Je kan argumenteren dat de onderhandelaars weinig ­alternatieven hadden. De voorbije decennia is er veel ­gepalaverd over de kernuitstap, maar is iedereen ver­geten tegelijk ook een alternatief energieplan uit te tekenen. Waardoor elke geplande kernuitstap in de praktijk ­onmogelijk zou blijken. Voeg daarbij het dreigende stroomtekort deze winter en je kan als politicus zonder veel risico blijven inzetten op de verouderde kern­centrales. Dat net het uitvallen van drie reactoren aantoont hoe weinig duurzaam deze keuze is, is een ironie die de Zweedse coalitie wel zal overleven.

Voor Electrabel is het nieuws ondubbelzinnig goed. De maatschappij maakt nu al duidelijk dat de nodige ­investeringen alleen maar gedaan zullen worden als de kerncentrales tien jaar langer open mogen blijven. Het geld moet immers terug­verdiend worden. En ook daar wil Electrabel geen gras over laten groeien. Na het warme welkom dat deze regering te beurt zal vallen, zal een stevige onderhandelingsronde volgen.

De voorbije jaren was de federale regering er eindelijk in geslaagd de stellingen van Electrabel wat aan te vallen. Er werden maatregelen getroffen om de prijzen ­onder controle te houden, en via de nucleaire rente ­werden de monsterwinsten toch wat af­geroomd. Helaas werd dat geld vervolgens niet in duur­zame alternatieven geïnvesteerd, maar werd het gebruikt om gaten in de ­begroting te dichten.

Voor de liefhebbers van veilige weddenschappen is er dus nog een gok zonder risico: Electrabel zal zijn vel duur verkopen. Elektriciteitsprijzen, nucleaire rente... het ligt straks allemaal op tafel. En het is maar de vraag hoe hard een regering kan onderhandelen met het ­bedrijf dat deze winter de spreekwoordelijke vinger op de lichtschakelaar heeft liggen.

Leve Electrabel dus. Zolang er geen consistent energieplan komt, kan u nu al beginnen te oefenen om het met enig enthousiasme over uw lippen te krijgen. De factuur volgt later. Ook dat is een veilige gok.