Ik heb het boek van deHeilige graal van onder het stof gehaald om deze woorden te kunnen schrijven.
Ik was verrast dat alle paginas leeg waren. En toch ook weer helemaal niet.
LYDIA PROTUT.
Hebt gij genen tijd nie meer voor mij of wa, kwam ze binnengestoven.
Ik werd koud gepakt.
Ik had Lydia Protut helemaal uit het oog verloren. Compleet verwaarloosd.
Ik stond met mijn mond vol tanden. Helemaal geen verweer.
Ze zag het, ze zag het in mijn ogen.
En haar woede smolt als ijs voor de zon.
We gaan hier een beetje op regelmatige basis vergaderen, willen we dat AFSPREKEN?
Dat is goed, loog ik.
Ik loog.
Er rest ons geen tijd meer om af te spreken, ik heb geen tijd meer, ik ga sterven. Ik wil terug.
Maar ik kon het haar niet zeggen, ik kon geen afscheid van haar nemen, dat viel me veel te moeilijk.
MURIEL BARBERY
Het vakantieboek van het jaar voor mij was Elegant als een egel van Muriel Barbery. Daar staan zeer mooie dingen in, de zin als ze sushi eet bijvoorbeeld.
En als ze over sterven schrijft. Ik heb geen tijd meer om te wachten tot ik het boek terug heb om u de precieze citaten te geven.
Lees het, u zal wel weten wat ik bedoel.
Er rest me geen tijd meer, ik ga sterven.Ik wil terug.
PAUL GILBERT
Eerste punt op de agenda is het feit dat we een nieuwe naam moeten hebben voor de club, zei ze.
Daar dacht ik over na. Ze had wel een punt. We waren al lang geëvolueerd van de visie dat er alleen maar een bol Worden was, er was ook een bol Zijn die evenwaardig was. Een mens is geen flamingo. Op één been kan je niet staan.
Wat vind je van DE RELEVANTE CLUB, vroeg ze.
Prima, zei ik alhoewel ik een naamsverandering niet echt relevant meer vond.
JOS VERMAELEN
Heb je ooit nog iets gehoord van de Vermaelen broers eigenlijk?, vroeg ik.
Ze schuifelde wat heen en weer.
Niet dus.
Ik zag het, ik zag het in haar ogen.
Eigenlijk vind ik het wel toepasselijk dat ze ETHISHE ADVISEURS IN SPE zijn, zei ze.
Ik heb haar innig omhelsd.
MARILYN VOS SAVANT
Waarom was ik er van overtuigd dat het bewijs fout moest zijn?
Omdat ik een leek ben in kansberekening en ik uitgegaan was van mijn eigen kansberekening: mijn INTUÏTIE
Dit was mijn eerste versie van mijn tekst Meneer Jeavons die ik wijzigde omdat ik bang was de risée van internetland te worden.
Wat is het uitgangspunt van het bewijs, vanuit welke afspraken vertrekt het bewijs?
Afspraak 1.
Er zijn twee mogelijkheden die tegenovergesteld zijn aan elkaar: ofwel verander je van gedacht ofwel verander je niet van gedacht.
Afspraak 2.
De twee mogelijkheden zijn niet noodzakelijk gelijkwaardig, maar de twee mogelijkheden gecombineerd geven je wel 100% zekerheid van de prijs te winnen.
Het is logisch dat de speler altijd de prijs wint als hij beide mogelijkheden kan benutten.
De taalkundige formulering van onze afspraak: De kans om te winnen als de speler bij zijn standpunt blijft (K) + de kans om te winnen als de speler zijn standpunt wijzigt (-K) = 100%.
De wiskundige formulering:
K + (-K) = 100%
K + (-K) = 100/100
K + (-K) = 1
(-K) = 1 - K
Als we dit combineren met de afspraken van het spel, namelijk de afspraak dat de kans om te winnen één op drie is, dan krijgen we:
De kans om te winnen als de speler zijn standpunt wijzigt (-K) = 1 1/3.
Besluit: 2/3 kans dat de speler wint als hij zijn standpunt wijzigt.
K + (-K) kan ook geformuleerd worden als K K
K - K is helemaal niet één.
K - K is nul.
OK ?
K K = 0.
De kans om te winnen als de speler bij zijn standpunt blijft (K) + de kans om te winnen als de speler zijn standpunt wijzigt (-K) = 0 % kans om te winnen.
Wat een merkwaardige vaststelling: In de wiskunde is K K = 0 en in de taal is K K = 1.
Wiskunde en taal zijn tegenovergesteld aan elkaar.
Wiskunde, wetenschap en logica zijn onderdeel van de fictieve wereld van Zijn.
Taal is onderdeel van de reële wereld van Worden.
Twee tegenovergestelde werelden die evenwaardig zijn.
K K = 0.
K = K
Wat kun je daarmee bewijzen?
Niets, helemaal niets.
Een bewijs is een afspraak.
We spreken af dat K=K.
Wat wilde Marilyn bewijzen? Ze wilde haar overtuiging bewijzen.
Ze is er van overtuigd dat je rekening moet houden met de specifieke voorgeschiedenis van elke mens. Ze dacht aan mijn vader.
Van gedacht veranderen staat symbool voor Je moet rekening houden met de specifieke voorgeschiedenis van elke mens
Taalkundig gezien moest de kans om te winnen als je van gedacht veranderde naar omhoog.
Maar Marilyn vertrok zonder de filosofische bagage dat de wereld van de wiskunde en de wereld van de taal twee verschillende werelden zijn.
In het wiskundige bewijs zou de kans om te winnen als je van gedacht veranderde onherroepelijk naar omlaag gaan.
De kans gaat ook naar omlaag in het bewijs. Ik heb geen tijd om dat omstandig uit te leggen.
Ik voel hoe het mij begint te ontglippen. Ik vind mijn gegevens nog nauwelijks terug. Alles begint zwart te worden.
Ik heb de uitkomst van de voorwaardelijke kansen gewoon gekopieerd uit wikipedia. Van zodra ik gezien had dat er een nul tussenstond had ik voldoende. Ik had alleen een NUL nodig. Ik denk als ik zelf de overgang gemaakt zou hebben dat de gegevens 1/4 en 1 gewoon verwisseld zouden worden.
Maar het is niet relevant meer, het is alleen een overgang naar
ALBERT EINSTEIN
Zal ik u eens iets zeer vreemds vertellen. Herinnert u zich de kaft in dik leer van mijn boek?
Heraklitus is veranderd in Albert Einstein.
HA!
Ik vind Albert Einstein de grootste filosoof die er ooit geweest is.
In een handvol citaten zit voor mij meer filosofie dan alle filosofische werken waarin een hoofdletter staat samen.
Zal ik u eens iets zeer grappigs vertellen?
Humor van de bovenste plank.
100% Humor. Ik kan niet verliezen, altijd prijs.
Ofwel gelooft u namelijk de grap en dat is het een ongelooflijke grap die Albert heeft uitgehaald, ofwel gelooft u het niet en dan is het ONGELOOFLIJKgrappig hoe belachelijk ik mij maak.
Albert Einstein heeft zijn bewijs verzonnen!
Bewijzen worden niet gevonden, bewijzen worden gemaakt.
Hier komt normaal de foto van Albert Einstein waarin hij zijn tong uitsteekt.
Wat is het uitgangspunt van Albert Einstein?
Waarvan was hij overtuigd?
Wat wilde hij bewijzen?
Het uitgangspunt van Albert Einstein zijn relativiteitstheorie:
ALLE WAARNEMERS ZIJN GELIJKWAARDIG
De wereld van Zijn en de wereld van Worden kunnen nooit één worden.
De Chinese filosoof Gong Sun Long formuleerde de paradox één en één kunnen niet twee worden, aangezien geen van beide twee wordt.
Dat is fout.
De juiste paradox is:
NUL EN EEN ZAL NOOIT EEN WORDEN VERMITS NUL NOOIT EEN ZAL ZIJN
NUL EN EEN ZAL NOOIT NUL ZIJN VERMITS EEN NOOIT NUL ZAL WORDEN
Hoe kan je bewijzen dat iets relatief is?
Het is een contradictio in terminis.
Albert Einstein geloofde dat.
Albert Einstein probeerde met wiskunde het RELATIEVE te vatten.
Albert Einstein probeerde met taal het ABSOLUTE te vatten.
Het eerste is werkelijk een fenomenale prestatie.
Ik GELOOFdat.
Als ik tijd had zou ik onmiddellijk wiskunde beginnen studeren om te kunnen genieten van deze krachttoer.
Maar ik heb geen TIJD.
Het tweede kan ik niet bewijzen, dat had u al begrepen.
Ik kan er alleen maar naar WIJZEN.
Dit zijn allemaal uitspraken van Albert Einstein.
Reality is merely an illusion, albeit a very persistent one.
Hij geloofde dat.
Hij kon dat niet bewijzen, hij kon er alleen maar naarWIJZEN.
If you can't beat them, join them. De rede was geen instrument dat hij kon gebruiken.
Imagination is more important than knowledge.
The only real valuable thing is intuition.
Het enige wat hij ter beschikking had was zijn verbeelding, zijn creativiteit.
The secret to creativity is knowing how to hide your sources.
Dat vind ik gewoon hilarisch. Ergens in dat bewijs heeft hij zijn eigen overtuiging verstopt. Ergens in het bewijs heeft hij een cijfer 0 verstopt, een 0 die later niet relevant bleek te zijn en die vergeten werd, net zoals Marilyn Vos Savant dat heeft gedaan.
Het was een heel karwei om dat gedaan te krijgen:
Do not worry about your difficulties in Mathematics. I can assure you mine are still greater.
En deze is gewoon het RELEVANTE BEWIJS voor mij:
If A is a succes in life, then A equals x plus y plus z. Work is x, y is play and z is keeping your mouth shut.
Werken en een beetje spelen, en het bewijs was er. En dan gewoon stilletjes zwijgen. Nog een paar uitsmijters die u zelf kan interpreteren:
As far as the laws of mathematics refer to reality, they are not certain, as far as they are certain, they do not refer to reality.
Weet u wat er ophing in het bureau van Einstein?
Not everything that counts can be counted, and not everything that can be counted counts.
Albert Einstein was HUMOR en Albert Einstein was ERNST tegelijkertijd.
The most beautiful thing we can experience is the mysterious. It is the source of all true art and all science. He to whom this emotion is a stranger, who can no longer pause to wonder and stand rapt in awe, is as good as dead: his eyes are closed.
The further the spiritual evolution of mankind advances, the more certain it seems to me that the path to genuine religiosity does not lie through the fear of life, and the fear of death, and blind faith, but through striving after rational knowledge.
Humor en ernst TEGELIJKERTIJD.
Hoe is dat mogelijk?
Dat is in strijd met de paradox
NUL EN EEN ZAL NOOIT EEN WORDEN VERMITS NUL NOOIT EEN ZAL ZIJN
NUL EN EEN ZAL NOOIT NUL ZIJN VERMITS EEN NOOIT NUL ZAL WORDEN
Het is een paradox, een schijnbare tegenstelling.
Het kan.
ART GARFUNKEL
Art.
KUNST
Wat is emotie?
Emotie is de expressie van iemand zijn waarheid.
Emotie behoort tot de reële wereld van het Worden zoals de Ratio behoort tot de fictieve wereld van het Zijn.
Wat is KUNST ?
KUNSTis gekanaliseerde emotie.
Emotie behoort tot de vergankelijke wereld van het worden.
KUNST is de expressie van iemand zijn emotie in een andere vorm, in een blijvende vorm, in een absolute vorm, in een eeuwige vorm.
LEONARDO DA VINCI
En als het ijs al dun was waar ik op liep, dan gaan we nu over het water proberen te lopen. Nu wordt het gevaarlijk. Nu gaan we wegglijden.
Herinnert u zich de tekening die ik maakte op basis van die van Leonardo Da Vinci in het artikel over Aldous Huxley? Ik heb ze uitgebreid.
Tussen de twee bollen van Worden en Zijn zit er een dikke vloeistof die beweegt.
De vloeistof stroomt langzaam van de ene bol in de andere en nog veel verder.
Iedereen wordt soms de vloeistof gewaar op het moment dat ze zich in de verbindingsbuis bevindt.
Die ervaring is
MIJN GOD WAT VOEL IK ME BELACHELIJK.
MAAR IK MOET VOORUIT, IK WORD VOORUIT GESTUWD.
Die ervaring heeft iedereen. Die ervaring is het enige universele dan mensen verbind.
Die ervaring van éénworden (1 en 0 zijn verbonden) is universeel.
Die ervaring kan alle vormen aannemen.
Het gemeenschappelijke is dat tegengestelden één worden.
De meest voor de handliggende is seks. Man en vrouw worden één.
Dat verklaart waarom vele mensen homoseksualiteit als tegennatuurlijk ervaren.
Ze verwarren de ervaring van hun waarheid met hun waarheid zelf.
Het is ook verschrikkelijk slecht uitgedrukt.
Zo moest het:
De meest voor de handliggende tegenstelling is liefde. De Ene en de Andere WORDEN EEN
PEPE
De voorbeelden waarin lichaam en geest éénworden zijn eindeloos: de danser, de hardloper, de zwemmer
De voorbeelden waarin geest en materie éénworden zijn zo mogelijk nog eindelozer.
Mijn grootvader pepé die in de zomer met een strohoed op zijn hoofd het gras staat te maaien met zijn zeis, hoe de zeis geen werktuig meer is maar een verlengstuk van zijn arm.
Die ervaring van de éénwording is een roes, het is een sprong tussen Zijn en Worden.
Het is niet de sprong zelf, het is de zweeffase van de sprong.
Het is een moment dat de tijd stil staat. Een EINDELOOS MOMENT.
Van zodra je dat beseft, is het weg.
Wat is KUNST
Kunst is de onweerstaanbare drang om die ervaring vast te leggen.
Dat is niet hetzelfde als wat ik eerder schreef.
Maar ik kan er niet meer over nadenken.
Ik voel dat het begint te veranderen. Ik heb geen tijd meer. Ik wil hier weg.
Ik wil niet alleen maar denken worden.
Ik realiseer me dat ik gevaarlijk dicht bij de grens van het absolute zit.
Als je aan het absolute zit ben je dood.
Ik begin te geloven in bijna dood ervaringen.
Ik begin te geloven in reïncarnatie. Alles beweegt voortdurend.
De scepticus wordt gelover.
Heraclitus wordt Parmenides.
Dit blog is Kunst.
Hoe is het mogelijk dat iemand als Mauste mijn artikels graag leest en hij een volledig tegenovergestelde mening heeft?
Hij herkent de ervaring.
Permeke schilderde de zaaier.
Als je het mooi vindt is dat omdat je de ervaring herkent die Permeke had.
Het wordt de ervaring van de ervaring die Permeke had.
Het is de herkenning van een GEVOEL
Een gevoel dat absoluut aan het worden is in plaats van relatief.
ZIJN en WORDEN zelf veranderen ook!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! De WITTE MASSA wordt het ZWARTE GAT. Ik moet hier dringend weg.
PETER VAN ASBROEK.
Alweer geen tijd meer om het exacte citaat in Humo te gaan opzoeken.
Herinnert u zich het blad nog van gisteren?
Telkens ik iets opschrijf schrap ik het van het blad.
Het witte blad wordt helemaal zwart.
En er komen steeds nieuwe gedachten.
Ik krijg de neiging om het witte kleurpotlood uit de living te gaan halen.
Dat kan niet. Dat mag niet.
Peter Van Asbroek schreef dat zijn acteren een werk was, geen kunst.
Daar kwam het toch op neer, of zo heb ik het alvast geïnterpreteerd.
Daar is niks mis mee, helemaal niet. Een mens die alleen met kunst bezig is sterft van honger en dorst. Misschien ligt zijn kunst ook wel elders. Ik vind mijn kunst ook niet in mijn werk, ik werk met mijn handen. En toch kan iemand anders perfect met zijn handen zijn kunstwerk vorm proberen te geven.
Dir is het enige wat ik wil zeggen: Maar als je het zelf niet beschouwd als kunst, is het ook geen kunst.
Dit is kunst omdat het mijn pispot op de kast is.
Het is een poging om het beschrijven van de essentie, van mijn Waarheid.
Maar het beschrijven van de essentie is niet de de essentie zelf.
Ik durf niet meer nadenken over wat ik schrijf.
Ik zal u iets bekennen.
Ik lieg.
Mijn eerste blad is bijna volledig zwart.
WIT is ZWART Geworden.
En ik heb een nieuw wit blad genomen. En ook dat heb ik alweer volgekrabbeld.
Dit kan echt niet meer. Ik wil het niet. Het DENKEN moet stoppen. Ik BEN nog RELATIEF, maar als ik blijf denken WORDT ik ABSOLUUT. Dat zelfs ik dat niet meer kon bedenken. Mijn INTUÏTIE staat op het punt om DENKEN te worden.
Voor Marilyn vos Savant MOET de kans a priori hoger dan 50% zijn omdat voor haar de waarheid als we weten moeten we daar naar handelen relevanter is dan de waarheid de speler kan de waarheid niet kennen.
Ik denk dat deze zin beter geformuleerd wordt als:
Voor Marilyn vos Savant MOET de kans a priori hoger dan 50% zijn omdat voor haar de waarheid de voorgeschiedenis moet in rekening gebracht worden relevanter is dan de waarheid de speler kan de waarheid niet kennen.
Als de eerste stelling juist zou zijn is de rol van het buitenaards wezen volstrekt overbodig, die speelt geen enkele rol in het verhaal van als we weten moeten we daar naar handelen.
Dit verhaal wordt nog vervolledigd.
Ik MOET verklaren waarom de stelling van Christopher Boone fout is.
Waarom ik geloof dat de stelling van Christopher Boone fout is. Sorry.
Telefoontje gekregen van Adrienne. Adrienne is er altijd als de kippen bij om mijn stukjes te lezen. "Mijn deelneming nog", zei ze. "Hoezo?", vroeg ik. "Met uw schildpad, dat uw schildpad is komen te gaan", zei ze.
Komen te gaan. En ik maar dagen aan een stuk zitten schrijven. Komen te gaan.
Het slechte nieuws: mijn schildpad is schielijk overleden.
Bij de doodsoorzaak noteerde de veearts: verwaarlozing.
Harde dobber. Niet mijn schuld evenwel, ik was op vakantie.
En geef toe, ik heb de afgelopen maanden voldoende aandacht aan het beestje besteed.
Het goede nieuws: ik heb een nieuwe huisdier gevonden, een geit.
Gewonnen met een kwis. Dat komt omdat ik zo koppig als een ezel ben zegt mijn vrouw.
Maar het ging hier over vakantieliteratuur.
Het vakantieboek van het jaar
tromgeroffel
van een aantal jaar geleden was
Mark Haddon: Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht.
Het wonderbaarlijke boek over de vijftienjarige Christopher Boone.
Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht is geen gewone detectiveroman. De detective en verteller is Christopher Boone. Christopher is vijftien en heeft een vorm van autisme. Hij weet heel veel van wiskunde en heel weinig van mensen. Hij houdt van lijstjes, patronen en de waarheid. Hij houdt niet van de kleuren geel en bruin en wil niet aangeraakt worden.
(de achterflap)
Meneer Jeavons zei dat ik van wiskunde hield omdat het veilig was. Hij zei dat ik van wiskunde hield omdat ik dan problemen kon oplossen, en die problemen waren moeilijk en interessant, maar er kwam wel altijd een duidelijk antwoord uit. En wat hij bedoelde was dat wiskunde anders was dan het leven, want in het leven komen er geen duidelijke antwoorden uit. Ik weet dat hij dit bedoelde omdat hij dat zei.
Dat komt omdat meneer Jeavons getallen niet begrijpt.
Hier is een beroemd verhaal dat het Driedeurenprobleem heet en dat ik in dit boek opneem omdat het laat zien wat ik bedoel.
Er was vroeger een column in het Amerikaanse blad Parade die Vraag het aan Marilyn heette. Deze column werd geschreven door Marilyn vos Savant en in dat blad stond dat zij het hoogste IQ ter wereld had volgens het Guinness Book of World Records. En in die column beantwoordde ze wiskundevragen die door lezers waren ingestuurd. En in september 1990 werd deze vraag ingestuurd door Craig F. Whitaker uit Columbia in de staat Maryland (maar dit is geen letterlijk citaat omdat ik het makkelijker en begrijpelijker heb gemaakt)
Je doet mee aan een quiz op de televisie. In die quiz kun je een auto winnen. De quizmaster laat je drie deuren zien. Hij zegt dat er achter een van de deuren een auto staat en achter de andere twee deuren een geit. Hij vraagt je een deur te kiezen. Je kiest een deur, maar die blijft dicht. Dan doet de quizmaster een van de deuren open die je niet hebt gekozen en daarachter blijkt een geit te staan (hij weet namelijk wat er achter de deuren staat). Dan zegt hij dat je nog één keer van keuze mag veranderen voordat de deuren opengaan en en je een geit of een auto wint. Dus hij vraagt je of je je wilt bedenken en de derde deur wilt kiezen. Wat moet je doen?
Marilyn vos Savant schreef dat je altijd de derde deur moest kiezen omdat je een kans van 2 op 3 hebt dat de auto achter de deur staat.
Maar als je je intuïtie gebruikt denk je dat je altijd 50 procent kans hebt, omdat je denkt dat de kans op een auto voor beide deuren even groot is.
Heel veel mensen schreven naar het blad dat Marilyn vos Savant het mis had, zelfs toen ze heel precies had uitgelegd waarom ze gelijk had. Volgens 92% van de brieven die ze over het probleem kreeg had ze het mis, en heel veel van die brieven kwamen van wiskundigen en wetenschappers. Dit zijn een paar dingen die ze schreven
Ik maak me grote zorgen over het gebrek aan wiskundig inzicht bij het grote publik. Help alstublieft door uw fout toe te geven.
Dr. Robert Sachs, George Mason Universiteit.
Er is al genoeg wiskundig analfabetisme in dit land en het is niet nodig dat het hoogste IQ ter wereld daaraan bijdraagt. Foei!
Dr. Scott Smith, Universiteit van Florida.
Ongelooflijk dat u uw fout nog steeds niet inziet nadat u door zeker drie wiskundigen bent verbeterd.
Kent Ford, Dickinson Staatsuniversiteit.
U zult vast een heleboel brieven van scholieren en studenten krijgen. Misschien kunt u een paar adressen bewaren om u bij volgende columns te helpen.
Dr. W. Robert Smith, Universiteit van de staat Georgia.
U hebt het volledig mis Hoeveel woedende wiskundigen zijn ervoor nodig om u te overtuigen?
Dr. E. Ray Bobo, Georgetown Universiteit.
Als al die gestudeerden het mis hadden, zou het er slecht uitzien voor dit land.
Dr. Everett Harman, Researchinstituut van de Amerikaanse landmacht.
Maar Marilyn vos Savant had gelijk. En hier zijn er twee manieren om dit aan te tonen.
Ten eerste kun je het wiskundig doen, zo
Noem de deuren X, Y en Z
Noem Ax het geval dat de auto achter deur X staat enzovoort.
Noem Qx het geval dat de quizmaster deur X opendoet enzovoort.
Stel dat je deur X kiest, dan wordt de kans dat je een auto wint als je van gedachten verandert gegeven door de volgende formule
P(Qz ^ Ay) + P(Qy ^ Az)
= P(Ay) x P(Qz/Ay) + P(Az) x P(Qy/Az)
= (1/3 x 1) + (1/3 x 1) = 2/3
De tweede manier waarop je het kunt uitrekenen is door zo een plaatje te maken van alle mogelijke uitkomsten
Je moet een deur kiezen
Je kiest een deur met geit.Je kiest een deur met geit.Je kiest een deur met auto
VeranderenNietVeranderenNietVeranderenNiet
Geitautogeitautoautogeit
Dus als je van gedachten verandert win je 2 van de 3 keer een auto. En als je bij je keuze blijft, win je maar 1 van de 3 keer een auto. En dit laat zien dat intuïtie het soms mis kan hebben. En intuïtie is wat mensen in het leven gebruiken om beslissingen te nemen. Maar met behulp van de logica kun je het goede antwoord vinden.
Het laat ook zien dat meneer Jeavons het mis had en dat getallen soms heel ingewikkeld zijn en helemaal niet zo duidelijk. En daarom vind ik het Driedeurenprobleem leuk.
In een quiz mag een deelnemen het volgende spel spelen. De deelnemer ziet 3 dichte deuren. Achter 1 van die deuren zit de hoofdprijs, de andere 2 zijn leeg. De quizmaster vraagt de deelnemer de deur van zijn keuze te noemen. Stel dat de deelnemer deur 3 kiest. Nu maakt de quizmaster een van de andere deuren (1 of 2 dus) open om te zien dat daar achter geen hoofdprijs zit, en vraagt daarna aan de deelnemer of hij/zij zijn/haar keuze nog wil veranderen. Moet de deelnemer nu deur 2 kiezen of moet hij gewoon bij zijn eerste keus (deur 3) blijven?
Het aardige van dit probleem is, dat er nog geen goede verklaring voor gegeven kan worden. Uit simulaties blijkt echter dat de deelnemer beter van deur kan veranderen, in ongeveer 2/3 van de gevallen levert dit dan de hoofdprijs op. Maar geen enkele wiskundige weet precies waarom.
Dat is alvast een aardige stimulans om verder te gaan.
Laten we alvast even spieken bij het drie-deuren-probleem
"Dat ook een groot wiskundige er soms faliekant naast zit, bewees Erdös bij het beruchte driedeuren-probleem. (...) Waar het om gaat is dat Erdös er niet aan wilde. Pas na emotionele discussies met een collega ging hij om, maar de redenering bleef hem tegen staan."
Laat toch niet zo op je kop zitten Paul!
Komaan, daar gaan we.
1 dag later... KABOUTER WESLEY
Waar zit de fout in het bewijs?
Twee partijen, in casu de speler en de quizmaster spreken af dat er drie mogelijkheden zijn die allemaal evenwaardig zijn.
Dit is de afspraak waar alles van vertrekt: de kans dat de prijs achter deur 1 zit = de kans dat de prijs achter deur 2 zit = de kans dat de prijs achter deur 3 zit.
Op basis van deze afspraak maakt de speler een keuze (bij voorbeeld deur 1) en vervolgens elimineert de quizmaster één mogelijkheid (bij voorbeeld deur 2).
Het feit dat er één mogelijkheid geëlimineerd wordt doet niets af aan de eerder gemaakte afspraak dat de mogelijkheden evenwaardig zijn:
De kans dat de prijs achter deur 2 zit = de kans dat de prijs achter deur 3 zit.
De kans dat de prijs achter deur 2 zit is dus 50%.
En nu komt het hoogste IQ van de wereld vertellen dat de speler 66% kans heeft om te winnen als hij van gedacht verandert.
Dat is een flagrante schending van de afspraak.
Uiteraard ben ik het er mee eens dat afspraken gewijzigd dienen te worden als er bewijs op tafel ligt.
Maar ik geloof niet in bewijzen, het geleverde bewijs moet dus ontmaskerd worden.
Ondertussen kunnen we de wiskundige formulering van Christopher vertalen:
(De kans dat de quizmaster deur drie kiest en dat de auto tegelijk achter deur twee zit) plus (de kans dat de quizmaster deur twee kiest en dat de auto tegelijk achter deur drie zit).
Een hele boterham.
Gelukkig kan dat ook geformuleerd worden als:
(De kans dat de auto achter deur twee zit vermenigvuldigd met de kans dat de quizmaster de derde deur opent als de auto achter de tweede deur zit) plus (de kans dat de auto achter deur drie zit vermenigvuldigd met de kans dat de quizmaster de tweede deur opent als de auto achter de derde deur zit)
Waar zit de fout?
MONTY HALL
De quizmaster speelt vals.
Door een deur te openen wijzigt hij eenzijdig de a priori overeenkomst dat alle deuren gelijkwaardig zijn.
Laten we even met onze pas verworven kennis proberen te berekenen hoeveel kans er is dat hij een bepaalde deur opent als de speler deur 1 geopend heeft.
Mogelijkheid 1: de quizmaster weet dat de auto achter deur één zit. In dat geval kan hij deur 2 of deur 3 openen.
Mogelijkheid 2: de quizmaster weet dat de auto achter deur twee zit. In dat geval kan hij alleen deur drie openen.
Mogelijkheid 3: de quizmaster weet dat de auto achter deur drie zit. In dat geval kan hij alleen deur twee openen.
P(Ax) = 0/4
P(Ay) = 2/4 = 1/2
P(Az) = 2/4 = 1/2
We maken een gelijkaardige berekening voor de andere mogelijkheden, want die hebben we ook nodig om in de wiskundige formule in te vullen.
Speler opent deur 2
Mogelijkheid 1: de quizmaster weet dat de auto achter deur één zit. In dat geval kan hij alleen deur 3 openen
Mogelijkheid 2: de quizmaster weet dat de auto achter deur twee zit. In dat geval kan hij deur 1 of deur 3 openen
Mogelijkheid 3: de quizmaster weet dat de auto achter deur drie zit. In dat geval kan hij alleen deur 1 openen.
P(Ax) = 2/4 = 1/2
P(Ay) = 0/4
P(Az) = 2/4 = 1/2
Speler opent deur 3
Mogelijkheid 1: de quizmaster weet dat de auto achter deur één zit. In dat geval kan hij alleen deur 2 openen.
Mogelijkheid 2: de quizmaster weet dat de auto achter deur twee zit. In dat geval kan hij alleen deur 1 openen.
Mogelijkheid 3: de quizmaster weet dat de auto achter deur drie zit. In dat geval kan hij deur 1 of deur 2 openen
P(Ax) = 2/4 = 1/2
P(Ay) = 2/4 = 1/2
P(Az) = 0/4
De formulering van de voorwaardelijke kansen zien er als volgt uit:
P(Qy|Ax) = 1/2
P(Qx|Ay) = 0
P(Qx|Az) = 0
P(Qz|Ax) = 1/2
P(Qz|Ay) = 1
P(Qy|Az) = 1
Als we de kansen invullen krijgen we volgende formule:
De kans dat de speler wint als hij van gedacht verandert =
(1/3 x 1) + (1/3 x 1) = 2/3(*)
Holy shit! Het bewijs klopt.
Hoe kan dat?
GOOD OLD SAM
Natuurlijk kan ik niet bewijzen dat het geleverde bewijs fout is.
Ik ga immers er immers a priori van uit dat er geen bewijzen zijn.
Het is alsof je aan een boer een stuk vlak land (zeespiegelniveau) en een spade zou geven met de opdracht de bergen weg te scheppen.
Een onmogelijke opdracht.
Hoe kan ik dan mijn standpunt verduidelijken.
If you cant beat them, join them.
Dat is de sleutel.
Albert Einstein:
Er zijn slechts twee manieren om je leven te leven: doen alsof niets een wonder is, en doen alsof alles een wonder is. Ik geloof in het laatste"
Als het bewijs juist is, dan is alle bewijs juist.
Om de eenvoudige reden dat er a priori van wordt uitgegaan dat er bewijzen zijn.
U zal nooit een bewijs kunnen weerleggen.
Het is alsof je aan een boer een berg en een spade zou geven met de opdracht het stuk land vlak (zeespiegelniveau) te maken.
Een onmogelijke opdracht.
Helemaal naar analogie met het vorige bewijs kan de kans berekend worden als de quizmaster de eerste deur opent.
In dat geval is de kans dat de speler de auto wint als hij van gedacht verandert: (1/3 x 0) + (1/3 x 0) = 0
Dat is een perfect legitiem en logisch bewijs. Dat kan u niet weerleggen.
Het is de logica zelf: als de quizmaster de deur opent waar de auto achter verborgen zit (deur 1) en de speler heeft de eerste deur gekozen, dan heeft hij 0 % kans om de auto te winnen als hij van gedacht verandert.
Conclusie:
De kans om te winnen is 100 % als je bij je mening blijft.
Er is nog een derde bewijs (eigenlijk zijn er zes analoge bewijzen, vermits er zes voorwaardelijke kansen zijn, maar er zijn maar drie verschillende oplossingen)
Als de quizmaster de derde deur openmaakt is de formule:
(1/3 x 1/2) + (1/3 x 1/2) = 2/6 = 33% kans.
SUE
Tijd voor ontspanning.
Die kansberekening spookt al dagen door mijn hoofd.
Mijn geit blijkt een bok te zijn volgens mijn broer.
Nu zit ik hier met een bok die Zulma heet.
Bokken Schieten
Het probleem was zo intrigerend, dat de vrouw met het hoogste IQ in de Verenigde Staten: Marilyn vos Savant deze Monty Hall-deal opnieuw in haar wegens puzzelafgunst beruchte column van 9 september 1990 aan de orde stelde, met het bericht dat de winkans twee maal zo groot werd als men van deur zou verwisselen. Dit ontlokte een storm van protest, waarbij zelfs de beroemde en meest productieve wiskundige aller tijden Paul Erdös, na via een bovenstaande analyse, in Ask Marilyn het bewijs van dubbele winstkans na wisselen van deur vernomen te hebben, stellig verklaarde dat "het geen verschil zou moeten maken". Na uitleg met behulp van een beslissingsboom raakte hij zelfs nog geïrriteerder, en wilde nauwelijks toegeven dat er geen gelijke kans bleef, ondanks combinatorische berekening en simulatie
Bokken schieten dat kan niet.
Dat vind ik ethisch onverantwoord.
Komaan, we moeten verder. Vooruit met de geit.
E.T
Ik vond het verhaal van de geiten al van bij de aanvang zeer gek.
Maar het wordt nog gekker.
Het is anders voor iemand die na het openen van deur 3 de zaal binnenkomt en die van de voorgeschiedenis niet op de hoogte is (bij Vos Savant een groen mannetje uit een plotseling verschenen ruimteschip). Voor deze persoon is het wel om het even of hij wisselt van keuze of niet. Men moet daarbij natuurlijk wel bedenken dat bij herhaling, want daar gaat het om, zo'n persoon ook situaties tegenkomt waarin de deelnemer deur 2 heeft aangewezen.
Het probleem is een typisch voorbeeld van een situatie waarin we Bayes goed
kunnen gebruiken. Er is sprake van een a priori kans op een prijs: P(Prijs) =
1/3. Er komt echter nieuwe informatie binnen die je visie op de wereld verandert.
Hoe integreer je de informatie die de quizmaster introduceert met wat je al weet?
Er zijn meerdere manieren om de situatie te interpreteren, maar volgens Bayes
gaat het als volgt. We noemen de deur die jij hebt gekozen 1. De deur die de
quizmaster aanwijst noemen we 3. De deur die je nog zou kunnen kiezen
noemen we 2. Realiseer je dat, nadat jij deur 1 hebt gekozen, de quizmaster
nog uit twee deuren kan kiezen.
We hebben nu alle a priori kansen ingevoerd op de juiste plek. Nu komt het
lastigste: het bepalen van de voorwaardelijke kansen. Je moet denken vanuit het
standpunt van de quizmaster.
Niet in de formules die gepresenteerd worden ligt de oplossing van het raadsel, maar in de bijhorende tekst.
Er liggen vier bewijzen op tafel. Geen enkel van die bewijzen kan weerlegd worden.
ER ZIJN MEERDERE MANIEREN OM DE SITUATIE TE INTERPRETEREN
Er is echter maar één bewijs dat de status van bewijs wordt toegekend.
JE MOET DENKEN VANUIT HET STANDPUNT VAN DE QUIZMASTER
Dat is de reden waarom er 66 % kans is dat je de prijs wint als je van gedacht verandert.
Omdat het moet.
A priori wordt er van uitgegaan dat er een weten is, dat er een waarheid is.
De quizmaster WEET het.
Als de quizmaster het weet, dan moeten wij handelen volgens die richtlijnen.
Dat is de reden waarom het cijfer van 50% naar 66% moet opgekrikt worden.
Maar hoe kan de speler handelen vanuit het standpunt van de quizmaster. Kan jij handelen volgens mijn standpunt?
Er is een fundamenteel verschil tussen de speler en de quizmaster. De quizmaster WEET het en de speler niet.
Als alles bewijs is, dan moeten wij oordelen welk bewijs het meest relevant is.
Welk bewijs is het meest relevant in het driedeurenprobleem?
Ik vind dat de kennis van de quizmaster niet relevant is voor de keuze die de speler maakt. De speler zal niet kunnen beschikken over de kennis van de quizmaster.
Om die reden vind ik het vierde bewijs het meest relevante.
Wat is het verschil tussen Paul Ordös en Marilyn vos Savant.
Voor Marilyn vos Savant MOET de kans a priori hoger dan 50% zijn omdat voor haar de waarheid als we weten moeten we daar naar handelen relevanter is dan de waarheid de speler kan de waarheid niet kennen.
Voor Paul Ordös MOET de kans 50% zijn omdat voor hem de waarheid de speler kan de waarheid niet kennen relevanter is dan de waarheid als we weten moeten we daar naar handelen.
De implicatie van de speler kan de waarheid niet kennen is enorm. Men moet al een beetje krankzinnig zijn om dat te geloven.
En toch, volgens 92% van de briefschrijvers had Marilyn vos Savant het bij het verkeerde eind. Zou het kunnen dat 92% van de mensen krankzinnig is?
Uiteindelijk belanden we altijd weer bij ons beginpunt: er is altijd een a priori oordeel.
In een standpunt, in een argumentatie vertrekt het individu altijd vanuit een a priori oordeel. Er zijn geen objectieve argumenten.
In een universeel geldende wet, of het nu om een natuurwet gaat of om een mensenrecht gaat, zitten altijd a priori oordelen.
Vroeger draaide de zon rond de aarde omdat men de bewijzen daarvoor geloofde, nu draait de aarde rond haar as omdat we de bewijzen die daarvoor voor handen zijn geloven, we vinden de bewijzen relevant.
Naar analogie met Pi Patel:
it was my first clue that atheists are my brothers and sisters of a different faith, and every word they speak speaks of faith. Like me, they go as far as the legs of reason will carry them-and then they leap.
Mensen die in bewijzen geloven zijn broeders en zusters van een ander geloof, en elk woord dat ze spreken spreekt van geloof. Net zoals ik gaan ze zo ver als de benen van de rede hen kan dragen-en dan springen ze
LOU GEHRIG
Staat u me toe om het ook eens emotioneel proberen te verklaren in plaats van rationeel. Tegen beter weten in doe ik dat. Iets emotioneel ligt namelijk nogal gevoelig (Dat is een waarheid: E = E), je maakt je ongelooflijk kwetsbaar.
Tegen beter weten in dus.
Mijn vader is overleden aan ALS.
Hoe verdomd cynisch is dat?
Letterlijk, hij is overleden aan de ziekte A.L.S.
Mijn vader was een nuchtere no-nonsense kerel. Eerst zien en dan geloven.
En dan, als een donderslag bij heldere hemel: U mag naar huis meneer, wij kunnen niets voor u doen, kans op genezing is nul komma nul nul.
Prognose: volgend jaar rond deze tijd ligt u er onder.
Zonder hoop kan ik niet leven, zei pa, en hij ging op zoek.
Charlatan, zei hij bij de eerste, en hij sprong niet.
Bij de tweede poging sprong hij wel.
Het afgetakelde lichaam van mijn vader op een stoel, zijn hoofd op tafel en een brandende kaars in zijn oor. Het is een beeld dat op mijn netvlies gebrand staat.
Het hielp, zei hij.
Het hielp. Daar ben ik het mee eens. Geen genezing, daar heb ik niets van gemerkt. Maar een verlichting, zijn onmenselijke loodzware last was makkelijker te dragen, hij had opnieuw hoop gevonden. Een soort verlichting zoals sommige mensen die ook in religie vinden vermoed ik.
De verlichting was er, dat heb ik met mijn eigen ogen gezien.
Ik geloof niet in die kaarsen.
Waarom niet?
Het bewijs is niet relevant voor mij.
Ik spring niet.
Maar ik ben wat blij dat hij gesprongen is.
Bovendien zou ik hier openlijk willen verklaren dat ik Patrick één van de meest integere mensen vind die ik ooit heb ontmoet.
JOHN STEINBECK
Soit.
Het ging hier over literatuur.
Ik herinner mij een ander boek dat ik heel goed vind.
Druiven der gramschap van John Steinbeck.
Daar is een verhaal aan verbonden (dat gebeurt wel eens met boeken).
Met de scouts organiseerden wij af en toe een papierslag. Dat boek heb ik ooit uit de container gehaald. Het was een oud boek, nog in oude spelling, wat ik zeer toepasselijk vond voor het boek in kwestie.
Het is een boek dat ik wel tien keer ben beginnen lezen. En telkens vond ik er niks aan. Ik herinner me zeer goed dat de eerste bladzijden een hitte beschreven. Een hitte en een droogte en stof en een zinderende lucht en en die beschrijving bleef maar duren.
Was het een slecht boek?
Nee, ik sprong niet.
En de twaalfde keer of zo werd ik meegezogen. Ik heb het boek in één ruk uitgelezen.
Is het een goed boek?
Hangt er van af of je springt of niet.
Ik herlees geen boeken.
Waarom niet?
Uit angst dat ik het boek een tweede keer niet meer mooi zal vinden, uit angst dat ik geen tweede keer zal meegezogen worden, uit angst dat ik geen tweede keer meer zal springen.
De angst om een mooie herinnering te bezoedelen is groter dan het verlangen om het genoegen een tweede keer te smaken.
BEN ik een schijtlaars?
Neen, helemaal niet. In het specifieke geval van het boek ben ik misschien een schijtlaars voor mensen die de andere mening toegedaan zijn, maar ik kan voorbeelden bedenken waar het omgekeerde waar is.
Seks.
Het geeft die andere mensen niet het recht om mij als een schijtlaars te catalogiseren.
Enfin.
Wat ik eigenlijk gewoon wou zeggen:
Ik denk dus niet dat Meneer Jeavons het mis had.
Of evolueren we langzaam aan maar zeker naar een autistische maatschappij?
P.S. Raden is blijkbaar moeilijker dan gedacht. Als u het nu nog niet raadt weet ik het ook niet meer.
De veelgehoorde redenering dat de aanvankelijke keuze van deur 1 een kans 1/3 op de auto heeft en wisselen dus kans 2/3 oplevert, is niet correct voor het beantwoorden van de boven gestelde vraag waarbij de kandidaat de keuze gegeven wordt nadat hij een deur gekozen heeft en de quizmaster een deur met een geit geopend heeft.
Ik denk dat deze veelgehoorde redenering wel juist is.
Ik denk ook dat ik het kan verklaren.
Maar ik vind dat het in mijn betoog niet relevant is.
Naar analogie (analogie is een zeer krachtig wapen) is het Japanse equivalent van Handige Harry Haruki Hurakami.
Deze handige harry schrijft zijn eigen recensie.
1q84, Boek twee blz 320:
De grote aantrekkingskracht van het boek lag ongetwijfeld in de levendige, trefzekere beschrijvingen, die de lezer de wereld waarin het meisje leefde door haar eigen ogen liet zien. Ondanks de buitengewone omstandigheden waarin ze was geplaatst en de onwerkelijke ervaringen die ze meemaakte, had het verhaal iets wat de lezer in staat stelde als vanzelf met het meisje mee te leven. Waarschijnlijk sprak iets hem op een onderbewust niveau heel erg aan. Vandaar dat hij zo het verhaal werd in gezogen dat hij de bladzijden bleef omslaan.
Waarin schuilt het handige?
Het handige zit hem in het feit dat de schrijver deze passage na een dikke zeshonderd bladzijdes verwerkt. Iedereen die niet op een onderbewust niveau wordt aangesproken heeft dan natuurlijk al lang afgehaakt.
Dit boek is geen goed boek.
Ik vind het een goed boek.
Alleen al om te tellen hoe dikwijls het woord werkelijkheid gebruikt wordt ga ik het nog eens herlezen.
Ooit, als ik eens veel tijd heb.
Volgens Humo is dit het vakantieboek van het jaar.
Volgens mij niet.
Het vakantieboek van het jaar is
Wat krijgen we nu?
Hebben we hier te maken met de blijde intrede van de cliffhanger in dit blog?
Overduidelijk.
Maar geloof me op mijn woord, dat is niet uit commerciële overwegingen.
De eenvoudige waarheid is dat het boek onmiddellijk na thuiskomst is uitgeleend en dat ik het vooropgezette scenario van mijn post niet kan uitvoeren.
Laten we van de nood een deugd maken. Ik dacht dat het internet een interactief medium was. Daar heb ik nog niet veel van gemerkt moet ik zeggen. U leest mijn teksten (niet overdreven veel, dat moet ik toegeven, maar toch, het wordt gelezen, daar heb ik cijfers van), maar u reageert niet. Koudwatervrees?
Misschien eenvoudig beginnen: u mag eens raden welk boek voor mij het vakantieboek van het jaar was. Geef toe, raden is niet zo moeilijk, dat kan iedereen.
it was my first clue that atheists are my brothers and sisters of a different faith, and every word they speak speaks of faith. Like me, they go as far as the legs of reason will carry them-and then they leap.
Blz 128:
Why cant reason give greater answers? Why can we throw a question further than we can pull in an answer? Why such a vast net if theres so little fish to catch?
Blz 400:
Reason is the very best tool kit. Nothing beats reason for keeping tigers away. But be excessively reasonable and you risk throwing out the universe with the bathwater.
Laten we eerlijk wezen, ik ben vooral een grote bewonderaar van de minimalistische inspanning. Terwijl iedereen in de lagere school een dolfijn of een paard of een leeuw als lievelingsdier had, was dat voor mij de luiaard.
Minimalistische filosofie.
Dat lijkt me echt iets voor mij.
Tot hiertoe vond ik Etienne Vermeersch het summum van minimalistische filosofie: "Ik vind dat er objectieve criteria zijn."
Maar helaas Etienne, wereldrecords zijn er om verbroken te worden.
Wat is, is van de hand van Digit.
Minimalistische filosofie om jaloers op te zijn.
Zelf ben ik lang niet zo origineel.
Wat is wordt dacht ik even.
Maar dat is eigenlijk een afkooksel van de vondst van Digit, een luizig plagiaat.
Wat wordt is dan maar?
Had ik al gezegd dat ik niet zo bijster origineel ben?
"Hier komt ooit een citaat van één of andere nitwit." Johan.
STATUTEN
0)NAAM: nullen club 1)LIJFLIED: Volver (terugkeren)
2)MASCOTTE: Ventje Tutlatee 3)GROET: het "ok" teken dat duikers tegen mekaar maken (symboliseert de nul) 4)LIDMAATSCHAP: iedereen die dit blog meer dan één keer bezoekt wordt automatisch lid. 5) ERE - LIDMAATSCHAP: volgens redelijke subjectieve normen. 6) ERE - LEDEN: Theo Vloebergh Joss Stone Manu Van Hecke Muriel Barbery
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
"De schoonheid der dingen bestaat in de geest van wie ze beschouwt" DAVID HUME
"De rede is de slaaf van de hartstochten" DAVID HUME
"Er zijn geen feiten, alleen interpretaties" FRIEDRICH NIETZSCHE
"Je kunt een probleem niet oplossen vanuit hetzelfde soort denken dat tot het probleem heeft geleid" ALBERT EINSTEIN
"De werkelijkheid is slechts een illusie, maar wel een heel hardnekkige" ALBERT EINSTEIN
Bon, waarvan hebben we het deze week weer op de zenuwen gekregen?
Jury’s van televisieprogramma’s, laten we daarmee beginnen. Volgt u ze, al die uitzendingen waarin dans-, zang-, schaats- of keukenkwaliteiten van al dan niet bekende Vlamingen worden getest? We mogen hopen van niet, maar helemaal kunnen ze u niet ontgaan zijn. Claudio en Gaëlle zijn een koppel – of beter gezegd: waren een koppel – waar ook onze kwaliteitskranten geen nadere toelichting meer bij verstrekken. Claudio en Gaëlle, de kwaliteitslezer wordt verondersteld te weten over wie het dan gaat. Zoals bij Nicole en Hugo, Wendy en Frans, of Miet en Wilfried.
In zowat al die programma’s is er een jury van soi-disant deskundigen die oordeelt over de deelnemers. De meesten van hen vinden al vlug dat zij belangrijker zijn dan de kandidaten. En erger: gaan zich daarnaar gedragen.
Welnu, hier ons voorstel. Al die aanstellers van juryleden in een bus van Pam Vermeulen en afvoeren naar een afgelegen loods of schuur. Daar netjes op een rij opstellen, wijl tegenover hen, ook netjes op een rij, de beledigde of vernederde kandidaten al hebben plaatsgenomen. Aan elk der leden van deze tweede rij nu een geladen machinegeweer ter hand stellen. En een mand vol reservemunitie. Daarna het teken geven: ‘Tien minuten, vanaf… nu!’ En dan schieten maar. Het zal gauw gedaan zijn met Peter Goossens en Davy Brocatus. Of met dat madammeke met haar visveilingstem uit Mijn restaurant.
Wat heeft ons, en u ongetwijfeld ook, nog meer geërgerd? Opiniepagina’s in kwaliteitskranten. Dat is dus echt dé gesel van de hedendaagse journalistiek. In overweging nemende dat opiniepagina’s er een rechtstreeks gevolg van zijn, wat valt er dan nog aan te voeren ter verdediging van de vrijheid van meningsuiting? Ja, het is de enige manier waarop Dirk Verhofstadt, onder zijn nom de plume van zijn broer Joenk of van Mathias De Clercq, iets terugdoet voor het vele belastinggeld dat hij in zijn nutteloze carrière weddegewijs heeft binnengerijfd. Nooit iemand ontmoet die kon uitleggen wat Dirk Verhofstadt eigenlijk uitricht, behalve op uw en mijn kosten boekjes zitten lezen.
Maar dit is vanzelfsprekend geen vergoelijking voor het oeverloze geëmmer en geëtter en gezeur en gezeik dat allerlei zichzelf interessant wanende personen dagelijks via vrije tribunes in de krant kwakken. Eén bladzijde is daarbij al lang niet meer genoeg, twee of drie, in het weekend negen. En o wee als Pier Pol op de korrel heeft genomen. Dan staat er de volgende dag op dezelfde plaats geheid de reactie van Pol op Pier, in een even oeverloze stroom van hoogdravende woorden.
Was het hiermee afgelopen, een mens zou de schouders kunnen ophalen, maar nee: de dag nadien is Pier er weer. Pol heeft niet gelezen wat er stond! Pol maakt eerst een karikatuur van de woorden van Pier, of van Pier zelf, en neemt dan de karikatuur op de korrel, een eeuwenoude truc uit het sofisme. Pas op: soms durft Pol dan nog een tweede keer te reageren. Pier heeft ook niet gelezen wat er stond… Als dan eindelijk, ein-de-lijk, zowel Pier als Pol als de eindredacteurs van deze kletspagina’s het welletjes vinden, is daar Kristien Hemmerechts. Of Cas Vander Taelen. Of meester Van Steenbrugge. Gevolgd door een eindeloze stoet gesubsidieerde universiteitsprofessoren. Leve de vakschool.
En dat heeft dan met zijn allen de hoogmoed te beweren dat zij ‘het maatschappelijk debat’ voeren. Wel, indien dat zo is: weg met het maatschappelijk debat. Al die vrijetribunespelers in een doodlopende steeg samendrijven en een bom erop, wedden dat de wereld nadien een betere plaats zal zijn?
Maar het allerergst zijn natuurlijk de columnisten, van wie er helaas ook steeds meer en meer zijn. Een plaag. Niemand bedenkt nog een krant of een tijdschrift, of er moeten zes columns in. Liefst zeven. Jezus, wat een ellendige troep nitwits. Uitroeien!
Koen Meulenaere
Heeft nergens iets mee te maken. Pure filosofie dus.
Zit wat te zappen en zie op ATV een madammeke uit een jeans boetiekske in 't stad. De interviewster vraagt wat er typisch is aan de nieuwe collectie.
Het maske zegt: de zomercollectie is zeer ethisch geïnspireerd. Waw, denk ik, en spits mijn oren. Terwijl ik dat doe, of daardoor, valt mijn frank. Ze zei natuurlijk niet "ethisch". Ze zei "eighties".... Op z'n Antwerps Schoon Vlaams klinkt dat natuurlijk hetzelfde.
RIKM
"Zwijgen is een argument dat moeilijk te weerleggen is" HEINRICH BÖLL
Filosofie-vrije wetenschap bestaat niet; er is hooguit wetenschap waarvan de filosofische bagage zonder nadere inspectie aan boord wordt genomen.
DANIEL DENNETT
"A truth ceases to be true when more than one person believes in it. " OSCAR WILDE