Lieve Jacob gebruikte 'kozo' voor het werk dat we gisteren lieten zien. Met de benaming 'kozo' bedoelen we over het algemeen 'papier gemaakt met overwegend kozovezels'. Die vezels zijn dan afkomstig van een welbepaald soort moerbei, en het is één van de soorten plantaardige vezels (naast gampi en mitsumata) die in Japan al lang gebruikt worden voor de productie van papier ('washi'). Mooie beelden van washi, veel achtergrondinformatie en een schitterende webwinkel (zowel groot- als kleinhandel) vind je bij The Japanese Paper Place.
Niet te evenaren, de geur van een boek dat nog maar kort geleden van de persen is gerold. En als de inhoud dan ook nog inspirerend is en mooi vormgegeven, wordt het helemaal een feest om erin te bladeren. Ik heb het natuurlijk over "Artelier 2009 - contemporary crafts in Belgium". In vergelijking met de vorige gids (Artelier 2004) zijn er meer foto's en minder tekst. Geen voorstelling in woorden meer van elke kunstenaar, maar meer foto's per kunstenaar en alleen nog een algemene inleiding per medium. 15 kunstenaars die papier als medium gebruiken staan erin (het dunste hoofdstukje, dat wel). Papiermensen zijn duidelijk niet altijd computer- en internetmensen! Ze zijn ondertussen wel allemaal te bereiken via e-mail, maar diegenen met een website zijn toch nog dunnetjes gezaaid. Jammer, want wie geen website heeft komt ook niet in aanmerking voor een blogbericht ... Lieve 'Bluefingers' Jacob heeft wel een website die een bezoekje waard is, werkt met papier (en met textiel) en staat in Artelier 2009. Hieronder een werk van haar (koperdraad en kozo).
Cirkels snijden behoort tot de moeilijkere klussen voor een papiermens. Er zijn wel hulpmiddelen, maar die werken niet allemaal even goed. Hier gaan we. 1. Hij is lelijk, dik en roze en snijdt met één druk op de knop een cirkel met een diameter van 6 cm. Hij kost een kleine 20 , en dat is veel te veel als je weet dat het ding alleen maar goed werkt met licht karton (zo'n 200 gr/m²); niet met gewoon papier, niet met zelfklevende folie, ... Het is zeker te veel voor een ding met een vaste diameter. Wie hem wil kan hem van mij overkopen voor 7,50 . Ik heb nl. twee betere alternatieven!
2. Hij komt uit Japan en is van het gerenommeerde messenmerk Olfa. Hij is doodeenvoudig, kost ongeveer 9.00, en kan cirkels snijden die variëren van diameter 1 cm tot 15 cm. Hij werkt redelijk goed, al vraagt het vrij veel oefening voor je vlot cirkels snijdt ermee. Het grootste probleem is om de helling van het mes en de druk die je uitoefent de hele cirkelomtrek lang gelijk te houden. Ook dit toestelletje werkt het best voor het snijden van licht karton. Wordt geleverd met enkele vervangmesjes en met een kussentje dat probeert het prikgat in het centrum van de cirkel te vermijden (wat soms je hele cirkel onbruikbaar maakt, want de passerpunt verschuift veel te gemakkelijk als je het gebruikt). Is een goede aankoop als je maar af en toe eens een cirkel moet snijden, en als je kunt leven met 'weggooien en herbeginnen'. Niet voor dure, delicate materialen dus!
3. Deze tenslotte komt ook uit Japan, is geproduceerd door de firma NT en kost zo'n 40 . Hij laat cirkels snijden tot 17 cm diameter, en je kunt er een verlengarm voor kopen, zodat je tot ongeveer 40 cm diameter kunt gaan. Hij maakt geen prikgat, ook hier krijg je er vervangmesjes bij, en het snijden lukt bijna altijd. Met de ene hand druk je het centrale punt stevig neer; met de andere hand draai je de witte plastieken cirkel rond. Is een zeer goede investering voor iedereen die regelmatig eens een cirkeltje wil snijden, en die dat snel en met een grote kans op slagen wil doen ... Krijgt van ons zonder enige twijfel de titel van 'beste koop', ook al is het een duur beestje.
Vandaag een update-bericht van het Origami Resource Center: er is een pagina toegevoegd met origami-ideetjes voor bruiloften. . Minstens twee vaste bezoekers van www.bloggen.be/atelierplano zullen hierin bijzonder geïnteresseerd zijn! Hier is de link. Rondstruinend van link naar link nog een origami-site gevonden die het bookmarken waard is: worldorigamidays.
Je zult mij niet vaak horen zeggen dat je echt naar een tentoonstelling MOET, maar vandaag doe ik dat wel. Want wat Peking is voor sportfanaten en Rome voor katholieken, is Rijswijk voor papiermensen, en daar start vandaag de Holland Papier Biënnale 2008!!!! Je hebt tijd tot 14 september, en als je zo lang kunt wachten kun je in één moeite door naar de papiermarkt die de Biënnale afsluit. En wie er niet heen gaat, die moet voor straf minstens twee uur rondsurfen hier.
Vorige donderdag zijn we dus nog eens, maar nu met een kleiner groepje, enkele wondermooie kostbare werken in bezit of in bewaring van de Universiteit Gent gaan bekijken. Het Antifonarium Tsgrooten, afgewerkt in 1522 in de Abdij van Tongerlo, was de reden van het bezoek. Het boek is een handschrift op perkament, en het bevat 339 bladen. Dit wil zeggen dat voor het maken van dit boek de huiden van maar liefst 339 kalfjes gebruikt zijn! Eén vel perkament volstond immers maar voor één blad uit het boek: het boek is 620 op 425 mm groot. De bladen werden niet gepagineerd, maar gefolieerd: dit betekent dat niet de bladzijden, maar de bladen een nummering meekregen. De foliëring loopt tot 338. Dat er dan toch 339 kalfjes nodig waren, komt omdat twee bladen het nummer 49 meegekregen hebben. Wil je meer weten over perkament en hoe het gemaakt werd in de Middeleeuwen, of wil je perkament kopen, dan kun je terecht bij Inden witten Hasewint. Wil je het Antifonarium Tsgrooten ook bekijken, maar dan zonder een bezoek te organiseren, surf dan naar hier, en klik door naar 'showcase'.
De bezigheid die leidt tot de mooie boekjes uit de vorige berichten, heet 'desktop publishing'. Vroeger waren lay-outers vooral in de weer met lichtbakken, millimeterpapier, schaar en lijm; nu gebruiken ze computerprogramma's zoals QuarkXpress of AdobeIndesign. Programma's met fantastische mogelijkheden, maar erg prijzig. Geen nood echter: er is ook nog zoiets als OSS. OSS staat voor Open Source Software, wat betekent dat zowel het programma als de broncode ervan (dat wat de programmeurs schrijven) gratis op het internet te vinden zijn, dat je dat alles gewoon legaal kunt downloaden en dat je, als je je geroepen voelt, ook nog eens kunt meewerken aan het verderschrijven eraan! Voor dtp vind je op het internet bijvoorbeeld Scribus, waarmee je tijdschriften kunt vormgeven, uitnodigingen ontwerpen, websites maken, ... Een halfuurtje surfen levert je meteen ook een reeks goede handleidingen op, maar je moet toch wel Engels begrijpen om een vlotte start te nemen. Na zo ongeveer een dag knoeien, weggooien en herbeginnen, lever je je eerste acceptabele maaksel af, en dan wordt het pure fun. Absoluut aan te raden.
