"Een studiekeuze moet groeien, niet in 1 keer, niet op 12 jaar"

De onderwijshervorming bevat zeker een aantal positieve elementen, aldus Georges Monard. "Er zijn minder studierichtingen, en als gevolg daarvan is er dus een minder sterke specialisatie. Er zijn ook meer polyvalente richtingen, dus dat is toch ook een beetje een uitstel van te enge studiekeuze."

Het hoge woord is eruit. Monard kan zich niet vinden in de gedwongen vroegere keuze. "Er zijn culturen in de wereld waar men leerlingen vanaf 16 jaar een partner toewijst. Een partner toewijzen of een definitieve studiekeuze laten maken, dat is beide even sterk uit de tijd. Men moet kinderen geleidelijk aan dingen laten ontdekken en dan hun keuze late maken."

Monard: "Ik blijf me zorgen maken over het watervalsysteem (waarbij leerlingen starten in een richting die hen niet ligt, en dan verplicht moeten afzakken naar een richting in het technisch of beroepsonderwijs, red.). Als men leerlingen heel vroeg laat kiezen, bijvoorbeeld vanaf 13 jaar, dan zal dat blijven bestaan en dan krijg je mensen die later gecorrigeerd moeten worden."

Immers, als je kinderen al op vroege leeftijd laat kiezen, dan dreigt volgens Monard het risico dat ze kiezen op basis van hun sociale afkomst, of voor een traditie binnen de familie of het gezin. Hij vindt dat kinderen in de beginfase zowel met technische als theoretische vakken in contact moeten komen, om te ontdekken waar hun interesses liggen en een gefundeerde keuze te moeten maken.

De huidige hervorming is dan ook geen eindpunt, vreest Monard. "Op een bepaald moment zullen er weer aanpassingen moeten gebeuren. Maar intussen zullen er weer een aantal kinderen verkeerd zijn terechtgekomen."

Ik hoor spreken over “opzalmen”, zoals studenten nu in het hoger onderwijs in bepaalde gevallen na een professionele bachelor kunt doorstromen naar een academische master."

"Dat is op zich goed, maar dat zal beperkt blijven en betekent eigenlijk dat er iets te corrigeren viel. Het betekent dat ze daarvoor in een richting waren beland waarin ze niet op hun plaats zaten."

Monard blijft pleiten voor bredere studierichtingen. Niet alleen minder, maar ook polyvalenter. "Je moet de mogelijkheden openlaten. Dat is ook wat het hoger onderwijs en bij uitbreiding ook het bedrijfsleven verwachten", stelt Monard. "Zij willen mensen met een voldoende brede basis die snel opgeleid kunnen worden."

Hij ergert zich ook aan de reactie van sommigen op het onderwijsakkoord. “Ik hoor zeggen: “Oef, we hoeven niets te veranderen.” Maar in welke sector kun je dat nog zeggen? Ik kan er niet bij dat het onderwijs als enige sector niet zou moeten veranderen.”

“Het onderwijs moét evolueren. Maar leerlingen mogen niet voor een onherroepelijke keuze worden geplaatst en zeker niet in een fuik terechtkomen."