Vrijdag ben ik naar "de heuvels" geweest voor een wandeling en een bezoek aan een wildlife park. De wandeling was maar 4km, maar je had toch meer dan anderhalf uur nodig omwille van dus de steile heuvels. Ja mannekes. We hebben onderweg enkele laagjes kleren mogen uitdoen wi. Miljaar hoe zeggen ze dat een  kuitenbijter. Jot. Maar wel de max! papegaaien of waren het aras vlogen om mijn oren. Zalig. Er hing nog ochtendmist en de zon kwam er stillekes aan doorpiepen. In dat groene bos was dat gewoon de max. Hier en daar n watervalleke en hier en daar een collega-wandelaar. Op de top was er niks speciaals uitgezonderd het panoramisch zicht op adelaide uiteraard.

Dan op naar het wildlife park. In mijn bundel zat ook een tegoedbon voor eten voor de diertjes, maar ik overwoog al om te zeggen, geef mijn zakje maar aan het volgende kindje dat hier komt. Enfin eenmaal aangekomen toch het eten in ontvangst genomen, we zien wel. Movintog, word ik daar onmiddellijk begroet door een bende vreemde wezens. Ik kan niet anders dan ze kangoeroeratten noemen. De kop en staart van een rat en de hoppende bewegingen van een kangoeroe. Ze kropen van onder struiken door om zo net voor je voeten van kant te wisselen. Ken je dat. Bweeek. Ik dacht al, als dat hier voor heel t park is, ga ik hier nog niet te lang bljjven. Maar toen kwam heel voorzichtig een wallaby (mini kangoeroe) met n babyke in zijn buidel mijn richting uit en ik kon niet anders dan mijn hand vullen met eten en op mijn knieen gaan zitten. Zoooo koddig! Het zette zijn pootje op mijn hand om het eten te pakken. Hihi.

Toerke gedaan, hallo gezegd aan de koalas, ze zeiden niks terug. Normaal kon je daar een foto laten nemen met een koala op je arm  maar vandaag niet omdat ze herstellende waren van de griep. Ocharme. Ze zaten wel buiten, dus heb ik ze goed gezien, de schatjes.

Dan naar een wei met kangoeroes en ... emoes. Der blokkeerde daar een emoe de poort en hij bekeek me bedreigend (vond ik) met zijn grote ogen. Ik heb potverdikke gewacht v binnen te gaan tot er daar anderen waren die het wel aandurfden om binnen te gaan. Gelukkig maar want het was echt de moeite.

Eenmaal terug in de hostel, bleek dat er iemand mij al de ganse dag had proberen te bereiken en of ik dringend kon terugbellen. Bleek het reisbureau te zijn om te laten weten dat morgen de ferry niet ging uitvaren vanwege hevig rukwinden. Joepie, kon ik tocb nog ontbijten morgen, want het was nu met het vliegtuig te doen.

Zo gezegd, zo gedaan. Opgehaald aan de hostel en hop (heb jem?) naar de luchthaven. Met een stuk of 10 in zo n vliegerke van 20 man. N beetje turbulentie maar dat voel je dus 10 keer meer. Brrr der was er daar eentje met een klein hartje. Gelukkig ligt Kangaroo Island op slechts 20 minuutjes vliegen. Der stond daar eentje op mij te wachten met mijn naam op zo n bord, ik voelde me even belangrijk. Hihi. Eerste stop Seal Bay waar we zeeleeuwkes gingen zien. Movintog de max! We waren nog maar om het wandelpad richting zee en we kwamen er al hier en daar eentje tegen. Machtig! Tegen de middag naar de bossen om te gaan bbqen. Mmmm! Lekker eten in een supermooie omgeving. Daarna op koalajacht, allez op jacht om ze te zien natuurlijk, en ja hoor. Der waren er een paar aan t relaxen in onze nabijheid. Had de gids toen gezegd je mag nu gans de namiddag hier blijven staan en kijken ernaar ik had het gedaan. Ze zijn zoo koddig nietedoen. Maar dat zei hij dus niet en wij weg op kangoeroejacht. We hadden er al n paar gezien maar helaas levensloos langs de weg. Ocharme. Op een dicht bebost stuk grond waren we dus allemaal (een groep v 3 + gids) op zoek naar de beestjes en twas soms maar als ze bewogen dat we ze zagen. Machtig! Daarna nog een stuk verder gereden - door een prachtige omgeving - om ons koffietje te nuttigen aan het strand. Zaaalig. Onderweg velden vol met roes (zo worden ze hier genoemd) gezien. De max. Dat was dan jammer genoeg het einde vd uitstap. Oooooh. En het begon daar te stortregenen v jewelste. Der stond daar weer eentje met n klein hartje aan te schuiven om op de vlieger te gaan, maar kijk, ze kan dit verslag typen dus alles is goed verlopen. Amaai zeg wat n weekend !

We zijn nu donderdag en ik zou bijna zeggen de werkweek zit er op want vrij- en zaterdag heb ik vrijaf maaaaarrrrr zondag sta ik op de lijst om te werken. Mogij, zondag ? Ja t is hier nl. Nationale boomdag en ze maken er nogal n spel van. Woensdag mochten we plakkaatjes maken en rondzetten om aan te tonen waar de plantjes geplant mochten worden. Want vandaag kwamen 2 bussen met schoolkinderen deze fijne activiteit uitvoeren. Althans dat was de bedoeling. 5 minuten nadat de kindjes van de 2e bus hun uitleg hadden gekregen kwam er een dondervlaag voorbij en hup allemaal terug in de bus en toodeloo en doe de groetjes. Dus ja de vrijwilligerkes op de knietjes en plantjes planten. Olei. Onze rol was normaal gezien beperkt door zo n dingen in elkaar te steken die dan rond de plantjes moeten komen ter bescherming. Mo ja het weer besliste daar dus anders over. Regen of geen regen twas door te werken. Nog iets grappigs was dat de plaats v dit alles naast de luchthaven lag en telkens onze leidster iets wou uitleggen er een vliegtuig opsteeg en ik kan je zeggen je mag nog zo dicht staan om te luisteren, je hoort toch niets. Hihi.

Dinsdag mochten we op een verlaten eiland onkruid gaan trekken. Zo van dag gezellig stekelig type. Joepie. Het was op een site waar ze vroeger de zieke immigranten staken zodat ze de rest van het land niet zouden besmetten. Het waren allemaal eenvoudige barakken. Wel tof. Tot de verantwoordelijke ik en mijn onkruidbestrijdende partner ons een verder gelegen barakje toonde en zei, willen julie het onkruid uittrekken bij het mortuarium. Slik. Echt. Wij. Moeta. Vreemd wel alle barakken waren open uitgezonderd deze. Ik weet niet of er toch ging ingegaan zijn  moest ie open geweest zijn.... brrr

Om 11u naar de jeugdherberg geweest waar die verantwoordelijke van de vrijwilligersorganisagie ging zijn. Blijkt dat ik de enigste was die in deze hostel verbleef. Kleine vreugdesprong vanbinnen. Erna gingen we op boodschap voor gans de bende, hihi. Ik kon dus kiezen hetgeen ik wou. Jippie.

vlug nog enkele uitstapjes geregeld en dan sleepie sleep sleep. Oordoppen onder het kussen want we liggen met 7 in 1 kamer. Geen dopjes nodig gehad twas Zzzzzz vanals tkopje neer lag tot het tijd was om op te staan. Met de bus naar Port Adelaide geweest omdat er daar mooie wandelingen zijn en een vuurtoren die je kan bezoeken. Vuurtoren was gesloten  maar wandeling v 3 uur maakte dat meer dan goed. In het doorgaan op een wandelpad met duinen tussen ik en de zee en in t terugkeren met de blote  voetjes in het zand. Bovendien  was het bijzonder zonnig. Toppie top top! Oe yeah !

Zondag wandelingske naar de zoo. Die ligt dus echt in het centrum vd stad. Eindelijk voor de eerste keer in mijn leven  pandas gezien. Nog schattiger dan  koalas ! Alle dieren waren bijzonder actief dus dat was ook n leuke dag.

En dan toch n beetje nerveus naar bed want morgen mijn eerste "werkedag"

Movintog: opgepikt voor het hostel, botten gekregen en dan met nog 7 okraatjes in zo n minibusje naar de heuvels. De sfeer in de bus was al goed en de teamleider of beter leidster mocht er eten  maar ze vond het precies niet al te erg. Ze zei je gaat me moeten helpen vandaag, Nell (geen typfout). We moesten dus onkruid trekken. Een bepaalde plant groeide op n stuk land ietske te enthousiast en versmoorde daardoor de andere plantjed. Ik kan je zeggen sommige waren inderdaad kleine plantjes, maar anderen waren dan weer hele struiken! Enfin okra had er zin in en ook veel humor. Af en toe kwam de herborist in de teamleidster naar boven en moeste we even rond haar gaan staan  om uitleg te krijgen over ee  plantje. Enfin, alle vrijwilligers waren dus australische gepensioneerden en ik was "die veel jongere v belgie". Was echt de max. Het is bijna elke dag iets anders en met andere mensen, maar de kop is eraf dus zal ik niet nerveus zijn  vannacht, toch ?

K heb wat problemen met mijn neleopreis email en hoop dat jullie het niet erg vinden om het verslag tot dusver via deze website te moete lezen. Niet te veel letten op spelling en typfouten alstu. Dank je Kristien om het adres aan jullie te sturen.

Enfin dit gezegd zijnde: tis hier de max!,

De vluchten zinn dus supervlot verlopen. Heb zelfs n beetje kunnen slapen.

Mijn  hotel i  Melbourne lag letterlijk op 2 minuutjes wandelen van het station waar de bus me van de luchghaven had gebracht. Zaaalig geslapen die nacht wat eerder verrassend was, want onafgezien v  hoe moe ik ben (en dat was ik) k ga normaal gezien nooit goed slapen in een vreemd bed de eerste keer. Mo toet.

De wekker gezet op 8:00 en dan op 9:00 hihi. Warme douche warme douche merci gepakt en dan naar het centrum. Fieuw tis hier druk. Niet zomaar stil staan op het voetpad want da  loopt er gegarandeerd een tegen jou. Je hebt niet genoeg tijd om de straat over te steken en de autos die willen kndraaien komen heel dicht bij het voetpad. Was even wennen. Al bij al mooi weer en  hier en daar een kerkje bezocbt. Plots regen en da  weer mooi weer. Blijkbaar ook iets typisch van daar. Uitstapje geboekt voor morgen. En dat uitstapje was naar een wildlife opvangcentrum en dan als hoogtepunt naar de oceaan om minipinguins uit de oceaa  te zien komen en naar hun  huisjes zien gaan. Ik dacht dat kangoeroes mijn favoriete ausrtalisch diertjes gingen zijn maar na een bezoek aan het opvang zijn het dus koalas. Hoe schattig is da. Erna een toer gedaan op zo n  houten planken, machtig  maar ik kon bijna gee  fotos trekken of mijn gsm waaide weg. Miljaarde er was veel wind. de rit ernaartoe was ook de max. Stel u voor: op de qchtergrond groene bergen en op de voorgrond geld velden met hier en daar een bruin hoppend ding. Neen geen bunny hop. En dan het moment supreme de pinguinekes. Zooo schattig! Was zeker de moeite.

Volgende dag weer n beetje verloren gelopen in de stad. Overdekte markt gedaan en een oude gevangenis bezocht. En dan savonds met de nachtbus naar Adelaide. Voorzien vertrek 20u voorziene aankomst 6u