Hoi allen,

Het zit erop. Zonet werd traditioneel afscheid genomen van de skiweek  met een optreden van de Italiaanse monitoren op hun typische instrumenten. Zij die op de Tiroleravond aanwezig  waren weten waarover ik het heb. Daarna apres-skiëden we verder. Nu wordt gedoucht en even gerust op de kamers.

Vandaag was het opnieuw fantastisch weer, felblauwe lucht en te warm. Plus 6 boven.
In de voormiddag werd nog in de 6 groepjes geskiëd.  In de namiddag was er wedstrijd en gezamenlijk skiën op de blauwe piste beneden.

Straks volgt nog de laatste vijfgangenmenu, het uitreiken van de diploma’s, bedanken van de skimonitoren  en de afscheidsfuif.

Morgen moeten we voor 10 uur van de kamers zijn en dient de dag gevuld te worden met wandelen, naar boven om te eten, souveniertjes  kopen enz enz enz.  Om 18u zetten we dan aan en hopen tussen half 9 en half 10 in Sint Niklaas toe te komen.  We stappen af op dezelfde plaats aan het kompASS. Moest het uur te veel verschillen door externe redenen, file of zo, dan laten we de leerlingen jullie verwittigen per gsm. Wie dat niet heeft meegegeven zal door ons worden verwittigd.

Voor alle duidelijkheid en om het verschieten te vermijden, het aantal gekwetsten is heel erg opgelopen dit jaar. Alle ouders van die gekwetsten werden reeds telefonisch verwittigd dus u hoeft zich niet direct zorgen te maken.  Voor de anderen, het gaat vooral over verstuikte armen, polsen, een gebroken pink en arm. Allemaal typische kwetsuren voor snowboarders.

Ik zal morgen ook geen kans meer hebben om ergens een verslagje te schrijven of online te gaan, dus is dit het  laatste verslag. Wij hopen dat jullie er iets aan hebben gehad en nemen nu afscheid.

Bedankt.

04-03-2011 om 18:35 geschreven door StefkeI  

03-03-2011 om 22:06 geschreven door StefkeI  

Hoi allen,

Ik voel me een beetje een Frank De Boosere, die steeds dezelfde spreuken herhaalt, maar goed.

Hoi allen,

Van morgen werden we wakker onder een verse laag witte slagroom. Mooi en leuk. Het geeft altijd iets meer op als je in een besneeuwde omgeving wakker wordt en mag starten dan als je door een modderige omgeving moeten stappen om aan de liften te komen. Enfin na het aangepaste ochtendschema was het VEEEEEl leuker doorgaan in een witte omgeving waarin nog een klein beetje engeltjesurine (voor meer tekst en uitleg verwijs ik graag naar dekwis van Meester Clemens) naar beneden dwarrelde dan gisteren.

4 van de 6 groepen gingen onmiddellijk boven skiën/boarden. En de monitoren bleken bij het middageten heel tevreden over de geleverde skiprestaties.

Iets meer over het middageten. We eten in een reuze bergrestaurant. Het grootste van het hele gebied en ook het eerste dat hier was. We kennen de uitbaters ondertussen behoorlijk goed en worden er serieus in de watten gelegd. Je gaat er binnen MET die rare stugge skibotten, langs een stevige glazen deur en loopt vervolgens over “te gladde” terracota” tegeltjes van 10 op 20 tussen een  buffet waar je mag vragen wat je wilt eten, en een stevige metalen afboording. Vervolgens passeer je met je bord, je bestek en een blikje drinken in de hand, langs de kassa waar Meester Anthony of ikzelf zit om voor elke leerling af te rekenen. Langs de achterkant van die afboording kies je dan een plaatsje. En daar gaat het fout. Door een combinatie van  sneeuw onder de botten en de terracotta tegels kwamen op 3 dagen tijd 12 borden met eten, met bijhorende leerling op de grond. Zo hangt aan de skibroek van Jason Strijp hier en daar nog een stukje pannenkoek, kan je tussen het haar van Bjorn Beelen nog wat spaghetti terug vinden en maakte menig frietje kennis met de grond ipv de mond.

In de namiddag kwamen we enkele groepen tegen op moeilijker pistes die rustig maar succesvol werden afgedaald.  Bij de leerlingen die het skiën/boarden nog wat minder onder  de knie hebben, begint ook de vermoeidheid wat parten te spelen. Vandaar dat moni Jos en zijn groep 3, samen met Juffen Sabrina en Benita met de gekwetsten, zonder latten de lift naar het allerhoogste punt namen om van de omgeving te genieten en de internationale ijssculptuurtentoonstelling te bekijken.

Als après ski hielden we een klein feestje op het terras van het hotel.
Straks krijgen we het feestmenu en daarna spelen we nog “de drie wijzen” onder leiding van de josk monitoren.

Nog enkele leerlingen aan het woord:
Marin De Laet: “we hebben lang op de bus gezeten om hier te geraken, wat vervelend was. Ik heb de chauffeur lang gezelschap gehouden en daar ook een uiltje gevangen. Het is hier wel oke, en mijne monitor Bart is nen toffen tiep. Sinds vandaag lukken ook mijn scherpe bochten en we deden al een paar zwarte pistes. Ik slaap naast Jordi die me in zijn slaap al een ferme mep verkocht. Groetjes aan Eline DC en mijn zus en mijn pa en ma. Smakelijk want ik moet gaan eten.”
En morgen ben ik er weer met meer weer.
De begeleiders

03-03-2011 om 20:33 geschreven door StefkeI  

Verslag woensdag 2 maart

In een opnieuw stralend zonnetje werd de dag aangevangen. Al pasten we onze timing aan omdat we anders een half uurtje te vroeg klaar stonden. Eens iedereen wist welk paar schoenen de zijne waren en welke latten eronder hoorden, ging het zo snel dat we om 10 uur reeds paraat waren. En dat terwijl de lessen pas om half elf starten. Dus vanaf vandaag pasten we hier een mauw aan, zodat we alles iets rustiger konden doen en geen wachttijd meer hoefden te doorworstelen.

Na een alweer stevig ontbijt met onder meer tiramisu, u leest het goed, van ’s morgens vroeg, wreven we ons goed in, om het roze kleurtje te vermijden. De betere skiërs en boarders konden direct boven starten. De anderen oefenden nog wat beneden. Even wat over het gebied. Het hotel en de oefenpistes liggen op 1045 meter hoogte. Daar vertrekt een eitjeslift tot aan het bergrestaurant op 1450, vanwaar een viertal liften vertrekken. De blauwe zetellift brengt je nog eens hoger, en van daaruit kan je de rode eitjeslift nemen naar het allerhoogste punt van zuid Tirol, 2570 meter.
Het is daar da we vanmiddag skigroep 1 tegen kwamen, ze klommen tot op het panoramapunt en aanschouwden vandaar een prachtig panorama, besneeuwde drieduizenders waarop  de wind vrij spel had en wit/groene bergkammen. Dit tegen een hemelsblauwe achtergrond en aan een zalig temperatuurtje. Fantastisch.

Ze namen voor alle duidelijkheid de lift terug tot 1 station lager vanwaar ze de volledige afdaling voor hun rekening namen. Wij, Meester Arthur en Meester Stefan deden het hele traject van top tot dal en kwamen verschillende groepen tegen onderweg.We zagen Lindsey Delanglez 1 mooie duik nemen op een iets stijler stukje, de hele groep skiede heel mooi en gecontroleerd mee achter Moni Pieter. In de laatste stukken van de afdaling staken we ook de snowboardgroepen voorbij. Vooral de stijl van Giovanni Sonck en Jordi Van Drom  was heel erg mooi om te zien. Wat later zagen we de derde snowboardgroep waar vooral Jeremy en Anas sneeuw aan het proeven waren, letterlijk dan.

Vanavond gaan we nog naar een skishow kijken in het nabijgelegen Speikboden, al is er voor de thuisblijvers ook opvang voorzien.

Nog even laten meegenieten van het menu straks.

Salat van buffet.
-
Karotten-Ingwer-Crem-Suppe mit Einlage
-

Pennette mit  Tomaten-Thunfisch-Sauce

-

Brathänchen Pommes Frittes mit Mediterraes Gemüse

-

Apfelkuchen auf  Vanillesauce.

Voor de aandachtige lezer, verstop de weegschalen en spaar het droog brood, t zal nodig zijn.

Stefan

02-03-2011 om 18:02 geschreven door StefkeI  

Hoi allen.

Ik laat enkele leerlingen aan het woord

Lindsey Delanglez: “ik wil zeggen dat het hier heel leuk is, en dat ik mij amuseer. Ik zit in skigroep 1”
Brigida Di Candia: “alles gaat goed, skiën is leuk, veel gevallen wel”
Jonas Verstraeten: “ het is leuk en heel goed weer”
Kris Rijns: “het zonnetje schijnt hier al elke dag, ik heb al goeie vrienden op mijn kamer, ik zit in skigroep 3 en  kan al heel goed skiën en heb al veel foto’s getrokken.”
Dennes Hekker: “Het is hier kei plezant, ik zit in snowboardgroep 2 en moeilijk voor te leren maar eens het begint te lukken wordt het plezant.”
Vincent Voertmantrouw: “goh, ma meester waarom zet gij dat daarop, allei meester. Het is hier heel leuk, ik zit in snowboardgroep 3 en het is leuk.”

Ik ben net terug (21u29) van een plaatselijk internetcafeetje om het verslag toe te voegen. Van morgen lukte het niet. Een of andere “dns server” was uitgevallen waardoor alle “.be” domeinen onbereikbaar waren dus ook bloggen.be. Mijn excuses daarvoor.
Toen ik daarnet zag dat de verslagjes zoveel gelezen worden, schrok ik even en beloof bij deze extra mijn best te doen om dit vlot te laten verlopen.

Het zonnetje was vandaag de hele dag van de partij wat het skiën nog leuker maakte. Bovendien konden we buiten eten , zalig. Heel wat leerlingen hebben hierdoor een kleurtje gekregen, ook al is het bij sommige naar de roze kant. 

Ook de hoogste snowboardgroep verliet de oefenpiste en trok de bergen in om hun kunnen daar ten toon te spreiden.  Gregory Thierry, Geoffrey Toelen, Marin De Laet en Jordy Van Drom volgden het spoor van moni Bart.

Op dit moment is het swingpaleis aan de gang en vliegen de kinderen er stevig in.
Zo, tot de volgende.

De begeleiders.

01-03-2011 om 22:08 geschreven door StefkeI  

Verslag maandag 28 februari

Hoi allen,

Een skidag zit er hier als volgt uit.
Om 8 uur worden we gewekt door juf Kim.
Tegen half negen schuiven we aan het ontbijt buffet aan.
Om 9u30 spreken we af in de kelder voor het dagelijkse gesleur met de skibotten.  Vervolgens proberen we rond tienen aan de skikelder te zijn die op een vijftal minuten stappen ligt. Tegen half elf vertrekken de zes josk monitoren dan elk met hun groep voor de eerste skiles. De door ons op voorhand ingedeelde groepen zijn ondertussen grondig door elkaar geschut door de josk monitoren.
Verrassingen zijn Geoffrey Toelen en Gregory Thierry die bij de snowboarders blijk geven van heel wat natuurlijke aanleg. Prijs voor doorzettingsvermogen geven we voorlopig aan Stijn Möller, Kris Rijns en Anas Chaieb die niet afgeven en alle opdrachten van de moni’s blijven oefenen tot ze het kunnen. That’s the spirit.

Rond half drie zagen we ook de eerste groep skiërs in het skigebied boven verschijnen. Op de blauwe middenpiste zagen we Monitor Pieter met zijn groep mooi ploegend als een slang naar beneden kronkelen. Wouter De Clercq, Lindsey Delanglez, Shawn Bulthe, Sabrina Geerinck, Kenneth Jacobs, Diego Van Walle, Kimberly Ravache, Jason Strijp, Imcra Opdebeeck volgden heel mooi het spoor van de moni.

Helaas loopt het aantal gewonden ook op. Chauny  Can Cleemput en Stijn Meulkens moeten het skiën voorlopig stopzetten en gingen vandaag met Mijnheren Anthony en Jurgen naar  het ziekenhuis voor controle van de opgelopen verwondingen. Voor Stijn valt het mee. Mits een goed ingetaped pols (licht verstuikt) zal hij deze week (waarschijnlijk morgen al) nog kunnen skiën. Chauny lijkt voorlopig niet meer te zullen boarden deze week. Zijn knie (bandletsel, lichte verrekking van de mediale band) hersteld, goed ingepakt in een stevige brace, maar zal deze week niet meer in staat zijn om de bewegingen van het snowboarden te torsen. Echt jammer.
Er wordt voor hem een alternatief programma in elkaar gestoken.

Vanavond gaan de leerlingen van OV2 op fakkeltocht en hebben de juffen Sofie en Benita een kwis in elkaar gestoken voor de OV3’ers. Als die in dezelfde lijn ligt van de kwis van Mr C gisteren dan beloofd dat. De leerlingen van OV3 hadden gisterenavond al fakkeltocht en besloten deze met een drankje in de Skilovers. Toch wel net op het moment dat er ook een Duitse school aan het fuiven was zeker. Dat was niet echt de bedoeling maar voor onze leerlingen daarom niet minder succesvol.  Ze fuivden allen mee en maakten er een dolle avond van.

Tot morgen, hopelijk met beter en gekwestloos nieuws.

De Begeleiders.

01-03-2011 om 20:58 geschreven door StefkeI  

Verslag Sneeuwklassen eerste 2 dagen

Er was een massale opkomst vrijdagavond om ons uit te zwaaien op school. Heel erg tof en leuk voor de kinderen. We hoopten op een vlotte trip tot …….. Antwerp city….. file file en nog eens file.

Maar vanaf dan werd het een zeer vlotte en veilige trip.
Alex Agnew, Dirty Dancing, white men cant jump, avatar en veel gesnurk later  arriveerden we vroeger dan gepland in het sporthotel te Klausberg. Het laatste stuk door het Ahrntal was wel minder feeëriek door gebrek aan sneeuw maar het voelde toch weer een beetje als thuiskomen. 
Om 10u15 was de bus leeg en om 11u moesten we aan de skiverhuur zijn. Eerste kregen de skiërs hun latjes aangemeten, daarna de snowboarders, 1 latje dan in hun geval.
Tegen 12 uur terug naar het hotel want Richard en Bertha schotelden ons bloemkoolsoep en vervolgens spirelli a la carbonara voor. Smullen smullen smullen.

Om 1 uur mochten we op de kamer en werd door alle leerlingen de valieskes leeggemaakt, de badkamer en de pot eens uitgetest en de zachte bedjes geprobeerd. Om 15 uur spraken we buiten af voor een wandelingetje en voor de aankoop van de kaartjes die hopelijk voor ons zullen thuis zijn.

En dan was het tijd voor een kennismaking met de sneeuw. Het voordeel maar soms ook het nadeel van Klausberg is dat het noordelijk georiënteerd is, maw op mooie dagen komt het zonnetje niet langs onze kant (nadeel) maar hierdoor blijft de sneeuw ook langer liggen (voordeel). Er lag dus op de hellingen achter het hotel nog voldoende sneeuw voor zakglijden. Nagenoeg alle leerlingen kwamen meermaals de helling af op al dan niet gepaste wijze. Jammer genoeg vielen hier ook de eerste gekwetsten. Kris Rijns landde op zijn kin en verloor hier door een klein stukske van zijn kinvelleken, twee minuten later kwam hij echter opnieuw succesvol naar beneden. Geoffrey Toelen was een beetje te geweldig en kwam hierdoor verkeerdelijk op zijn ribben terecht. Stijn Muller brak het hoogterecord, Nicky Heirbrandt overwon haar eigen angsten en Jordan en Mariske verloren een zilveren ketting, die even later als boven wonder door Meester Arthur werd teruggevonden.

Om het oplopende aantal gewonden te stoppen besloten we iets te gaan drinken. Het eerste bezoek aan de skilovers was een feit. Het avondmaal was zoals altijd: lekker, verzorgd en meeeeeeer dan genoeg.  Iedereen ging vroeg naar bed en het zandmannetje deed overal zeer snel zijn werk. Oef. Voor ons was dat echter nog niet het geval want de leerkrachten moesten nog wel “teenentander” afspreken “newaar”.

Juf Kim kwam ons om 8 uur wakker maken voor onze eerste skidag. Na een stevig ontbijt was het puzzeltijd want 62 paar skiën, schoenen, boards, stokken en helmen terug geven aan kinderen die hun materiaal nog niet kennen “ ist gar nicht einfag”.
“Ja dadde”.

Enfin, we skieden twee keer twee uur op de oefenpiste beneden in het dal met lichte sneeuwval als decor.  Volgens het oog van Meester Clemens, een kenner op dat gebied, hebben we dit jaar geen leerlingen mee die na een paar dagen niet zullen kunnen skiën. Ik heb daarnet tijdens het eten de groep ook een compliment gegeven voor hun gedrag tot nu toe, hopelijk kunnen we het zo houden.
Tot morgen.

28-02-2011 om 09:28 geschreven door StefkeI  

25-02-2011 om 13:18 geschreven door StefkeI