De Ideale Wereld op Pukkelpop: hoogmis van het absurdisme
In de Castello brachten de kroonprinsen van het cynisme, De Ideale Wereld, een bezoek aan Kiewit. Otto-Jan Ham tuurde als eerste in de volle tent en begon te grijnzen. Je zag ‘m denken: alles kapot.
Ruim een kwartier voor het begin van de show was het al drummen voor de passage van De Ideale Wereld, en dat was niet geheel onlogisch. Vorige editie waren de fandagen van het rariteitenkabinet al een van de smaakmakers. En het was dit jaar niet anders.
De Ideale Wereld opende zoals het een festival betaamt: met muziek. Sociaal Incapabele Michiel, zonder blote flieter, was een binnenkomer om van achterover te vallen. Met zijn door God geboetseerde falsetto en een negentien koppig koor bracht hij een ode aan de engelen. En wij maar denken dat Hannah Reid van London Grammar over het perfecte strottenhoofd beschikt. Dat van Michiel was tien keer zo indrukwekkend.
Omdat Pukkelpop nog steeds rond muziek draait, zag u links en rechts De Ideale Band staan, met Isolde Lasoen, Flip Kowlier, Tijs Delbeke en Tim Vanhamel. Ze staken de themasong van het Canvas-programma in een funky glitterjas en injecteerden de set regelmatig met dansbaar spul – denk ‘Grootste Lul Van ’t Stad’ van Kowlier en ‘Champagne’ van Millionaire.
Belastinggeld
Er waren genoeg redenen om te feesten en dat deed Otto-Jan Ham niet alleen, maar in het gezelschap van de sterke mannen achter Teletekst: Jan Jaap van der Wal, Didier van de Hobbyhoek en Sven De Leijer. Vooral door die laatste lachte de Castello zich collectief een breuk wanneer de tent deelnam aan de Comedy Karaoke. “Wat is de overeenkomst tussen een festival en een concentratiekamp?”, vroegen we met z’n duizenden luidop. “Niemand doucht er graag.”
En dat gebeurde allemaal met uw belastinggeld. Een schande!
De Ideale Wereld bracht in Kiewit een hoogmis van het absurdisme. Ze refereerden voldoende aan de gekende figuren en rubrieken uit de tv-show, zonder een moment goedkoop of inspiratieloos over te komen. Het was evenmin een herhaling van de fratsen die ze de vorige editie brachten.
Er was één duidelijk raakvlaak met vorig jaar: de blikvanger. Luc Haekens, de man die van cynisme zijn beroep maakte, trok met een fruitmand en een vip-bandje de weide op om zogezegd de miljoenste bezoeker in het fruit te zetten. Wat er toen gebeurde, gelooft u nooit en zullen we ook niet verklappen. Wedden dat die reportage van Haekens volgende week viraal gaat?
De Ideale Wereld liet de Castello zingen voor zogenaamde doden, liet vervolgens een doodskist crowdsurfen en nodigde schlagerprinses Lindsay uit om nummers van Ed Sheeran en Kings Of Leon te vervlaamsen – dat laatste was een verschrikking, geloof ons, maar de uitzinnige sfeer die DIW ermee losweekte, was indrukwekkend.
Voor je het goed en wel besefte, zat het erop en stond de Kleine Man – googel hem! – ‘Kind van de Duivel’ te zingen, in een versie van een Belgische allstarband. Geniaal!