Uit mijn dichtbundel "Kleine Waarheid"
Vaders huis
papa
graag wilde ik je nog eens spreken
over het leven en de dood
zou best wel willen weten
hoe het gaat aan de overkant
waar je nu staat
misschien, wil je nog één keer terug
daarvoor, laat ik een zucht
het is niet meer dezelfde wereld
als toen je ons verliet
van jouw tuin, toen je hele leven
is niets overgebleven
je mooie huis, jouw trots
is nu een betonnen doos
meters hoog, zonder rozenboog
papa, er plengt een traan
want ik zie je nog staan
in de prachtige bloementuin
onder de kruin van de oude eikenboom
pap, je zei
het leven gaat vlug
geniet bewust van iedere dag
ik nam dit met een lach
nu ga ik overstag
je had gelijk
het leven is een streep
getekend op en neer
je weet nooit wanneer ze breekt
misschien
dat ik je daarna nog eens spreek
Foto : pixabay.com
|