Welkom op mijn blog waar ik verhaal over hoe ik de wereld beleef. Veel plezier.
15-03-2011
Oordeel: het tweesnijdend zwaard
Vanmiddag gezellig in het centrum lopen rondkuieren in de vroege lentezon: heerlijk. Wel opmerkelijk dat ik een massa aan mensen zag die hetzelfde deden als ik: zouden die ook allemaal in één van die vier schamele verlofweken zijn zoals ik? Waar ik de rest van het jaar aan de noeste arbeid ben? Het oordeel lonkt en pruilt en maakt zich kenbaar in mijn gedachten: mijn compagon vroeg zich luidop af: zouden dat allemaal mensen zijn die vrijaf hebben, of zijn het mensen met een immense zee aan vrije tijd? Wie zal het zeggen, niemand weet het, hetzelfde kunnen andere mensen ook over mij gedacht hebben toen ze me relax zagen rondwandelen over de marktpleintjes die Gent rijk is.
Als je net als zovelen last hebt van gedachten en emoties die een blok aan je been zijn en je niet te lijken loslaten beschouw je dan als vrij normaal. De remedie is even eenvoudig als de aandoening op zich: opkomende gedachten zijn een natuurlijk proces die eigen is aan de mens dus tracht niet van ze te negeren of ervan te vluchten als het nare ongewenste emoties voortbrengt.
Wat je kan doen is de reflex afleren om in te gaan op de inhoud van die gedachten en de som te worden van je gedachten. In plaats daarvan kan je leren om gedachten te zien als beelden die over het scherm van je geest voorbijtrekken: net zoals je naar beelden kijkt op youtube ofzo: je observeert ze en net als het kijken van een youtubefilmpje kan je met een muisklik iets anders gaan bekijken. Net zoals je gedachten zich als een slingeraap in je geest voortbewegen kan je erop reageren door ze te observeren en ze misschien te gaan benoemen. Elke gedachte kan een emotie baren zodat je stemmingen lijken te schommelen als wipplank. De kunst is nu die gedachten van je emotie te gaan loskoppelen door ze een naam te geven: als je bijvoorbeeld ziet dat je collega promotie maakt terwijl jij nog steeds in je huidige functie blijft trappelen kan er een jaloerse gedachte opkomen. Of wanneer je je herinnert hoe je ex op een brute manier je relatie beëindigd heeft: 'ha daar is een woede gedachte'. Je zult merken dat je al snel deze gedachten zult kunnen rationaliseren. Belangrijk is dat je jezelf met mededogen bejegent en geduld hebt.
Probeer het eens, beste lezers en geef gerust feedback. In mijn volgende blog zet ik mijn strategisch plan/methode uiteen over hoe om te gaan met vervelende angsten. See you
Heeft iemand ooit al eens uitgerekend hoeveel tijd men doorbrengt met wachten? Het wachten op zich is zo'n essentieel onderdeel van ons dagelijks leven dat het ondenkbaar geworden is, dat je ergens een winkel of afhaalchinees binnenstapt zonder een aanzienlijke tijd door te brengen met wachten... Heeft iemand tips hoe je dit wachten kan omzetten in een nuttige bezigheid? Lijkt me geen evidentie omdat dat wachten meestal gebeurd op plaatsen waar je niks anders kan doen dan staren, denken, of in een magazine bladeren die reeds een jaar oud is ofzo.
is even eenvoudig als de aandoening op zich: opkomende gedachten zijn een natuurlijk proces die eigen is aan de mens dus tracht niet van ze te negeren of ervan te vluchten als het nare ongewenste emoties voortbrengt.
