Het was vanmiddag te mooi weer om wat "nuttigs" te doen. De ramen waren gelapt en de vloer gedweild, dus vond het vrouwtje dat ze lekker een boek mocht gaan lezen in de tuin. Maar toen ze alle mooie frisse kleuren van de planten zag heeft ze in plaats van een boek het fototoestel maar gepakt.

Nog wat foto's.

 

Wat hebben ze een prachtig weekend gehad. Het is een eindje rijden maar het was de moeite dubbel en dwars waard. Via internet hadden de baasjes een huisje in Drenthe gevonden met een volledig omheinde tuin van 2000 m2.

Het huisje zag er ook mooi uit en dat is het ook. Gezellig ingericht en alles netjes schoon. Het ligt heerlijk vrij, aan het eind van een weggetje waar verder niemand langskomt. Bovendien was het schitterend weer. Ze waren heel wat van plan, maar uiteindelijk zijn ze, op een prachtige bosrit te paard na van het baasje, voornamelijk "thuis" gebleven.

Het baasje had voor de gelegenheid de eerste fles van zijn eigen gemaakte druiven-wijn meegenomen en die was bijzonder goed geslaagd. Het baasje zegt al dat hij de rest van de flessen alleen bij speciale gelegenheden open gaat maken.
 
Arcil kon zich ondertussen volledig uitleven in de tuin. Hij heeft het zo druk gehad met vogeltjes verjagen en achter tennisballen aanrennen dat hij, vanaf dat ze thuisgekomen zijn, alleen de bench is uitgekomen om te plassen en te eten. De vogeltjes daar hebben het niet gemakkelijk, want het huisje is enorm in trek bij hondenbezitters. In de tuin staat zelfs een complete kennel met binnen- en buitenverblijf waar eventueel gebruik van kan worden gemaakt.

De eerste nacht was wel problematisch. Arcil wilde de bench niet in. Thuis hoeft dat niet meer, maar in een vreemd huis toch maar liever wel vinden de baasjes. Hij heeft zijn misnoegen daarover de hele nacht luidkeels geuit. Maar de tweede nacht was hij kennelijk zo moe dat hij vanzelf al ging en heeft zich tot 6.00 uur niet laten horen. 's Morgens heel vroeg (6.30 uur) ging het baasje lopen met Arcil langs een bosrand en toen hebben ze in een akker daar tegenover ook nog 5 reeën gezien. Het baasje moest alle zeilen bijzetten om Arcil in de hand te houden, want die wilde ze wel eens van wat dichterbij bekijken.

Het bos was zo dicht begroeid dat je er geen halve meter doorheen kon kijken en toen er ook nog een haas voorbij schoot heeft het baasje besloten Arcil daar maar niet los te laten.

Het baasje plant overal waar hij nog een plekje ziet druivenplantem. Als hij een plantje ziet staan dat het niet zo goed doet (of nog geen knopjes heeft gevormd) zegt hij tegen het vrouwtje terwijl hij de daad bij het woord voegt: "Deze kan er wel uit, hè?" Dus afgelopen weekend heeft hij op de kale plekken nieuwe druivenstokken gezet en ik heb daarbij goed geholpen. Alleen ben ik met een (volgens mij) oude plant gaan sjouwen maar volgens het baasje was het nog een goede met wortels eraan. Daar was hij niet zo blij mee.

En ik mag er ook niet tegenaan moet plassen, dat moet ik maar tegen de pisboom doen. Eigenlijk is dat de kerstboom die de baasjes na Kerstmis en de vorstperiode in de tuin hebben gezet. Ze dachten dat die de vorst niet zou overleven, maar wonder boven wonder doet hij het nog. Ik vind het een hele mooie boom om tegen te plassen en eigenlijk vinden de baasjes het ook wel best als ik maar nergens anders tegenaan plas. Ik moet dan wel precies weten hoe ik moet gaan staan anders prikt-ie. En die druivenplanten prikken tenminste niet, dus als ik hoge nood heb doe ik het stiekem lekker toch tegen de druiven.

Sinds ongeveer een week slaapt Arcil niet meer in de bench. Dat hadden ze al een keer eerder uitgeprobeerd, maar daar was hij te onrustig voor. Liep de hele nacht van voor naar achter door de kamer en blafte om ?? (de baasjes hadden geen idee waarom). Dus dat experiment heeft een dag of twee geduurd en is toen weer stopgezet in het belang van de nachtrust van hond en, vooral, baasjes. Maar omdat ze een mooi kussen voor Arcil willen kopen dat op de plaats van de bench moet komen hebben ze het opnieuw geprobeerd en nu gaat heel goed. Waar hij nu 's nachts slaapt wisten de baasjes niet en dat wilden ze ook maar niet weten (maar de bank vertoonde wel verdacht veel haren).
 Arcil kan kiezen uit een
    
bench met geopende deur,     een mand met een kussen,
    
een kussen op de vloer in de keuken     en een vloerkleed in de kamer.

Dus keuze genoeg zou je zeggen.  Hééél lang geleden heeft het vrouwtje een blauwe maandag een cursus binnenhuis-achitectuur gedaan. De "MBZ" is het enige dat daar nog van is blijven hangen en stond voor "Meest Behaaglijke Zitplek". Dat is de plek waar vandaan je de kamerdeur ziet (veilig gevoel, je ziet wie er binnenkomt) en een goed overzicht over de kamer hebt.
Nou zijn er op de bank ook nog verschillende plekken waaruit je kunt kiezen en aan de hoeveelheid haren te zien heeft Arcil duidelijk zijn "MBZ" gevonden of in dit geval, beter gezegd, de "MBL". Hij is er echter nog niet op heterdaad betrapt.
Diezelfde plek is ook al door het baasje gekozen is als "MBL".

Oftewel de Meest Behaaglijke Ligplek

.

Hier lagen er zes,

toen de telefoon ging. Het vrouwtje brood wilde net brood gaan klaarmaken voor haarzelf en vast voor de volgende dag voor het baasje.
Een verdacht geluid deed haar snel teruglopen naar de keuken en ze zag nog één boterham op de plank liggen terwijl Arcil bezig was boterham nummer vijf in een sneltrein-tempo weg te werken.

Eindelijk heeft Arcil het voor elkaar. Het vrouwtje lag op straat. Arcil wil naar iedere hond toe die we tegenkomen. Dit keer was het een, eveneens behoorlijk trekkende, golden retriever. Om Arcil dichter bij zich te houden verpakte het vrouwtje de riem terwijl Arcil op dat moment besloot een sprong te doen naar de andere hond en hop, daar lag ze. Met een soort van automatisme hield ze de riem stevig vast zodat Arcil zijn voornemen niet verder kon uitvoeren. Op de grond liggend zei ze: "ZIT" en hij zat. Zo kon ze toch nog met enige waardigheid overeind krabbelen en na verzekerd te hebben dat het wel ging vervolgden ze hun wandeling, die verder opvallend netjes verliep. In de loop van de dag bleek dat de rechterarm er niet helemaal ongehavend van af was gekomen. Een igetapete pols is het resultaat.

Terwijl ik me lekker in de tuin aan het vermaken was hebben de baasjes de laatste handelingen aan de druivenoogst van afgelopen jaar verricht. Het vrouwtje kwam wel steeds kijken als ik weer eens gek aan het springen was, dan dacht ze dat ik weer een pad gevonden had.
De wijn zit eindelijk in flessen, de witte althans. Het baasje heeft er al van geproefd en zegt dat hij erg lekker is.
 
Het resultaat is 12 flessen. De rode wijn moet nog gebotteld worden en dat zal naar verwachting 24 flessen opleveren. Het vrouwtje heeft etiketten gemaakt. En ik heb er helemaal niets aan gedaan. Nou ja, niks. Ze hebben mijn naam eraan gegeven.