Voor het sluiten van het zakje met bodem kun je dus een strookje bamboe gebruiken. Het is wel even een klus om het te snijden en voldoende glad te schuren voor gebruik. Restaurants gebruiken echter ook bamboereepjes, nl. om spiesjes te maken. Als je zelf geen zin hebt om te snijden en te schuren, kun je ze gewoon gaan kopen in de Bio-Planet. Maar of ze daar zo mooie spiesjes hebben als dat op de foto, betwijfel ik. Morgen 's uitzoeken of mijn huis-, tuin- en keukenbamboe ook zo mooi te knopen valt.
En als je al die prachtige Japanse bladen niet alleen wilt zien maar ook voelen, dan rest je maar één ding: je de catalogus van Awagami aanschaffen. Tientallen papiersoorten, tientallen kleuren, honderden velletjes. Wel een duur grapje, jammer genoeg.
Als je bij Schleiper zou langsgaan, vraag dan meteen een exemplaartje van de brochure 'Washi: Japans papier', uit de reeks 'naslagwerken voor kunstenaars'. De hele reeks is gratis voor niets mee te nemen. Het deeltje over Japans papier is erg informatief, mooi vormgegeven, en bevat enkele heel leuke ideeën.
Als je daarentegen een licht en transparant papier gebruikt, en je maakt het zakje voldoende breed en niet te hoog, dan kan het goed dienen om een kaarsje in te zetten. Voorzie dan een bodempje zand, zodat het geheel stabiel genoeg is en het kaarsje niet gaat schuiven richting wand. Het is wonderlijk, maar het papier vliegt niet in brand, want de warmte van de vlam stijgt recht omhoog, en gaat niet zijwaarts. Maar blijf voor alle zekerheid toch maar in de buurt. Het gevaar bestaat immers dat de vouw in de zijwand naar binnen klapt, en dan heb je toch brand. Als je zakjes gebruikt als windlicht, maak dan eerst een stevige tegenvouw op de zijvouw. Prachtig papier, en bijzonder geschikt hiervoor is 'Unryu' van de Japanse firma Awagami. Weegt 25 g/m², en is verkrijgbaar in 18 kleuren. Te koop bij Schleiper (maar niet het volledige kleurengamma).
Gebruik je zwaar papier of licht karton, en maak je een zakje waarvan de bodem een vierkant is (je kunt nu ongetwijfeld zelf bedenken hoe je dat doet), dan kun je ook flessen verpakken. Leg dan voor alle zekerheid wel een hard kartonnetje onderin (dat verdeelt de neerwaartse krachten ...), en als je een handvat wilt, verstevig het dan met een extra reep dik papier in de naar binnen geslagen bovenzijde ... De inhoud van de meeste flessen die we wegschenken is te goed om te riskeren dat ze eindigt tussen scherven op de stoep.
Je kunt de verhoudingen van de zakjes die je vouwt vrijuit zelf bepalen. Als je een zakje wilt vouwen voor een object dat je kent, dan moet de breedte van het blad waarmee je vertrekt gelijk zijn aan de omtrek van het object + ongeveer 5 cm (voor de overlap als je de tunnel vormt, en omdat het object vlotjes in en uit het zakje moet kunnen). De hoogte van het blad vertrekt van de hoogte van het object, maar moet ook nog de strook voor de bodem voorzien en eventueel een strook die je aan de bovenzijde omvouwt naar binnen voor meer stevigheid en voor een mooiere afwerking.
... en een handvat kan op deze manier, of met een lint of touw. Let bij het perforeren voor touw of lint wel op dat je naast de stroken voor de zijkanten prikt (klap ze even naar buiten voor dat werkje, dan kun je vrijuit bepalen waar je de perforaties voor het touw of het lint maakt). De keuze van het soort lint of touw zal de stijl van het zakje sterk beïnvloeden: raffia en satijn zijn materialen met een heel verschillend karakter, maar ze passen wel alletwee bij dit zakje.
