Blijkbaar ben je op mijn blog verzeild geraakt, gewild of ongewild.
In ieder geval kun je eens wat rondkijken en -lezen.
Deze blog is er voor iedereen die mij graag wat zou willen volgen op men reis door en rond de wereld. Ik zal men best doen om deze regelmatig van nieuwe tekst en foto's te voorzien, als ik aan een computer met internetverbinding kan geraken tenminste.
Ik hoop dat ik met deze verhalen en foto's minstens een fractie van mijn ervaringen kan laten afstralen op eenieder van jullie.
Zoals in de titel en het adres vermeld gaat het hier over een backpacking trip, dit wil zeggen een reis met enkel de rugzak en verder niets! Ook zal ik zo weinig mogelijk proberen te vliegen, dit om zowel ecologische, economische en meer-voeling-met-het-land redenen. Treinen, bussen, taxi's, fietsen, kamelen, paarden, ezels, ritschka's en wat weet ik nog allemaal meer zullen dus het voornaamste transport uitmaken.
De "geplande route" is als volgt ( in hoeverre ik die zal volgen is een totaal andere vraag): vetrek belgië, vliegen naar japan, vliegen naar china, via tibet naar nepal, zo noord india binnen, noord india over land naar birma (weet nog niet of de grenzen daar open zijn, zullen wel zien), thailand, cambodja, vietnam, maleisië, singapore, indonesië, dan vliegen naar australië, vliegen naar nieuw zeeland, evt fiji zullen wel zien. Dit zal het eerste deel van de trip zijn.
Tweede deel is als volgt: vliegen van oceanië naar chili, argentinië, bolivia, peru, colombia, panama, costa rica, nicaragua, mexico, de states, canada. Als er dan nog tijd, goesting en budget is: vliegen op zuid-afrika, zuid-oostkust afrika, ... we'll see
Zo nu zou je al ietofwa een gedacht moeten hebben waarover het hier allemaal gaat he.
Als je wilt kun je via de knop "voeg toe!" onder gastenboek een berichtje achterlaten.
Veel plezier dermee
Beoordeel dit blog
backpacking the world
reisdagboek van een wereldreiziger
31-05-2009
12 horn if you're gay
Ni hao
China, het gele gevaar.
Goed en wel aangekomen met China Eastern, de luchtvaartmaatschappij met niet de allerbeste reputatie ( de vliegtuigen durven al wel eens rapper landen dan de piloot bedoeld had ), vlotjes door de controle, had wel iets anders verwacht moek zeggen.
En dan naar centrum Beijing, nine million pickles (fietsen dus, maar men tekstverwerker is wa tegentsjok vandaag dus vanaf nu zijnt pickles), om dan maar direct op zoek te gaan naar men Chinese gastvrouwen. Deze week in Peking verblijf ik bij drie Chinese meisjes via couchsurfing. Pei pei, Fei en Monica. Tis de eerste keer dat ze iemand te slaape leggen en dus heb ik alle eer om in de watten te worden gelegd.
In Peking is veel te doen en veel te zien, en nog meer te proeven. Met men uitpuilende planning voel ik me een al even bezig bijtje als alle andere in deze korf. Gelukkig heb een fiets ter beschikking want de afstanden zijn hier niet min. Maar dan nog, bij 30° en een waanzinnig verkeer ist nog geen sinecure om te geraken waar je wil. De taxis en bussen hebben meermaals geclaxoneerd voor mij alleen. Eerst dacht ik nog dat er zo een sticker "horn if you're gay" op men fiets hing maar later wast dus heel duidelijk dak eigenlijk in de weg reed.
Anyway, kmoe zeggen, ik vind Peking wel leuk. Tis wel te druk en er is te veel smog om een lange tijd hier te blijven maar zo een goei week is nog ideaal. Just lang genoeg om alle bezienswaardigheden te gaan bezien dus hé, maar nie te lang om heel poepeloere te worden. Ideaal lik of da me zeggen. En bezienswaardigheden in Peking, meer dan genoeg zenne. Een kleine greep uit het aanbod: Verboden Stad, Tiantan (hemeltempel) Park, Mao mausoleum, Jingshan Park, Tiananmen plein, Qianmen Daje (oude befaamde straat), Fragrant Hills Park en nog veel meer voor wie da wil.
En pour le manger. Chinees lik bij den Chinees in België ist dus nie hoor. In de verste verte nie zelfs, kheb natuurlijk het geluk gehad om iemand bij me te hebben die alle goede restaurants in den omtrek weet zijn. Maar ik durf zeggen dat culinair gezien deze week een even groot avontuur geweest is als al de rest ( en kheb toch oa de verboden stad en de grote muur gezien ).
Kzou begod nie meer kunnen zeggen wat en waar ik allemaal gegeten heb, alleen al omdak de namen nie kan onthouden, maar twas heel verrijkend. Misschien kan ik het nog best zo omschrijven: twas me momenten heel verassend wat dak aant eten was, me momenten wist ik zelfs nie wa dak aant eten was en andere momenten wou ik het eigenlijk liever nie weten wa dak aant eten was.
Laat uw fantasie maar de volle gang gaan wi, iedereen spreekt over Korea en het feit dat ze daar hond eten. Maar kan u zeggen, kheb hier nog heel andere dingen op de menukaart zien staan. Kheb soms heel rap doorgebladerd in de kaart.
Dus alles bij mekaar wast een fantastische ervaring, Peking, surtout achter Korea. Volgende is Xi'an, maar der zit nog iets tussen waar ik niets over verteld heb hè.
De grote muur, maar das een avontuur geweest op zich, en vraagt dan ook om verslagje op zich.
Verboden stad in bovenaanzicht
Verboden stad binnen
Idem
Zonsondergang vanop Jingshan
Tian'anmen plein, monument voor de volkshelden en erachter het Mao mausoleum
Fei Liang, gastvrouw, gids en chauffeur op de scooter
Dé uitgaangsbuurt in Beijing
Chinees ontbijt, dumplings
Schuilt hier een levensles?! Tis nie wat je ziet...
Wan li Changcheng zoals da ze hem hier noemen. Dit is toch weeral een kleine jongensdroom in vervulling, heel lang al heb ik met grote bewondering uitgekeken naar die grote muur.
Vanuit Peking zijn er traditioneel drie mogelijkheden om de grote muur te bezoeken. Badalaï, dit stuk ligt dichtst bij Peking,is als nieuw na renovatiewerken en een waar toeristenbolwerk.
Mutianyu, dit stuk is iets minder druk, ligt iets verder maar nog altijd toeristen-eigendom
Shinsaling en Simatai, dit verbindingstuk ligt het verst, is ongerestaureerd sinds de Ming-periode en is beklimbaar tussen de twee dorpjes. Totaal 6km en nog eens 3 stijl naar omhoog als je in Simatai naar de hoogste toren van de hele grote muur wil.
Drie keer raden, tlaatste natuurlijk. Twas bijna zoals met de pap en de lepel hé.
Maar een geschikte dag vinden is nog nie zo simpel hoor. Eerst gingen we de woensdag gaan, maar ik had daags voordien vier redelijke toppen beklommen in Fragrant Hills Park. En men sherpa kon niet uit haar bed plus da de hemel grijs zat ( nie goed voor men foto's). Donderdag was ook al nie mogelijk want toen regende het half en half ( weeral nie goed voor men foto's ). Dus ist dan maar vrijdag geworden want de week begon toch al te korten. S'morgens vroeg zag het er eigenlijk weeral nie zo goed uit maar dan toch beslist om het er op te wagen. En tleven is aan de durvers en da is beloond geweest met zowaar een per-fec-te dag. Voldoende zon om goei foto's te maken en toch voldoende wolken om genoeg drama in de lucht te brengen. Met een volledig blauwe hemel zou het niet beter geweest zijn.
Over de tocht zelf kan ik heel kort zijn, iedere meter ge-nie-ten!! Om het in de woorden van Fei te zeggen (en zij kan het weten, ze was er bij): blue sky, green mountain, great wall!
Geniet van de foto's en wees gerust jaloers!
yee be warned, arrhh
allemaal gepasseerd
ken je den dezen?
theeft toch iets intimiderends hé
nie moeilijk om te verstaan waarom ze in china de grote muur ook wel als een slang vergelijken
opt hoogste mogelijke punt op de gehele grote muur. hele prestatie, hele klim. hele dag men wandelstok moeten afstaan
om een idee te geven, linksboven in de foto, daar
wa da sommige mensen toch allemaal nie doen om een foto te kunnen nemen
Van Chengdu naar Lhasa met de trein neemt 45uren in beslag, tijd genoeg dus om nog eens een verslagje te schrijven. Ik heb drie hoogtepunten op deze trip; Tibet, Nieuw-Zeeland en Canada. Mooie vooruitzichten dus deze week.
Niet dak zo veel te vertellen heb maar kwil China nu echt wel afsluiten, zowel mentaal als literair om plaats te maken voor... Tibet.
En alhoewel ik de laatste weken al meermaals heb moeten aanhoren dat Tibet dus wél een deel van China is, en alhoewel ik nooit de discussies heb willen aangaan blijft Tibet voor mij toch Tibet. En de Chinezen hier mogen der van denken wa ze willen, kzal kik da ook doen.
De laatste week in China is zoals verwacht een strijd geweest. Een strijd om Tibet binnen te geraken. En da zou dan een deel van China moeten zijn, maar je hebt wel een speciale " Tibet entry permit", een speciale "Tibet travel permit", een speciale dit en een speciale dat nodig. Maak deze kater dus iets anders wijs hé.
Maar kben al weer over Tibet bezig en kging nog iets over China vertellen, tis duidelijk waar men gedachten zitten zenne. China dus, wa heb ik nog gezien en gedaan.
Kwas in Xi'an, en daar heeft een locale boer een tijdje geleden bij het graven van een waterput een hoofd in terracotta gevonden in de grond. Eerst nog heeft hij het verzwegen omdat het een slecht voorteken was en dus ongeluk zou brengen (want alles hier da nie in het rijtje past betekent automatisch ongeluk ). Maar uiteindelijk ist toch uitgekomen en dan hebben ze dus het Terracotta leger van Keizer Qin gevonden. Na veel graven en uren met pattex bezig te zijn om heel da boeltje weer te samen te plakken hebben ze hier dus een Terracotta leger ten toon te stellen. Nie alledaags maar toch nie zo spectaculair als verwacht. Dan vond ik de Panda's van de dag voordien in het animal rescue center toch toffer. Enfin
Chengdu, gekend voor zen spicey food. Raar dus om mij hier te vinden, maar tis ook het mekka voor reizigers op weg naar Tibet. Dit is zowat de beste plaats om met anderen een groep te vormen om de prijs wa te drukken en om alle nodige info en papieren te mbt Tibet te vinden. Maar in afwachting van die papieren had ik toch nog iets van de omgeving willen zien. En laat het nu juist lukken dat Mt Emei, één van de vier heilige bergen van China hier op een goei twee uur vandaan ligt.
Komt nog goed uit eigenlijk, juist voor het 45-uren-op-men-gat-zitten eventjes ferm de benen strekken. De driedaagse van 60km zal voor een volgende keer zijn aangezien ik daags erop in de avond al op de trein moet zitten, maar een tweedaagse van 25km moet nog juist lukken. Ale tis te zeggen 23km en 2500m hoogteverschil de eerste dag, tot een gat in de nacht om zo hoog mogelijk te geraken. En dan na een korte overnachting in een Boeddhistisch klooster om vier uur der weer uit om de resterende 2km en 500m hoogteverschil af te malen om voor zonsopgang op de top te staan.
Allemaal goe gelukt zij het dat precies dien dag moest gaan regenen en alst regent en je staat op 3077m dan sta je letterlijk... in de wolken hé. Heel jammer, want van die befaamde zonsopgang heb ik dus helemaal niks gezien.
Khoop dak met de Mt Everest wa meer geluk ga hebben.
In ieder geval binnen hier en een paar uur zit ik in Tibet, en da op zich is ook al een geluk.
Panda's
Maar ook andere locale dieren worden daar opgevangen en verzorgd
Terracotta leger
Mt Emei, trappen trappen en nog eens trappen
uitzicht tussen twee toppen
en maar trappen
de hikers
dit hadden we moeten zien, maar da was zonder de regen gerekend
