Aantrekkelijke rente en een goed gevoel, de ideale investering?
Investeren in duurzame projecten in ontwikkelingslanden wordt ook bij ons een stuk makkelijker dankzij Lendahand, het snelst groeiende crowdfundingplatform in Nederland. Je krijgt een aantrekkelijke rente aangeboden, en een goed gevoel. Maar is dat laatste wel terecht?
In ontwikkelingslanden regeert de middenstand niet het land. Meer zelfs, voor heel wat ondernemers die zelf een zaak willen oprichten of uitbreiden is het een huzarenstukje om aan voldoende middelen te raken. "Banken zijn in opkomende landen risicoavers waardoor ze heel weinig geld uitlenen aan kleine en middelgrote ondernemers", vertelt Annabel Vanroose, expert microfinanciering (ULB).
In België is er nog veel slapend geld en op onze spaarrekening brengt het wel erg weinig op. Lendahand hoopt een deel van dat geld te kunnen gebruiken om de 'missing middle' in ontwikkelingslanden, zoals experts het noemen, te helpen. Het concept is eenvoudig: allemaal samen projecten financieren via het internet.
'Je kunt best nagaan welke interestvoet gevraagd wordt aan lokale ondernemers’
Op het platform leen je als investeerder een bedrag uit dat bij je past. Je kunt al investeren vanaf 50 euro. Soms doe je dat rechtstreeks aan een ondernemer, zoals Hoem Savet uit Cambodja die 9.000 euro nodig heeft om bouwmaterialen te kunnen kopen. Maar ook onrechtstreekse investeringen in projecten om waterpompen op zonne-energie in Uganda te realiseren, zijn een optie. De looptijden van leningen variëren tussen de 6 en 48 maanden.
In Nederland is investeren via Lendahand erg populair. Er werden al 1.500 projecten met succes gefinancierd. Oprichter Peter Heijen weet waaraan dat succes te danken is. "Onze groei laat zien dat er een enorme behoefte is om geld op een positieve manier te investeren. Enerzijds dragen investeerders bij aan armoedereductie elders in de wereld en tegelijkertijd ontvangen ze een gezond rendement."
Commerciële belangen
Het doet denken aan microfinancieringen die eind jaren 2000 enorm populair werden. Er ontstond toen heel wat kritiek, net omwille van de interestvoeten. "Een aantal microfinancieringsinstellingen dachten iets te veel aan hun commerciële belangen en te weinig aan de maatschappelijke", legt Marek Hudon, professor aan Solvay Business School uit.
Het evenwicht tussen een interessante belegging en armoede uit de wereld helpen is niet gemakkelijk. Het geld dat in het Westen opgehaald wordt door organisaties als Lendahand of Alterfin, een investeringsmaatschappij waar je aandelen koopt, passeert nog eens langs lokale financieringsinstellingen. "De rente die een ondernemer uit Peru betaalt, moet dus de operationele kost van de plaatselijke instelling en de rente die Lendahand of Alterfin beloven, dekken", verduidelijkt Vanroose.
'Enerzijds dragen investeerders bij aan armoedereductie elders in de wereld en tegelijkertijd ontvangen ze een gezond rendement'
"Je kunt bij een investering dus best even nagaan welke interestvoet er gevraagd wordt aan lokale ondernemers en financieringsinstellingen", vult Vanroose aan. Zo lees je op de website van Lendahand dat het de rentes voor zijn ondernemers zo laag mogelijk houdt.
Precieze richtcijfers geven, is volgens Vanroose onmogelijk. De renteniveaus kunnen per land behoorlijk verschillen. Zo is de rente in Colombia gereguleerd (maximaal 25 procent per jaar), terwijl in Ghana de overheid zelf al moet lenen tegen 25-30 procent om wisselkoersrisico's af te dekken.
Enorm eergevoel
Dat neemt niet weg dat het heel moeilijk is om in te schatten wat de impact van zulke investeringen precies is. "De terugbetalingsgraad ligt rond de 97 procent, daarom zijn traditionele banken ook geïnteresseerd in zulke constructies", weet Vanroose. Maar dat wil nog niet zeggen dat de investering de lokale bevolking vooruit geholpen heeft. "Er speelt meestal een enorm eergevoel, waardoor mensen bij vrienden, familie of andere micro-investeringsinstellingen geld lenen om andere leningen af te betalen", besluit Vanroose.