Mama heeft weer goesting om een marathon te lopen en heeft zich ingeschreven voor de "Marathon van Firenze 28 november 2010" Ze is al goe bezig met de voorbereidingen. En ik en papa gaan mee om te supporteren.
Onze vakantie ging richting Oostenrijk. Bad Goisern in Salzkammergut. Stevige bergwandelingen, bezoek aan het zomerhuis van de Keizer en Kiezerin Franz-Josep en Elisabeth tijdens een minder zonnige dag.. Zoutmijnen waar we het geluk hadden om tijdens opgravingen een gesprekje te hebben met de verantwoordelijke van het Nationaal Museum. Ook het Dachsteingebergte konden we niet links laten liggen. Het plezier om tijdens onze wandelingen in een bergalm te gaan lunchen was dan ook heel plezier. Het was een deugddoende vakantie voor ons drietjes en met veel nieuwe energie kwamen we terug naar ons toch ook zo gezellig huisje in Veltem-Beisem
Samen met papa
Thema wandeling - Sagen van Oostenrijk
Leven in het kamp van de zoutmijn
Hallstadt, Bezienswaardigheden rond de Hallstättersee
Aan de westelijke oever van het meer ligt Hallstätt, dat deel uitmaakt van het Unesco wereldnatuurerfgoed Dachstein. Met behulp van een kabelbaan kan men de Rudolfturm bereiken om daar de mijnbouw voor zoutwinning te bezichtigen. Hier hadden we het geluk om een gesprekje te hebben met de verantwoordelijke van het Nationaal Museum. Ook de reusachtige ijsgrotten, een mammoetgrot, of het Dachsteinplateau waren zeker de moeite waard. De omgeving van de Hallstättersee hoort bij de gebieden in Oostenrijk waar de meeste prehistorische vondsten gedaan werden. Aan de kust van het meer bevonden zich meer dan 4000 jaar geleden Keltische koloniën. Er werden antieke sieraden en keltische zwaarden gevonden. Bovendien werden nabij de Gosaumühle in de modder oeroude palen ontdekt, die erop wijzen dat er eerder paalwoningen stonden.
Met een 52 vrienden dit weekend naar de Champenoise streek geweest. 38 loopvrienden gingen in Damery samen met mama een halve marathon lopen; warm, warmer, warmst. amaai. temperaturen die we niet meer gewoon waren. 28°C graden. tussen de wijngaarden. In plaatse van champagne, was water, meer water en nog eens meer water meer dan welkom.
Niettegenstaande het gure, regenachtige en ook nog zeer koude weer; waren het weer schitterende amusante dagen met onze atleetjes: Valérian, Jessica, Andrea, en Axel. Natuurlijk mogen we hun coaches (Philip en Philippe)en ook hun trouwe supporters niet vergeten. De openingsceremonie aan het Jubelpark in Brussel was voor onze atleetjes de start van een 3 daags sportevenement. De prestaties tijdens deze 3 dagen topsportdagen door onze verstandelijk gehandicapte mensen, mag zeker niet onder doen voor sportevenementen van beroepssporters. Het enthousiasme van al deze atleten die dikwijls in onze maatschappij als minderwaardig worden aanzien, hebben weeral laten zien dat zij ook een plaats verdienen in onze maatschappij. BBOG Woudlucht mag fier zijn, want elk atleetje heeft minsten 1 podiumplaats gehaald. 4 gouden en 2 zilveren medailles. Axel behaalde een zilveren medaille op de 100 m en een gouden op de 800 m.
Volgende week is het de Special Olympics. Woensdagavond de openingsceremonie. Axel moet donderdag 100 meter lopen vrijdag 800 meter en zaterdag verspringen. Gisteren nog wat gaan oefenen voor het verspringen. We zien er naar uit om voor al onze atleetjes te gaan supporteren.
Onze 1ste loopwedstrijd komt stilletjes aan in zijn gewenste format. Spannende momenten komen eraan. Hoeveel deelnemers zullen zich inschrijven??? http://wijnloop.hrc-running.be/flyer.php
Tijdig in bed was er niet bij, maar ja we zouden wel zien, voor een loopster op ouderdom is de finish halen al een toppunt en hiervoor zou ik zeker gaan. Het begon héél vroeg deze morgen toch voor een zondag. Enfin, tijdig opgestaan, alles klaar gemaakt voor mijn mannen en dan stilletjes een paar sandwiches met een banaan en een tasje koffie (een ritueel voor elke wedstrijd) en dan nog een flesje water aanspreken om toch nog genoeg vocht binnen te hebben. Na mijn ontbijtje hoorde ik al wat leven boven in de slaapkamers. Axel (zou hij dan ook zenuwachtig zijn ) ook al present om mee te vertrekken en natuurlijk niet te vergeten onze trouwe supporter Leo. Nadat zij ook een ontbijt binnen hadden vertrokken we in de mist richting Watermaal-Bosvoorde. Een half uurtje later waren we ter bestemming, een uurtje voor de start, al heel druk want de parkeerplaatsen waren overvol. Voor de zekerheid zette Leo ons beneden de berg af, zo konden wij tijdig onze nummers gaan ophalen. De kou viel heel goed mee en was blij dat ik toch maar weer besloten had om met korte mouwtjes te lopen. Om half elf werd het startschot gegeven en begon de heel meute op een vrij stevig tempo. Omdat ik Lientje niet kon volgen liet ik me afzakken. Ik wilde zeker spelen en mn eigen tempo aanhouden. Na al verschillende keren les Hivernales te hebben gelopen wist ik dat het parcours snel overging van een verharde, golvende weg naar serieus bergop en onverhard. Op kilometer 3 besloten Bea en ik om samen te blijven lopen en dit ging heel goed. Als 2 trouwe maatjes op de pistetrainingen wisten we de taken goed te verdelen. Elke kilometer werd de tussentijd berekent en Bea vond dat het goed was. Opeens liep Axel in zijn 1tje ons heel gezwind voorbij. Hopelijk wist hij de afslag van de 10 en de 20 km te onderscheiden We waren wel bang want dit was wel wat onverwachts dat hij alléén liep zonder begeleiding. Op de weinige vlakke stukken, op een verhard fietspad langsheen een grote baan liep ons steeds veel snel volk voorbij, maar we bleven volharden. En we zagen dat het verder goed ging. De bevoorrading voor de dorstigen (op 7 km) was welkom, een bekertje water, maar niet zeer handig. Ik neem steeds een flesje mee en hou me daar dan toch ook t liefst aan. Dus geen gesukkel met het drinken. Bosvoorde een wedstrijd met mooie stukken door t bos gewoon GENIETEN maar soms toch heel inspannend. Omdat we het parcours al een paar keer gelopen hebben wisten we, eens over t brugje de finish in zicht is. Met wat overschot liepen we aangemoedigd door de HRC-clan al lachend naar de finish. Wat waren we gelukkig Bea was ook heel blij en dat heeft ze zelfs een paar keer of misschien wel meerdere keren laten verstaan. Maar dat stoorde ons geen van allen. Achteraf weer gewoon genieten dat het ons gelukt was. Bosvoorde was weer een héél mooie ochtend en middag. Heel tevreden zijn we naar huis gereden. Een ding is zeker volgende jaar zijn we er weer. Uitslag Axel Smets: 10 km 58.15 Mama: 1.01.13
Ik ben axel
Ik ben een man en woon in Veltem-Beisem (België) en mijn beroep is scholier.
Ik ben geboren op 25/10/1993 en ben nu dus 30 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen en zwemmen.
You're an approachable blogger who tends to have many online friends. People new to your blogging circle know they can count on you for support. You tend to mediate fighting and drama. You set a cooperative tone. You have a great eye for design - and your blog tends to be the best looking on the block!