|
Het heeft wat langer geduurd voor ik hier weer eens ben komen piepen, maar da's omdat ik de laatste tijd zo massaal veel honger heb. Sinds ik vlees eet is er een hele nieuwe wereld voor me opengegaan. Steak maison, pepersteak, hesp, .... Jummie met grote J! Kip, kalkoen, vis, ... jummie met kleine j. Mama ziet het 'rood-vlees-eten' met lede ogen aan, terwijl papa en ik lopen te likkebaarden bij de zoveelste halve koe die we naar binnen schrokken. Ik voel het aan alles dat ik weer een trapje hoger ben geklommen in m'n evolutie van baby-Benne tot peuter-Benne. 'Hij zit, hij zit, hij zit!' hoor ik er nog eentje hysterisch roepen, en van de schrik viel ik -boem!- om. Ook de volgende conversatie speelde zich enkele weken geleden af:
- 'Oh, hoe leuk, hij krijgt een 2de tandje!' (lach, giechel, kietel, twinkel twinkel)
- 'Ja, maar 't zit precies een beetje scheef...' (frons, ogen dichtknijpen)
- 'Oei ja, echt wel heel scheef precies...' (zucht, ongeruste blik, diepere frons)
- 'Tja, dan zit er niets anders op dan naar de dokter te gaan om een baby-beugeltje, zeker?' (pakt de agenda om een afspraak te maken)
- 'Zouden ze dat hebben, zo'n dingen? En wachten we niet beter tot zijn echte tanden uitkomen?' (doet de agenda terug dicht)
- 'Juist ja, als die tand echt zo scheef staat, dan is hij er over vijf jaar toch vanaf, laten we maar wachten' (aai, aai, knuffel, zoen)
En zo gaat het leventje hier verder. Ik met m'n 2 tanden al dan niet vergezeld van rode wangetjes en m'n ouders aan wie ik duidelijk zie dat het weekend is begonnen. De vrijdagavond zijn ze steevast in een veel gezelliger stemming dan tijdens de week. Het is een gedans (Weense wals met mama), een gespring (hop paardje hop met papa) en koetjiekoetjekoetjie (van allebei) dat het een lieve lust is.
Nog 17,5 jaar en dan sta ik op mijn eigen benen en kan ik lekker m'n eigen gedacht doen...
|
