Walter De Buck werd op 13 juli 1934 in Gent geboren als zoon van Johanna Columbien en Leonard De Buck, een kunstschilder die aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Gent leraar tekenkunst was. Aan die academie volgde Walter De Buck ook zijn opleiding, die hij in 1954 met grootste onderscheiding afrondde.

Op de wereldtentoonstelling van 1958 debuteerde hij als beeldhouwer. Hij kreeg verscheidene prijzen voor zijn beeldhouwkunst en een daarvan leverde hem in 1959 een beurs voor een studiereis van een jaar naar India op. De Buck reisde veel en dat beïnvloedde naar eigen zeggen zijn visie op kunst en maatschappij, zijn beeldende kunst en zijn muziek.

't Vliegerke

Toch verwierf De Buck vooral bekendheid in de jaren zestig en zeventig bekendheid als folkzanger, met liedjes als 't Vliegerke en 'k Zou zo gere willen leven. In 1986 keerde De Buck terug naar zijn geboortestad om opnieuw meer aandacht aan het beeldhouwen te schenken. Hij werd actief in diverse Gentse beeldhouwprojecten en werkte regelmatig voor de stad Gent.

In 1969 lag De Buck mee aan de basis van de 'redding' van de Gentse Feesten. In 1962 had hij samen met enkele vrienden vzw Trefpunt gesticht, een ontmoetingsplaats voor kunstenaars en een organisatie voor promotie en verspreiding van de kunst. De vzw is vandaag nog steeds organisator van de Feesten.

Kanker

In 2009 liep ter gelegenheid van de 75ste verjaardag van de kunstenaar in de Gentse Kunsthal Sint-Pietersabdij de overzichtstentoonstelling 'Walter De Buck verbeeldt'. Tijdens de Gentse Feesten in 2010 werd De Buck naar het ziekenhuis gebracht nadat hij onwel geworden.

Tijdens de Gentse Feesten in 2014 trad De Buck voor het laatst op, op 'zijn podium' op het Sint-Jacobsplein. De Buck was al even zwaar ziek. Hij streed sinds deze zomer tegen slokdarmkanker en leed ook aan Alzheimer. 'De dood is een deel van het leven', nam hij dat nuchter op in een interview met De Standaard. Euthanasie heeft hij nooit overwogen.