In het najaar heb ik de paardenbloemen die spontaan in mijn moestuin groeiden afgesneden op 3 centimeter boven de wortel en bedekt met de molshopen die ik elders uit de tuin had gehaald. Mijn buren vonden het zielig dat ik ook al molshopen in mijn moestuin hadden..ze wilden bijna niet geloven dat ze artificieel waren.
Had ik vorig jaar nog de paardenbloemenwortels opgegraven en op een rijtje als een witlofwortels teruggeplaatst in de volle grond (ook een idee trouwens, ik kan er een paar bij de witlof in de kas zetten a.s. winter) dit jaar heb ik wortels ter plekke laten zitten met het idee dat, wat je niet verplant, beter aan de groei blijft. En dat klopt. Zie deze prachtige krop, een halve salade voor Lie en mij.
Ik maak ze aan met een ietwat zoetige vinaigrette..olie, azijn, mosterd en honing, en bestrooi de salade met wat uitgebakken spekjes.
De kleine veldkers kan je nu overal vinden in de tuin. De rozetjes van deze dappere vroege groeier werden in de vorige eeuw nog verzameld om als groente te eten. In een tijd van het jaar dat er
weinig andere groenten waren, was dat zeer welkom. Het blad is rijk aan vitamine-C. In mijn
keuken worden de blaadjes af en toe nog gebruikt in salades. Vooral in het voorjaar, als je uit eigen tuin wilt eten en de blaadjes bij elkaar moet sprokkelen... De smaak is te
vergelijken met die van de verwante tuinkers, een beetje peperachtig en
radijs. Gebruik er niet teveel van, tenminste als je niet van bitter houdt..(ik wel)
Categorie:Aparte groentes Tags:molsla, paardenbloemensla, kleine veldkers
20-03-2013, 16:32 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
18-03-2013
Tuinupdat maart
Eindelijk weer eens een tuinupdate. De winter was lang. Tot gisteren heeft de tuin onder de sneeuw gelegen. Er was nog een flink pak sneeuw gevallen en ondanks dat het een week of twee geleden lekker zonnig was was de grond nog behoorlijk hard.
Eergisteravond begon het met regenen, het leek wel lauw water zo snel als de sneeuw gesmolten is. Hier een foto van de knoflookjes in de sneeuw..net voor het weekend.
Nu staan deze plantjes er prima bij. In het najaar heb ik hier iets van 90 tenen geplant, zie deze post. Deze 9 soorten heb ik geplant: Germidrome en roze knoflook Germidour beide van een Franse kweker en verder Purple Haze, Purple Glaze, Red Chesnok, Valverde, Vallalado, Morado en Romanian Red, de laatste 7 bij knoflook kwekerij Eemlook.
Alle soorten zijn goed opgekomen, de roze Caillot of Germidour als beste, reeds voor de winter zijn de teentjes goed uitgegroeid, en de plant heeft de winter meer dan prima doorstaan. Van de andere soorten is hier en daar een teen niet opgekomen, maar in verhouding erg weinig: er zijn geloof ik 4 tenen niet opgekomen, dat betekend dat ik 86 knoflookbollen tegemoet kan zien! Op aanraden van de kweker van de Eemlook had ik de teentjes nog wel wat
dieper gezet, en dat heeft prima geholpen, het is hier behoorlijk koud
geweest tot -15 graden.
Zo staat het veldje er nu bij
Enkele van de 9 soorten knoflook
We zijn zelf erg benieuwd of we straks smaakverschil zullen ontdekken, in ieder geval zal er zeker verschil zijn in de grote en kleur van de tenen.
Verder is er nog weinig te beleven in de tuin. Omdat ik dit jaar niet ga frezen of spitten blijft het allemaal voorlopig rustig liggen onder blad en karton.
Het groene dat je op deze foto ziet is de haver die ik op aanraden van de boer heb gezaaid..het gewas zou "zeker" bevriezen bij -5...
Hier en daar is nog wat te eten te vinden..een vergeten krop roodlof loopt weer uit ( het stond wel op het zakje dat dat zou gebeuren, maar ik vertrouwde daar niet erg op en heb de wortels in de kas geplaatst om roodlof in de winter te oogsten..) volgend jaar ga ik wel meer wortels laten staan, want dit gewas kan duidelijk de kou aan.
En nog wat veldsla, verspreid over de hele tuin staan nog wel een maaltje of 6. Ik oogst het niet helemaal, op iedere plek laat ik een rozet of 4 in de bloei komen, dit zaait zich dan vanzelf weer uit voor veldsla voor volgend jaar... De kleine veldkers die je hier tussen de veldsla ziet smaakt trouwens prima in een voorjaars-salade.
Lie heeft een heel bosje omgekapt..voor de kippenren. Dit bosje, dat vooral functioneerde als vogelbosje en als "breker" voor de lange tuin hield ook het uitzicht op de boomgaard tegen. Het zal er weer anders uit gaan zien in de tuin. Als ik het toch te open vind zullen we achter het kippenhok een takkenwal gaan maken..voorlopig hebben we weer bomen en takken zat om een wal te maken.
De caravan wordt nog verder verbouwd tot kippenhok, volgende week komen de kippen!
Categorie:De tuin Tags:knoflook, kippenhok
18-03-2013, 13:53 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
02-03-2013
Knolcapucien oftewel Mashua
De Volkstuinvakbeurs in november heeft mij twee nieuwe groentes gebracht, de oca en de knolcapucien. Deze laatste, ook wel añu of mashua genoemd komt net zoals de aardappel uit de Andes. Ik heb wel ergens gelezen ( misschien wel in het boeiende boek van Charles C. Mann genaamd 1493, dat handelt over de bijzondere uitwisseling van Flora en Fauna tussen Europa & Azië aan de ene kant en Noord en Zuid Amerika aan de andere kant) dat, als Columbus ipv aardappelen de oca en mashua had meegenomen dat die knollen ons hoofdvoedsel zouden kunnen zijn.
Dit soort knolletjes worden tegenwoordig in de permacultuur- en het moestuinforum veelvuldig genoemd. Meerdere mensen zijn bezig met de kweek, maar recepten voor het gebruik in de keuken vind je nog niet zo.
Het kweken schijnt niet zo moeilijk te zijn..de knollen kunnen goed tegen koude en uitdroging? Het blad sterft wel af bij vorst, dat dacht ik in ieder geval gelezen te hebben. Je hebt er een flinke opbrengst aan. Wat knollen in zaagsel of papier vorstvrij de winter door laten brengen en in het voorjaar weer planten, zo kan je ieder jaar weer je eigen knolletjes planten en eten.
Zoals gezegd, weinig recepten. Op t koksforum kwam ik deze tekst tegen:
De knollen van de knolcapucien worden
gekookt en als groente gegeten of in soepen verwerkt. De knollen zijn
vanwege de scherpe, mosterdachtige smaak voor rauwe consumptie niet
geschikt. Om de smaak wat milder te maken kunnen de knollen meerdere
dagen aan de zon worden blootgesteld. De bladeren worden vanwege het
scherpe aroma als specerij gebruikt.
Ook zag ik ergens een recept voor salade, waarbij de bladeren en de bloemen van de knolcapucien gebruikt werden als -eetbare- garnering, én vond ik nog een recept voor de rauwe knol...mashuasalade
Zelf kan ik nog geen recept geven, ik ga ze immers pas dit voorjaar buiten zetten, ik heb nog geen idee van de smaak. Pittig en mosterdachtig heb ik gehoord, dus het is waarschijnlijk een groente voor kleine bijgerechten.
Over de voedingswaarde heb ik weinig kunnen vinden,we schijnt het dat de knolcapucien wordt soms aangewend bij nieraandoeningen, wegens zijn
diuretische werking. Dat heb ik hier gelezen.
Nu heb ik de knollen in potten gezet, zonder ze echt water te geven, maar wel in een lichte koele kamer..pas als ze zich goed ontwikkeld heb zal ik ze buiten uitplanten..als de nachtvorsten verdwenen zijn. Zodra ze gaan uitlopen zal ik er nog een foto van plaatsen.
Categorie:Aparte groentes Tags:knolcapucien, mashua, oca
02-03-2013, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
13-02-2013
Hard water.
Toch nog even een paar foto`s van de rivier..het is mooi om het dal zo te zien veranderen...binnen een week of twee. Nu is het ijzig buiten..het vriest iedere nacht behoorlijk, er ligt sneeuw. De rivier stroomt niet meer over de velden, maar het water - dat nog niet weggezakt was voor het ging vriezen- is bevroren.
In de tuin kan ik niets doen, het tuinplan komt niet echt uit de verf, eerst moet ik de tuin weer echt in kunnen, en - bij wijze van spreken- de aarde kunnen proeven. Ik ben jaloers op mensen die hun plan achter de computer kunnen maken, en zich daar ook aan kunnen houden, bij mij komt het pas al werkende uit de verf. Even geduld dus..
De tweede foto is op dezelfde plek genomen als de foto in het stukje van 31 januari. Ik sta er op een bruggetje met een bordje ervoor waarop staat: niet zwaarder dan 10 ton. Er denderen iedere dag zware trekkers overheen, en in de oogsttijd worden die trekkers gevolgd door karren boordevol graan. Er zit een flinke scheur van 15 cm breed in, maar niemand schijnt zich druk te maken. Dit bruggetje is er pas sedert de tweede wereldoorlog. De prachtige oude brug die er lag is opgeblazen in de tweede wereldoorlog..dit om de Duitsers tegen te houden. Ik heb wel begrepen dat dat niet geholpen heeft..de Duitsers waren in no time aan de overkant, want ook geen probleem moest zijn als je weet dat de rivier iets van drie meter breed is. Piece of cake...
Categorie:Appelvrouw&Lie Tags:hard water
13-02-2013, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
06-02-2013
Omgeving, en geen tuinupdate
Wat foto`s betreft blijf ik geïnspireerd door het wassende water. De volgende foto is genomen op het bruggetje dat over de rivier loopt.
Er was eergisteren zowaar een half dagje zon, tijd voor een wandelingetje en wat foto`s . De wilg die zo mooi rood uitstraalt in de verte heeft nog geen naam; dat wil zeggen ik weet nog niet welke wilg het is, wel dat hij iedere winter mooi kleur geeft aan `t dal. Let ook op de populier in de verte links, vol met maretakken, waarvan ik ook ieder jaar denk: die ga ik er voor Kerst uitsnijden en in kleine bosjes verkopen in Amsterdam. Ik heb wel eens gezien wat er voor zo`n maretak wordt gevraagd: 5 euro voor een tak(je) van 30 centimeter! Er zit daar goud in die boom, en er staan er nog veel meer! Uiteindelijk heb ik natuurlijk helemaal geen zin om naar Amsterdam te gaan met Kerst, en blijf ik lekker bij t landje...
Nu is er sneeuw, en in de tuin valt werkelijk niets te doen. ik kan alleen wat snoeien. Er moeten nog een hoop bomen uit voordat we aan de kippenren kunnen gaan werken, maar zelfs daarvoor is het geen weer. In huis heb ik wel pepers gezaaid: gele habanero`s en chili d`arbol, een meerjarige peper in boomvorm. Natuurlijk ben ik bezig met een tuinplan voor een deel alleen nog maar in mijn hoofd, ook omdat ik een andere manier van aanpak zal hebben dit jaar, in de voorste moestuin wil ik gaan tuinieren op de manier die is beschreven en het boekje "Een gezonde tuin door Mengcultuur" van Gertrud Franck..een boekje uit de tachtiger jaren. Tot nu toe teelde ik biologisch in vakken, waar de kool, wortels, vruchtgroente, aardappels, sla en bonen elkaar in een vaststaande volgorde afwisselden. Nu zal ik rijen gaan maken, hoofd en bij-rijen, de groentes met steeds een andere soort als buurman,met mulch tussen de rijen en dat zonder paden die ik schoon hoef te houden. In de achterste moestuin houdt ik nog de "ouderwetse" bio-manier aan. U zult er nog van horen!
Ondanks het grauwe weer is er toch een zonnetje in huis..een prachtige origamister die een paar dagen geleden met de Post kwam :-8
Categorie:Appelvrouw&Lie Tags:overstroming, permacultuur,Gertrud Frank
06-02-2013, 20:59 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
31-01-2013
Veel Water
Het smalle riviertje dat hier door het dal loopt heeft in de winter de neiging buiten zijn oevers te treden. Deze keer ging dat heel snel door de combinatie van smeltende sneeuw en ononderbroken stortregens. Het is wel hartstikke handig als je land langs de rivier hebt, én last van mollen. De beestjes worden hogerop gedreven..helaas richting mijn moestuin.
Mooi is het wel, en door het water komen er zwanen, aalscholvers, witte reigers en verschillende soorten eenden foerageren..normaal zien we deze mooie vogels hier niet. De boeren maken zich er niet zo druk om, ze zijn het gewend, het is altijd zo geweest, en op de velden die direkt aan de rivier grenzen zetten ze gewassen die er niet de hele winter moeten staan.
Normaal stroomt de rivier hier tussen de bosjes, nou ja stroomt, kabbelt is een beter woord.
Dit is op ongeveer 100 pas van ons huis vandaan.
Heel soms gebeurd het dat het gaat vriezen terwijl het water nog zo hoog staat. Je krijgt dan zwevende ijsplakken omdat het water eronder weer wegzakt als het niet meer zoveel regent.
Ergens in de rivier zit een ijsvogel, en waarschijnlijk nestelt hij er ook, maar ik heb er nooit meer dan één gezien, en ook maar heel zelden. Op dit moment zal de ijsvogel zijn nestgelegenheid in de oever kwijt zijn..de hele oever is trouwens kwijt. .
Categorie:Dorpsleven Tags:overstroming..
31-01-2013, 19:02 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
29-01-2013
48 hours to ban bee killers/teken deze petitie!
Via de permacultuur Google Groups kreeg ik deze link en tekst.
Wie Zembla vorige week heeft gezien weet hoe laat het is:
Het jaar van de Bij 2012 is voorbijgegaan zonder dat er veel veranderd
is. De bijensterfte is deze winter ongetwijfeld weer verder gestegen. In
Zembla bleek vorige week, dat de regering nog steeds geen serieuze
maatregelen neemt en dat de WUR nog steeds bewust dwaalsporen bewandelt. Volgende
week komt de bijensterfte aan de orde in het Europese parlement. Help
mee om daar indruk te maken en om maatregelen te eisen door onderstaande
petitie te tekenen:
29-01-2013, 16:36 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
25-01-2013
Chayote
Uit Zuid-Frankrijk -omgeving Nîmes- heb ik een kistje chayotes gekregen. Ik kreeg ze om op te eten, maar al snel heb ik besloten de vruchten te bewaren om te proberen ze zelf in de aankomende zomer te telen. Deze groene vrucht kan je eten zoals een zomersquash..zoals bv een courgette met wat steviger vruchtvlees. De vruchten die ik heb zijn glad handgroot, maar ik heb gelezen dat ze wel tot 1 kilo kunnen worden, en ook harig kunnen zijn. Er zit een vrij grote witte pit in de vrucht. Het kostte me even moeite om informatie te vinden over de teelt van de chayote, maar uiteindelijk heb ik op enkele Engelstalige websites de informatie gevonden die ik zocht.
Vrij vertaald gaat de teelt zo: Je kunt van de chayote geen zaden nemen..je moet de hele vrucht gebruiken om weer een nieuwe plant te nemen. Het zaad ontkiemt
alleen binnen de vrucht. Je eerste stap is dus het vinden van deze vrucht..in de late herfst of winter misschien te vinden bij de Turkse of Oosterse groenteboer. (Het schijnt niet uit te maken of de vrucht uit een koude opslag komt of dat hij in
plastic is verpakt.) Koop er meerdere ... zet ze weg op een donkere, koele
(niet vriezend) plaats ... en wacht af. De spruit zal ergens in de winter verschijnen en zal groeien in de duisternis. In februari zou de scheut ongeveer zes
centimeter lang moeten zijn.
Dan, als het bij u in de buurt - net als in NO-Frankrijk - het buiten nog niet vorstvrij is, zet u de gekiemde chayote
in een pot met de punt van de nieuwe groei net uit de grond glurend...zet
hem in een zonnig raam, houd het vochtig, en plant het buiten zodra
het weer warm genoeg is. Dat "warm genoeg" is wat mij betreft niet voor eind mei.
Daarna wordt het ook voor mij een beetje vaag..maar deze tekst vind je op het moestuinforum: Deze planten gedijen alleen in warme gebieden,in goed doorlatende, losse
grond, goed vermengd met goede compost. In de groeiperiode hebben ze extra
water nodig, voordat de plant gaat bloeien,zijn er 12 uren licht per
etmaal nodig.
Dat wil voor mij dus zeggen dat ik ze in grote potten ga zetten, als de zomer lekker warm is gaan de potten naar buiten, zo niet hou ik er minstens een in de kas, en een tegen een warme muur.
Is het je gelukt zelf chayotes te kweken dan kunt u op de site van Naturespride o.a. dit lezen: De chayote is waarschijnlijk een van de meest veelzijdige groenten
beschikbaar. Wat men ook doet met een komkommer, meloen of pompoen kan
men met de chayote doen. Het witte vlees is nogal knapperig en smaakt
een beetje als een water kastanje.
De eerste foto is van eind december..je ziet duidelijk een groeipunt tevoorschijn komen.
De tweede foto is van vandaag. Mijn buurman had een van de chayotes wat warmer gelegd en gaf deze aan mij..ik vind het nog wat vroeg om al zo`n slingerende plant in huis te hebben en heb de vrucht op de aarde in een frisse kamer ( 12 graden) gelegd..ik ben heel benieuwd of er wortels gaan komen of dat je de hele vrucht toch onder de grond zal moeten stoppen. De vrouw van wie ik de chayotes kreeg legt ze zo in de tuin neer..dan gaan ze vanzelf groeien zegt ze..dat is dan in Zuid-Frankrijk..een heel ander klimaat dan hier in het Hoge Noorden van hetzelfde land.
25-01-2013, 12:42 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
09-01-2013
Recycling
Een van de mooie dingen van permacultuur is dat het je wijst op het hergebruik van allerlei materialen.
Nu is mijn Lie op dat gebied een permaculturist "avant la lettre"..sinds hij in de bouw werkt heeft hij de waarde ingezien van weggegooid materiaal, en dat zoveel mogelijk verzameld. Zo hebben wij een was- en voorraadhok, keuken en badkamer betegeld met door tegelbedrijven weggegooide overgebleven tegels en plavuizen, is mijn insectenhotel voor een deel afkomstig van een oude klerenkast, en krijgt mijn inmaakkeuken nu twee prachtige granieten aanrechtbladen. Deze bladen, afkomstig uit een villa in Blaricum, krijgen hier een tweede leven; ik ben er heel kontent mee!
Ze waren natuurlijk niet te tillen, en Lie, die erom bekend staat dat hij met een koelkast op zijn pink de trap op kan rennen, had hier dan ook hulp bij nodig. Gelukkig wonen hier veel jonge boerenzonen die hun hand daar niet voor omdraaien, en zo ben ik de a.s. gelukkige bezitster van een inmaakkeuken met mega-aanrechtbladen..daar kan je nog eens een varkentje op slachten!
Wat het insectenhotel betreft: heb je er een staan dan is nu het moment om hem eens aan te vullen, leeg-gewaaide vakken vol te stoppen met nieuwe stokken van o.a. zonnebloem, bamboe, zonnekroon en ander hol plantaardig materiaal. Ik heb er ook een lege fles van de Beerenburg tussen gestopt..dennenappels, een kistje gevuld met hooi, dakpannen, grote droge stukken elfenbank, stenen met gaten en dakpannen.
09-01-2013, 16:36 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
26-12-2012
Kerst
Kerstmis 2012
Categorie:In Nederland Tags:kerstmis
26-12-2012, 00:15 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
16-12-2012
Recycling
Ons dorp heeft ieder jaar een groot feest, dit wordt georganiseerd door de plaatselijke culturele vereniging.
Deze vereniging zet zich ook in voor andere zaken zoals het jaarlijkse avondmaal (zeg maar nachtmaal) op Saint-Sylvestre; ouderjaarsavond dus. Er wordt dan gegeten van 8 uur `s-avonds tot 6 uur `s-morgens. Lie en ik gaan er eigenlijk nooit ( meer) heen. Dat lange zitten en eten..die walsmuziek..het is leuk voor een uurtje of twee, maar daarna ben ik het wel zat. Vroeger gingen we wel eens om 3 uur `s-nachts om iedereen gelukkig nieuwjaar te wensen, maar daar kwamen klachten over..wij Hollanders hadden immers niets betaald!
Ook organiseren ze ieder jaar lire-en-fête: een voorleesfeest met een thema, waarbij iedereen die wil een stuk mag voorlezen.
Het jaarlijkse feest heeft de moestuin als basis, en ieder jaar een favoriete groente en een sociaal thema. Voor het aankomende jaar zal dit de prei zijn plus de bij en de kleur (?).
Nu ben ik pas gevraagd om in het dagelijkse bestuur zitting te nemen om eens wat nieuwe ideeën in te brengen. Ik heb wel ja gezegd, maar twijfel voortdurend, ook al omdat mijn belangstelling voor tuinieren een heel andere kant opgaat tegenwoordig..ik raak steeds meer geïnteresseerd in de permacultuur, en ik denk dat mijn manier en ideeën van tuinieren moeilijkheden zal opleveren in dit toch wel traditionele dorp. Maar wie niet waagt enz; en wie weet zijn ze hier ook wel klaar voor verandering; ik had aan mijn kruiden en plantenkraampje trouwens wel enkele jonge Fransen die belangstelling hadden voor mijn perma-praatjes..en het zijn vooral de jongeren die ze willen gaan aantrekken. Via het moestuinforum heb ik al veel ideeën aangereikt gekregen (mijn vraag: wat zouden jullie graag aantreffen op een dag/beurs/braderie die als thema de volkstuin heeft mag zeker ook door jullie beantwoord worden) en in januari ga ik er echt aan de slag met mijn eerste vergadering...ik ben -bij voorbaat- vooral benieuwd of ik alles kan volgen, de mensen hier praten niet langzamer als de rest van de Fransen.
Voor mezelf heb ik voor die dag een recycling project bedacht. Een hoekje waar ik een kamertje of tuintje ga inrichten..het staat me nog niet helemaal duidelijk voor ogen. Ik wil in ieder geval een gordijn maken van netjes van uien/sinaasappelen/mandarijnen etc., die heb ik van de zomer als podium-achtergrond-aankleding op een leuk klein festivalletje gezien, zie foto. Ook wil ik een vloerkleed naaien van oude dassen.
Aan jullie dus nog een vraag: Wie wil die netjes voor me bewaren, en wie heeft (na de winter is vroeg genoeg) nog oude dassen? Ook ideeën zijn meer dan welkom.
16-12-2012, 15:40 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
08-12-2012
Weg met de Cookies
!
Categorie:Appelvrouw&Lie Tags:delete cookies
08-12-2012, 16:29 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
03-12-2012
Alerlivste Sinterklaas
ALERLIVST ESINTERK LAAS EN SW ARTEP IET HEP IK LIV GEDAAN JAA HE KRJG IKDA NOO KEE N KA DOO TJ E?
Categorie:In Nederland Tags:sinterklaas
03-12-2012, 10:45 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
01-12-2012
Soep van Aardpeer met Pastinaak en Shi take
Soep van Aardpeer met Pastinaak en Shi take
4 shi-take paddestoelen 2 blokjes bospaddenstoelenbouillon 2 sjalotjes pond topi nambour 1liter water 1 grote of twee kleine pastinaken sap van een halve citroen beetje olijfolie, klont boter halve theelepel tijm, halve theelepel oregano, kwart theelepel bonenkruid, 1 blaadje salie, twee takjes peterselie
(De kruiden heb ik ook gekozen om hun eigenschap windvorming tegen te gaan..de aardpeer staat immers ook bekend als fartichoke...ze smaakten in ieder geval ook heel erg goed bij deze soep.)
Schil de aardpeer of topi nambour en snij deze in stukken, leg onmiddellijk in water met citroensap om verkleuren te voorkomen. Hak de sjalotjes fijn en bak deze eventjes aan in de olie.Voeg de uitgelekte stukken topi nambour toe, bak nog een minuut of twee door. Voeg de bouillonblokjes met het water en de kruiden toe aan de soep en ook de 4 hele shi takes. Breng aan de kook en laat 15 minuten -of totdat de aardpeer gaar is- op laag vuur zachtjes borrelen.
Schil ondertussen de pastinaak, snij deze in korte reepjes en blancheer deze een minuut in kokend water. Laat ze uitlekken. Haal de 4 shi takes uit de soep en pureer de soep.
Smelt de boter in de koekenpan en bak op laag vuur de reepjes pastinaak goudbruin. Voeg de laatste minuten de in stukken gesneden shi takes toe.Maak af met zout en vers gemalen peper.
Schep de soep in borden en garneer met het pastinaak paddenstoelenmengsel.
Het recept dat ik gekregen heb bevatte ook 2 dl witte wijn en 1 dl room. Omdat ik nog iets van de smaak van de aardpeer wilde proeven heb ik de wijn weggelaten. De room had ik niet in huis, maar eerlijk gezegd heb ik het niet gemist..waarschijnlijk ook niet omdat ik de pastinaak in een lekkere klont roomboter heb gebakken..
Categorie:Groenterecepten Tags:aardpeer, pastinaak, topinambour,shi take
01-12-2012, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
17-11-2012
tuinupdate november & de groene passie
Brrr het is goed koud de laatste dagen! Gelukkig is november al ruim halverwege, het is de enige maand waar ik niet zo van houd...zo somber grijs en bruin...
Gisteren viel het allemaal wel mee, we kregen een lekker zonnetje in de middag, en ik heb de asperges opgeruimd; dat wil zeggen de bovengrondse delen. Deze uitgegroeide asperges worden zo diep mogelijk afgesneden. Ik had een flinke kruiwagen vol verdorde aspergetakken die meteen in de fik gingen op het kampvuur. Je zult denken dat ik deze takken ook zou kunnen gebruiken op de compost, tja tot nu toe durf ik dat nog niet..ik heb geleerd dat de aspergekevers ook hun eitjes leggen op/in de takken en dat deze afgevoerd moeten worden. Ik vond het achteraf ook wel zonde van zo`n berg vercomposteerbaar materiaal en zal eens rond gaan vragen wat anderen doen. In ieder geval gaven de takken lekkere warmte en met een lekker glaasje liqueur d`estragon erbij een heerlijk momentje.
Verder ben ik bezig veel blad te harken en dat gaat allemaal in een grote korf van kippengaas..ik haal uit het bos een emmer grond erbij dat vol zit met bladetende beestjes en volgend jaar heb ik weer een mooie voorraad potgrond..dit jaar heb ik er maar liefst 5 zakken uit geschept! Op de laatste foto hier beneden kun je zien wat een prachtige aarde je krijgt van alleen blad!
Een deel van het blad gaat op de moestuin, om de aarde af te dekken zodat deze niet blootgesteld is aan de weersomstandigheden in de winter die mijn kleigrond keihard kunnen maken..vooral de vele regen maakt de grond hier ondoordringbaar. Omdat ik ook een tuin wil hebben waar ik niet in hoef te spitten denk ik steeds meer na over permacultuur..ik weet daar nog te weinig vanaf om er hier iets over te schrijven..volgende week hoop ik er wat meer erover te hebben geleerd.
Dan is namelijk in Apeldoorn de eerste Volkstuinvakbeurs genaamd de Groene Passie.( 22 tot en met 25 november)
Hier een klein stukje van hun home page:
Groene Passie biedt de bezoeker een breed assortiment zaden en
plantgoed, innovatieve tuingereedschappen en producten om de oogst te
verwerken. Op de eerste etage van de Americahal is de bezoeker welkom
voor een uitgebreid programma met lezingen over interessante themas op
het gebied van natuurlijk tuinieren, zoals gezonde gronden, dieren en
insecten als medewerker, permacultuur, biologisch eten in huis kweken,
tuinieren op een balkon of in kleine buitenruimte, bewaren van oogst,
het nut van bijen in de tuin, aanleggen van een moestuin en kennis over
het kweken van eigen fruit. en: Minstens zo belangrijk is het dat de focus van Groene Passie ligt op
natuurlijk tuinieren. Al sinds jaar en dag maken wij ons sterk voor
duurzaamheid in de volkstuin, of het nou een sier- of moestuin is, en
een ecologische impuls van de hobby.
Zelf ga ik in ieder geval een lezing volgen van Fransje de Waard en hoop ik wat boeken en leesmateriaal te verzamelen..het meeste verheug ik me toch om te praten met andere geïnteresseerden in de permacultuur. Dus daarover later meer!
Categorie:De tuin Tags:november, permacultuur
17-11-2012, 14:21 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
06-11-2012
Pastinaakwijn
De woelmuizen hebben ons dit jaar behoorlijk met rust gelaten en ik heb
dan ook een mooie pastinaak oogst. Ik heb besloten om van een deel van de wortels wijn van te maken.
Recept 1:Uit de tuin in de fles van Susy Atkins
2,25 kilo pastinaak, 4,5 liter water, 1,3 kg suiker, gezeefd sap van 1 sinaasappel, en van 1 citroen, gist en voedingszout. De
pastinaak hoeft niet geschild te worden. Dompel hem even onder in water, snij het kontje en topje eraf. Hak hem vervolgens in middelgrote
stukjes/schijfjes. Doe de stukjes in een grote pan en doe het water
erbij. Breng aan de kook en laat zacht koken ongeveer 30 minuten. Giet
het vocht door een neteldoek in een andere grote pan. Voeg de suiker aan
de warme vloeistof toe en daarna het sap van de sinaasappel en citroen.
Weer aan de kook brengen en zachtjes 20 minuten laten koken. Af laten
koelen tot 30 graden en het gist en voedingszout toevoegen (zie
gebruiksaanwijzing op het pakje). Giet in een gesteriliseerd
gistingsvat, vul af met koud water en sluit af met een stop en een
waterstop. Na een aantal weken gisten is het tijd om de vloeistof over
te hevelen en te bottelen.
recept 2: 1 gallon water. 3
lbbs pastinaak, 2 citroen en een
sinaasappel alles fijngesneden..koken totdat de pastinaken zachte zijn,
zeef dit geheel en voeg 3 lbbs suiker toe..roeren totdat de suiker is opgelost en
doe in flessen als het nog warm is. Stop in iedere fles een stukje gist
zo groot als een marble (knikker). Hou de flessen vol zolang de
vloeistof fermenteert..als het gistingsproces is afgelopen gaat de dop
erop.
Ik heb 10 liter water opgezet met 5 kilo pastinaken..ik heb er
twee bio-limes bijgedaan, en (na het koken) nog het sap van twee
sinaasappelen (niet bio) toegevoegd. Verder heb ik verse bakkersgist..-42 gram- gebruikt. Gistvoedingszout heb ik niet gebruikt.
In het begin ging de vloeistof nogal bruisen..nu na een paar weken is het uitgewerkt en heb ik -na een tip van een amateur wijn maker- de fles verder afgevuld met witte wijn, in dit geval met Riesling.
Categorie:Met Alcohol Tags:pastinaakwijn
06-11-2012, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
04-11-2012
Luiertaart
Nu de groei in de tuin er op zijn zachtst gezegd uit is heb ik zowaar eens tijd voor kreatieve akties ( sorry, ik weet dat het nu twee x met een c geschreven moet worden, maar ik fleur gewoon op van onze seventies schrijfwijze..). Ik ben bezig met een lief truitje voor het laatstgeboren kleinkind, en voor hetzelfde kleinkind heb ik een luiertaart gemaakt.
Gisteren was hier in Kleindorp een plantenruilbeurs. Die is 2 x per jaar, in het voorjaar vooral met groentes en in het najaar met vaste planten. Het weer was verschrikkelijk, regen en wind en als ik een gewone tweedehuis-bewoner was geweest zou ik vast niet zijn gegaan maar tegenwoordig "behoor" ik tot dezelfde club en wilde ik in ieder geval mijn gezicht laten zien. Dat deed ik dan ook met plezier, en ik had zelfs enkele aparte groentes bij me zoals Eeuwig Moes en Yakon Er waren weinig andere mensen dan de clubleden, en het gebeuren ontaarde al snel in eten en drinken...soms denk ik wel eens dat al die aktiviteiten van mijn dorpsgenoten een dekmantel zijn voor innemen..Zelfs in onze bibliotheek -waar regelmatig kleine vergaderingen zijn- staat in de ordner-kast een fles eau de vie.
Ik had mijn fototoestel meegenomen, en liet wat foto`s van de zelfgemaakte luiertaart zien..trots als ik was op mijn kreatieve produkt. Dat heb ik geweten. Kennelijk kent men hier dit fenomeen niet, er werd zeer aan getwijfeld waar het nu voor was..óf het wel schone luiers waren? Je kunt het toch niet eten? Serveren jullie dit aan de kraamvisite? Wat doe je er dan mee? Ze hadden in ieder geval de grootste lol.
Enfin, ik ben benieuwd: hier wordt binnenkort ook een babytje geboren waarvoor ik al luiertaartspullen in huis heb..( de andere helft van het pak) ik ben er nu niet helemaal meer zeker van of het wel het ideale kadootje is om mee te nemen...
Categorie:Dorpsleven Tags:luiertaart
04-11-2012, 09:08 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
21-10-2012
Physalis en update oktober
Het weer is zo geweldig mooi dat ik de neiging heb om de tuin zaaiklaar te maken en aan de slag te gaan. Ik vraag me wel een af hoe dat is als je het jaar rond goed tuinweer hebt..zoals op La Gomera bijvoorbeeld. Wij Nederlanders zouden daar een heel andere manier van tuinieren kunnen ontdekken..kalmpjes aan over het hele jaar van alles een beetje zaaien..geen grote opeenhopingen van zaaien, wieden, oogsten en inmaken. Hoe lekker rustig tuinieren lijkt me dat. Al dat inmaken kan je overboord gooien, want je hebt altijd wel enkele tomaten in je tuin voor de saus, verse kruiden groeien het hele jaar door, komkommers zijn wintervast.
Heerlijke dromen! Ik zou de winter niet missen, wel de rust van het lekker bij de kachel kruipen met een stapel boeken van bijvoorbeeld Jo Nesbo.
Maar goed hier komt een kleine update van mijn tuin half oktober. Ten eerste de Physalis. Deze heb ik vorig najaar opgegraven en in een pot in de koude kamer gezet. In eerste instantie leek de plant zich wel goed te voelen, er kwamen zelfs enige verse scheuten, uiteindelijk ging de plant dood. De scheuten had ik voor de helft in een glas water gezet, en deze hebben zich goed geworteld. Dit alles in de warme kamer. In het voorjaar opgepot en na ijsheiligen buiten gezet. Ik had er ook een plant naast staan die ik gezaaid heb van hetzelfde zaaizakje als het jaar ervoor..Physalis "Tirol". De planten werden even groot, maar de vruchten van de gewortelde stek, die toch wel wat voorsprong had op zijn gezaaide broertje zijn megagroot geworden...én lekker! Dit jaar gaat er dus weer een plant uit de tuin in de pot.
Het werk van deze week was witlofwortels oogsten. Ik heb ze uit de tuin gehaald, de aarde eraf geklopt, en ze (afgedekt met hun eigen blad -dat nog aan de wortel vast zit-) in kisten gelegd waar ze ongeveer twee weken in blijven. Op deze manier kunnen de wortels de voeding die in het blad zit weer terug in zich opnemen... Hier zitten de wortels nog in de grond.
Ook de korianderzaadjes zijn geoogst:
We hebben volop andijvie dat nu niet meer doorschiet. Als het echt koud wordt gaat er een vliesdoek overheen
De rode zuring die ik op de Moestuindag heb gehad groeit prachtig..smaakt ook lekker, ik doe een blaadje gesnipperd in de sla. Daarnaast staat de Spaanse zuring, daarvan heb ik vooral in het voorjaar blad van in de sla gemengd. Beide planten groeien zelf lekker door, ik hoef er weinig voor te doen..de Spaanse moet ik wel in toom houden.
De siertabak Only the Lonely staat op verschillende plekken in tuin en kas only mooi te wezen..
Categorie:De tuin Tags:physalis tirol, tuin oktober
21-10-2012, 21:52 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
03-10-2012
Knoflook planten
Mijn knoflook zitten in de grond. Ik heb dit jaar geluk gehad met het aankopen van de knoflook voor in de grond. Was het vorig jaar nog allemaal mis gegaan omdat eerst mijn knoflook thuis in de vriezer in plaats van in de koelkast terecht was gekomen, ging het de tweede keer mis door de verschrikkelijk strenge vorst die we hadden..dat had zelfs de redelijk winterharde knoflook niet overleefd.
Nu weer een nieuw jaar :D Op de Groeneveld feesten in Baarn had ik al leuk knoflook kunnen kopen van de mooie kleine knoflookkwekerij Eemlook. Heel erg leuke en gedreven knoflookkwekers die daar met een kraampje stonden waar ze wel 15 soorten knoflook verkochten. En ze kweken er nog veel meer; tientallen volgens hun website...On-Nederlands! Op mijn vraag of ik hun knoflook ook kon planten kreeg ik een volmondig ja te horen..ze planten ook altijd hun eigen knoflook uit! Het is erg leuk om op hun site te kijken..dit is hun adres: http://www.knoflooksite.nl/nederlands/knoflook.htm
Aan deze kraam heb ik 7 soorten knoflook aangeschaft: Purple Haze, Purple Glaze, Red Chesnok, Valverde, Vallalado, Morado en Romanian Red.
Afgelopen zondag was ik in Fresnois, een leuk plaatsje aan de Frans/Belgische grens. Daar was het fêtes de la pommes een beetje schraal omdat er dit jaar -ook al vanwege die lastige vorst- vrijwel geen appels zijn. Gelukkig waren er enkele telers van wat verder weg, en heb ik zelf ook een paar appels aangeschaft ( o.a. Belle van Boskoop en Reine de Renettes).
Tot mijn vreugde stond ook hier een kraampje van een knoflookverkoper, dit keer een teler uit de Champagnestreek -80 km van Reims- die op de zogenaamde witte aarde daar knoflook kweekt. Deze sympathieke knoflookliefhebber heeft van de beroemde Guide des Gourmands voor hun knoflook een Coq d`Or gekregen..dit in de vorm van een vermelding en een medaille.
Bij Caillot heb ik knoflook om te eten aangeschaft. 20 prachtig grote witte bollen aan zo`n vlecht. Ook zijn knoflook is te herplanten omdat hij geen conserveringsmiddelen gebruikt, en dus zijn er ook van zijn knoflooksoorten een rijtje in de grond gegaan: witte knoflook Germidrome die uitstekend te bewaren is ( tot een jaar!) en roze knoflook Germidour.. "die koop je voor de smaak" legde Jean-Sébastien Caillot uit..Dat wij Hollanders niet zo heel erg goed het verschil tussen de ene en de andere knoflook proeven is volgens hem te wijten aan gebrek aan training.."jullie hebben per slot van rekening dezelfde smaakpapillen als wij". Oefenen dus met die verschillende knoflooktenen, ik heb het al geprobeerd door aan de verschillende teensoortjes te ruiken...ze roken allen erg lekker maar met mijn ogen dicht kon ik er geen verschil aan ruiken.
Verder had deze kweker nog een tip voor het planten van de knoflook: je plant alleen de buitenste tenen..zelfs als de binnenste tenen groot zijn. "On dit que les gousses du tour sont pour le jardinier, tandis que celles du centre sont pour la cuisinière" ( Er wordt gezegd dat de buitenste tenen voor de tuinman zijn, terwijl de binnenste voor de kokkin zijn).
Knoflook die je voor de winter plant kan je vanaf begin oktober tot half november in de grond zetten. De grond moet goed ontwatert zijn, en het liefst een lichte grond. In het Veltboek Ecologisch tuinieren lees ik net dat je hem voor de winter 9 centimeter diep moet zetten... waarschijnlijk staan mijn knofloken dus niet diep genoeg in de aarde, ik denk dat ik er nog een paar scheppen grond bovenop zal moeten doen.
Categorie:De tuin Tags:lnoflook planten
03-10-2012, 23:09 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
26-09-2012
Sambal BadJet
Een sambal recept uit Frankrijk?
Ik ga hier geen Indische achtergrond pretenderen.. en op de vele Indische sites staan superveel lekkere sambalrecepten, bijvoorbeeld op deze site of hier bij Indonesische gerechten met meer dan 1000 gerechten van alle eilanden!
Ik heb nu eenmaal heel veel pepertjes in mijn kas, uien in mijn tuin en vind het ook erg leuk (en lekker) om sambal te maken; het is ook nog eens veel goedkoper en dus kijk ik ook op een van deze sites en pas dan mijn recept een beetje aan wat ik in mijn keukenkastjes vind. Ondertussen heb ik dan ook veel kruiden en specerijen in mijn keukenkastje..mijn Engelse buurman die veel Indiaas kookt stond versteld.."er is iemand die meer kruiden heeft dan ik.."
Voor dit recept heb ik 20 Spaanse pepers gebruikt en maar van 2 pepers heb ik de zaadjes laten zitten...ik vond dat meer dan genoeg, en de smaak achteraf is prima pittig voor mij en Lie.
Ingrediënten 750 gram ui, geschild en zo fijn mogelijk gesnipperd 20 pepers, schoongemaakt, van 2 (of meer) pepers de zaadjes mee 2 schijven goeloe djawa ( palmsuiker) of twee volle eetlepels basterdsuiker 15 kemirienoten 2 à 3 eetlepels kokosolie 2 centimeter geraspte gember of anderhalve eetlepel geraspte gember uit een potje 2 kleine theelepels trassi 2 kleine theelepels gemalen laos 1 eetlepel assam/tamarinde 1 eetlepel gedroogd citroengras 3 eetlepels ketjap 3teen knoflook zout
Rooster de kemirienoten zachtjes in wat olie en stamp deze fijn in een vijzel, samen met de knoflook,( je kunt de knoflook ook mee malen met de pepers) het citroengras en de suiker. Bak de uien zachtjes in de kokosolie..hou het vuur laag, het is niet de bedoeling de uien bruin te laten worden...bak zeker 5 minuten, roer vaak. Maal de pepers fijn in het bakje van de staafmixer. Voeg dit aan de uien toe..bak en roer 5 minuten. Voeg de kruidenmix, de laos en de trassi toe...bak en roer minstens 5 minuten. Voeg eventueel af en toe een scheutje water bij zodat het niet te hard bakt..de uien en de pepers moeten gaar worden. Voeg de gember toe, en de ketjap. Bak totdat je het zelf zacht genoeg vind...nog minstens 5 minuten. Vaak roeren! Voeg steeds een beetje zout toe, en proef totdat je het lekker vind. Bouillon (poeder) kan ook.
De potjes heb je ondertussen met heet water gewassen en de deksels uitgekookt. Als je de sambal zacht genoeg vind doe je deze in de potjes..maak de randen schoon en draai de deksels er op. Zet eventueel nog 20 minuten in de oven op 130 graden.
Categorie:Inmaakrecepten Tags:sambal badjak
26-09-2012, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
.
