Madonna toonde zaterdag in Antwerpen meteen aan dat ze er zin in had, door slechts een halfuur te laat te komen. In Stockholm kwam ze twee weken geleden nog driekwartier te laat, en in Berlijn liet ze meer dan een uur op zich wachten. Haar manieren gaan in deze ‘Rebel heart’-tournee dus in stijgende lijn.

“Ze zeiden me dat ik niet naar België moest komen, omdat het hier te gevaarlijk is. Maar ik doe enkel mijn eigen zin, en dus ben ik hier wel”, zei Madonna in haar show. De artieste stond enkele minuten stil bij de terreuraanslagen van eerder deze maand in Parijs, en riep haar fans op om meer dan ooit te vechten voor de waarden waarin ze geloven, met mededogen en liefde voor de medemens.

Madonna werd bij de start van de show opgewacht door enkele stoere ridders, die voor haar knielden terwijl ze in een kooi het podium kwam afgedaald. Met tekstsneden als “A superstar is what you are” en “Madonna tastes like holy water” was de toon meteen gezet. Helaas werden die songs gepresenteerd op een bedje van beats die graag hip willen zijn, maar eerder nerveus en krampachtig overkomen. Liedjes als ‘Illuminati’ en ‘Bitch, I’m Madonna’ zijn nu niet meteen hoogtepunten uit de carrière van de Queen Of Pop.

Toen Madonna dan ook nog eens een overstuurde hardrockgitaar vastpakte en de matige song ‘Burning up’ inzette, dreigde de show op een klein fiasco uit te draaien. Zeker omdat Madonna regelmatig van het podium verdween voor alweer een nieuwe kledingwissel, terwijl we naar nieuw gemaakte videoclips van eerdere nummers keken. Haar dansers vingen die tijdelijke afwezigheid van hun bazin zo goed mogelijk op, maar toch hadden we de indruk dat we evengoed een dvd van Madonna’s concerten hadden opgezet.

‘True blue’ brengt verlossing

Na een dik halfuur begon de matige show danig op de zenuwen te werken. Tot, plots, Madonna zelf door leek te hebben dat ze nu toch echt iets moest presteren. Ze nam een ukelele vast, klom op enkele autobanden en zette ‘True blue’ in, een klassieker uit 1986. Het publiek, waarvan de meest devote fans tot dat moment enkel ‘Ma-doooo-nnaaaa’ hadden geroepen en vervolgens net niet in zwijm vielen, zong de tekst woord voor woord mee.

Prompt was de toon gezet, en gaf Madonna ook evergreens als ‘Like a virgin’ en ‘La isla bonita’ ten beste. Dat laatste nummer was meteen de aftrap van een Spaans kwartiertje, waarin de dansers Spaanse waaiers droegen en zelfs als stierenvechters waren uitgedost. Toen een danser de castagnetten van Madonna niet kon opvangen, bedacht de superster meteen een gepaste straf. De danser, die helaas voor hem zaterdag zijn 26ste verjaardag vierde, kreeg van Madonna 26 (!) kletsen op zijn achterwerk.

Om het goed te maken beloofde de ster te trouwen met iemand uit het publiek. Toen een zekere David het grootste deel van Madonna’s bruidsboeket kon opvangen, was een huwelijk in de maak. De bruiloft werd afgelast toen David opdiste dat hij niet van de rijksten was. “I am a material girl, you know”, zei de zangeres. “But hey, we can still be friends.”

'Holiday' met Belgische vlag

Madonna praatte en lachte met haar publiek, en bewees zo dat haar reputatie van arrogante tante schromelijk overdreven was. Het was opmerkelijk om te zien hoeveel plezier Madonna op een podium uitstraalt, en hoe graag ze haar job na een carrière van 33 jaar nog steeds doet.

De show duurde twee uur, maar het laatste anderhalf uur vloog gigantisch snel voorbij. De korte bisronde, waarin Madonna met een Belgische vlag haar klassieker ‘Holiday’ ten beste gaf, was eigenlijk een beetje te kort. Zodat we, zelfs na een show van meer dan twee uur, de zaal verlieten met het gevoel dat Madonna er gerust nog een uurtje had mogen aanplakken.

Was dit een wervelende supershow? Neen, daarvoor was het eerste halfuur niet goed genoeg. Madonna speelde ook geen enkel nummer van haar klassieke albums ‘Like a prayer’ en ‘Ray of light’. En op ‘Don’t cry for Argentina’ of ‘Hung up’ moesten we ook niet rekenen. Maar dat wijst tegelijk op de briljante eigenzinnigheid waarmee deze rijpe dame door het leven stapt. Madonna doet wat zij wil, en dat is te nemen of te laten.

“Je kunt moeilijk beweren dat deze show zijn geld niet waard is”, zei een medeconcertganger bij het buiten gaan. Wij sluiten ons daar volmondig bij aan. Madonna is op haar 57ste nog steeds een superster. En op haar 67ste wellicht ook, als u het ons vraagt.