Ik weet het nog niet, nog effe afwachten dus.

gr

A

Na het vrijen met mijn vrouw gistermorgen wist ik even heel zeker dat ik niks met babs ging beginnen, 'n uurtje later denk je er echter weer anders over en komt de twijfel weer opzetten. 

Woensdag is het haar verjaardag. Ik ben aan het denken om haar te verrassen met 'n leuk cadeautje, ik weet nog niet wat maar dat zal wel komen. (tips zijn altijd welkom )

Misschien ga ik woensdag wel de stap zetten om haar te verwennen in bed. Dat is dan ook een leuk verjaardagscadeautje hé! Ik moet er nog eens goed over nadenken, alhoewel ik weet dat dat nadenken toch niks oplevert. Die verdomde twijfel blijft me parten spelen.

Eens de stap gezet is er uiteraard géén weg meer terug. Is het dat allemaal waard om 'n relatie op het spel te zetten voor 'n duik in bed met iemand anders! Babs is 'n mooie vrouw, wat dat betreft zie ik het helemaal zitten. 

Het is alleszins spannend, dat kan ik jullie wel verzekeren!

doen we het of doen we het niet? 

Thats the question!

Hoi

Ik begin deze blog om mijn relaas te kunnen schrijven omdat ik het tegen niemand kan vertellen. Hier kent niemand mij en kan ik in alle rust alles van me af schrijven.

Ik zal ons eerst even voorstellen.

Ik ben Ash en mijn werkvriendin heet Babs. We werken uiteraard voor dezelfde firma, zijn beiden gehuwd, ik heb 1 zoon, babs is kinderloos. We hebben beiden niks tekort en dat bedoel ik dan puur materialistisch. 

Eerlijk gezegd, eerst wel en dat heb ik ook tegen babs gezegd. Zij begreep het volkomen want ook babs was nooit zinnens geweest 'n buitenechtelijke relatie op te zoeken. Maar bij mij voelde ze zich goed en wilde ze wel eens iets riskeren.

We bleven elkaar dagelijks zien maar verder dan 'n kusje kwam het niet. Tot we op 'n dag effectief afspraken om 'n kamertje te huren. Op de vooravond van de afgesproken dag heb ik haar echter gebeld om het af te zeggen. Ik kon het niet over mijn hart krijgen om mijn vrouw te bedriegen. Mijn lichaam zei ja, maar het verstand zei neen. Babs begreep het en vond het zelfs heel erg dapper van me dat ik dat kon.

Weer gingen enkele weken voorbij zonder dat er iets meer gebeurde dan onze dagelijkse zoen. Toch bleef er 'n zekere spanning hangen tussen ons en als we elkaar zagen moesten we elkaar steeds eventjes stiekem aanraken. We verlangden eigenlijk beiden lichamelijk naar elkaar. We wisten het maar al te goed.

Enkele weken geleden, het was behoorlijk mooi weer, zijn we 's middags gaan wandelen. Konden we eindelijk eens even samen rustig praten. Uiteraard bleef het niet bij praten maar waren we na enige tijd aan het zoenen. Onze tongen vonden elkaar en uiteindelijk streelden we elkaar op de gevoeligste plekjes. Verder dan dat zijn we echter niet gegaan, ik wilde niet. Babs stelde zelfs voor om me te pijpen in open lucht (er was toch niemand te zien) maar ik hield de boot af. Toch weet ik dat ik een dezer dagen me niet meer kan inhouden en dat we met elkaar sex zullen hebben. We hebben ondertussen al enkel keren willen afspreken maar we vonden géén geschikt moment. Ofwel kon ik niet, ofwel zij niet. Maar een van de dagen gaat het wel eens lukken. Of ik me dan nog kan inhouden... ik weet het niet. Ik vrees ervoor!

Mijn verstand zegt nog steeds neen, maar als ik babs zie begint er iets anders te groeien en dan wordt het moeilijk. En dan, dan begint het pas hé.

Hou ik het thuis verborgen, moet ik het vertellen? Ik weet het niet en heb twijfels, vandaar dat ik mijn verhaal hier neerpen.

Komt tijd, komt raad!

Hou ik jullie op de hoogte? Ik denk het wel!

Ash