Banvloeken van de federale regering, de wereldpers die een vernietigend beeld van Molenbeek schetst. En op de koop toe een rapport van het Comité P, dat de politiediensten controleert, dat stelt dat de Molenbeekse politie bang is om nog in bepaalde wijken te komen. Het laat Johan De Becker, korpschef van de bevoegde politiezone Brussel-West, allemaal Siberisch koud.

“Het rapport beschrijft situaties uit 2011. Intussen hebben we bijkomende politiekantoren geopend, extra in wijkagenten geïnvesteerd, daalt de criminaliteit. Ja, er is nog werk aan de winkel. Maar het beeld dat vandaag van ons politiekorps wordt opgehangen, is een karikatuur.”

De Becker vraagt meer begrip voor de zeer uitzonderlijke situatie waarmee zijn korps – “en ook andere Brusselse korpsen” – wordt geconfronteerd. “Er is het grote verloop van agenten: veel jonge agenten die bij ons beginnen, vragen snel hun overplaatsing aan naar een rustigere gemeente. Dat maakt dat we te weinig agenten hebben die goed thuis zijn in een wijk, er contacten hebben met tal van buurtbewoners.”

“Het rapport – geschreven vanachter een bureau en zonder de nodige straatkennis – is een slag in het gezicht van agenten die zich al dagen de benen van hun lijf lopen en lange dagen en nachten kloppen om ieders veiligheid te waarborgen”, zegt een boze Kris Verstraeten, politieagent in Molenbeek en VSOA-vakbondsafgevaardigde.