Maar misschien toch eerst dit. De Turteltaks is de energietaks van 100 euro op jaarbasis die we de komende jaren moeten betalen om de schuldenberg aan groenestroomcertificaten - zeg maar subsidies voor zonnepanelen, windmolens en biomassacentrales - weg te werken. Die subsidies waren verantwoord om te komen tot een omslag naar groenestroomproductie. Het probleem is dat ze te lang te hoog bleven toen de prijs van de zonnepanelen ineenstortte. En dat ze niet werden opgenomen in de begroting en ook niet verrekend in de elektriciteitsprijs waardoor zich een schuldenberg opstapelde. De Turteltaks is genoemd naar huidig minister van Energie Annemie Turtelboom. Het is voormalig minister van Energie Freya Van den Bossche (sp.a) die de schuldenberg opbouwde. De energietaks zou dus net zo goed de Freyataks kunnen heten.

Om terug te komen op de discussies van vandaag. Volgens Joris Vandenbroucke, sp.a-fractieleider in het Vlaams Parlement, had minister Turtelboom alsnog kunnen beslissen om geen groenestroomcertificaten - 200 miljoen euro per jaar gedurende tien jaar - te geven aan de biomassacentrale van Langerlo door gewijzigde omstandigheden zoals het langer openhouden van de kerncentrales Doel 1 en 2. Hij werd meteen teruggefloten door professor publiekrecht Steven Van Garsse (UA). Omdat het ministerieel besluit om Langerlo groenestroomcertificaten te geven een individuele draagwijdte had. Of anders gezegd: dat het om een contract gaat waar minister Turtelboom niet op kan terugkomen. Dat contract werd gesloten door Freya Van den Bossche. Joris Vandenbroucke was toen de kabinetschef van Freya Van den Bossche.

De tweede discussie gaat over de vraag of de Turteltaks/Freyataks al dan niet kan verlaagd worden indien de biomassacentrale van Langerlo er toch niet komt en er dus ook geen groenestroomcertificaten zijn. In feite is dit een non-discussie. Of de centrale komt er, en dan blijft de jaarlijkse energietaks 100 euro voor een gezin. Of de centrale komt er niet. Dan haalt Vlaanderen de Europese 2020-doelstellingen - 10,5 procent hernieuwbare energie tegen 2020 - niet omdat we nu nog altijd maar aan 5,5 procent zitten. En dan riskeert Vlaanderen een dwangsom van 70 à 75 miljoen euro per jaar dat we onder de norm blijven. Dat zou dan beteken dat we als elektriciteitsconsument minder energietaks betalen om vervolgens als belastingbetaler op

te draaien voor de dwangsommen. Dat is zoiets als vestzak-broekzak.