Mantelzorgers zijn mensen die voor een zorgafhankelijk familielid of kennis zorgen. Vaak onbaatzuchtig, door zichzelf helemaal weg te cijferen. Om hen ook eens te verwennen, bood het OCMW samen met de gemeente een infosessie, manicure, pedicure, gelaatsmassage en lachyoga aan.

Kathleen Janssens (49) uit Pulderbos had speciaal een dag vrijaf genomen op het werk. “Het is de eerste keer dat ik word uitgenodigd. Ik apprecieer het echt.”

Kathleen zorgt al vijftien jaar voor haar zoon Viktor (18). “Een week voor zijn derde verjaardag is hij door een val van de trap gehandicapt geworden. Ik was net bevallen van ons ander kind. Het was een heel zware periode. Viktor lag maandenlang in vegetatieve coma. Hij is er als een plantje uitgekomen, maar tegen alle doktersvoorspellingen in hebben wij Viktor met veel doorzettingsvermogen toch zo ver gekregen tot de jongen die hij nu is. Hij verbaasde de medische wereld door te leren stappen en te leren lezen. Momenteel gaat hij naar De Mast in Kasterlee, een school voor buitengewoon onderwijs. We hebben sinds vijf jaar een Persoonlijk Assistentie Budget (PAB) voor Viktor, waardoor mijn man en assistent Wim hem kunnen verzorgen. Viktor doet aan zitskiën, rolstoelbasket, fitness en speelt theater bij Stap en De Kaaimannen: hij kan veel meer dan ooit verwacht. We hebben wel schrik wat de toekomst brengt, met alle besparingen die er op til staan. Ik ben hier bij de jongsten vandaag, maar heb genoten van de contacten met andere mantelzorgers” Viktor zat tijdens de verwensessie op school. Wie geen opvang vond, kon de zorgafhankelijke mee naar De Populier brengen, waar Ziekenzorg Pulle en Zandhoven zich over hem of haar ontfermden.

De zussen Godelieve (58) uit Pulle en Liliane (54) De Weerdt uit Viersel zorgen allebei voor hun schoonmoeder. “Mijn schoonmoeder is 92 jaar”, vertelt Godelieve. “Ik trek ‘s morgens de rolluiken op, zet de verwarming aan, dek de tafel, kook en stop haar ‘s avonds in bed. We krijgen ook hulp van Thuiszorg. Ons ‘moe’ is dankbaar, omdat ze in haar eigen huis kan blijven wonen en niet naar het rusthuis moet. We doen het met liefde, maar zo’n verwendag voor onszelf doet toch eens deugd.”

KRISTIN MATTHYSSEN