap daarmee ook verstoord. Op het werk had ik een vrij rustige nacht, geen stresstoestanden deze keer. Vanmorgen thuisgekomen en de zetel op, maar slapen lukte niet. Moest x aantal keer naar de wc, nochtans had ik niet zo veel gedronken in de nacht. Soit 9u30 stond ik bij Bjorn aan de deur en samen trokken we naar Battice. Ons ander loopmaatje Pieter gaf verstek wegens te weinig training. persoonlijk had ik meer de indruk dat ie bang was om af te gaan ;-)
De zaal waar de inschrijvingen plaatsvonden liep al aardig vol, maar redelijk snel hadden we ons startnummer bij de hand. Deze loop is dan ook nog eens gratis, waar vind je dat nog?????. Omstreeks 11 u werden we begeleid van uit de zaal naar onze startplaats. Nog enkele andere "loopvrienden" gespot, Karen Claes en haar KC team. Bjorn en Isabelle uit het "verre" West- Vlaanderen, en ook nog enkele Limburgers waaronder naamgenoot Luc Lenaerts. De start verliep vrij rustig, dat kwam ook omdat ik niet kon voorbijsteken. Km 2 en 3 tempo wat verhoogd, maar minder snel dan vorig jaar. Het hele betoog ga ik hier niet uit de doeken doen, wegens te langdradig. Op km 13 kregen wel meteen een eerste "test", 5.13 naar km 14. Buiten mijn eerste km was dit meteen mijn tweede boven de 5 min, en er zouden er nog volgen km 16 en 17 ook zwaar, dan ging het "op en af" tot km 22 waar de eigenlijke wedstrijd begon. Op km 18 had ik ook Luc bijgehaald, hij pikte even aan, moest dan weer lossen en ging me vervolgens terug voorbij in de afdaling. Bij een volgende beklimming kon hij niet meer volgen en ik zou hem pas aan de finish terugzien ;-). Waar ik vorig jaar een goed gevoel had na de eerste 20 km, kreeg ik nu ondanks dat ik tot km 27 nog op schema zat voor 2u40, een serieuze klop. Komt het doordat ik mijn banaan miste, die ik al in de eerste km verloor uit mijn achterzak, of zat ik er totaal door. Mentaal werd het zwaar en ik ging over tot "stappen". Mezelf moed insprekend om toch maar door te lopen , keek ik nog eens op mijn horloge. Een eindtijd van 2u40 kon ik nu wel vergeten, en de moed of was het lood zakte me in de schoenen. Km 30 in 6.53!!!! grr, km 31 in 6.00!!! Komaan bakker, doorzetten en ik trok me terug in gang.Het werden de zwaarste laatste km's uit mijn leven, maar ik liep terug. Toen ik de op olievaten trommelende gasten hoorde, kreeg ik weer "even" vleugels. Aan de voet van de allerlaatste "kuitenbijter" zette ik weer de wandelpas in.Nog 300 meter en weer lopend. De laatste 50 meter wandelde ik opnieuw tot over de finish. Eindtijd 2u44, en ik zat er door. Krampen schoten nu ook met de regelmaat van de klok in mijn benen. Wachtend op Bjorn zette ik me met een warme thee op een bankje. Hij kwam 7 min later ook binnen en had ook afgezien. Dan naar de auto gestrompeld, wat kleren gewisseld en nog snel mijn casse-croute genuttigd, dit alles werd doorgespoeld met een lekkere Val-Dieu in het gezelschap van Luc en enkele van zijn Nederlandse loopvrienden. En toen was het weer tijd om huiswaarts te keren. Ben blij dat dit avontuur er weer opzit, het is niet echt iets om elke week naar uit te kijken. Nu verder zien hoe het herstel verloopt, en wanneer de loopschoenen weer worden aangebonden. Volgend weekend staat er geen wedstrijd op het programma, dus hebben we tijd om te recupereren ;-) Tot de volgende dan maar ;-)
Ik ben lenaerts marc, en gebruik soms ook wel de schuilnaam bakkertje64.
Ik ben een man en woon in st truiden(aalst) (belgie) en mijn beroep is banketbakker.
Ik ben geboren op 01/09/1964 en ben nu dus 59 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen ,zwemmen,en van't leven proberen te genieten.
