Welkom op mijn blog waar ik verhaal over hoe ik de wereld beleef. Veel plezier.
17-03-2011
Angst: The Last Frontier
Als je de gebeurtenissen in Japan op het nieuws gevolgd hebt zul je wel al gezien hebben, en vermoed hebben dat duizenden, honderdduizenden mensen radeloos zijn, door het verlies van hun huis, misschien familie of vrienden die ze verloren hebben. Afgezien van het drama dat zich afspeelt zijn er duizenden mensen die gek worden van angst, en niet meer weten of ze ooit een thuis zullen terugvinden.
Maar angst is een natuurlijk menselijk mechanisme die ons in het begin der mensheid hielp om in barre omstandigheden te overleven: roofdieren, slangen en ander giftig ongedierte leefde tussen die vroege mensen en ze moesten heel voorzichtig zijn en hen laten leiden door hun angst om te overleven. Waarschijnlijk hebben we het aan dit mechanisme te danken dat wij hier nu rondlopen. Heden ten dage echter is dit mechanisme in onze huidige samenleving niet meer functioneel, maar heeft het nog steeds een plek in onze hersenen (ergens een bepaald gebied in onze hersenen, ik weet de correcte naam nie en ik laat dit over aan professoren). Ontzettend veel mensen hebben een angststoornis en hebben geen enkel idee hoe daarmee om te gaan, weten niet hoe met hun angstgedachten om te gaan, met vreselijke gevolgen: wanhoop, depressie, het onvermogen langdurige relaties aan te gaan enzovoort. Wanneer je echter beseft waar die angst vandaan komt en hoe het werkt kan je er iets aan doen! En je kan je levenskwaliteit enorm verbeteren. Ik heb dan ook een strategisch plan ontwikkeld die ik hier slechts summier uit de doeken ga doen, omdat het de bedoeling is om deze leidraad een eigen invulling te geven: de bedoeling is dat men erover begint na te denken, en dat men ergens een motivatie, mss enthousiasme vind deze technieken toe te passen - misschien opent het een debat en zijn er mensen die ervaringen willen delen (?). Het is een een vierfasen plan waar je antwoord op moet geven en moet over nadenken: 1. Onderzoeken - evalueren - observeren Wat voor angst heb je (er bestaan honderden verschillende angststoornissen, van angst voor spinnen tot zware dwangneurosen) Wat voel je als je angst hebt? Welke dingen vermijd je te doen, omwille van je angst ( claustrofobie, geen lift durven nemen bvb)? 2. Erkennen - omhelsen - tegemoettreden De kunst om een angststoornis te overwinnen is om je angst te gaan opzoeken. Het klinkt vreemd maar de enige remedie is erdoor heen te gaan, en niet eromheen. Je moet je angst als het ware omarmen om het te overwinnen. Dit betekent dat je zoveel mogelijk situaties moet opzoeken die je angstig kunnen maken en treed ze moedig en met motivatie tegemoet, verwelkom ze, een vergevorderde stap is zelfs om ermee te spelen. Wees moedig! Mensen die een gevechtsport beoefenen of hebben gedaan hebben geleerd om een gevecht nooit uit de weg te gaan. Duik in je angst en geef het een kopstoot! 3. Werk aan je motivatie Ontdek wat werkt en verfijn je methode, maar vooral hou vol. Laat je niet doen door een paar mindere dagen maar hou vol. Blijf je lichaam en geest blootstellen aan wat voor jou angstige situaties zijn, en je zult zien dat je angst mettertijd afneemt, wat je niewe moed moet geven! 4. Combineer de zelfhulptechnieken met sport, mediatie, of relaxatie-oefeningen. Let op met Caffeïne: dit wekt bij mij angst in de hand, dus wees matig met caffeïne en zoek wat je kunt doen voor lichaamsbeweging. Die twee tips zijn essentieel aanvullend bij de cognitieve zelftherapie. Tenslotte wens ik elke angstpatient veel succes, moed en durf toe!
Vanmiddag gezellig in het centrum lopen rondkuieren in de vroege lentezon: heerlijk. Wel opmerkelijk dat ik een massa aan mensen zag die hetzelfde deden als ik: zouden die ook allemaal in één van die vier schamele verlofweken zijn zoals ik? Waar ik de rest van het jaar aan de noeste arbeid ben? Het oordeel lonkt en pruilt en maakt zich kenbaar in mijn gedachten: mijn compagon vroeg zich luidop af: zouden dat allemaal mensen zijn die vrijaf hebben, of zijn het mensen met een immense zee aan vrije tijd? Wie zal het zeggen, niemand weet het, hetzelfde kunnen andere mensen ook over mij gedacht hebben toen ze me relax zagen rondwandelen over de marktpleintjes die Gent rijk is.
Als je net als zovelen last hebt van gedachten en emoties die een blok aan je been zijn en je niet te lijken loslaten beschouw je dan als vrij normaal. De remedie is even eenvoudig als de aandoening op zich: opkomende gedachten zijn een natuurlijk proces die eigen is aan de mens dus tracht niet van ze te negeren of ervan te vluchten als het nare ongewenste emoties voortbrengt.
Wat je kan doen is de reflex afleren om in te gaan op de inhoud van die gedachten en de som te worden van je gedachten. In plaats daarvan kan je leren om gedachten te zien als beelden die over het scherm van je geest voorbijtrekken: net zoals je naar beelden kijkt op youtube ofzo: je observeert ze en net als het kijken van een youtubefilmpje kan je met een muisklik iets anders gaan bekijken. Net zoals je gedachten zich als een slingeraap in je geest voortbewegen kan je erop reageren door ze te observeren en ze misschien te gaan benoemen. Elke gedachte kan een emotie baren zodat je stemmingen lijken te schommelen als wipplank. De kunst is nu die gedachten van je emotie te gaan loskoppelen door ze een naam te geven: als je bijvoorbeeld ziet dat je collega promotie maakt terwijl jij nog steeds in je huidige functie blijft trappelen kan er een jaloerse gedachte opkomen. Of wanneer je je herinnert hoe je ex op een brute manier je relatie beëindigd heeft: 'ha daar is een woede gedachte'. Je zult merken dat je al snel deze gedachten zult kunnen rationaliseren. Belangrijk is dat je jezelf met mededogen bejegent en geduld hebt.
Probeer het eens, beste lezers en geef gerust feedback. In mijn volgende blog zet ik mijn strategisch plan/methode uiteen over hoe om te gaan met vervelende angsten. See you
Heeft iemand ooit al eens uitgerekend hoeveel tijd men doorbrengt met wachten? Het wachten op zich is zo'n essentieel onderdeel van ons dagelijks leven dat het ondenkbaar geworden is, dat je ergens een winkel of afhaalchinees binnenstapt zonder een aanzienlijke tijd door te brengen met wachten... Heeft iemand tips hoe je dit wachten kan omzetten in een nuttige bezigheid? Lijkt me geen evidentie omdat dat wachten meestal gebeurd op plaatsen waar je niks anders kan doen dan staren, denken, of in een magazine bladeren die reeds een jaar oud is ofzo.
is even eenvoudig als de aandoening op zich: opkomende gedachten zijn een natuurlijk proces die eigen is aan de mens dus tracht niet van ze te negeren of ervan te vluchten als het nare ongewenste emoties voortbrengt.
