Het is al van de Belgische nationale feestdag geleden dat er nog iets op deze blog kwam. Mijn excuses in de eerste plaats, maar goed, deze morgen vroeg ontwaakt heb ik me voorgenomen om een overzichtje te schrijven van wat we uitspookten in zowat de laatste veertien dagen.
We waren dus op camping in Broto waar we op 28 juli ingepakt hebben en richting Ainsa gereden zijn. Een rit van om en bij de veertig kilometer, over gekende wegen zonder veel problemen. Aangekomen op de camping stonden er al gauw wat bekenden en minder bekenden rond de tractoren. Ze wisten dat we er aan kwamen en hielden zich schuil op het terras. Eerst zouden we onze tent placeren voor enkele dagen maar na wat overleg besloten we een bungalow te betrekken voor enkele dagen. Met de wetenschap dat de zus van Dunia met zoon en dochterlief op zaterdag zou arriveren hebben we dan toch wat meer confort qua keuken en sanitair. De volgende dag, op donderdag, zijn we op zoek gegaan naar een smid die een laswerk kon doen aan de Ford en de dieseltank van de Carraro herstellen. Die lekte echter sinds enkele dagen heel langzaam wat diesel. Gevonden en op vrijdag om 8u mochten we er zijn. Later op de dag heb ik dan de dieseltank gedemonteerd en de Ford klaargezet buiten de poort van de camping om op vrijdag op tijd bij de smid te zijn. Op vrijdag vroeg ontwaakt en vertrokken richting Boltana waar de werkplaats zich bevindt. Bleek al vlug dat het herstel van de dieseltank niet voor deze man zou zijn. De spatborden links en rechts wat versterken zag hij wel perfect zitten. Door de constructie van de cabine op de trekker zien die meer af dan ik had durven denken. Maar goed nadat deze herstelling of versterking gebeurd is mag het zoveel schudden en beven als het wil....
Dan maar opzoek naar autogarage waar ze het tankje kunnen dichten. Na wat zoekwerk en een passage via een terrasje vonden we een carrosseriebedrijf die de klus klaarde. Intussen waren we negen uur verder en zat de dag er weer bijna op....
De nacht van vrijdag op zaterdag is Esther (zus van Dunia) dan gearriveerd en waren de komende drie dagen rustigaan. Wat voetballen op het plein,de trapeze geinstalleerd aan een boom, even op wandel nr het dorp, een bezoek aan het oude stadsdeel van Ainsa, Barranco Miraval even stroomopwaarts inwandelen..... Het werd al gauw dinsdagmorgen en zo trok Esther met haar gezin huiswaarts en konden wij alles inpakken om weer een stapje verder te rijden.
De rit eindigde uiteindelijk op camping Baliera, te Bonansa, zo'n 8km voor Pont de Suert.
We kennen deze camping want waren daar al eens een nacht vorig jaar. De volgende dag wat discussie of we richting Boi-Taull zouden rijden of richting Pobla de Segur. Het werd reeds middag op woensdag en wisten het nog niet. Na het eten pakten we toch alles in en vertrokken richting Pobla de Segur met het idee de nacht door te brengen in Viu de Llevata waar Dunia heel wat mensen kent.
Na wat inkopen in Pont de Suert begonnen we aan een toch wel pittig klimmetje richting de collado van Viu, ruim 1200m hoogte.
Daar werden we al gauw hartelijk ontvangen en konden gerust de tent plaatsen voor een nacht. Rond 5u 's morgens gewekt door de regen. We wisten het van voordien en het zou voor de ganse dag zijn of zelfs voor de komende dagen. Alles nat ingepakt, nog even de kennissen groeten, de regenoverall aan, Dunia haar zeilen afgerold van de cabine, en de neerwaarts trip ingezet richting Pobla de Segur.
Door de slechte weersvoorspellingen voor de komende dagen reden we even door tot Aramunt. Daar is een hostal waar we de uitbaters kennen. We speelden op de verrassing en zeiden hen niets voordien. We zien wel als er plaats is.... De verrassing was groot als daar plots twee tractoren met vreemde nummerplaat voor de deur stonden in een dorp waar anders amper passage is. Natuurlijk konden we blijven slapen, en bleven er tot zondagmorgen... Merci Marc en Christelle!!!
Op zondagmorgen hadden we niet zo veel werk als andere dagen op een camping. Een stevig ontbijt, nog wat foto's, saludos en wegwezen. Even de tanks vullen in Pobla om zonder stress de bergen over te geraken de komende week. De rit van de dag gaat richting Sort waar de ouders van Dunia ons op zondagnamiddag opwachten.Het onthaal is hartelijk want zij hebben hun dochter al enkele maanden niet meer gezien. Wij installeren ons uiteindelijk op een camping even buiten Sort en de ouders brengen de nacht door in een hostal. Op maandag drie augustus intussen houden we het rustig op de camping, de ouders komen terug, veel gebabbel, eten klaarmaken, een koffie, een duik in het zwembad...... De ouders gaan in de vooravond huiswaarts (Tarragonna) en wij blijven er nog een nachtje. Het werd een natte nacht, met hevig onweer en liters regen..... De volgende dag echter ontwaakt met zonnestralen en dat gaf ons energie om er een volgende etape aan te breien. Die etape bracht ons gisteren (dinsdag) op het dak van onze reis. De Port de Bonaigua met 2072m boven de zeespiegel. Opnieuw hoed af voor de tractoren die deze hoogte zonder problemen bereikten. Na een fris pintje de afdaling ingezet richting Vielha om daar rechtsaf te gaan richting Frankrijk. Even voor Bossost halt gehouden op een camping naast de rivier waar ik van hieruit deze morgen dit tekstje geschreven heb..... Dank u voor uw aandacht en foto's volgen binnen een uurtje, hehe
Tot een volgende, vanuit Frankrijk dan weer, en weet je nog dat het internet daar ook niet altijd zo snel is als onze tracteurs......
Vroeg opgestaan, alles opgeruimd, motoren gestart en
wegwezen. Nog even tegengehouden door de buurman om ons een fles apero mee te
geven. Nogmaals bedankt aan de trotse eigenaars van deze leuke woning te
Charroux die we twee dagen mochten betrekken. Eerst naar Savigné diesel gaan
tanken zodat we er weer wat kilometers kunnen doormalen. Aan de pomp
aangesproken door twee broers die ook liefhebbers zijn van oude trekkers. Je
raadt het nooit maar wij mee naar hun thuis waar we opnieuw wat Vierzons te
zien kregen, een Deutz, een Microtracteur en wat motoculteurs. Blijkbaar staat
er nog meer materiaal in een loods verderop die we een volgende keer zullen te
zien krijgen. Dus ja, we moeten er nog terug hé! Rond 14u dan toch op weg
geraakt, na een frisse ricard en wat gepraat aan de tuintafel. We kregen ook
nog een Frans magazine mee waar de geschiedenis van de familie Carraro in te
lezen staat. We maakten er uiteindelijk geen te lange trip van want het was
opnieuw een warme namiddag. Na een tachtigtal kilometer zagen we in Montbron
een bord naar een camping. Dit gevolgd kwamen we uit in Le Chabon, een heel
mooie camping in bosrijke omgeving. Gelukkig hadden ze daar campinggas anders
hadden we geen gekooksel die dag. Nog wat napraten bij de Belgische buren op de
camping en dodo ..
Dag 12: Montbron Montpon-Ménestrol
Een dag met ruim 100km, niet veel speciaals tegen gekomen,
een leuke camping aan het eind van de dag, aan de kant van de rivier met
Noord-Franse buren .
Dag 13: Montpon-Ménestrol Gabarret
Vroeg gewekt door de vissers langs de rivier gingen we er
vroeg vandoor met als bestemmign Gabarret. Het zou een ietwat saaie dag
worden.. Cruisen langs rechte wegen ricthing en door de Landes. Maar goed dit
ligt nu eenmaal op de route richting Spanje. Aangekomen te Gabarret op de
camping bleek daar nieamnd aanwezig, ja 14 juli, nationale feestdag in Frankrijk.
Dan maar buiten de barrière ons tent opgezet ..
Dag 14: Gabarret Mirepeix (Nay)
s Morgens er voor gezorgd dat we om 8u30 weg waren voor de
receptie van de camping openging. Dank u voor het gratis gebruik van de
douches . We vervolgden onze route richting Pau. We zouden de stad Pau
vermijden en langs Morlaas passeren. Was me dat een drukken bedoening rond Pau, spitsuur en s morgens hadden ze daar de
start van een Touretape. Nog even de drukke weg volgen richting Lourdes om na
tiental kilometer de afslag Nay te nemen. Daar beslisten we op de eerstvolgende
camping te overnachten. Kleine c amping nabij een meertje, er zou wifi zijn
maar daar merkten we niet veel van . Het bleef dus wachten op een volgend
verslag op de blog . Morgen gaan we richting cols dus het belooft een leuke dag
te worden .
Dag 15: Nay Eaux-Bonnes
We hadden de tent niet opgezet maar sliepen een tweede maal
met onze veldbedden in het muskietennet. Zodanig gemaakt dat kleine insecten er
niet in kunnen werden we toch gewekt door een vogel in het net . Maar goed een
natuurlijke wekker. Even oliepeil,
waterpeil Ford, banden etc controleren en richting zuid, richting col du
Soulor. In het laatste dorpje Asson nog even diesel getankt om de bergen zonder
stress door te komen. Een kleine dertig kilometer te gaan richting Soulor.
Opgeschud onderweg door sirenes van een jeep van de brandweer, we passeerden leuke
smalle weggetjes, kwamen Belgische wielertoeristen tegen en veel dieren langs
de weg. Carraro op kop in de bergen om de Ford uit de wind te zetten, hehe. Er
stonden steeds minder en minder bomen
langs de weg en kwamen dichter en dichter bij de top. Na enkele stops voor een
panoramisch zicht kwamen bereikten we de col du Soulor op 1474m. Even biertje
op terras een picknick op een bank, wat fotos bij de schapen en dan maar weer
de tractoren starten richting Aubisque. Een lichte afdaling eerst om dan weer
in stijgende lijn richting 1709m te gaan. Onderweg kwamen we een Vlaamse
mobilhome tegen uit Oostnieuwkerke, kuddes koeien op de weg, leuke vergezichten
en op de Aubsique wachtten de vele paarden ons op. De grote fietsen staan er traditioneel ook
dit jaar weer, alhoewel de tour er dit jaar niet passeerde dacht ik. Een Leffe
en wat fotos later zetten we de neerwaartse koers richting Laruns in. Langzaam
om de controle over het stuur niet te verliezen, soms met een kolonne autos
achter ons. Na Gourette zagen we plots een bord dat daar een via ferrata is.
Het was toen al wat laat maar laten we de eerstvolgende camping stoppen en
morgenochtend even terugrijden om de via te doen. De volgende camping lag niet
veel verder, een weide van 1ha met een sanitair blok. Gebeld naar de
verantwoordelijke en zij zou nog passeren s avonds maar we konden ons gerust
al installeren. Er kwam al vlug onweer op , tussen de vlagen door de tent
kunnen zetten en nieuws gekregen dat de volgende dag mooi weer zou zijn. ..
Dag 16: Eaux-Bonnes Gavin (Spanje)
Zoals gepland reden we vandaag eerst een stukje terug om de
via ferrata van Siala te doen. Leuke via zoals de fotos tonen, anderhalf
uurtje sporten om daarna verder af te dalen richting Laruns. Onderweg naar
Laruns een wielertoerist o ntmoet met pech en die kon niet verder. Geen
probleem fiets in de remorque, en hemzelf op het tweede zitje op de Ford. Zijn
auto stond in Laruns dus we moesten niet omrijden . In Laruns nog even wat
inkopen gedaan bij Intermarché en van daar uit richting col du Pourtalet.
Opnieuw een leuke klim, zonder extreme passages, met onderweg een leuke plaats
voor een pick nick. In de laatste kilometers naar de col nog twee Poolse
wielertoeristen gepasseerd die in ons wiel kropen, alleeee voor een tijdje J. Boven waren ze niet
meer mee maar hebben we ze toch beloond met een pintje. Raar maar waar maar het
weer in Spanje was niet zo goed als in Frankrijk. In de afdaling van de col du
Pourtalet zelfs wat regen gehad. We zijn uiteindelijk doorgereden tot in Gavin,
tussen Biescas en Broto. Een camping,
niet de beste uit onze reis, waar we toch maar beslisten om te blijven voor een
nacht. Naast ons bleek een koppel uit Wevelgem te staan die ik kende van vorig
jaar in Ainsa, in een kleine wereld leven we toch. Opnieuw de tent in het droge
kunnen zetten en slaapwel ..
Dag 17: Gavin (Br)Oto
Een dertig kilometer te gaan vandaag richting Broto om daar
onze grote tent op te zetten om een paar dagen ter plaatse te blijven. We
moesten twee tunnels door, leuk hoor met tractor, om na ruim een uur in Broto
te zijn. Geen superdag qua weer met opnieuw wat regendruppels. We beslisten om
de camping in Oto op te zoeken waar het bij aankomst druk leek maar al bij al
valt het goed mee. De eigenaar is nog tractorminded en gaf ons twee plaatsen
voor de prijs van 1 dicht bij de ingang. Zo kunnen we hier zonder veel te
puzzelen alles netjes bij elkaar krijgen. Op andere campings eerder deze reis
was dat soms anders. De dag vervolledigd met de installatie van de tent, even
de was doen na heel wat dagen, wat rustig in de zon zitten, en s avonds hadden
we nog bezoek van een koppel vrienden van mijn ouders die nabij Sabinanigo op
camping zitten. Zij spreken ook een aardig mondje Spaans en ook voor Dunia was
dit leuk. Moe maar voldaan gaan slapen met het idee om er morgen een actieve
dag van te maken .
Despues de muchos dias siento no haber podido escribir,no es facil
encontrar internet y sobre todo tiempo, ya que no paramos cuando no es conducir
es preparar comida tienda repaso de tractores ect..;
Intentare haceros un resumen aunque es dificil tantas cosas nos han
pasado, hemos visto y vivido... que lo mejor es animaros a tener vuestra propia
aventura os lo recomiendo,la vida se vive de otra manera ,el dia dia es una
incognita y al mismo tiempo intenso,eso si... suerte que tengo un magnifico
companyero, por que cuando algo no rueda bien, tambien se vive con
intensidad....jajajja...
Bueno estabamos por Francia y todo bien por carreteras siempre
secundarias, la verdad que se nos ha hecho largo cruzar toda francia,
pensabamos que seria mas rapido, pero ya sabemos que nunca es igual lo que te
imaginas a la realidad,muchos prados de maiz girasoles ect...al principio era
estupendo... pero confieso que al final ya me cansaba jajajjaja tanto maiz
jajajjaja,luego aparecieron las vinyas GENIAL!!!!me recordaba a mi tierra, el
pais del cava jajjaja....j pero aun nos quedaban dias para pasar la
frontera....
Y....por fin imagen nublada pero se podia divisar la silueta de mis
amados pirineos!!!!que alegria por fin!!!!senti una enorme alegria ya estabamos
llegando ellos estan alli!!! inmensos, majestuosos... con su gran belleza y
verdes deslumbrantes...incluso se podia observar alguna placa de nieve que a
salvo por la umbria de la montanya permanece intacta del invierno pasado ufff
con esta calor como me gustaria estar alli....jajjajaja;
Bueno llevamos muchos kilometros asi que decidimos pasar la noche en
Mirepeix, a unos 10 kilometros pasado Pau, que por cierto que mal lo pase... en
esas carreteras, ya sea por la epoca que estamos, encontramos una intensidad de
trafico enorme y nosotros a nuestro ritmo creamos unas caravanas que desde aqui
pido disculpas a aquellos que la paciencia no les brilla por su ausencia,dicho
esto recordando que las carreteras son de todos y que un poquito de porfavor
nunca va mal.
Asi que al dia siguiente todo lo contrario del dia anterior empezaron
los bosques las subidas y cuando nos quisimos dar cuenta ya estabamos subiendo
el col de soulor que bonitooo!!!!
dejamos atras todos esos prados para adentrarnos en la misma y pura
naturaleza,de repente senti una paz inmensa en mi interior,al mismo tiempo
exaltacion!! alegria!! entusiasmo!!! mi
sensacion es de por fin ESTOY EN CASA!!!!
Despues de tantos anyos en el pirineo nunca pensaria que los llevaba tan
adentro,y que sean franceses catalanes o de donde sea.... que el hombre a
querido etiquetar, los pirineos son los pirineos y mi alma mi corazon no
entiende ni de naciones ni de etiquetas si no del idioma universal aquel que
solo se puede hablar con el corazon.....
Despues de pasar la noche en un pequenyo y precioso camping con unas
vistas increibles, por la manyana nos fuimos ha hacer la via ferrata de Siala
super chula, sobre todo la garganta del principio con tres puentes tibetanos
super bonitaaa!!!y como no eligiendo el tramo mas dificil para ponerle mas
emocion y tirar un poquito jajjajaja....os pongo fotos.
OOOHHHH el col de portalet que hermosoo!!!!no paraba de preguntarme como
no habia ido antes por alli, que hermosura que lindos parajes y dios que
inmensas montanyas!!! emocionada solo se me ocurria YO QUIERO SUBIR A ESA Y ESA
Y ESA jajajjaja que locura jajjajaja,creia que estaba realizando una aventura y
ahora me doy cuenta que es el principio de muchas otras...cuantos retos
empezaran de aqui???
Buenooo llegamos a la frontera con nuevos amigos ciclistas jajajaj
polacos en estos lugares encontramos gente de todos sitios que bonito es la
diversidad y la buena energia!!!!
Y por fin Espanya ahi esta la foto jajajjajaj,seguimos para adelante he
hicimos noche en Gavin sinceramente es el camping que menos nos ha gustado
calidad precio,asi que esta manyana hemos salido prontito y aqui estamos en el
camping OTO encantados!!!! un super camping muy bien organizado y en estos dias
es cuando de verdad te das cuenta de como funcionan los camping y si estan bien
organizados, por la cantidad de personas que hay y para nada te sientes
agobiado,los servicios impolutos y a pesar de la cantidad de trabajo que tienen
sus empleados no pierden la sonrisa y la amabilidad viva los profesionales que
estamos encontrando !!!!Gracias por hacernos mas llevadera nuestra dura
proveza.
Hoy dia de lavadora que ya tocaba jajajja organizacion de material y por
fin la tienda grande donde nos podemos poner de pie jajajajja estaremos un par
de dias ya que queremos hacer una via ferrata y barrancos luego marcharemos
para Ainsa os tendremos informados.
Muchisimas gracias a todos que nos seguis y nos animais desde vuestros
lugares, sentimos vuestra maravillosa energia.....muak!!!!!grandeeee!!!!!nos
vemos prontito....
Na de rustdag gingen we er weer vandoor. De ganse dag tussen
de velden. Helaas her en der afgebrande graanvelden. Blijkbaar bij het dorsen
bestaat het risico een silex te raken met alle gevolgen vandien. In de late
namiddag naderden we de Loire waarbij we beslisten om bij de eerstvolgende
camping halt te houden. Een camping in Limeray, niet de mooiste, maar goed we
konden onze tent opslaan.
Dag 7: Limeray Tournon-Saint-Martin
s Morgens vroeg ontwaakt, geen barrière op de camping dus
we konden vroeg weg. De Loire over en tiental kilometer verder ook de Cher over. Drukke wegen in de morgen maar net buiten
Bleré konden we rechtsaf de D58 nemen. Opnieuw onze vertrouwde rustige
tweevakswegen om onze tocht zuidwaarts verder te zetten. Het idee was om die dag door te rijden tot
Preully-s-Claisse. Het werd een warme dag, we stopten af en toe, en de
tractoren wisten ook van de warmte. In de namiddag begon Carraro echter wat
rare geluidjes te produceren. Niet veel
verder kwamen we een camping municipal tegen en hielden halt. Even alles
gecheckt, niets abnormaals aan de hand, ware het niet dat alles heel warm had,
maar ja kan niet anders bij deze temperaturen. Niet getreurd, tafel, tent etc
geïnstalleerd en ook de tractoren konden hun verdiende rust nemen.
Dag 8: Tournon-Saint-Martin Charroux
We stonden buiten de poort van de camping geparkeerd omdat
het max gewicht op het terrein 3.5 ton was. We zijn er opnieuw vroeg van door
gegaan. We passeerden al gauw een heel leuk dorpje, Angles-s-lAnglin. Tussen
de velden van dorpje naar dorpje richting Charroux in de Charente. Even voorbij
halfweg het traject van deze dag zag ik Dunia niet meer achter komen op een
helling met wat bochten. Even gewacht want ik passeerde net de eerste
wijnranken op onze route en dacht dat ze er een foto van wou. Blijkbaar niet,
gedraaid op de stoppel en terug gereden. Carraro stond geparkeerd met de
driehoek erachter, ai ai ai . Blijkbaar hels metaalgeluid en witgrijze rookwolk
links uit de motorkap en Dunia had onmiddellijk de reflex gehad om de motor stil te
leggen. Daar stonden we halfweg de helling, naast de eerste wijnranken. Motor
stond los, riem was intact, hmm even proberen te starten. Bij de eerste tik in
route en zoals te voren draaiend als een klokje. Daarna beslist om Dunia te
laten voorrijden en niet à bloc te
gaan. Met nog een tussenstop in lIsle-Jourdain en Mauprevoir kwamen we aan op
onze bestemming van de dag te Charroux. Blijkbaar kwamen op het einde van de rit
de rare geluidjes van dag 7 weer te voorschijn. Daar we hier de mogelijkheid
hadden om meer dan een nacht te spenderen besliste ik om de demontage van de
motorkap te starten om te zoeken naar het probleem. Ik kwam uit bij de lagers
van de schroef voor de motorkoeling. Der was er eentje drie kogels kwijt.
Vandaar het metaalgeluid en de witgrijze rook van eventueel slippen van de
riem. Morgen op zoek naar nieuwe lagers .
Dag 9: Ter plaatse Charroux
Gisteren bleek het een standaard lager te zijn 6204RS, dus
dat zou wel makkelijk worden maar neen het was een verbrede versie. Overal
standaards op voorraad maar die verbrede bleken hier in de Charente niet te bestaan. Twee gewone lagers gekocht
en iets gezocht om het verschil op te vangen. Na wat puzzelen erin geslaagd om de
ventilatoras opnieuw te monteren. Ondertusen poetste Dunia nog grondiger de
koelribben van de motor dan ze thuis al gekuist waren. Bij deze temperaturen
geen overbodige luxe om een goeie motorkoeling te hebben en we moeten het
aantal risicos tot een minimum herleiden. Dan was er ook nog de dynamo .
Terwijl we hier nu toch geparkeerd staan kijken we die ook nog na . Morgen
dynamo .
Dag 10: Tweede dag
ter plaatse in Charroux
Na het ontbijt en met
nieuwe energie na een goeie nachtrust begon ik aan de dynamo. Bleken twee
draden waarvan de isolatie verstorven/weg was. Met ducktape en krimpconnecteron
kom je al weer heel ver. Na wat hulp van de buurman met gereedschap die ik niet
bij heb zat de dynamo opnieuw in elkaar. De as draait soepel, monteren maar en
hopen dat er wat spanning uitkomt. Eens gemonteerd, zonder bedrading aan te
sluiten, motor gestart en de dynamo gaf 13.1
volt. Goed dus, bedrading etc verder afgewerkt en klaar is Carraro voor de
volgende etape van onze reis op dag 11. De rest van de dag hebben we het wat
kalm gehouden: een biertje, wat eten, een plons in het zwembad (28°C, perfect)
een bezoek aan een cafeetje in het dorp en nu wat aan het bloggen .
Slaapwel en tot een van de volgende dagen beste volgers!!!!
Bueno aqui hemos decidido descansar hacer un repaso tractores y poneros
al dia en este blog ya que tenemos internet de lujo jajjajajaj,lavadora limpiar
unpoco remolque ect...peroooo hemos encontrado un ratito para pasarlo
genial!!!jajajaja
Jeroen lleva una barca practicamente profesional jajaja o al menos lo
parece jajajja asi que despues de hincharla jajajja al rio precioso que hay nos
hemos ido, la tarde aqui teneis unas fotos y remar y venga a remar jajajja la
verdad que practicamente me ha llevado el jajjaja yo soy la fotografa jajajaja
Bueno nos despedimos hasta la proxima!!! espero que tengamos internet
prontito, un gran abrazo desde algun punto de francia con carinyo de tractor
jajjajaja
