50 jaar Omroep Brabant: spannende telefoontjes en zingende goudvissen

“Amai, die lichten zijn nog exact hetzelfde als in onze tijd. Prachtig! En kijk, daar zaten de bodes vroeger…” Dit jaar bestaat Omroep Brabant precies 50 jaar. De huidige ploeg van Radio 2 Vlaams-Brabant trok naar het legendarische Flagey-gebouw met 4 coryfeeën van toen: Jan Van Rompaey, Zaki, Chris Jonckers en Urbanus.

Speciaal gevoel van macht - Jan Van Rompaey

Jan van Rompaey kijkt vol heimwee naar de verlichte trappen in de inkomhal. “Het gebouw is goed intact gebleven. Die houten lambrisering, die oude lampen die je vandaag niet meer vindt, … Dat doet me terugdenken aan de tijd van toen, ja.” Toen Van Rompaey programma’s maakte als ‘Jan en Alleman’ konden mensen thuis voor het eerst mee discussiëren op de radio.

“De impact van die programma’s was enorm. Het gebeurde regelmatig dat ministers ook geluisterd hadden en nadien belden om te zeggen dat ze iets aan dat specifieke probleem wilden doen. Ik dacht regelmatig: ‘Er zijn nu zoveel mensen naar mij aan het luisteren, hoeveel macht heb ik nu eigenlijk wel?” Interactie met luisteraars was toen nieuw en technisch niet altijd even evident.

“Onze technici moesten voor het eerst uitzoeken hoe we 2 mensen tegelijk konden opbellen. In het begin moesten we vaak dat soort van obstakels overwinnen, nu is dat allemaal evident geworden.” 

Pogingen tot omkoping - Zaki

“De muziek heeft eigenlijk mijn leven gered, ja.” Zaki lacht wanneer we hem vragen naar hoe hij op de VRT terecht is gekomen. “Ze waren in die tijd op zoek naar een diskjockey, want die hadden ze nog niet. Ik kende niets van radio maken, dus dat leek me interessant. Ik nam deel aan de wedstrijd en ik won ze nog ook."

Zaki is vol lof over hun toenmalige producer Guido Cassiman (hij overleed eind 2015 nvdr.). “Hij had een neus voor talent en gaf je ook de ruimte om dat talent te ontwikkelen. Omroep Brabant was een soort van familie. We hadden constant het gevoel dat we iets speciaals aan het doen waren.” In die tijd kwamen platenfirma’s regelmatig op bezoek bij presentatoren om hen ervan te overtuigen om bepaalde plaatjes te draaien.

“Ik heb wel ’s geld aangeboden gekregen om dat te doen, ja. Maar ik zei altijd: ‘Het moet genoeg zijn om er meteen mee op pensioen te kunnen gaan.’ En zoveel was het hen nooit waard. Vreemd he? (lacht) Een plaat bestond pas als ze gedraaid werd op de radio. Maar we hadden echt niet de macht om carrières te maken of te kraken.”

Iedere dag feest - Chris Jonckers

“Tijdens mijn eerste sollicitatiegesprek vroeg Guido Cassiman naar welke muziek ik graag luisterde. ‘Bach,’ antwoordde ik en hij zei: ‘Je mag beginnen.’ Bach heeft mijn leven gered.” Chris Jonckers straalt wanneer ze het Flagey-gebouw na zoveel jaren opnieuw binnen komt.

“Het was een prachtige periode. Ik reed ’s morgens op wolkjes naar de redactie. Ik had nooit het gevoel dat ik naar het werk ging, het was altijd feest.” In praatprogramma’s zoals ‘Recht voor de Raap’ en ‘De Groote Magazijnen’ speelden luisteraars een belangrijke rol. “Het spannendste moment van de uitzending was altijd de eerste telefoon.

We hadden na de eerste vraag maar een paar minuten tijd om een eerste beller aan de lijn gekregen. Ik droom daar nu nog van, dat er geen reactie komt.” Jonckers heeft zelf ook veel geleerd van haar luisteraars. “Het gebeurde regelmatig dat ik na een uitzending over iets van mening veranderde door wat mensen mij hadden verteld.” 

Zingende goudvissen - Urbanus

De telefoonfratsen in ‘Capriolen’ van Walter Capiau waren op een bepaald moment zo populair geworden dat ze een nieuwe humorist zochten bij Omroep Brabant.

“Walters stem was te herkenbaar geworden, dus vroegen ze mij om in het programma van Jan Van Rompaey de plezante te komen uithangen. Ik was toen een beginneling en dat gele gebouw met zo’n torentje erop maakte veel indruk,” geeft Urbanus toe.

“Ik moest elke week een nieuwe sketch én een nieuw liedje verzinnen. Ik zoog vaak dingen nog ter plaatse dingen uit mijn duim. Dat waren dan bijvoorbeeld verhaaltjes over mijn goudvis die kon zingen. Na één seizoen was mijn tonnetje leeg. Op het einde reed ik elke week in doodsangsten naar de studio,” lacht Urbanus.

“Radio was toen zo magisch, je kon de mensen alles wijsmaken. Bij Omroep Brabant hing er overal een vleugje humor aan.” Radio heeft de carrière van Urbanus een serieus duwtje in de rug gegeven. “Vooral tijdens de stakingen. Toen draaiden ze mijn volledige platen allemaal na elkaar.” (lacht) 

Van dinsdag tot en met donderdag blikken Jan Van Rompaey, Chris Jonckers, Zaki en Urbanus elke middag tussen 12u en 13u op Radio 2 Vlaams-Brabant terug op hun glorieperiode bij Omroep Brabant. 

Meest gelezen