Mia Doornaert gaat er in haar column duidelijk van uit dat racisme en seksisme statische begrippen zijn.
Ze wil evenwel niet zo ver gaan om racistische of seksistische literatuur te verbieden.
"Er bestaat een manier om kinderen en jongeren te leren omgaan met echte literatuur. Ze heet opvoeding. Dat wil zeggen kinderen leren lezen, ze kritisch leren lezen, ze helpen om wat ze lezen ook te duiden. " Ik zal dit even duiden kindjes: dit is bullshit. Juf Mia zal niet gauw mijn vriendin worden vrees ik.
We kunnen in deze uitzonderlijke situatie niet anders dan terugkeren tot de basis van ons samenlevingscontract. In onze grondwet staat dat alle machten uitgaan van de natie, het volk dus. De betekenis daarvan is verreikend. De organisatie van de drie machten, dus ook de rechterlijke, is eraan ondergeschikt. Als de rechterlijke macht zich in deze barre tijden blijft onttrekken aan elke externe inmenging op grond van de stelling dat anders de scheiding der machten wordt doorbroken, komt ze op de lange duur in botsing met die basisregel. En dat is onuitstaanbaar.
Ik heb dus blijkbaar een broer die Bart noemt.
Niet de rede of de logica is de basis van ons samenlevingscontract.
Niet de ethiek is de basis van ons samenlevingscontract.
Niet de wet is de basis van ons samenlevingscontract.
Nee, alle machten gaan uit van het volk.
Af en toe is het verstandig terug te keren naar de basis, want ik heb de indruk dat we soms zelf door het bos de bomen niet meer zien.
In essentie gaat het erover dat er voortdurend de afweging gemaakt moet worden wat het hoogste belang is. Die beslissing is altijd subjectief en daarom is het belangrijk dat de beslisser op een zo groot mogelijk maatschappelijk draagvlak kan terugvallen. Het staat in de grondwet begot.
Ik heb nogal ambigue gevoelens over Paul Quirynen.
Eenieder - in welke hoedanigheid ook - die in dit dossier buiten zijn maatschappelijke opdracht heeft gehandeld en zijn deontologische grenzen heeft overtreden, draagt een enorme maatschappelijke verantwoordelijkheid voor het ongeloofwaardig maken van onze rechtstaat en instellingen.
Als ik dit citaat voor ogen houd, dan zou ik hem onmiddellijk als ome Paul in mijn armen willen sluiten. Zijn deontologische grenzen, schrijft hij.
Prima Paul, er bestaat niet zoiets als de deontologische grenzen.
Al kan men zich dan ook afvragen wat voor zin het artikel heeft.
In elke samenleving is integere en gewetensvolle rechtspraak nodig, zonder ritselen., besluit Paul zijn artikel. Tja, steek gerust je vinger op als je dat nog niet wist.
Wat is integer?
Wat is gewetensvol?
Het artikel van Paul is een oproep om braaf te zijn. Maar wat braaf dan precies inhoudt, daar hebben we het raden naar. Ik dacht dat dergelijke uitspraken het voorrecht van onze koning waren.
Pleiten voor de ontwikkeling van een ethiek op economisch en financieel vlak lijkt me dan ook zeer belangrijk (citaat uit Albert zijn 21 juli toespraak)
Een ethiek staat er. Nooit gedacht dat een lidwoord het belangrijkste element in een zin kon zijn.
Ik heb dan ook voortdurend het gevoel dat Paul veel liever de deontologische grenzen geschreven zou hebben.
De ondertitel van mijn blog is de rede een beetje onderuit halen
Ofwel gelooft men dat er zoiets als de Waarheid bestaat. In dat geval wordt de rede uitgeschakeld. Als je gelooft in de christelijke Waarheid of de islam Waarheid of wat dan ook, dan kunnen in essentie ethische discussies altijd herleid worden tot ik geloof.
Einde van de rede.
Ofwel gelooft men dat er niet zoiets als de Waarheid bestaat. Als je gelooft dat er niet zoiets als een objectieve waarheid bestaat, dan lijkt het me logisch dat ze subjectief is.
Einde van de rede.
Paul lijkt mij (hij mag me uiteraard altijd tegenspreken, gelet op de aard van mijn uitgangspunten zou ik nogal een oelewapper zijn om mijn standpunten als de waarheid naar voor te schuiven) representatief voor een zeer grote groep van mensen die niet meer geloven in een duidelijk afgebakende christelijke ethiek of islam ethiek, maar wel geloven in een atmosfeer van Goedheid. Af en toe intervenieer ik wel eens op het Knack-forum. Eén of andere discussie werd er beslecht door Enigma-vrede met de mooie zin: uiteindelijk scheppen we met zijn allen een atmosfeer van Goedheid. Einde van de rede.
In dit artikel van Paul snuif ik voortdurend een atmosfeer van Goedheid
P.S. Dit artikel is volgens mij ook razend interessant voor beginnende pleiters aan de balie. Onderschat nooit het gebruik van de stilte in pleidooien. (grapje Paul, grapje)
Net voor de vakantie publiceerde het centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding zijn jaarverslag. Ik heb het gelezen. Ondertussen heb ik me voortdurend afgevraagd hoeveel mensen dat zouden lezen. Niet dat ik de niet-lezers ongelijk kan geven. Ik vond er niks aan.
Van een anticlimax gesproken. Ik houd jullie al meer dan een maand aan het lijntje met de belofte van een post over Jozef De Witte en dan komt uiteindelijk het explosieve materiaal: ik vond het maar niks. Thats it folks.
Nochtans is het centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding een zeer fascinerend fenomeen (let trouwens op de mooie alliteratie). In de catacomben van dit instituut wordt namelijk bepaald wat discriminatie en racisme precies inhouden. Dat zijn vluchtige en moeilijk definieerbare concepten. Het is tijds- en plaatsgebonden, en dus cultuurgebonden. Bovendien zijn definities van racisme en discriminatie, omwille van de context, nooit neutraal en moeten ze voldoende praktisch zijn. Bij de vraag naar het afbakenen van racisme en discriminatie hoort immers onvermijdelijk de vraag naar een werkbare manier om er op te reageren. Hoe kunnen racistische handelingen, gedragingen, uitspraken worden beteugeld zonder te vervallen in een overdreven politieke correctheid, moralisme of purisme, of zonder andere vrijheden, zoals de vrijheid van meningsuiting, te schenden?
Even testen of u een aandachtige lezer van dit blog bent. Klinken deze woorden u bekend in de oren? Geslaagd cum laude. Het zijn de woorden van Michel Pasteel, de directeur van het instituut voor de gelijkheid van mannen en vrouwen, de collega van Jozef De Witte. Ik heb alleen het woord seksisme vervangen door de woorden racisme en discriminatie. (post Magda Michielsens). Geen spoor van dergelijke voorzichtigheid bij Jozef De Witte echter. Een teken aan de wand? Ik zou graag eens een vlieg zijn in het centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding om mee te maken hoe het er daar aan toe gaat. Wie beslist wanneer iemand beschuldigd wordt van racisme of discriminatie? Hell of a job!
Nog even duidelijk maken waar ik naar toe wil.
1.Er zijn geen evidente waarheden.
2.Vermits er geen evidente waarheid is zijn er ook geen argumenten om tot die waarheid te komen.
3.In een samenleving is het belangrijk een zo groot mogelijk maatschappelijk draagvlak te hebben inzake ethische beslissingen.
Laten we er van uitgaan dat ingrijpende beslissingen als oordelen over racisme en discriminatie bij meerderheid van stemmen genomen wordt door de raad van bestuur. Dat zou toch mogen vindt u niet? Of is Jozef De Witte God de Vader?
De raad van bestuur is samengesteld uit:
Claude Delbrulle, Hervé Hasquin, Alaf Hamamou, Laura Iker, Eric Lemmens, Veronique Lefrancq, Bernard Blero, Ann Verreth, Eddy Boutmans, Naïma Charkaoui Hajri, Steven Vansteenkiste, Badra Jait, Eugene Dimmock, Jan Boulogne, Liesbeth Stevens, Anne Bourgaux, Carine Jansen, Diane Culer, Soetkin Seutens, Alexandre Miesen.
Wie nog niet geïmponeerd is door de macht van het internet kan alvast beginnen googelen. Tot voor enkele jaren zouden dit op een naam of twee na voor de meeste mensen illustere onbekenden zijn en blijven. Nu moet je echt geen gerenommeerd onderzoeksjournalist meer zijn om te achterhalen dat vrijwel al deze namen een partijpolitieke achtergrond hebben.
Rest de vraag of dit een representatieve groep is voor de samenleving.
Uiteraard is de eerste bemerking dat het centrum om het voorzichtig uit te drukken nogal gepolitiseerd is. Waarom zou de mening van deze mensen belangrijker zijn dan de mening van apolitieke mensen?
Anderzijds is er dan weer wel het voordeel dat een vertegenwoordiging evenredig met de politiek democratisch beschouwd kan worden. In alle geval lijkt mij de beschuldiging door het centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding representatiever dan een eventuele veroordeling door een rechter. Waarom zou die jongen zijn mening belangrijker zijn dan bijvoorbeeld mijn mening?
Een tweede bemerking is naar mijn mening veel fundamenteler. Ik zie alleen maar een vertegenwoordiging van de traditionele partijen. En dat is jammer genoeg niet zo representatief. Het lijkt me toch logischer om eerst met zijn allen te bepalen wat racisme is en te beslissen hoe er op te reageren in plaats van eerst mensen uit te sluiten. Gelijke kansen voor iedereen zou ik durven zeggen.
Filip Dewinter in de raad van bestuur voor het centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding? Het schrikt u af? Om eerlijk te zijn, mij ook / Om eerlijk te zijn, mij wel (schrappen wat niet past).
Over racisme:
"On ne peut nier, tout particulièrement en Région bruxelloise, que la densité détrangers extra-européens, très éloignés de nos traditions culturelles et philosophico-religieuses, posent dautant plus de problèmes que beaucoup dentre eux ne sont pas soucieux de sintégrer dans nos populations ( ). Le "seuil de tolérance" ( ) a été atteint à maints endroits"
("Men kan niet ontkennen dat, in het bijzonder in de Brusselse regio, de sterke aanwezigheid van buiten-Europese vreemdelingen, die erg ver van onze culturele en filosofisch-religieuze tradities staan, bijzonder veel problemen creëert doordat velen van hen zich er niet voor willen inspannen om zich in onze bevolking te integreren (...). De tolerantiedrempel (...) is op verschillende plaatsen overschreden
Auteur van deze uitspraken in de raad van bestuur voor het centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding? Het schrikt u af? Om eerlijk te zijn, mij ook / Om eerlijk te zijn, mij wel (schrappen wat niet past).
Over homoseksualiteit :
"Il ny a pas de développement de lhumanité sans conjonction de lhomme et de la femme. Je revendique haut et fort mon hétérosexualité. Ce qui, dans lambiance du moment, me paraît parfois nécessaire. Il faut pouvoir saffirmer. Sans complexe. Et je le fais parce que je naime pas les atmosphères de décadence comme celle de lEmpire romain."
("Er is geen ontwikkeling in de mensheid zonder het verbond tussen man en vrouw. Ik claim met klem mijn heteroseksualiteit. Wat mij, gegeven het klimaat van deze tijd, soms nodig lijkt. Men moet ergens voor durven staan. Zonder complexen. En ik doe het omdat ik niet hou van een klimaat van decadentie zoals in het Romeinse Rijk.")
Auteur van deze uitspraken in de raad van bestuur voor het centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding? Het schrikt u af? Om eerlijk te zijn, mij ook / Om eerlijk te zijn, mij wel (schrappen wat niet past).
Auteur van deze uitspraken is Hervé Hasquin, lid van de raad van bestuur voor het centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding. Waarom Hervé Hasquin wel en Filip Dewinter niet?
IKE PICONE en SARI DEPREEUW hebben het in de standaard over online reacties op internetfora.
Zoals de lezersreacties nu online komen kan de meerwaarde van deze vorm van gebruikersparticipatie alvast ter discussie gesteld worden.
AAAARRRRGGGHHH.
Net terug van vakantie met een mooie bruine teint.
En dan . Sari en Ike.
Het resultaat: weg bruine teint, akelig rode huid, puisten over gans mijn lijf, roos in mijn haar!
Mijn allergie Sari en Ike! Hou toch een beetje rekening met mijn allergie (lees vorige posts !) voor het woord meerwaarde.
Heel het artikel door wordt er van uitgegaan dat er zoiets als kwalitatieve reacties zouden bestaan.
Toch is de meerwaarde hiervan voor een nieuwssite met voornamelijk redactioneel verwerkte informatie twijfelachtig.
Misschien kunnen redacties daarom opteren om enkel de meest relevante, inspirerende of rake opinies te publiceren. Zo sporen ze mensen aan om onderbouwde opinies te formuleren die een meerwaarde hebben voor de site en het publieke debat.
Tenzij redacties en journalisten de gebruikersbijdragen bewerken, structureren, selecteren en met hun actieve publiek in dialoog treden, blijft de vraag waarin de meerwaarde van het gebruik van deze nieuwe technologieën schuilt.
Het is duidelijk dat er voor Ike en Sari geen meerwaarde is. Maar is het nodig om dan een artikel te schrijven alsof er "objectief gezien" geen meerwaarde zou zijn?
Op gevaar van eigen lijf en leden zal ik het even proberen te formuleren in een taal die Ike en Sari ongetwijfeld begrijpen:
Artikel over Jozef De Witte volgt eerstdaags. Het zit in mijn hoofd, maar het staat nog niet op papier. In afwachting: Johan Sanctorum is cultuurfilosoof en heeft het in De Standaard (of op zijn site) over de multiculturele samenleving. http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=DMF20090805_045 http://www.visionair-belgie.be/ Het thema is brandend actueel, iedereen is er mee bezig (hoofddoekendebat, vrije meningsuiting, criminaliteit...). De reacties op de column zijn dan ook overweldigend en intens. Waarom zijn de reacties zo talrijk en zo hevig? Omdat die mening zoals zo vaak wordt naar voor geschoven als gebaseerd op de rede en/of de ethiek.
"De vraag is dan zeer, in hoeverre advocaat Sven Mary, die de internering van Ashraf Sekkaki trachtte tegen te houden, zich ethisch en intellectueel nog wel staande kan houden."
Indien je er een andere mening op na houdt wordt je om één of andere reden plots beschouwd als een dom en/of slecht mens. Het lijkt me logisch dat er dan nogal gepikeerd gereageerd wordt.
Voor sommigen draait ze links, voor sommigen draait ze rechts. Maar onze expert van dienst weet het:
"Actually she is spinning in both directions. She does one direction for awhile and when the legs crosses each other and she lifts herself slightly,the change of direction is evident at this point. Which gives the illusion of only spinning in the direction of the observer."
Yves Desmet heeft het in de morgen over Karel De Gucht.
"Er wordt De Gucht ook verweten dat hij het verschil niet kende tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Ook dat is onterecht: hij kent dat verschil als geen ander, alleen weigert hij koppig om er zich bij neer te leggen. Wanneer de ratio hem zegt dat hij gelijk heeft, zal hij dat ook zeggen, welke emotionele of strategische redenen er ook zijn om misschien beter zijn mond te houden."
Of Karel De Gucht het verschil kende tussen gelijk hebben en gelijk krijgen komt later wellicht een keertje aan bod. Ieder zijn beurt. Yves Desmet kent het in alle geval niet. Wanneer de ratio hem zegt Welke ratio? Beter zou zijn: Wanneer zijn ratio hem zegt
En dan blijft het compliment even groot. Ik vind het belangrijk voor een politicus dat ik weet waar hij voor staat. Als ik iemand moet kiezen die mijn mening vertegenwoordigt (een volksvertegenwoordiger) lijkt het me handig als ik weet wat hij denkt. Bij Karel De Gucht lijkt me dat inderdaad wel duidelijk.
Het zal je maar overkomen. Waarschijnlijk nietsvermoedend kom je op een blog terecht waar je vriendelijk een berichtje laat en plots worden er zo maar eventjes drie posts naar je vernoemd. Hiermee wordt Lut Wauters meteen de ongekroonde koningin van dit blog. Gelet op de aard van mijn blog kan ik het lot alleen maar dankbaar zijn, ik vind het wel toepasselijk dat een anonieme lezeres koningin van dit blog kan worden.
Ook wel grappig als je Lut Wauters intikt als zoekterm op google. Kan niet missen: je vindt de weg naar haar koninkrijk!
Ik had beloofd dat ik nog zou proberen duidelijk te maken wat ik precies wil zeggen. Derde poging bij deze.
Mijn uitgangspunt is dat er geen evidente waarheden zijn. Buiten de mens bestaat er geen intrinsieke waarheid. Dat is een keuze. Ofwel geloof je dat er zoiets als de Waarheid bestaat ofwel niet. Eén keer je de weg gekozen hebt liggen de volgende stappen wel vast volgens mij. Ofwel ga je terug ofwel ga je vooruit, een andere weg is er niet. Als er niet zoiets als de Waarheid bestaat, zijn er ook geen objectieve argumenten om tot de waarheid te komen. Om die reden ben ik van oordeel dat iedereen zijn mening zeer waardevol is. Maar om diezelfde reden verzet ik me ook tegen iedereen die meent dat zijn mening meer waard zou zijn omdat ze onderbouwd zou zijn door argumenten of ethiek.
Ik verzet mij niet tegen de uitspraak van het Hof van Beroep omwille van de inhoud. Ik verzet mij tegen de uitspraak omdat het een mening is die evenveel waard is als mijn mening en de mening van Lut Wauters. Als elke mening evenveel waard is, dan is de mening van de meerderheid doorslaggevend. Niet juist, juist betekent in overeenstemming met de waarheid en dat kruispunt ligt al een tijdje achter ons. Doorslaggevend dus. Als er nu een politieke meerderheid in eer en geweten van oordeel is dat het onderscheid tussen roken op café en roken op restaurant geoorloofd is, dan is dat doorslaggevend. Dan kunnen ik en Lut dat jammer vinden, maar dan is dat doorslaggevend. En als meneer de rechter dat jammer vindt, dan moet hij op een andere partij stemmen in plaats van zijn mening als de waarheid naar voor te schuiven.
De tekst komt niet uit de mond van één of andere boerka madam, maar komt uit een katholiek schoolboek huishoudkunde en werd uitgegeven in 1960. 1960! Nauwelijks 50 jaar geleden werd dit niet beschouwd als seksisme, werd dit niet beschouwd als een strafbaar feit maar was dit de norm. Het werd verdorie onderwezen. Nu zijn er ongetwijfeld weinigen die deze tekst niet als seksistisch beschouwen. Mensen die dergelijke onzin uitkramen worden vandaag in het beste geval voor de rechter gedaagd, in het slechtste geval worden ze zonder vorm van proces levenslang geïnterneerd. Maar het is niet omdat jij en ik en waarschijnlijk een grote meerderheid het als seksisme beschouwen, dat het ook seksisme is. Onze opvatting over seksisme kunnen we niet promoveren tot de definitie van seksisme.
Enige witte lijnen om te suggereren dat hier heel wat werd geschrapt. Wat heeft dit met Lut haar opmerking over roken te maken?
Niets.
Een beetje een ontstellende vaststelling, maar eigenlijk heeft het er niets mee te maken.
Het ongelofelijke idee om door middel van analyses, vergelijkingen en logische stappen van seksisme tot het discrimineren van rokers te komen heeft geleid tot paginas en paginas tekst die dan weer alinea per alinea geschrapt werden.
Bij nader inzien was mijn ongelofelijke idee om dat te proberen redelijk hilarisch: hoe ga je met de rede (mijn rede) bewijzen dat je met de rede (mijn rede) niets kan bewijzen (op ethische /esthetisch vlak)?
Ik ben gedoemd om anderen het leven zuur te maken tot ze me gelijk geven. Maar geef toe: het was toch een grappige tekst.
Who the fuck is Wauters Lut. Ik heb geen idee. Lut leest dit blog en stuurde een reactie (over Hof van Beroep) waaruit ik opmaak dat ze niet echt begrijpt wat ik wil zeggen. Vermits dat uiteraard erg jammer is zou ik graag een poging ondernemen om dat alsnog duidelijk te maken.
Enige blanco lijnen om de suggestie op te wekken dat ik al tien minuten zit na te denken hoe ik Lut dat in hemelsnaam aan het verstand kan brengen.
Beste Lut,
Gelieve onderstaande tekst te lezen en dan één enkele vraag te beantwoorden a.u.b.
Maak dat het eten klaar is Maak de zaken op voorhand klaar, de avond voordien als het moet, zodat een heerlijke maaltijd hem opwacht als hij terug keert van zijn werk. Het is een vorm van duidelijk maken dat je aan hem hebt gedacht en je bezorgd bent over zijn noden. De meeste mannen hebben honger als ze thuis komen en het vooruitzicht op een stevige maaltijd (vooral als het hun lievelingskostje is) maakt deel uit van de noodzakelijke warme verwelkoming.
Wees op tijd klaar Neem voor jezelf een kwartier rust voor hij thuis komt om te ontspannen. Werk uw opmaak een beetje bij, doe een band in je haren en wees fris en bevallig. Hij heeft een zware dag achter de rug samen met mensen die hem overladen met werk en zorgen. Wees dus opgewekt en een beetje interessanter dan laatstgenoemden. Zijn zware dagtaak moet opgevrolijkt worden en daar ligt ergens jouw taak dat het zo wordt.
Breng orde op zaken Maak nog een laatste ronde door de voornaamste kamers van het huis juist voor je man thuis komt. Verzamel de schoolboeken, speelgoed, papieren enz. en neem nog vlug het stof af op de tafels.
Gedurende de koudste maanden van het jaar Je moet een gezellig vuurtje aanmaken waarnaast hij zich kan koesteren en ontspannen. Uw man zal het gevoel krijgen van in een ordelijke en rustige haven te zijn aangekomen en dat maakt jou ook gelukkig. Voor zijn comfort zorgen bezorgt jou een enorme persoonlijke voldoening.
Breng het geluid op een minimaal niveau Bij zijn aankomst zet je best al het geluid af van wasmachine, droogkast of stofzuiger. Probeer de kinderen kalm te krijgen. Wees blij hem te zien. Verwelkom hem met een warme glimlach en toon de oprechtheid van uw wil om hem te bevallen.
Luister naar hem Het zou kunnen dat je een dozijn belangrijke zaakjes aan hem wilt vertellen, maar daarvoor is zijn thuiskomst niet het geschikte moment. Laat hem eerst spreken, herinner je dat zijn onderwerpen belangrijker zijn dan de uwe. Maak ongeveer dat het zijn avond wordt.
Maak nooit je beklag als hij laat thuis komt Klaag nooit als hij laat thuis komt voor de maaltijd of zelfs als hij de hele nacht wegblijft. Bekijk het als kleinschalig in vergelijking met wat hij heeft moeten doorstaan gedurende de dag. Instaleer hem comfortabel. Vraag hem zich te ontspannen in de zetel of te gaan rusten in bed. Maak een warme of frisdrank klaar. Schud de kussens op en stel voor zijn schoenen uit te trekken. Spreek hem aan met een zachte, vredelievende en plezante stem. Stel hem geen vragen wat hij heeft gedaan en twijfel nooit aan zijn oordeel of zijn rechtschapenheid. Denk er aan dat hij de meester is in huis en uit deze functie zal hij steeds zijn wil uitoefenen met eerlijkheid en waarheid. Wanneer hij klaar is met eten, ruim de tafel af en doe vlug de afwas Als je man vraagt om te helpen wijs zijn voorstel af want hij zou zich kunnen verplicht voelen om het steeds weer te doen en na een zware dagtaak heeft hij geen nood aan extra werk. Zet hem aan om zich aan zijn favoriete bezigheden te wijden. Toon je interesse hiervoor zonder hem het gevoel te geven dat je op gelijke voet komt op zijn gebied. Als je zelf kleine bezigheden hebt, doe ze zonder praten en storen, want zijn interesse punten zijn meestal belangrijker dan die van de vrouw.
Uiteindelijk de avond Breng het huis in orde zodat het klaar is voor de volgende morgen. Denk er aan eventueel een ontbijt op voorhand klaar te maken. Het ontbijt van je man is uiterst belangrijk als hij op een positieve manier zijn zware dagtaak moet aanvatten. Eenmaal dat jullie in de slaapkamer zijn aangekomen maak je je klaar om zo vlug mogelijk in bed te komen.
Niettegenstaande de vrouwelijke hygiëne Een grote rol speelt, mag het niet de bedoeling zijn dat uw man de rij moet doen om in de badkamer te komen, zoals hij moet doen om zijn trein te halen. Zorg er echter wel voor dat je het beste voorkomen hebt als je gaat slapen. Tracht een voorkomen te hebben dat innemend is zonder uitdagend te zijn. Als je een nachtcrème moet aanbrengen of krulspelden, wacht tot hij slaapt want het zou hem kunnen ergeren bij het zien van een dergelijk schouwspel net voor hij slaap.
Wat de intieme relaties betreft met je man Het is heel belangrijk je te herinneren wat jullie elkaar beloofden bij het huwelijk en voornamelijk de belofte van gehoorzaamheid. Als hij van oordeel is onmiddellijk te willen slapen dan zal het zo zijn. Te allen tijde word je geleid door de wil van je man en oefen je op geen enkel moment druk op hem uit om hem tot een intieme relatie te stimuleren.
Als je man voorstelt te paren Aanvaardt met nederigheid maar houdt steeds in het achterhoofd dat het plezier aan de man is besteed en veel belangrijker is dan dat van een vrouw. Als hij zijn orgasme bereikt is een beetje gekreun van jou kant niet misplaatst, integendeel het zal hem overtuigen dat jij er ook plezier aan hebt beleefd.
Als je man minder normale handelingen voorstelt Gedraag je gehoorzamend en lijdzaam maar geef je eventueel ongenoegen aan door een stilzwijgen. Het is waarschijnlijk dat je man onmiddellijk zal inslapen. Breng je kledij weer in orde, breng je schoonheidsproducten aan alsook je haarverzorging.
Nu mag je de wekker zetten Om zeker even voor je man op te zijn in de morgen. Zo kan je hem een kop thee maken tegen dat hij wakker wordt.
En we blijven maar doorgaan over die hoofddoeken, en we blijven maar doorgaan. Tegen beter weten in blijf ik al die meningen nog lezen ook! En af en toe is er toch iemand die zijn mening netjes kan weergeven.
"Ik kan in alle eer en geweten zeggen dat ik het afleggen van de hoofddoek in de scholen een goed idee vind." Meer moet dat niet zijn voor mij liefste nicht. (En voor wie nu pas inschakelt: "ik kan in alle eer en geweten zeggen dat ik het afleggen van de hoofddoek in de scholen geen goed idee vind" is ook prima voor mij)
Kitty Roggeman is lid van het Vrouwen Overleg Komitee (VOK) en Boeh! (Baas over eigen hoofd) en heeft het over ... de hoofddoeken!
"Godsdienstvrijheid houdt ook het recht in om voor je religie uit te komen. En als dat met een hoofddoek is, moet dat kunnen, ook al is dat niet de keuze van de meerderheid van de bevolking."
Christine Mattheeuws van het Neutraal Syndicaat voor Zelfstandigen (NSZ) is in "de morgen" blij met de nieuwe rookwet en is ook tevreden dat "het verstand gezegevierd heeft". Indien we dit bekijken als een vervolg op de vorige post kunnen we alleen maar besluiten dat de logica toch ook niet meer de logica is die ze geweest is.
Guy Tegenbos pleit in "de standaard" voor het recht op zuivere lucht.
"Waarom? Omdat zo'n regel stoelt op een onweerlegbare logica. " 37 reacties op het moment dat ik dit artikel schrijf. Zoals altijd zijn er mensen die het eens zijn en zijn er mensen die het niet eens zijn. Die laatste categorie een verplichte cursus logica en het probleem lijkt mij opgelost.
Het Hof van Beroep oordeelde dat het rookverbod discriminerend is.
Ik verzet mij tegen mensen die hun subjectieve mening als een objectieve waarheid poneren. Een beetje ergernis in dat geval, maar het waait wel over. Ik hoef die meningen niet te lezen of niet te horen.
Ik verzet mij nog meer tegen opiniemakers (journalisten, specialisten en iedereen die een forum krijgt in de media) die hun subjectieve mening als een objectieve waarheid poneren. Meestal worden de columns wel gepresenteerd als opinie of gedachte, maar heel dikwijls sluipen er toch argumenten in het betoog die volledig onterecht een aureool van objectiviteit meekrijgen. Voorbeelden zat. Argumenten zijn per definitie subjectief. Ik vind het een beetje intellectueel oneerlijk om dergelijke columns te schrijven.
Wanneer de rechterlijke macht een subjectieve mening poneert als een objectieve waarheid moeten we ons toch ernstig vragen beginnen stellen.
Het argument dat het rookverbod discriminerend is, is een nep-argument.
Discrimineren betekent ongelijk behandelen.
Natuurlijk is het rookverbod discriminerend.
Maar denk eens vijf minuten na. Er zijn honderden, duizenden wetten die discriminerend zijn. Waarom mag iemand van 18 stemmen en iemand van 17 niet? Waarom mag iemand van 16 seks en iemand van 15 niet? Waarom moet iemand die meer verdient meer belastingen betalen dan iemand die minder verdient? Waarom is er een andere opzegvergoeding voor een arbeider dan voor een bediende?
En toch heb ik geen weet van rechters die het algemeen stemrecht terugfluiten omdat het discriminerend zou zijn. Ik ken geen rechter die een pedofiel vrijpleit omdat het verbod op seks met kinderen discriminerend zou zijn.
De vraag is niet of het rookverbod discriminerend is. De vraag is nooit of het discriminerend is. Ik discrimineer mijn kinderen. Ik behandel mijn kinderen niet gelijk. Maar ik doe wel mijn uiterste best om ze gelijkwaardig te behandelen. De vraag in de opvoeding van mijn kinderen is niet of ik ze discrimineer, het is de vraag of ik ze discriMINeer, of ik één van hen MINderwaardig zou behandelen. De vraag is of ik mijn kinderen ongerechtvaardigd discrimineer.
De vraag is niet of het rookverbod discriminerend is. Het is de vraag of het discriMINerend is, of de rokers of niet-rokers in deze wetgeving MINderwaardig zouden behandeld worden. De vraag is of de rokers of niet-rokers ongerechtvaardigd gediscrimineerd worden.
Het argument dat het rookverbod discriminerend is, is een nep-argument. En de vraag of het rookverbod discriMINerend is kan volgens mij beter niet door een rechterlijke macht beantwoord worden.
Precies alsof ik soms een missionaris ben die de mensen wil bekeren. Niet dus. Maar voor wie af en toe wil nadenken: Johan Heldenbergh in "Humo" Johan Heldenbergh is acteur en lijkt mij een toffe peer. MAAR: "Kijk, koppel twee begrippen aaneen die niets met elkaar te maken hebben, en er zal altijd wel iemand opstaan die dat kunst noemt. Ik wil het jongetje blijven dat op tijd en stond roept dat de keizer geen kleren draagt." Johan Heldenbergh heeft duidelijk geen les gekregen van meneer Mesens. Die koppelde ook twee begrippen aaneen (de pispot en de kast) en beweerde dat het wel kunst was als hij vond dat het kunst was. Johan Heldenbergh, een kunstenaar nota bene, vind het blijkbaar geen kunst. Maar als kunst al in het keurslijf van een definitie moet gedwongen worden? Waarschijnlijk vind Johan Heldenbergh de pispot op de kast geen goede kunst. Dat mag best, om eerlijk te zijn, ik vond de pispot van meneer Mesens nu ook niet bepaald het van het. Een subjectieve mening. Als je beweert dat het geen kunst is, dan wordt de eigen subjectieve mening geponeerd als een objectief gegeven. Dat geeft alleen aanleiding tot ergernis volgens mij. Twee voor de prijs van één bij Johan Heldenbergh. Een stelling over esthetiek en één over ethiek: "En zijn (over Barak Obama) ethisch denken staat ook veel verder dan dat van Bush" Is "mijn ethisch denken staat dichter bij dat van Obama dan bij dat van Bush" niet voldoende als stelling?
"Hier komt ooit een citaat van één of andere nitwit." Johan.
STATUTEN
0)NAAM: nullen club 1)LIJFLIED: Volver (terugkeren)
2)MASCOTTE: Ventje Tutlatee 3)GROET: het "ok" teken dat duikers tegen mekaar maken (symboliseert de nul) 4)LIDMAATSCHAP: iedereen die dit blog meer dan één keer bezoekt wordt automatisch lid. 5) ERE - LIDMAATSCHAP: volgens redelijke subjectieve normen. 6) ERE - LEDEN: Theo Vloebergh Joss Stone Manu Van Hecke Muriel Barbery
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"De schoonheid der dingen bestaat in de geest van wie ze beschouwt" DAVID HUME
"De rede is de slaaf van de hartstochten" DAVID HUME
"Er zijn geen feiten, alleen interpretaties" FRIEDRICH NIETZSCHE
"Je kunt een probleem niet oplossen vanuit hetzelfde soort denken dat tot het probleem heeft geleid" ALBERT EINSTEIN
"De werkelijkheid is slechts een illusie, maar wel een heel hardnekkige" ALBERT EINSTEIN
Bon, waarvan hebben we het deze week weer op de zenuwen gekregen?
Jury’s van televisieprogramma’s, laten we daarmee beginnen. Volgt u ze, al die uitzendingen waarin dans-, zang-, schaats- of keukenkwaliteiten van al dan niet bekende Vlamingen worden getest? We mogen hopen van niet, maar helemaal kunnen ze u niet ontgaan zijn. Claudio en Gaëlle zijn een koppel – of beter gezegd: waren een koppel – waar ook onze kwaliteitskranten geen nadere toelichting meer bij verstrekken. Claudio en Gaëlle, de kwaliteitslezer wordt verondersteld te weten over wie het dan gaat. Zoals bij Nicole en Hugo, Wendy en Frans, of Miet en Wilfried.
In zowat al die programma’s is er een jury van soi-disant deskundigen die oordeelt over de deelnemers. De meesten van hen vinden al vlug dat zij belangrijker zijn dan de kandidaten. En erger: gaan zich daarnaar gedragen.
Welnu, hier ons voorstel. Al die aanstellers van juryleden in een bus van Pam Vermeulen en afvoeren naar een afgelegen loods of schuur. Daar netjes op een rij opstellen, wijl tegenover hen, ook netjes op een rij, de beledigde of vernederde kandidaten al hebben plaatsgenomen. Aan elk der leden van deze tweede rij nu een geladen machinegeweer ter hand stellen. En een mand vol reservemunitie. Daarna het teken geven: ‘Tien minuten, vanaf… nu!’ En dan schieten maar. Het zal gauw gedaan zijn met Peter Goossens en Davy Brocatus. Of met dat madammeke met haar visveilingstem uit Mijn restaurant.
Wat heeft ons, en u ongetwijfeld ook, nog meer geërgerd? Opiniepagina’s in kwaliteitskranten. Dat is dus echt dé gesel van de hedendaagse journalistiek. In overweging nemende dat opiniepagina’s er een rechtstreeks gevolg van zijn, wat valt er dan nog aan te voeren ter verdediging van de vrijheid van meningsuiting? Ja, het is de enige manier waarop Dirk Verhofstadt, onder zijn nom de plume van zijn broer Joenk of van Mathias De Clercq, iets terugdoet voor het vele belastinggeld dat hij in zijn nutteloze carrière weddegewijs heeft binnengerijfd. Nooit iemand ontmoet die kon uitleggen wat Dirk Verhofstadt eigenlijk uitricht, behalve op uw en mijn kosten boekjes zitten lezen.
Maar dit is vanzelfsprekend geen vergoelijking voor het oeverloze geëmmer en geëtter en gezeur en gezeik dat allerlei zichzelf interessant wanende personen dagelijks via vrije tribunes in de krant kwakken. Eén bladzijde is daarbij al lang niet meer genoeg, twee of drie, in het weekend negen. En o wee als Pier Pol op de korrel heeft genomen. Dan staat er de volgende dag op dezelfde plaats geheid de reactie van Pol op Pier, in een even oeverloze stroom van hoogdravende woorden.
Was het hiermee afgelopen, een mens zou de schouders kunnen ophalen, maar nee: de dag nadien is Pier er weer. Pol heeft niet gelezen wat er stond! Pol maakt eerst een karikatuur van de woorden van Pier, of van Pier zelf, en neemt dan de karikatuur op de korrel, een eeuwenoude truc uit het sofisme. Pas op: soms durft Pol dan nog een tweede keer te reageren. Pier heeft ook niet gelezen wat er stond… Als dan eindelijk, ein-de-lijk, zowel Pier als Pol als de eindredacteurs van deze kletspagina’s het welletjes vinden, is daar Kristien Hemmerechts. Of Cas Vander Taelen. Of meester Van Steenbrugge. Gevolgd door een eindeloze stoet gesubsidieerde universiteitsprofessoren. Leve de vakschool.
En dat heeft dan met zijn allen de hoogmoed te beweren dat zij ‘het maatschappelijk debat’ voeren. Wel, indien dat zo is: weg met het maatschappelijk debat. Al die vrijetribunespelers in een doodlopende steeg samendrijven en een bom erop, wedden dat de wereld nadien een betere plaats zal zijn?
Maar het allerergst zijn natuurlijk de columnisten, van wie er helaas ook steeds meer en meer zijn. Een plaag. Niemand bedenkt nog een krant of een tijdschrift, of er moeten zes columns in. Liefst zeven. Jezus, wat een ellendige troep nitwits. Uitroeien!
Koen Meulenaere
Heeft nergens iets mee te maken. Pure filosofie dus.
Zit wat te zappen en zie op ATV een madammeke uit een jeans boetiekske in 't stad. De interviewster vraagt wat er typisch is aan de nieuwe collectie.
Het maske zegt: de zomercollectie is zeer ethisch geïnspireerd. Waw, denk ik, en spits mijn oren. Terwijl ik dat doe, of daardoor, valt mijn frank. Ze zei natuurlijk niet "ethisch". Ze zei "eighties".... Op z'n Antwerps Schoon Vlaams klinkt dat natuurlijk hetzelfde.
RIKM
"Zwijgen is een argument dat moeilijk te weerleggen is" HEINRICH BÖLL
Filosofie-vrije wetenschap bestaat niet; er is hooguit wetenschap waarvan de filosofische bagage zonder nadere inspectie aan boord wordt genomen.
DANIEL DENNETT
"A truth ceases to be true when more than one person believes in it. " OSCAR WILDE