Tegen dan willen de formateurs Kris Peeters en Charles Michel een eerste doorbraak forceren in de federale regeringsonderhandelingen. Meer concreet willen ze tegen dan een principieel akkoord over de datum tegen wanneer de begroting opnieuw in evenwicht moet zijn, over de verhouding tussen besparingen en nieuwe inkomsten en over de lastenverlagingen voor werkgevers en werknemers.

Slaagt men daarin, dan is de kans groot dat de regeringsonderhandelingen tot een goed einde kunnen gebracht worden. En in dat geval kan men ook afspraken maken over welke partij de Europese commissaris mag leveren. Kortom, de formateurs passen een beproefde politieke truc toe. Ze koppelen alle dossiers aan elkaar zodat alle partijen iets moeten toegeven en iets kunnen krijgen.

Jean-Claude Juncker, de nieuwe voorzitter van de Europese Commissie, haalde vorig weekend zwaar uit naar ons land. Omdat België nog geen commissaris aanduidde, zou ons land Europa verlammen. Ten laatste donderdag wil hij weten wie het wordt en het moet een vrouw zijn. Die zou dan wel aanspraak kunnen maken op een dikke portefeuille. De uithaal van Juncker en zijn eis dat het een vrouw moet zijn, zijn onbetamelijk. De Duitsers duidden pas afgelopen weekend hun commissaris aan. De Nederlanders twijfelen nog wie ze uiteindelijk naar voren zullen schuiven als commissaris. Zij kregen geen uitbrander van Juncker. Hij eiste niet dat ze een vrouw naar voren zouden schuiven. Hij dreigde niet met een lege portefeuille.

Dat Juncker er graag een vrouw zou bijhebben, begrijpen we wel. Voorzitter Martin Schulz liet eerder weten dat zijn Europees Parlement geen vertrouwen zal geven aan de nieuwe Commissie indien daar minder vrouwen in zitten dan in de uittredende Commissie. Zelfs indien België een vrouw naar voren schuift, komt Juncker niet aan dat aantal.

Maar er is meer. Door België uitdrukkelijk om een vrouw te vragen, zegt Juncker dat het Marianne Thyssen moet zijn. Beiden horen tot de christendemocratische familie. Daarmee mengt hij zich in de Belgische regeringsvorming, zonder rekening te houden met de krachtsverhoudingen tussen de partijen. Dat kan niet. In feite hoeft Juncker zich helemaal geen zorgen te maken. Marianne Thyssen, Didier Reynders en Karel De Gucht, ze hebben alle drie veel Europese ervaring. Hij krijgt hoe dan ook een topper. Ze hebben alle drie recht op een dikke portefeuille. Man of vrouw mag geen rol spelen.