Direct naar artikelinhoud

'Goud is lastig, maar niet onmogelijk'

Voor het eerst sinds Barcelona '92 heeft Nederland weer een bokser op de Spelen: Peter Müllenberg. Buiten de ring supervriendelijk, erbinnen een vechtmachine.

Bokser Peter Müllenberg doet een hersteltraining op Papendal.Beeld Guus Dubbelman

Ontspannen loopt Peter Müllenberg in een lentezonnetje rond de atletiekbaan op sportcentrum Papendal, geflankeerd door teamgenoten Enrico La Cruz, Roy Korving en Max van der Pas. Na vier rondjes houdt bondscoach Hennie van Bemmel het viertal halt voor een sessie schaduwboksen.

Plotseling lijkt een knop om te gaan bij de vrolijke Tukker en verschijnt vuur in zijn ogen. Zelfs bij het schaduwboksen transformeert hij in een vechtmachine, meedogenloos voor zijn onzichtbare tegenstander. Buiten de ring is hij de sympathieke man met een vriendelijke lach die tijd maakt voor alles en iedereen, erbinnen is hij iemand die 'houdt van vechten'. Op zijn rechterborst prijkt een tatoeage met de tekst live to fight.

Echt vechten

'Mensen zeggen altijd tegen mij: je bent zo positief, zo vrolijk. Totaal geen kwaad', zegt Peter Müllenberg (28). 'Binnen de ring is dat anders. Ik ben respectvol naar de tegenstander, maar dan wil ik echt vechten. Daar ben ik voor gekomen. En als de laatste bel is gegaan, is het ook weer weg. Klaar en weer vrienden', glimlacht hij.

Het is een karaktereigenschap die bondscoach Hennie van Bemmel roemt. 'Iedereen vindt hem aardig. Hij kan ook heel goed ontspannen met tegenstanders, voor of na de wedstrijd', zegt hij.

Van Bemmel haalt een voorbeeld aan van twee weken geleden, tijdens het olympisch kwalificatietoernooi in het Turkse Samsun. 'In de halve finale moest hij tegen Nadir Ünal aantreden, een Turk die dus een thuiswedstrijd bokste. Peter loopt op, stapt de ring in en geeft zijn tegenstander meteen een knuffel. Zo haalde hij het vuur uit de zaal, er was meteen respect voor hem.'

Ik ben respectvol naar de tegenstander, maar dan wil ik echt vechten

Voor het eerst sinds 24 jaar

Müllenberg won in Turkije de halve finale en plaatste zich zo voor de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, in de gewichtsklasse tot en met 81 kilo. Voor het eerst sinds 24 jaar is er weer een Nederlandse bokser op de Spelen. Arnold Vanderlyde en Orhan Delibas waren de laatsten, op de Spelen van 1992 in Barcelona.

'Het is natuurlijk extra leuk je als eerste sinds zoveel jaar weer weer te plaatsen en zo de sport weer op de kaart kunt zetten', zegt de 28-jarige bokser uit Almelo. 'Op het moment dat je er elke vier jaar bij bent of er in elk geval deelnemers zijn van jouw land, dan is het toch minder bijzonder. Ik zie dat als een extra bekroning.'

Ontlading

De blijdschap na plaatsing voor Rio was bij Müllenberg groot, héél groot. De winst in de halve finale verzekerde hem van een olympisch ticket. Dat vervolgens de finale van het OKT verloren werd van de Brit Joshua Buatsi, deerde hem niet meer.

'Zo blij als na die halve finale tegen Ünal ben ik na een wedstrijd nooit geweest. Het is de ontlading, het gegeven dat gelukt is waarvoor je altijd voor traint, altijd weg bent en alles voor laat. Ik heb er twee of drie nachten niet van kunnen slapen. Iedereen leeft mee, dat merkte ik wel uit alle berichtjes en telefoontjes. Als je dan eindelijk rust hebt, eigenlijk alleen 's nachts, dan ga je zelf denken. Die wedstrijd kwam in mijn hoofd drie of vier keer voorbij: het moment dat alles lukte.'

In 2012 overwoog de bokser, soldaat 1ste klasse bij de landmacht, zijn professionele carrière te beëindigen. Zijn toenmalig commandant weerhield hem daarvan en stond zo aan de basis van plaatsing voor de Spelen van Rio.

Zo blij als na die halve finale tegen Ünal ben ik na een wedstrijd nooit geweest

Dankbaar

'Toen werkte ik nog fulltime', zegt Müllenberg. 'Hij zei tegen me: 'Peter, je moet niet stoppen, dat zou zonde zijn, je bent zo goed bezig. Probeer het nog vier jaar.' Maar ik had wel meer tijd nodig. Het schiet niet op als ik 's ochtends half 8 appèl geef, tussendoor een uurtje moet trainen, snel douchen en eten, dan weer werken en dan opnieuw trainen. Op dit niveau moet je twee keer per dag trainen en verder goed rusten. Gelukkig heeft mijn commandant dat toen voor mij kunnen regelen. Daar ben ik hem echt dankbaar voor.'

Belangrijk was ook de nieuwe koers van de Nederlandse boksbond. Uiteindelijk schaarde ook NOC*NSF zich hierachter en kwamen de boksers te trainen op Papendal. Müllenberg, La Cruz, Korving en Van der Pas trainen onder leiding van Van Bemmel op het nationale sportcentrum.

Het schiet niet op als ik 's ochtends half 8 appèl geef, tussendoor een uurtje moet trainen, snel douchen en eten, dan weer werken en dan opnieuw trainen

'Echt genieten'

'Dit is zo'n leuke groep, echt genieten', zegt Van Bemmel. Het boksteam doet hem denken aan 1992, in Barcelona, waar Van Bemmel als assistent-bondscoach was. 'Dit is net zo'n goede mix als toen.'

De kans dat de hele groep komende zomer in Rio staat, is niet zo groot. Tijdens het laatste olympisch kwalificatietoernooi in Bakoe, in juni, kunnen zij zich nog plaatsen.

'Ze zijn zeker niet kansloos, dat hebben ze inmiddels wel bewezen', zegt Müllenberg. Over zijn eigen ambities in Rio laat hij geen misverstand bestaan. 'We gaan daar echt naartoe voor een medaille. Natuurlijk zeg ik nu dat ik zou tekenen voor brons, want dat is een medaille. Op het moment dat ik daar in de ring sta, wil ik voor het hoogst haalbare gaan. Goud is niet onmogelijk. Het is lastig, maar niet onmogelijk.'

Goud is niet onmogelijk. Het is lastig, maar niet onmogelijk