Axel al een hele week zenuwachtig; "wanneer gaan we nu naar Zeeland",
zelfs de morgenstonden moest ik hem niet wakker maken;
was zeker bang dat we hem gingen vergeten mee te nemen.'
Vrijdag nog eventjes naar school,
maar om 15.20 uur is het eindelijk zover.
Richting De Banjaard Zeeland.
Na de Files op de ring van Brussel en een rit van een klein 2 uurtjes;
komen we in het zonovergoten Zeeland aan.
Lien en Ronny waren ondertussen al druk bezig alles klaar te maken voor de stormloop
van de overige weekend-verblijvers.
Voor de ijverige onder ons (de Bosklappers) met B14 op kop werd er nog een klein half uurtje gelopen. 
Dit zag ik vandaag echter niet meer zitten.
Zaterdag en zondag zouden we ons nog genoeg kunnen uitleven. 
Na het aperitief met lekkere prosecco en witte wijn.
't is maar om het weekend goed te beginnen;
werden de overheerlijke groentetaarten van Lien door iedereen gesmaakt.
Na nog een heel gezellige avond; 't was ondertussen al 23.00 uur;
 begon iedereen toch te denken om te gaan slapen. 
Want morgen is het vroeg op om ons eerste loopje (heuveltraining) te ondernemen.
Na een nacht met sterke windstoten
 die zelfs de zaterdagmorgen nog niet voorbij waren,
dat zouden we proefondervindelijk voelen
deden we 4 snelheidsmodellen Joke, Sonja, Lien en ikzelf,
onze opgelegde training in de duinen.
De Bosklappers waren snel uit ons zicht maar gelukkig kwamen ze toch regelmatig
een kijkje nemen om ons zeker niet te verliezen.
Wat een tof team! Zelfs de snelsten laten ons niet achter.
De windstoten waren zo sterk dat zelfs het zand in ons oren, haar
en tussen de tanden ons lieten knarsen.
Maar we hielden vol en na een klein uurtje
waren we toch weer blij dat we niet hebben opgegeven. 
Zelfs de krachtige storm heeft ons niet tegen gehouden.
Na een lekkere warme douche, bad of duik in het zwembad
om het zand weg te spoelen, lieten we ons de warme soepen smaken.
Leo en Axel waren ondertussen naar Zierikzee.     

*********************


Het  Gravensteen in Zierikzee, is bijna 500 jaar oud. Het is het maritiem museum van Zierikzee geworden.
De naam Gravensteen, betekent letterlijk het stenen huis van de graaf.
In de stad was de rentmeester van Zeeland een van de belangrijkste ambtenaren.
Deze man was een machtig man, die namens de graaf het noorden van Zeeland bestuurde.
Het Gravensten werd ook gebruikt als rechtzaal.
Veel mensen die iets hadden gestolen of iets anders hadden mispeuterd
werden voor het Gravensteen onthoofd, gebrandmerkt of gegeseld.
Voor dat doel werd een houten schavot voor het huis gebouwd.
Aan het hek van het 's Gravensteen zit een handje en aan de andere kant een hoofdje.
Als je iets had gestolen werd je hand afgehakt.
En als je iemand had vermoordt werd je hoofd afgehakt.
Gevangen zeelieden hebben mooie inscripties en tekeningen in de eiken wanden en deuren achtergelaten.
De oudste dateert uit 1577! Al die eeuwen zijn de cellen nauwelijks veranderd.
Het gebouw werd zelfs tot in 1923 gebruikt als gevangenis
Er  zijn ook de vondsten te zien die in de periode na 1950 uit de Oosterschelde zijn opgevist.
Op een diepte van ongeveer 35 meter worden regelmatig botten van zoogdieren die 1.9 miljoen jaar oud zijn, gevonden.
Jaarlijks vaart een mosselkotter uit om deze fossiele beenderen te zoeken.
In het museum zijn fragmenten aanwezig van onder andere een mammoet, een hyena en een neushoorn.
In 1970-1971 werd een groot aantal stenen altaren op de bodem van de Oosterschelde gevonden.
 Ze maakten deel uit van een tempel die in de Romeinse tijd op de oever van de Schelde stond, maar later door de zee werd verzwolgen.
De tempel was ingericht voor de verering van Nehalennia , de beschermheilige tegen de gevaren op zee.
In de kelder van het museum zijn vijf van deze Romeinse votief-altaren en een schaalmodel van de tempel te zien.

**************************

Hopelijk zou het weer wat opklaren in de namiddag.
Terwijl de bosklappers de koers op TV wilden volgen, 
Leo en Axel naar het subtropisch zwembad gingen 
Lien, Sonja nog een wandeling gingen maken
genoot ik eventjes van wat lectuur.
Maar het was snel weer tijd om ons klaar te maken 
voor ons volgende loopje.
Het verschil van weer was wel heel duidelijk.
Een zonovergoten Zeeland liet ons genieten van een 
voorjaarzonnetje.
Het werd terug een gezellig onderonsje.
Na een verkwikkende douche, 
zouden we iedereen voorzien van een overheerlijke maaltijd.
Lopen eten en ons vochtpeil hoog houden voor de volgende dag.
Iedereen maakt er weer een gezellige avond van. 
Met een quiz opgesteld door Kris (spijtig genoeg geveld door een hersenschudding)
genieten we met volle teugen. 
Ik ieder geval hebben Kaya en ikzelf er de slappe lach aan overgehouden.
Voor de uitslag moeten we echter wachten tot de volgende dag. 
Wie zou er winnen!
De avond vliegt weer veel te snel voorbij en we zullen toch moeten gaan slapen
 willen we morgenvroeg om 7 uur eruit kunnen. 
Zondag is het de trage duurloop van 2.30 uur.
Andrea en haar man Jos komen ons vervoegen
en samen met Lien en Andrea vertrekken we om 10 uur stipt.
Ik voel me prima en kan Andrea en Lien toch bijhouden.
Joke, Sonja en Maaike rijden mee met Ronny want na een
uurtje komen Joke en Sonja aansluiten, terwijl Maaike 
de groep van de Bosklappers zal gezelschap houden.
Joke, Andrea en Lien lopen voorop,
maar ik blijf samen met Sonja. 
Het is prachtig weer en windstil. Zelfs geen tegenwind.
Het is heerlijk om te lopen. 
Veel is er onderweg niet gezegd maar ik weet dat Sonja er heel zeker ook heeft van genoten.
Hopelijk voel ik me op 29 april evenzeer gelukkig als ik me nu voel.


HET WAS EEN HEEL GEZELLIG WEEKEND EN WAT ER TOF AAN IS AAN ZULK WEEKEND,
DAT WE ELKAAR VEEL BETER LEREN KENNEN.

AAN IEDEREEN BEDANKT!

05-03-2007 om 00:00 geschreven door chris