3 foto` s: Vannacht heeft het hier weer aardig gevroren en onze walnoot heeft voor de tweede keer zwart blad.Dat komt niet meer goed met de walnoten. Ook de piepers zijn niet ontkomen aan de vorst, de schade bleef beperkt door zwart blad aan de bovenste blaadjes. Het hele bed heb ik vanavond aangeaard, en over iedere aardappelplant een bloempot. Laat de vorst nu maar komen vannacht, of eigenlijk liever niet, want de kweepeer staat nog in bloei. Andere potjes hebben een plaats in de fruitbomen gekregen, volgestopt met stro om oorkruipers te lokken, die dan weer de luizen op gaan eten. Op de achtergrond van de foto een vriend die zo vriendelijk is een dam te bouwen in onze beek, dat zal het gieten vergemakkelijken (het vullen van de gieters in ieder geval...) het is gortdroog in de tuin!
Categorie:De tuin
04-05-2011, 22:28 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
11-04-2011
Rabarbercompôte
Ieder voorjaar zet ik een ton zonder bodem (met deksel) over een van mijn rabarberplanten. Deze plant loopt dan vroeger uit dan de andere twee, en de rabarber is mooi lichtrose van kleur, en heel zacht: drie minuten koken.
Neem 500 gram rarber en snij deze in stukjes van ongeveer 2 cm. Kook de rabarber samen met een glas appelsap en een stukje kaneel totdat de stukjes zacht zijn, dit kan heel snel gaan, maar ook 10 minuten duren. Giet de rabarberstukjes voorzichtig in een zeef en vang het vocht op in een steelpannetje. Gooi de kaneel weg. Voeg 50 gram suiker bij het sap en kook dit tot de helft in. Als je kervel in de tuin hebt kan je een à twee takjes fijngeknipt bijvoegen, dat maakt de rabarber minder zuur. Laat het sap afkoelen en voeg de stukjes rabarber er bij. Zet de compôte een tijdje in de koelkast.
Roer 6 eetlepels crème fraîche los met suiker naar smaak, verdeel de rabarber over 4 bakjes en lepel er wat crème fraîche op.
11-04-2011, 10:02 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
03-04-2011
Reizen door België
Ik ben gek op reizen met de trein, en moet daar af en toe vreselijk voor boeten. Zoals enkele jaren geleden toen ik op een hete zaterdag in een Belgische treinstaking terecht kwam. Op die dag werden wij als treinpassagiers in de trein achtergelaten op het station van Namen, conducteur en machinist waren met het noorderlicht vertrokken, niet zoveel later bleek het hele station verlaten te zijn en voelde ik me in een Johan Daisne-de trein der traagheid-achtige nachtmerrie terecht gekomen. Uiteindelijk kwam het goed, laat op de avond zonder enig commentaar vertrokken we weer.
Het op zaterdag door België met de trein reizen heeft dus niet mijn voorkeur, gisteren heb ik toch maar het risico genomen met een hoofd vol snot, een vette hoest en een beetje verhoging een late verkoudheid die mij niet kon weerhouden te vertrekken, mijn wens bij Lie te zijn was te groot. Natuurlijk was ik al veel te warm aangekleed met het idee dat het maar één dag warm zou zijn en ik erg verkouden; ik dacht beter het zekere voor het onzekere te nemen,( en wie zegt me dat het aan t eind van de middag op al die perrons niet ijzig koud is..zoals normaal) verder wilde ik alleen met mijn laptop-rugzakje reizen, daar kunnen eigenlijk geen kleren bij, wel zo praktisch dan om ze allemaal aan te trekken. Gearriveerd op Schiphol vergat ik al bijna uit te stappen, groggy van de warmte, veel paracetamol met coffeïne en Xylometazoline. Na het vertrek van Schiphol kondigde de conducteur aan dat de trein niet verder zou gaan dan Roosendaal, alwaar voor ons een internationale trein zou klaarstaan om mee verder België in te reizen. Een internationale trein, dat schept verwachtingen. In Roosendaal aangekomen moesten we wel even wachten maar dit werd beloond met de aankomst van een betrekkelijk oud boemeltje; een donkerrood afgeplat treinstelletje dat onze internationale trein moest voorstellen. Een lachsalvo rolde over het perron bij het zien van zoveel prachtige antieke treinweelde en goedgemutst stapten we in de trein. In de trein verging ons het lachen al snel. Op keiharde bankjes a la de katholieke kerk moesten we met meer reizigers dan zitplaatsen verder reizen. De enkele minuscule raampjes werden voor niets opengezet; de trein had zeker een groot deel van de dag afgesloten in de volle zon gestaan. Ingeklemd tussen een jong gezin met een hoestend kleintje en een rechtstreeks uit een Asterixstrip weggelopen Belg mét befaamde buik heb ik vergeefs gewacht op de Belgische conducteur die mij misschien kon vertellen of ik in Brussel Noord zou kunnen overstappen. Dan toch maar doorgereisd naar Brussel Centraal.
Op dit station heb ik 40 minuten gewacht op mijn volgende trein die maar 26 minuten overtijd was. Deze stopte inderdaad niet in Brussel Nord; een op zichzelf staand mazzeltje..want verder zit deze trein vol met schreeuwende pubers, waarvan een vlak achter mij steeds braak en boergeluiden wedstrijdjes lijkt te houden met zijn vrienden. Dit houden ze de helft van de reis tussen BC en Arlon vol, ergens anders gaan zitten is door de volle trein geen optie. Hier komt een einde aan deze klaagrede, want in Arlon, waar we trouwens perfect op tijd aankwamen ( hoe doen ze dat toch die Belgen?) stond Lie trouw op mij te wachten, hoera! nog een stukkie rijden, even de grens over, het is waar, het gras is hier echt groener ( nu eigenlijk vooral de bomen, een behoorlijk verschil van minstens een week).Thuis!!
Categorie:Appelvrouw&Lie Tags:reizen met de trein
03-04-2011, 19:48 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
18-03-2011
Kerrieplantje
Als ik in Nederland ben blijf ik ook altijd nog bezig met moes- en kruidentuin. De afgelopen week ben ik druk geweest met het warm voorzaaien van tomaten, pepers en paprika`s. Verder speur ik de winkels af voor leuke planten voor mijn kruidentuintje. Bij de Aldi verkopen ze op het ogenblik voor een paar centen mooie potjes mediterrane kruiden o.a. Salie, Majoraan, Rozemarijn maar ook andere -voor mij meer onbekende- kruiden. Zo ben ik nu de trotse bezitster van een Kerrieplant. Het plantje ruikt meer naar kerrie dan ik gedacht had en ik ga zeker proberen ermee te koken. Het schijnt dat je de takjes niet op moet eten ivm maagklachten. Verder heb ik ook Heiligenkruid ( Santolina Chameacyparissus) gekocht dat -zo blijkt achteraf- meer voor de sier wordt aangeplant.
Nu ben ik nog op zoek naar mooie en betaalbare groene aspergeklauwen, en misschien zelfs wel enkele paarse asperges..voor de mooi.
Als het Kerrieplantje niet bloeit zou je het kunnen verwarren met een kleine Lavendel. Heiligenkruid schijnt enorm gemakkelijk te stekken te zijn.
Categorie:In Nederland Tags:voorzaaien,kerrieplant,paarse asperge,heiligenkruid
18-03-2011, 17:09 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
01-03-2011
Moestuinkriebels
Vlak voor het vertrek naar Nederland krijg ik altijd de kriebels..Mijn moestuingenen gaan vreselijk protesteren, en proberen daarna het werk van enkele weken of zelfs maanden te realiseren in twee dagen. Zo heb ik de afgelopen dagen tuinbonen gezaaid -deze had ik eerst voorgetrokken in een bak nat zand- op een stuk van de moestuin die Lie eerst had gefreesd. Samen met Lie heb ik een nieuw bed gemaakt voor groene asperges die ik in mei ga uitplanten - een geul gegraven van 40 cm breed en 25 cm diep, en hierin 5 centimeter compost in gedaan, deze kan dan alvast worden bewerkt door de wormen. Ik heb sjalotten geplant en zomerwortelen gezaaid. De laatste heb ik samen met twee eetlepels gemalen korianderzaad, plus enkele hele korianderzaadjes in de grond gestopt, dit alles tegen de wortelvlieg. Het kruidenstuk heb ik voorzichtig gewied en koffieprut gemend door de aarde bij de bieslook. In de kas ligt een vingerdikke laag nieuwe compost, half blad, half gewone compost op de aarde die ik eerst nat heb gemaakt met een fikse lading gieters water uit de beek; dit alles om de zouten van meststoffen die in de kas achterbijven (omdat het er nooit regent) uit te spoelen. Daarna de bloemkool en de bietjes die ik bij Wout Spaan in Kortenhoef heb gekocht (hele fijne zaadhandel, ga er eens naar toe, hij zit er voor zijn 50e en laatste jaar) uitgeplant, met in ieder plantgat een hand compost. Raapsteeltjes gezaaid en St.Antoine, een vroege slasoort. De frambozen opnieuw opgebonden, op 1.20m. afgeknipt en compost gegeven. De frambozen en druiven een handje kieseriet gegeven. Allerlei op de verkeerde plek opkomende bloemetjes verplant, vooral vergeet-mij-niet heeft zich erg uitgezaaid, maar er zijn ook al jonge juffertjes in het groen, kervel en selderijplantjes. En ondertussen blijven de kraanvogels met duizenden overkomen op weg naar het noorden; ik moet hoognodig met ze mee. Toen ik net mijn tuinjasje in de was-tas deed kwam er nog een zakje pijpuitjes uit die ik had willen zaaien, misschien ga ik toch nog even met mijn zaklampje...
Tuinbonen in nat zand In een vers voortje, opgewarmd met een beetje compost ( en zon) Krokusjes gekregen van Kleintje De hele tuin staat vol met deze prachtige bosjes..dit is nog een fotootje van 2010.
Categorie:De tuin Tags:tuinwerkzaamheden maart
01-03-2011, 22:30 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
24-02-2011
Bosgeluiden
Gisteren was het geweldig bosweer. Matige vorst in de ochtend, zodat de bosgrond niet zompig en glibberig was en een lekker zonnetje vanaf een uur of 11. Het werk is bijna gedaan; het hout is gehakt en op mooie stères gelegd. We werden getrakteerd op honderden kraanvogels die in de ochtend van het weiland vlak naast het bos opstegen en over ons hoofd richting oost Nederland vlogen. Ik heb geprobeerd het te filmen en zet je je geluid goed hard dan hoor je behalve de kraanvogels ook Lie Filmpje
24-02-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (4)
14-02-2011
Sinaasappels in Cointreau
Sinaasappeltijd en de natuurwinkel ligt er vol mee. Het moment om Sinaasappels in Cointreau te maken.
Voor ongeveer 4 potten van 500 ml. 5 kaneelstokjes, in tweeën gebroken 10 kruidnagels 600 gram suiker 150 ml water 9 onbespoten sinaasappels,gewassen, in schijven van 0,25 cm gesneden (kop en kontje kan je weggooien) en zorgvuldig ontdaan van alle pitjes 175 ml Cointreau 125 ml droge witte wijn
Bereid het wecken voor door de potten klaar te hebben staan, met heet water omgespoeld, en de ringen enkele minuten uitgekookt.
Bind de kaneelstokjes en kruidnagels in een gaasje tot een kruidenbuiltje.
Doe dit in een grote pan, samen met de suiker en het water. Breng het langzaam aan de kook, steeds roerend tot de suiker opgelost is en laat 10 minuten zachtjes sudderen. Haal de kruiden uit het vocht en gooi ze weg. Voeg de sinaasappelschijven, de wijn en de Cointreau toe, en breng het langzaam aan de kook, af en toe roeren, maar heel voorzichtig zodat de sinaasappelschijven niet stuk gaan. Haal de pan van het vuur. Schep de schijfjes voorzichtig in de potten, eventueel met behulp van een kleine schuimspaan of pollepel met sleuven. Giet het hete vocht op de sinaasappels, laat de laatste cm onder de rand vrij. Uit gulzigheid heb ik daarna nog twee eetlepels Cointreau in iedere pot gegoten. We noemen dat een alcoholslot. Maak de randen van de potten schoon, en sluit de potten.
Plaats de potten in een weckpan (of een gewone pan met oude doekjes -tegen het breken- tussen de potten) en zorg dat het water enkele centimeters boven de potten staat, breng aan de kook en reken 15 minuten kooktijd vanaf dat moment. Zet het vuur uit, en haal de potten voorzichtig uit het water na 10 minuten. Laat afkoelen.
Heerlijk met vanille-ijs, over cake of gewoon puur uit een kommetje als dessert.
Dit recept komt uit het complete Book of Home Preserving, uitgegeven door Robert Rose inc., mijn zusje heeft het voor mij gekocht bij Amazon.uk die het direct doorstuurde naar Frankrijk met weinig verzendkosten.
Anyway zit ik nu plotseling met mijn neus in dit Engelstalige boek met heel andere recepten dan die ik hier in de Lorraine tegenkom bv Sweet Chilisaus, Dill Beans, Pickled Green Tomato-Hot Peppermix, Brandied Apple Rings. Dat klinkt echt heerlijk allemaal..misschien moet ik eens een tijdje van vakantiehuis ruilen met iemand in Engeland of de States, het liefst iemand met een moestuin en grote keuken.. Wordt vervolgd.
14-02-2011, 22:04 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
13-02-2011
Kraanvogels en kettingzagen
Fijne mensen uit de kop van Noord-Holland maken ieder jaar de reis naar NO Frankrijk om in het weekend anderhalve dag in het bos mee te werken. Deze tijd vliegt om..we hebben hard gewerkt, veel plezier gehad en Lie en ik zijn zeer dankbaar, er is veel gedaan en we hebben nu een indruk van het werk dat ons nog wacht. De eerste groepen kraanvogels vlogen ook over, het geluid van hun "grus grus" was soms boven het snerpende geluid van de kettingzagen te horen. Evenals de kraanvogels zijn de eerste bloemen in de tuin vroeg dit jaar; in mijn gras zijn bloeiende madeliefjes, de sneeuwklokjes bloeien volop en de tere bloempjes van de cornus mas zijn bijna uit (vorig jaar was dat pas in maart). In het bos zag ik hier en daar bladeren van aronskelken, bosanemoontjes en lelietjes van dalen boven de aarde komen. Het weer is werkelijk aangenaam; een heerlijk lentezonnetje maakt het extra lekker in het bos waar je geen last hebt van de wind en het licht zo prachtig is:
Enstérer, oftewel het gezaagde hout keurig in -meetbare- kubieke meters leggen. Het is het werk waarmee ik Lie kan helpen in het bos.
Een stère is een volumemaat voor gestapeld rondhout: het is voor te
stellen als een kubieke meter die vol is gestapeld met stamstukken van 1
meter lengte. Vanzelfsprekend zit er dan zoveel loze ruimte tussen al
die onregelmatig gevormde stamstukken dat er geen sprake is van een
'vaste' kuub hout.
De Franse affouagistes zijn er een stuk beter in dan wij. In een schijnbare oogopslag zien ze hoeveel hout er ongeveer uit de boom gaat komen en hun stapels zien er gewoon goed uit; er lijkt weinig ruimte tussen het gestapelde hout te zitten, de stapels zijn allemaal even hoog en keurig.
Onze blokkendoos-stapeltjes zijn soms gatenkazen, heel onHollands want de stapels worden niet gewogen maar gemeten en voor alle lucht tussen de stammetjes moeten we betalen. Nu is het hout gewoon loeizwaar ( denk aan zo `n 500/600 kg per kuub hout) en ik ben al blij dat een lastig brok hout óp de stapel terecht komt. Op dat moment zijn mijn armen al 10% langer doordat ik sommige van die brokken met mijn gesmede handpaktangetje geklemd in twee handen door het bos heb gesleept naar de plek waar de enstérage plaatsvind -die plek: het enige waar ik met Lie over bakkelei in het bos- de stapels komen altijd verder weg dan mij lief is. Lie denkt aan het ophalen van het hout in de zomer en de gemakkelijkste weg door het bos met trekker & aanhanger; ik denk aan mijn armen en prijs me ondertussen wel gelukkig dat ik straks niet mee hoef om het hout op te halen.
Gisteren was het bos spookachig wit en de beek ijzig koud.
Categorie:Dorpsleven Tags:affouage, enstérage
02-02-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
24-01-2011
Gesmede handpaktang
Voor iedereen die gereageerd heeft op mijn stukje twee bomen..: Dank voor jullie bezorgdheid. Wees gerust, we werken zo veilig mogelijk. Lie heeft een zaagbroek die bij uitschieters de kettingzaag stopt zonder dat zijn been geraakt kan worden, laarzen met stalen neuzen en een helm met oog- en oorbescherming. Het werkt allemaal een stuk minder soepel dan in je jeans met houthakkershemd, vooral de helm met vizier vindt Lie erg lastig. Van het boompje op zijn hoofd hebben we geleerd, en we letten goed op. Ik blijf op een boomlengte afstand..
Met een echte bosbouwer het bos in, en leren hoe je sommige bomen aanpakt, dat zou nog fijn zijn.
Ondertussen heb ik een leuk gereedschapje gekocht wat me erg helpt in het bos. De gesmede handpaktang. Hiermee kan ik stammetjes en lastige stukken hout die voor mij niet makkelijk op te pakken zijn, die te groot zijn b.v. of te zwaar, simpel vastpakken. Met dit tangetje in je hand gaat het supergemakkelijk, de twee grijpertjes glijden soepel om het hout heen, en de geharde scherpe punten grijpen zich meteen flink vast in het hout zodra ze het gewicht van het hout voelen. De tang laat het hout ook weer vrij gemakkelijk los als het op zijn plaats ligt, de handgreep ligt heel prettig in de hand.
Het tangetje is van Stihl, adviesprijs 35,- hier betaald 30,- zijn geld volledig waard!
24-01-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
19-01-2011
Twee bomen...
We zijn begonnen in het bos!!
Twee grote boomkruinen hebben we toegewezen gekregen schreef ik op 17 december.
Jawel die twee grote bomen liggen er, joekels van beuken, ik heb de ringetjes geteld, ze zijn over de honderd jaar oud.
Behalve die twee grote têtes zijn er nog zo`n 25 bomen met een lengte
vanaf 10 meter, sommigen hoger..veel hoger..die moeten ook om.
Ja moeten: als je een perceel neemt om te kappen teken je ook voor het
werk, het netjes neerleggen en het weghalen van het hout. Je bent
verplicht om dat voor eind april te doen, het weghalen mag in de zomer.
Lie en ik keken elkaar eens aan toen we al die grote bomen zagen, veel
hout dat wel, een fijne voorraad. Tot nu toe -dat wil zeggen, de eerste 2x dat we affouagiste waren- lag het meeste hout op de
grond; met het omkappen van -grote- bomen hebben we hoegenaamd geen
ervaring.
Man en vrouwmoedig zijn we begonnen afgelopen zondag, mooi weer, geen wind, prima weer om in het bos te zijn.
Het ging allemaal goed en als Lie een boom omzaagde ging ik even achter een dikke eik staan. Tot de laatste boom.
Toen Lie de kettingzaag al halverwege de stam had spleet de boom in de
lengte doormidden. Een deel viel op het hoofd van Lie. Omdat ik net op
dat moment om de stam waarachter ik met verscholen had keek, zag ik Lie
de kettingzaag met zijn rechterhand weggooien en tegelijkertijd
achterover vallen. In die ene seconde had hij de zaag ook nog uitgezet
met zijn duim. Wow wat een snelle reactie! Wie is hier oud?
Niets erger dan een flinke schram en wat pijn in zijn nek had hij opgelopen, en toch ook wel de gezonde angst voor ergere blessures.
Vandaag bij de winkel bottes de sécurité gekocht (laarzen met stalen neuzen) en een helm met oog en oorbescherming.
Ook zijn we bij de burgemeester geweest met de vraag of de dorpsemployé
ons zou kunnen helpen met advies hoe die grote bomen aan te pakken, en
misschien te helpen de grootste om te zagen. Dat mocht, meteen vanmiddag
ging hij mee. Lie blij.
Na enkele uren kwam Lie ietwat gedesillusioneerd terug.
In het bos aangekomen ging werd Lie eerst urenlang meegesleept langs
alle andere mensen die in het bos aan t werk waren...overal een praatje..de kwaliteit van het hout bespreken.. het weer.. wat voor een kettingzaag
heb jij.. nog even over het weer.. nog even over het hout.. ah, mesjeu
die-ét-die is er ook.. wat een weertje hè, hoe is uw hout?.. en het laatste halfuurtje nog gauw even zagen.
Ze hadden (hij had) snel 3 bomen omgezaagd en toen moest monsieur de employé weer vite terug naar zijn werk in het dorp.
Erg veel had Lie er niet aan gehad. C`est la vie en France.
Op internet vond ik nog wel wat tips over grote bomen zagen en
veiligheid en Lie heeft net de knoop aan zijn veiligheidsbroek gezet.
Het zal wel goed komen. We weten in ieder geval wel wat voor een weer
het wordt...
Bomen met een rode streep dienen te worden omgezaagd.
Categorie:Dorpsleven Tags:affouage, grote bomen vellen
19-01-2011, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (4)
09-01-2011
Veldsla met gerookt zout
Het dooit, sterker nog, de dooi is al voorbij: de laatste plekjes sneeuw waren vanmorgen verdwenen en het was gistermiddag zelfs 20 graden warmer dan vorige week zaterdag om die tijd: +15! Met een kop koffie de tuin in en de jas los. De beek stroomt flink, vol met smeltwater, de koolmezen fluiten beduidend anders dan vorige week; je hoort de hoop in de zang van de mannetjes: binnenkort binnenkort (of zouden het trouwens juist de vrouwtjes zijn). Je vergeet even dat het nog volop winter is.
Onder de sneeuw kwamen toch wel wat groenten tevoorschijn die de ergste kou goed hebben doorstaan, Lekker afgedekt met een sneeuwdeken. Wortels, wortelpeterselie en zelf hier en daar een mini-paksoitje waarvan de blaadjes niet bevroren zijn, samen lekker voor een slaatje.
De veldsla staat er geweldig mooi bij, en ik ben verheugd dat er er eindelijk "bij" kan!
Onlangs las ik een artikel in een Frans tijdschrift over de veldsla, aldaar ook wel doucette genoemd. De schrijver vind het een vreselijke zonde om veldsla te pesten-zoals hij zegt- met olie.. Giet - om het even welke- olie op de veldsla en twee minuten later beginnen de rozetjes te zweten en smelten...weg is de mooie smaak en de zachtheid van het blad. Hij raadt aan om de sla voorzichtig te wassen, ieder rozetje apart te drogen en de sla te schikken op een mooie schaal. Strooi of maal er voorzichtig wat gerookt zout overheen, en eet de sla zo mogelijk zo uit de schaal met de vingers. Dit gerookte zout zou met zijn zilte smaak het lekkerste naar boven halen uit de zachte rondingen van de veldsla. Voilà, je moet wel Fransman zijn om zo over de smaak van een klein groen blaadje te kunnen schrijven.
09-01-2011, 19:20 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
04-01-2011
Home Preserving..Kruidengelei
Van een vriendin had ik een Engels boek geleend over inmaken en bewaren..wat een heerlijkheid zo`n boek! Voor mij gaat er een deur naar een nieuwe inmaak-wereld open, met recepten als kruidengelei, vruchtenboter, pikante groenten en heerlijke kruidige smaakmakers.. Het boek is ondertussen weer terug, en ik heb vergeten de naam + schrijfster op te schrijven, voor wie dat wil weten zoek ik het op.
Herb Jelly / Kruidengelei.
Appels Witte azijn Verse munt, salie,tijm,peterselie of laurier Suiker
Was de appels, schil ze niet, laat ook het klokhuis zitten en snij het fruit in stukken, doe dit in een pan. Neem 125 ml azijn op 500 ml water. Giet de vloeistof op de appels tot ze bedekt zijn. Voeg een grote bos munt ( of salie etc.) toe en breng het geheel aan de kook, laat sudderen tot het fruit heel zacht is. Giet het geheel af door een doek, laat goed uitlekken en meet het sap. Voeg 450 gram suiker toe op iedere halve liter sap. (Gek als ik ben op minder zoet: Gebruik ik de speciaalsuiker van van Gilze..in dit geval 500 gram van deze suiker op 1,1 liter sap) Roer de suiker door het sap terwijl de pan op een laag vuurtje staat totdat de suiker is opgelost, kook dan het geheel flink door tot het sap begint te geleren. Vlak voor de gelei klaar is voeg je nog enkele hele of fijngesneden blaadjes van het kruid dat je gebruikt hebt toe. Roeren, en in hete potten gieten en afsluiten. De potten voor 5 minuten omdraaien.
Er staat verder bijgeschreven: Salie, peterselie en tijm-geleien zijn heerlijk bij eend, varkensvlees of ham. Laurier-gelei past bij vis en kip, maar moet gemaakt worden zonder azijn, en zonder toevoeging van laurierblaadjes op het eind.
04-01-2011, 20:43 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
21-12-2010
Straatgevechten
Nachtelijke ontmoetingen tussen 1 Portugese, 1 Elzasser, 2 Hollanders en een flinke hoeveelheid Fransen liepen uit de hand. Behalve een enkele in de sneeuw vastgestampte auto en een in de sneeuw gedoopte buurman ("allez, met zijn allen op die Elzasser!!") vielen er geen noemenswaardige gewonden..misschien een beetje hoofdpijn hier en daar de volgende dag.
Categorie:Dorpsleven Tags:sneeuwballengevecht.
21-12-2010, 18:50 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
19-12-2010
IJskristallen deken/Zweedse toestanden.
Wij gaan nergens heen, even de tuin in,een paar honderd meter het weggetje af en dan toch snel weer naar binnen, de deur dicht en een nieuw brok hout in de kachel..De tv doet het niet meer, dus radio 1 aan voor Lie, en voor mij een boek; de vriezer zit vol, geen klachten!
Categorie:Appelvrouw&Lie Tags:sneeuw
19-12-2010, 16:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
18-12-2010
Nog meer wintertenen.
Het sneeuwt weer!
Vannacht is er al flink bijgevallen, ik denk dat er zo`n 20 à 25 centimeter ligt, en net begon het dus weer. Éen regel getypt, ik kijk naar buiten en de lucht is vol met dikke vlokken. De walnoot is versiert met ineengedoken bolletjes merel en spreeuw.
Gistermiddag ben ik een rondje wezen maken over het weggetje tegenover mijn huis.
Het was aangekondigd: Hier wordt géén sneeuw geruimd.
Zo vreemd, vrijwel alle kleur is verdwenen, ik herken het dorp niet meer, vreemde gelige huizen zonder rode daken.
Zou dit paard het enorm koud hebben? Geen stro of hooi om op te staan of liggen, geen grassprietje meer te bekennen, geen dakje om te schuilen..
Alleen de vos was mij voor..
Boerenkool! De enige verse groenten waar ik nog bij kan. Ondertussen kreeg ik flink koude tenen in mijn simpele rubber laarsjes, misschien moet ik toch maar eens een paar van die oerlelijke snowboots aanschaffen.. of een paar dure gevoerde aigles, bijvoorbeeld aigle parcours-iso thermo laars.( hallo Kerstman, leest u toevallig ook mijn blog? Ik heb mt 41...)Zolang ik dat niet heb wrijf ik na een wandeling maar mijn tenen warm met sint jansolie, dat helpt wel.
De tuin vanmorgen. Ik heb een stuk gazon geveegd om voor de merels appels neer te kunnen leggen zonder dat ze onder de sneeuw verdwenen. Verder voer ik bij met vetbollen, varkensvet en zonnepitten. daar wordt dankbaar gebruikt van gemaakt -als de spreeuwen een beetje op willen schuiven- door de mezen en vinken en af en toe ook de grote bonte specht.
Categorie:Dorpsleven Tags:sneeuw, wintertenen, st jansolie
18-12-2010, 16:09 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
17-12-2010
Wintertenen
Net voor de grote sneeuwbui uit zijn we `s nachts gearriveerd in Kleindorp. Ook waren we net op tijd voor het lootjes trekken voor de jaarlijkse houtkap; de affouage. Over de affouage heb ik eerder geschreven, zie: http://www.bloggen.be/appeljam/archief.php?ID=259678
Het lootjes trekken gaat zo: eerst schrijf je je op het gemeentehuis in en dan volgt een uitnodiging van de burgemeester om bij het lootjes trekken aanwezig te zijn; een belangrijk moment want hier kun je een mooi bosperceel verkrijgen met voor dit jaar gemakkelijk toegankelijke bomen óf juist een perceel dat ver van de weg ligt, met bomen die in een gat liggen of zo vreselijk gedraaid zijn dat je er de kettingen van je zaagmachine op stuk zaagt.
Het lootjes trekken is een officiële gebeurtenis, omkleed met rituelen zodat er niet gesjoemeld kan worden. Eerst veel handjes schudden natuurlijk, en een enkel kusje voor mij, daarna allemaal zitten en luisteren naar de boswachter die de regels uitlegt, verteld over de gevaren, en op een kaart aanwijst waar de point de rencontre secours is. Dan krijgen we een statistiek uitgereikt met daarin het aantal ongevallen per jaar in het bos ( in je been zagen, grote tak ( of boom) op je kop, takken in het oog, spierblessures...) en dan nog eens de nummers van ambulance en brandweer, er wordt ons op het hart gedrukt nooit alleen in het bos aan t werk te gaan..(wat veel mannen wel doen). We krijgen nog te horen wie er recht heeft op affouage: iedereen die belasting betaald in ons dorp, dus ook wij met een tweede huis. Dit in tegenstelling tot een Nederlandse vriend van ons die ieder jaar weer geweigerd wordt voor de affouage in zijn dorp; een kwestie van rancune waarschijnlijk, een weigering zonder rechtsgrond. Ook komt er een heel verhaal dat ik niet helemaal heb kunnen volgen over het markeren van de bomen, er wordt oranje of rode verf gebruikt, of juist niet..het kan ook een kerf zijn, of twee kerven..beige verf voor bomen die ábsólúut niet omgezaagd mogen worden, dit zijn bomen die belangrijk zijn voor het behoud van het bos, zaag je een van die bomen om dan moet je 20 x de houtprijs betalen..dat begreep ik dan weer wel. Natuurlijk een lijstje met de dagen van de jacht en een waarschuwing: als de jagers je die dag in het bos vinden zwaait er wat!!(..)
Dan eindelijk het trekken van de lootjes, er zijn 17 inschrijvingen en ongeveer 7 percelen met gekapte bomen. We hebben allemaal een kaart voor ons met de percelen waar dit jaar gekapt wordt, en de burgemeester, boswachter, het aanwezige raadslid en de coördinator schrijven precies op wie welk perceel, lotnummer en welke bomen..(de laatste zijn genummerd). Wie niet aanwezig is wordt vertegenwoordigd door de burgervader.
Omdat onze naam met Van begint komen we in Frankrijk bijna als laatste aan de beurt; ondertussen zijn de meeste loten met het lastige stuk al getrokken en liggen er nog drie rolletjes in de mand. De burgemeester en de dorpsknecht hebben inmiddels getrokken en beiden op het slechtste (dat wil zeggen slecht te bereiken) stuk. Lie trekt het enige lot dat rest van een beter stuk en is content, twee megagrote bomen vlak bij de weg.
Als alle lootje getrokken zijn worden de plastic rolletje die om de lootjes zaten verzameld, geteld en in een speciale envelop gedaan. Handjes schudden en door de -inmiddels flink opgehoopte sneeuw- naar huis.
Vanmorgen wakker worden in een prachtige winterwereld.. wat nog lelijk was in de tuin heeft een mooi zacht wit mutsje opgekregen. Er zaten enkele buizerds in de hoge bomen, en de kool, pimpel en andere mezen, vinken, roodborst en winterkoning scharrelen op en om het vogelhuisje met voer. Ik heb wat sneeuw weggeveegd onder het huisje zodat ook de "grondvogels" het eten makkelijk kunnen vinden.
Omdat ik half november vertrok en geen idee had van de vroege vorst moet ik helaas wat niet goed afgedekte groentes weggooien. Zo had ik in de kas niet alle knolselderij goed afgedekt met blad, en stond er nog een emmer met pastinaken in zaagsel vrijwel buiten, met een vorst van -12 of meer bevriezen ook deze ingepakte wortels. Dat wordt de taak van de dag..voorraden nakijken & muizenvallen neerzetten, want ook in mijn hooggeplaatste appelvoorraad zijn vraatsporen. Lekker binnen dus, want ondertussen sneeuwt het al weer flink buiten. Op naar de Kerst!
Categorie:Dorpsleven Tags:affouage
17-12-2010, 11:25 geschreven door Appelvrouw Reacties (2)
02-12-2010
Spaghetti-pompoen met tonijn of zalm
Was de spaghetti-pompoen. Verwarm de oven voor op 200 graden en plaats de pompoen in de oven voor ongeveer 45 minuten. Als je er met een punt van een mes inprikt moet hij wel zacht zijn. Laat de oven aanstaan.
Haal met een lepel de zaden en zaadlijsten uit de pompoen en dan het slierterige vruchtvlees. Meng de pompoen met 1 à 2 blikjes uitgelekte tonijn in stukjes, of met een pakje gerookte fijngesneden zalm. Als variatie kun je ook gebakken uitjes en uitgebakken spekjes toevoegen, van b.v. een pak spekblokjes en twee uitjes. Doe de pompoen in een ovenschaal. Klop 3 eieren los met een ruime scheut slagroom of een potje crème fraîche, voeg zout en peper toe en giet over de pompoenschotel. Bestrooi met 100 gram geraspte gruyère of pittige Hollandse kaas.
Zet in de oven totdat het gerecht heet en lichtbruin is.
Categorie:Pompoenen Tags:spagettipompoen
02-12-2010, 23:05 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
17-11-2010
Toetje met pompoen
Uit Mediterrane Keuken van Claudia Roden:
Arnadi de carabassa oftewel pompoendessert. ( Een klassiek gerecht uit Xativa in Valencia) Voor 10 personen:
Verwarm de oven voor op 200 graden ( gasstand 6). Snij 1,5 kilo pompoen in grote stukken en schraap de vezels en de pitten eruit. De stukken in een ovenschaal leggen en met folie afdekken. 20 minuten bakken of tot de pompoen zacht aanvoelt wanneer je er met een puntig mes in prikt. Het vel wegsnijden en het vruchtvlees pureren, dan in een zeef doen en zoveel mogelijk sap eruit persen ( dit lukte mij niet hoor...ik drukte alleen maar puree door de zeef...het ligt misschien aan de pompoensoort of het nodig is, bij mij maakte het uiteindelijk niet uit, mijn toetje was niet drassig of zo.) Klop 2 eieren met de geraspte schil van een halve citroen, 1 theelepel gemalen kaneel , 250 gram suiker en meng er 200 gram gemalen amandelen door. De gepureerde pompoen toevoegen en heel goed mengen, Een grote ovenvaste schaal invetten en het mengsel erin gieten. 1 Uur bakken of tot het stevig aanvoelt en de bovenkant lichtgekleurd is. Steek 50 gram blanke amandelen met de punt naar boven in het dessert. Strooi er pijnboompitten overheen en bestrooi met kaneel en poedersuiker. Koud serveren.
Op de foto kleine smaakvolle hokkaido pompoentjes.
Categorie:Pompoenen Tags:Toetje met pompoen, Claudia Roden, mediterrane keuken.
17-11-2010, 00:00 geschreven door Appelvrouw Reacties (1)
16-11-2010
Winterse Soep met Drie Groenten
De laatste tijd heb ik vrijwel alleen maar recepten van internet heb gehaald..even snelsnel in de avond je -in de koelkast aanwezige- ingrediënten invullen bij Smulweb. Soms kreeg ik dan recepten waar ik niets mee kon, maar vaak bracht het me op ideeën.
Nu heb ik weer het vertrouwde kookboek ontdekt; dat wil zeggen kookboeken, want ik heb er wel een stapeltje. Sommige boeken heb ik nog niet veel uit gekookt, één daarvan ben ik nu aan het ontdekken: de Franse Kookkunst/uitgave de Lantaarn. Een fraai boek, met vooral klassieke recepten, volgens de flipover (of hoe heet zo`n flap met tekst aan de binnenkant van een boek?) "aangepast aan de eisen van de moderne kok en de hedendaagse keuken". Dat zullen we nog wel eens zien..of proeven. Er staan recepten in als Ballotine van Jonge Eend met Kastanjes en Blanc-Manger met Wilde Aardbeien. Alles met hoofdletters! Het boek is prachtig geïllustreerd met meesterwerken uit de Franse klassieke en moderne kunst. Deze soep is denk ik wel het meest simpelste gerecht uit dit boek. Daar ga ik mee beginnen...
Winterse Soep met Drie Groenten.
Verhit 2 eetlepels koudgeperste olijfolie in een grote pan (niet van aluminium) en voeg 2 ons in dunne plakjes gesneden bleekselderij toe. Fruit op een matig vuur 2 minuten. Voeg 4 ons geschilde en in blokjes gesneden aardappels toe, fruit 1 minuut mee en voeg dan 750 gram in blokjes gesneden pompoen en een halve liter water toe. Voeg er zout naar smaak bij en breng het aan de kook. Doe de deksel op de pan en laat de soep ongeveer 40 minuten pruttelen of totdat de aardappel uiteen begint te vallen. Dien de soep heet op en voeg aan tafel peper naar smaak toe. Garneer het bord met een blaadje selderij. De soep kan ook uitstekend koud gegeten worden.
Op de foto Jarrahdale, een goed te bewaren winter-pompoen met dik -ietwat droog-smakelijk vruchtvlees.
Categorie:Groenterecepten Tags:de franse kookkunst, wintersoep, pompoen
16-11-2010, 18:17 geschreven door Appelvrouw Reacties (0)
