Hallo Iedereen:lol    ,



Hier kan je je anubisverhalen zetten !
Probeer zeker een verhaal van minstens 1 a 2 bladzijde's !

Dus schrijf een anubisverhaal van minstens 1 a 2 bladzijde's,
plaats dit in een bericht,
en plaats het op onze blog !

Doe dat zeker...

groetjes
Caressa Reyns
xxx

11-04-2011 om 10:35 geschreven door Joyce En Anja  

 Vrijdag 2 April

Het was het einde van de zomervakantie en Nienke zat op haar bed. Ze schreef in haar dagboek. Ze schreef over alles wat er was gebeurd: Over Sarah, Amneris, de tombe van Toetankamon, Anchesenamon en de traan van Isis. Over alles wat ze in 3 jaar heeft meegemaakt. Ze schreef ook over dat Marijke weg was met Danny en Sofie. Victor was eindelijk de baas over Marijke geworden en had gezegd dat ze weg moest. Daar was Nienke zo blij om, en de rest van de bewoners ook. Fabian was weer zichzelf en had dat aan iedereen verteld. Zijn ouders konden hun ogen niet geloven toen ze zagen dat hun (overleden) zoon opeens voor hun stond. Zelfs Victor kon het niet geloven. Matthijs woonde nu ook weer in het huis omdat hij het best gezellig vond met iedereen. Hij kan nu zelfs goed met Jeroen opschieten! Trudie zou binnenkort samen met oom Ibrahim langskomen. Joyce en Patricia waren nog steeds in Amerika en Nienke vond dat best wel jammer omdat er nu 2 nieuwe bewoners in het huis zouden komen wonen. Een jongen en een meisje had Nienke gehoord. Een van de twee zou vanavond komen, de andere morgen. Nienke was zo in haar gedachte gezonken waardoor ze maar door bleef schrijven in haar dagboek. Ze had niet gehoord dat er iemand de kamer in was gekomen. "NIENKE!" "Waah!" riep Nienke uit. "Heey rustig! Ik ben het maar." "Amber!" Nienke gaf Amber een klap. "AU! Waar was dat nou weer voor nodig?" zei Amber geirriteerd "Je...je liet me... je liet me schrikken!" hijgde Nienke nog steeds van angst. "Ja, dat is je eigen schuld." protesteerde Amber. "Moet je maar niet zoveel in je dagboek schrijven! Trouwens is hij nog niet vol geschreven? Na die 3 jaar?" "Jawel, die is mijn 4e dagboek omdat het mijn 4e jaar in het huis is." Nienke begon te blozen. "Zie je! Dat bedoel ik nou! Waarom vertel je het niet gewoon?" opperde Amber op. "Maar aan wie dan?" vroeg Nienke dom. Ze wist best dat Amber zichzelf bedoelde maar ze wilde haar gewoon even plagen. "Raad maar!" zei Amber. "Oh, je bedoeld Fabian." zei Nienke "Nee, je schrijft toch ook over hem? Je kan het beter aan iemand anders vertellen." zei Amber licht geirriteerd. Amber wees met haar wijsvinger al naar haar zelf, maar Nienke deed net of ze het niet zag. "Oh, ik snap je al. Ik ga het Noa vertellen." Nienke stond op en rende de deur uit. "Nee Nien! IK bedoel mij! Niet Noa." Amber sprong van het bed af en rende achter Nienke aan. Maar Nienke was te snel voor Amber en ze kon Nienke niet meer bijhouden, laat staan zien.

"Zullen we wat leuks gaan doen?" vroeg Jeroen toen hij bij Noa in de woonkamer kwam zitten. "Nee, ik heb niet zo'n zin." "Oh... nou oke." zei Jeroen. Het was een tijdje stil. "Gaat het wel?" vroeg Jeroen na een tijdje. "Jawel! Maar na alles wat er is gebeurt voel ik me toch nog een beetje onveilig. Ik ben bang dat er straks weer iets met me gebeurt." "Noa dat gebeurt echt niet! Ik bescherm je toch?" Noa knikte langzaam. "Maar..." "Nee, niks te maren! Ik bescherm je voor altijd en eeuwig." zei Jeroen lief. Noa werd daar zo blij van. "Ik heb echt het liefste, leukste, knapste, slimste en mooiste vriendje van het hele huis!" zei Noa en ze drukte haar lippen op die van Jeroen. "Alleen van dit huis?" vroeg Jeroen vragend. "Nee, van heel het land of beter gezegd: van de hele wereld!" "Kijk daar ben ik blij om!" zei Jeroen met een ondeugende grijns op zijn gezicht en hij gaf Noa een lange zoen. Noa was het daar niet mee eens en maakte er een tongzoen van. Jeroen stemde toe. "Hebben jullie Nienke gezien?" vroeg Amber die niet doorhad dat het verliefde stel aan het zoenen was. "Heey! Uhm, nee niet gezien. Hoezo?" vroeg Noa op haar Noa's. "Oh, gewoon." probeerde Amber zo nonchalant te zeggen. "Gewoon? Moet je ons daarvoor storen!?" vroeg Jeroen geirriteerd. "Jeroen, dat maakt helemaal niks uit. We kunnen zo gewoon weer verder gaan." zei Noa. Jeroen was het daar niet mee eens. "Blondie ga weg ja! Mij boeit het niet waar Nienke is." zei Jeroen boos. "En mij wel!" zei Noa boos. "Ze heeft er wel voor gezorgd dat ik nog leef hoor! Heb je daar wel eens bij stil gestaan?!" Jeroen was meteen stil. Natuurlijk wist hij wel dat als Nienke haar leven niet had gegeven Noa er niet meer zou zijn. "Ik help je wel met zoeken." zei Noa. "Ik laat deze hier wel even afkoelen." zei Noa nog altijd boos en ze wees naar Jeroen. "Misschien moet je zelf eens even afkoelen!" dacht Jeroen boos.

Ondertussen waren Appie, Fabian en Matthijs op de kamer van Appie wat aan het praten toen Nienke hijgend binnen gerend kwam. "Ook hallo." zei Appie. "He...he...heey... Ma...g... ih...k... me... hie... hr... ver...stop...pen?" vroeg Nienke nog altijd hijgend. "Uhm, ja hoor. Hoezo?" vroeg Fabian die verbijsterd naar zijn vriendinnetje keek. "Ik... Amber..." "Wat is er met Amber?" vroeg Appie snel waardoor hij door Nienke heen praatte. Nienke was eindelijk bijgekomen en vertelde het hele verhaal waardoor de 3 jongens in de lach schoten. "Echt weer iets voor Amber!" zei Matthijs lachend, hij wist nu ook wel hoe iedereen in het huis was. "Ja!" zei appie ook lachend. "Nien! Nienke!" hoorde Nienke Amber roepen vanuit de hal. Nienke wist niet hoe snel ze de kleding kast van Appie en Jeroen in moest. Ze was nog net op tijd toen de deur werd opengegooid. "Hebben jullie Nienke gezien?" vroeg Amber histerisch. "Nee." zei Matthijs alsof het de normaalste zaak van de wereld was. "Echt niet?" vroeg Noa die er nu ook bij was. "Nee, echt niet." Zei Fabian. "Maar misschien moet je even uitrusten Ambie Bambie." zei Appie op zijn aller liefst en hij duwde Amber naar een stoel voor de kledingkast. "Dank je Ap, je bent een schat!" zei Amber. "Waar is Nienke nou?" vroeg ze weer aan niemand in het bijzonder. "Misschien in de kledingkast?" vroeg Nienke die het gesprek had gehoord. "Ap, dat is niet logisch! Waarom zou Nie..." Amber stopte midden in haar zin. Ze keek de andere 4 aan. "Ik was het niet." zeiden ze in koor. Amber liep naar de kledingkast en wilde die open doen maar voordat ze het wist sprong Nienke eruit. "BOEHHH!" "WAHHH! NIENKE!" zei Amber geschrokken. "Je liet me schrikken!" "Dat is dan net goed want dan staat het 1-1 voor ons." zei Nienke lachend. Appie, Fabian, Matthijs en Noa lagen ook in een deuk. "Nou, ik ga weer." zei Noa die was gestopt met lachen. "Even kijken of die prutser nou boos is of niet. En Amber... maak je voortaan niet meteen zo druk. Oke?" Amber knikte als een kleine puppie en gehoorzaamde Noa. "Zullen we dan maar naar onze kamer gaan?" vroeg Nienke aan Amber. "Ja, is goed!" en de meiden liepen met z'n twee de kamer van Appie uit. "Vrouwen!" zeiden de 3 jongens tegelijk en ze keken elkaar raar aan waardoor ze weer in lachen uitbarsten.

"Straks ben je in je nieuwe huis." zei Vader. "Maar pap... waarom moet ik nou naar het huis Anubis? Het gaat thuis toch ook prima!" zei de jongen. "Ja weet ik zoon, maar je weet dat het vriendinnetje van je broertje zwanger is en dat haar ouders haar uit huis hebben gezet." zei vader spijtig. "Humm... moet hij dat ding maar eens in zijn broek houden". zei de jongen geirriteerd. Hij snapt echt niet dat zijn broertje van 15 jaar nu al een vriendinnetje heeft en dat ze 'het' al hebben gedaan. Hij zelf heeft nog nooit een vriendin gehad en het ook nog nooit gedaan, terwijl hij 16 jaar is en in Oktober 17 word. Maarja, dat komt warschijnlijk doordat hij nog maar op 1 meisje verliefd is (geweest). Hij wilde niet naar het huis Anubis. Allemaal nieuwe mensen en vrienden maken. Daar had hij echt geen zin in. Hij mist nu al zijn vrienden... en dat ene meisje wat bij hem op school zat. Hij en dat meisje praten nooit tegen elkaar, niet in pauzes, niet buiten school, nergens. Misschien kwam dat ook wel doordat zij wat dikker was dan elk ander meisje in de klas. Ze zaten 1 jaar bij elkaar in de klas, maar dat was klas 1, toen praten ze al nooit tegen elkaar, alleen toen ze een geschiedenis opdracht samen met 2 andere meiden moesten doen. Ze hadden de grootste lol met z'n vieren. Hij kreeg zelfs het gevoel dat zij hem ook wel zag zitten! Spijtig genoeg hoorde hij anderhalf jaar later van een vriend, die niet wist dat hij haar leuk vond, dat zij een jongen uit haar klas leuk vond. Later hoorde hij dat het een misverstand was en kreeg hij toch een beetje hoop. Ondanks dat hij maar 1 of 2 keer met haar had gepraat en zij wat dikker was is hij toch verliefd op haar geworden. Tenminste... dat dacht hij. Hij wist nooit zeker of hij haar wel leuk vond, maar nu wel. Hoe verder hij van haar verwijderd was, hoe meer hij haar ging missen... "Heey jongen! Ben je er nog of niet?" vroeg vader. "Ja... ik zat alleen maar te denken." "Over een meisje zeker?" vroeg vader. Hij wist niet wat hij moest zeggen. Hoe weet zijn vader nou dat...? "Nee, ik zat te denken aan dat jij en mam mij gewoon dumpen voor een meisje van 15 jaar die zwanger is!" reageerde hij toen fel. Zijn vader zei de hele weg verder niks meer.

Vrijdag 2 April: extra post!

"Heey." zei Noa voorzichtig tegen Jeroen die nors op de bank zat. "Heey." reageerde Jeroen afstandelijk. Noa had wel door dat hij afstandelijk deed na dat gedoe van vanmiddag, terwijl dat niet eens nodig was geweest. Ze besloot het goed te maken met Jeroen. "Sorry... van net. Het is gewoon zo dat... als Nienke er niet was geweest... was ik er nu ook niet meer geweest. En ik zou mijn leven nu ook willen geven voor haar. Ik ben haar eeuwig dankbaar. Begrijp je dat?" Noa was even bang dat Jeroen haar een grote mond zou geven, maar hij draaide alleen zijn hoofd naar haar kant toe. "Dat begrijp." zei Jeroen. "Dus je bent niet meer boos?" vroeg Noa zacht. "Ik was helemaal niet boos. Ik heb gewoon even zitten denken over alles en toen begreep ik het." Noa vond het zo lief van Jeroen dat ze hem spontaan vol op zijn mond zoende. Jeroen kon daar geen nee op zeggen en zoende terug. "Iedereen naar de woonkamer komen! NU!" riep Victor door huize Anubis. Toen hij het riep stond hij in de woonkamer, daardoor schokken Jeroen en Noa zo dat Noa perongeluk op Jeroen's lip beet. "AU!" zei Jeroen. "Sorry... sorry!" zei Noa snel en ze gaf hem snel nog een zoen op zijn mond. "Jullie ook even ophouden!" zei Victor tegen het verliefde stel. "Wat is er?" vroeg Mick nonchalant. "Niet zo brutaal jij kleine vlegel." zei Victor boos. "Ik wil alleen zeggen dat er vandaag een nieuwe bewoner komt." zei Victor. "Wat!?" riep iedereen door elkaar. "Daarom zullen de jongenskamers een andere indeling krijgen." "Waar slaat dat nou weer op?" vroeg Fabian boos. Victor negeerde Fabian en vertelde verder. "Morgen zal er ook een nieuwe bewonster in huize Anubis treden. Daarom krijgen de meidenkamers ook een andere indeling." "Een nieuwe bewoner en een nieuwe bewonster!?" zei Amber boos. "Waarom dat? Ik bedoel Patricia en Joyce komen over een half jaar alweer terug!" "Nou dan is het toch juist gezellig Ambie Bambie." antwoorde Appie op Amber. "Hoe voller het huis, hoe beter!" Amber kreeg een klein lachje op haar gezicht omdat Appie eigenlijk wel gelijk had. "Maar..." begon Victor. "Maar wat?" vroeg Nienke. "Maar dat betekent dat we dan 6 jongens hebben en 4 meisjes." zei Victor. "Dus?" vroeg Jeroen ongeinterreseerd. "Dus dat betekend dat de meiden nu beneden gaan slapen en de jongens boven." zei Victor met een enge grijns op zijn gezicht. Hij probeerde eigenlijk steeds aardiger te doen, maar dat lukte niet zo goed. Daarom leek zijn glimlach meer op een enge grijns. "Waarom dat!?" vroeg Mick boos. "Omdat we beneden geen 3 kamers hebben en boven wel." zei Victor alsof het de normaalste zaak van de wereld was. "Jullie kunnen vanavond al zo slapen zoals ik nu ga zeggen: Appie..." "Ja?" zei Appie. "Met wie zou jij op de kamer willen slapen?" "Met Ambie Bambie natuurlijk!" zei Appie met een big smile op zijn gezicht. "Iel! Gadverdamme Ap!" zegt Amber en ze trekt een vies gezicht. "Helemaal niet iel. Kunnen we elkaar seksueele voorlichting geven." zei Appie met een nog grotere big smile op zijn gezicht. "Ap!" zegt Amber boos en ze geeft hem een klap. "Goed dan zal ik jullie maar indelen!" zei Victor ongeduldig. "Appie... jij slaapt met uhmmm..." Victor keek even alle jongen aan. "Hm... ik weet het nog niet. Dan Fabian... jij slaapt met... Jeroen." "Oke!" zeggen de twee jongens tegelijk. Jeroen had al helemaal geen zin om met Mick op een kamer te slapen en eigenlijk ook niet met Matthijs. Fabian vond het ook wel leuk, al maakt het hem helemaal niet uit. Als hij maar kan slapen. "Mick jij gaat met Matthijs op de kamer." Mick keek nors en Matthijs erg vrolijk, dat deed hij elke dag. "En ik dan?" vroeg Appie met een zielig gezicht. "Jij gaat met de nieuwe bewoner op de kamer." "Arme nieuwe bewoner." zeiden Noa, Nienke en Amber in koor. "Eej!" zegt Appie beledigd. "Nou dames, ik heb besloten dat Nienke en Noa samen slapen en Amber slaapt morgen met de nieuwe bewonster." zegt Victor tegen de dames. "Arme nieuwe bewonster." zeiden nu alle jongens in koor waardoor ze allemaal in de lach schoten. Amber gaf hun een vuile blik waardoor ze abrupt stopte met lachen en tegen elkaar begonnen te praten. "Zo, en nu aan tafel! Mick heeft vanavond spagetti gekookt. zegt Victor en hij loopt naar de kelderdeur. "ETEN ETEN ETEN ETEN!!!!" zei Appie blij en hij zat als eerst aan tafel.

"Heb je je spullen al ingepakt voor morgen?" vroeg moeder. "Ja bijna. Alleen moet ik mijn dagrecorder nog inpakken, maar die doe ik morgen wel in mijn schoudertas." zei het meisje. "Oke, is goed." zegt moeder en ze loopt de kamer uit. Ze had echt helemaal geen zin om te verhuizen naar Anubis. Ze had het hier thuis goed. Maarja... het had voor haar geen zin om hier langer te blijven. Ze liet dan wel haar vriendinnen hier achter maar als die ene leuke jongen, die bij haar in de 1e klas zat, ook van school ging hoefde het voor haar niet meer. Ze had al 4 jaar geprobeerd zijn aandacht te trekken, maar dat heeft niet mogen baten. Ze hebben zelfs maar 1 of 2 keer met elkaar gesproken. Het aller leukst was toen zij met hem en twee andere meiden een geschiedenis opdracht moesten doen. Ze hadden de grootste lol. Ze was er wel zeker van dat zij hem leuk vond en stiekem dacht ze toch dat hij haar ook leuk vond. Maar ze wist het niet zeker, vooral omdat ze wat dikker was dan ieder ander meisje. Ze was onzeker... Die dag dat ze hoorde dat die ene jongen ging verhuizen, had ze veel steken in haar maag. Het deed haar pijn dat hij weg ging. Ze wist toen echt 1000% zeker dat ze verliefd was op hem. Jammer genoeg zal ze hem warschijnlijk nooit meer zien, zeker niet nu zij ook nog eens weg ging. Ze pakte haar dagrecorder en besloot even iets in te spreken voor haar vriendinnen. Ze zou elke week een bandje sturen met wat ze allemaal had meegemaakt in die week. Andersom zou dat ook gebeuren. Zo zouden ze elkaar tenminste niet vergeten. Ze begon: "Heey meiden! Alles goed met jullie? Met mij opzich wel. Morgen vertrek ik naar het huis Anubis. Opzich best een rare naam voor een huis uit 1900. Wie geeft zijn huis nou een naam? Alleen domme mensen toch?" Ze stopte even met praten en begon zachtjes te lachen. "Jullie willen vast wel weten waarom ik weg ga? Sorry, maar dat kan ik nu gewoon nog even niet. Ik beloof jullie dat ik jullie later alles vertel." Ze stopte weer even en dacht na. 'Waarom kan ik het hun niet gewoon zeggen? Wees toch niet zo bang!' "Ik beloof het! Nou ga ik slapen want ik moet morgen 6 uur op. We gaan vroeg weg dus... tot de herfstvakantie." Ze eindigde haar verhaal, deed haar dagrecorder in haar schoudertas, ging naar bed en deed haar nachtlampje uit. Ze keek op haar klok... half 9... best wel vroeg. Ze besloot nog even te gaan lezen en deed haar nachtlampje weer aan.

Ondertussen in het huis Anubis: De bewoners waren net klaar met eten toen de deurbel ging. "Ik ga wel." zei Nienke en ze stond op. "Dat zal de nieuwe bewoner wel zijn." zei Amber die zich er zo op verheugde. "Zal ie knap zijn?" vroeg ze aan niemand in het bijzonder. "Heey blondie! Dat boeit me niet." zei Jeroen bot. "En Noa ook niet! Toch Noa?" "Uhmm... ik weet niet... misschien." zei Noa voorzichtig. Jeroen keek haar even bang aan. "Maar jij blijft de leukste." zei Noa snel waardoor Jeroen niet verder vroeg en haar een zoen gaf. Nienke die bij de deur was aangekomen deed de deur open. Ze schrok toen ze zag wie ervoor haar stond. "Hallo." zei een lange jongen. "Hoi." zei Nienke zacht. 'Wat een lekkerding!' dacht ze. "Uhmm... ik ben Joep... ik kom hier wonen." "Ah, jij bent de nieuwe bewoner. Kom binnen." zei Nienke vriendelijk. "Wacht hier maar even dan roep ik onze huisbaas Victor even." Joep knikte vriendelijk. "Victor!" riep Nienke door het huis. "Ja!" riep Victor terug vanuit de kelder. "De nieuwe bewoner is er!" riep Nienke weer. "Ik kom eraan." riep Victor weer terug. "De nieuwe bewoner!" riep Amber hard door het huis Anubis. "Aa-aaa-aaaaa-aah!" ze kwam de hal ingerend. "Heey! Ik ben Amber Rosenbergh!" zei Amber toen ze Joep zag. "Hai. Ik ben Joep." Amber kon alleen maar lief glimlachen naar Joep, maar hij werd er een beetje kriegel van. "Hallo, ik ben Victor Emanuel Rodenmaar." zei Victor toen hij de kelder uitkwam. "Ik ben Joep." zei Joep voor de 3e keer. "Dus jij bent de nieuwe bewoner. Kom maar mee naar de woonkamer, dan laat ik je de andere bewoners zien." zei Victor terwijl hij Joep de deur wees. Ze liepen de woonkamer in en Nienke en Amber bleven met z'n twee achter. "Hij is knap!" zei Amber zacht en gillend. "Ja, echt wel. En ook zo lang." antwoorde Nienke. Joep was bijna een kop groter dan haar en warschijnlijk een halve kop groter dan Mick, en dat zegt wel heel veel over zijn lengte. Ze kon dit trouwens makkelijk zeggen omdat ze toch alleen maar van Fabian houd en hem ook de knapste vind. Amber en Nienke liepen de woonkamer in waar iedereen was. "Dit is onze nieuwe bewoner Joep." zei Victor. "Hoi." zei Joep. "Heey!" zeiden alle bewoners in koor. Amber en Nienke waren ondertussen ook weer aan tafel geschoven. Victor ging alle bewoners af en zei hun naam. "Nou dit zijn Mick, Noa, Jeroen, Appie, Fabian, Matthijs, Amber en Nienke. Je slaapt trouwens bij Appie op de kamer." "Ha, pas maar op! Hij is de grootste grappenmaker van Nederland." zei Jeroen spottend en Appie vond dat niet leuk. "Luister maar niet naar hem hoor Joepie. Jeroen hier kan gewoon niet hebben dat hij niet meer bij mij op de kamer mag." zei Appie toen ook spottend. "Oke." zei Joep quasi verbaast. "Nou, dan laat ik je nu je nieuwe kamer zien." zei Victor en hij wees al naar boven. "Uhmm Victor? Wie slaapt nou eigenlijk waar? Ik bedoel welke kamer?" vroeg Fabian. Dit hadden de andere bewoners nooit van hem gedacht. "Oja, Mick en Matthijs jullie slapen in de kamer van Noa. Noa en Nienke in die van Fabian en Mick. Jeroen en Fabian op zolder. Appie en Joep in de kamer van Amber en Nienke. En Amber jij in de kamer van Appie en Jeroen, en je weet het: morgen komt er een nieuwe bewonster bij je op de kamer." zei Victor. 'Een nieuwe bewonster? Ik hoop zo dat het Rowan is. Maar dat zal wel niet. Warschijnlijk denkt ze niet eens aan mij.' dacht Joep. Victor wees Joep zijn kamer en de rest van de bewoners gingen ook naar hun kamer.

"Waarom moet ik nou weer alleen slapen!? Waarom ik!? En waarom moet nou precies die nieuwe bewonster bij mij op de kamer!? Amber was s' nachts stiekem naar Noa en Nienke toegeslopen. Noa en Nienke vonden dat allebei niet erg en hadden hun bedden tegen elkaar aan geschoven zodat ze met z'n drietjes in bed konden liggen en gaan slapen. "Nien!? Weet jij waarom!?" vroeg Amber hoop vol aan Nienke maar ze schudde nee. "Sorry Amber." "Noa!?" vroeg Amber snel en hoopvol aan Noa. "Nee, ik ook niet..." zei Noa spijtig. "Ik haat dit huis! Ik vervloek dit huis!" Amber schreeuwde zowat. "Amber stil nou!" siste Noa en Nienke. Amber begon te hyperventieleren. Nienke pakte een prullenbakzakje, die normaal voor prullenbakken waren, en duwde die tegen Amber haar mond op. "Amber in en uit ademen." zei Noa rustig. Amber deed wat Noa zei en ze werd weer rustig. "Misschien valt het nieuwe meisje wel mee, is ze hartstikke aardig." probeerde Nienke lief tegen Amber te zeggen. "Ja, misschien ook wel." zei Amber. "Maar nu ga ik slapen, weltrusten!" Amber deed haar oogmasker op en ging heerlijk onder de dekens liggen. Nienke en Noa keken elkaar verbaast aan. "Net was ze nog helemaal gek!" fluisterde Noa. "Ja, ze is soms best een rare." antwoorde Nienke zacht. "Uhm meiden ik weet niet wat jullie zeggen, maar kunnen jullie nu ook gaan slapen? Ik ben moe!" zei Amber slaperig. Noa en Nienke gingen giechelend naast Amber liggen en ze vielen alle drie snel in slaap.

"En?" vroeg Appie. "Wat: en?" vroeg Joep. "En hoe vind je het hier?" vroeg Appie nieuwschierig. "Eerlijk?" vroeg Joep onzeker. "Eerlijk!" zei Appie beslist. "Nou... eigenlijk... vind ik het... hier niet zo leuk." zei Joep zacht. "Hoezo niet!? Het is hier super leuk!" "Nou ik ben hier vanavond half 9 aangekomen en om 9 uur/half 10 moesten we alweer naar onze kamers. Ik heb niet echt kennis kunnen maken met jou en de andere bewoners." "Nou ik kan je zeggen: jij lijkt mij heel aardig en Amber vind jou hartstikke leuk." dat laatste zei Appie een beetje boos. "Hoezo Amber vind mij leuk?" vroeg Joep verbaast. Een rijk meisje verliefd op hem? Nee, dat kan niet. En trouwens hij is nog altijd verliefd op Rowan en hij weet zeker dat dat nog wel even duurd. "Ja gast, dat is overduidelijk te zien! Maar je blijft van haar af! Ambie Bambie is van mij!" zei Appie een beetje gevaarlijk. "Ha! Ambie Bambie? Wie verzint er nou zo'n naam." zei Joep spottend. "Ik!" zei Appie geirriteerd. "Oh, sorry... ik dacht dat ze het zelf had bedacht." verontschuldigde Joep zich tegenover Appie. "Het is al goed. Maar ik zeg het nog 1 keer: je blijft van haar af!" "Zal ik doen. Ik zal aan geeneen meisje komen. Trouwens dat wil ik niet eens, ik wil met geen een meisje." zei Joep en hij werd rood. "Oke brave jongen. Nienke en Noa zijn al bezet en Amber bijna. Maar waarom wil je eigenlijk niet iets met een meisje? Ik bedoel... ben je... jeweetwel... gay?" vroeg Appie voorzichtig. "Nee joh." "Maar hoezo niet dan?" vroeg Appie door. Jeroen voelde dat hij nog roder werd. Moest hij het Appie vertellen? Hij dacht na over wat Jeroen die avond had gezegd: hij is de grootste grappenmaker van Nederland. "Hoezo niet?" vroeg Appie weer. Joep besloot toch maar te vertellen. "Nou... toen ik nog in Rotterdam woonde, zat ik op het ST. Pieters college. Toen ik naar de eerste klas ging zat ik bij een heel leuk meisje in de klas. Ze leek me heel aardig enzo maar..." "Maar wat?" vroeg Appie. "Maar ze was, en nu nog, wat dikker dan alle andere meiden." "Dus?" zei Appie quasi verbaast. "En m'n vrienden praatte stiekem over haar, ook als ik erbij was. Ze vroegen dan wat ik er van vond en dan moest ik liegen. Ik voelde me best wel schuldig tegenover haar omdat ik haar leuk vind. M'n vrienden wisten dat niet. Op een dag moesten we voor geschiedenis een opdracht doen. We werden in groepjes gedeeld en toen zat ik bij haar in de groep met twee andere meiden. Het was echt super gezellig en daardoor voelde ik me steeds schuldiger voelen als mijn vrienden het over haar hadden. Dat was ook de enige keer dat ik met haar praatte. Toen we naar de tweede klas gingen zaten we niet meer bij elkaar in de klas. Ik praatte nooit meer met haar, ookal had ik nog maar 1 keer met haar gesproken, maar toch wist ik dat ik haar leuk vond, tenminste... dat dacht ik. 5 maanden geleden kreeg mijn broertje een vriendinnetje en hij heeft haar zwanger gemaakt. Haar ouders hebben haar het huis uitgezet en nu mag ze bij mijn ouders wonen. Alleen daarvoor moest ik hier naartoe. Ik wilde zelf helemaal niet, vooral niet omdat ik dat meisje dan nooit meer zou zien. Toen ik opweg was hier naartoe dacht ik alleen maar aan haar. Ookal was ze iets dikker dan andere meiden, ik vond haar leuk... en nu nog steeds." zo eindigde Joep zijn verhaal. "Wow gast. Wat jij hebt meegemaakt is net een (romantische) film." zei Appie met met open mond. "Hoe heet dat meisje?" vroeg Appie nieuwschierig. "Rowan." zei Joep voorzichtig. "hum... bijzondere naam... voor een meisje dan he." zei Appie. "Ja." zei Joep. 'Voor een bijzonder meisje.' dacht hij en hij glimlachte.

Vrijdag 2 April: Extra post 2!

De volgende morgen was het rustig in het huis Anubis. Appie, Amber, Nienke, Fabian, Matthijs en Mick zaten te ontbijten, nou ja ontbijten kon je het niet echt noemen. Appie was als een wild beest aan het vreten (en nee, dat is geen ontbijten). Matthijs lag met zijn hoofd op tafel, omdat hij door Mick's gesnurk bijna niet heeft kunnen slapen vanacht en Mick zei telkens in zijn slaap: 'Joyce, Joyce! Kom terug uit Amerika! Laat Patricia dat half jaartje daar gewoon alleen zitten en kom terug bij mij.' Mick dacht (natuurlijk) weer aan Joyce, hij wilde dat ze weer terug was uit Amerika maar dat was helaas niet zo. Amber was zich aan tafel aan het optutten voor Joep. En Fabian en Nienke waren elkaar aan het aflebberen. "Zo! Is het altijd zo gezellig aan tafel?" vroeg Joep aan niemand in het bijzonder toen hij de woonkamer in kwam. "Oh... hihi... nee hoor. Het komt warschijnlijk doordat de kamers zijn veranderd... hihihi." zei Amber giechelend. "Oke." zei Joep sarcastisch en hij ging tussen Mick en Appie inzitten. "Joepie! Je moet dit echt proeven! Deze tosti's zijn zo lekker!" zei Appie terwijl stukjes van zijn tosti uit zijn mond spetterde en op Joep's bord terecht kwamen. "Gatverdamme Ap." zei Mick die al de stukjes tosti zag liggen op het bord van Joep. "Nou... ik heb geen honger meer." zei Joep toen hij met een vies gezicht naar zijn bord keek. "Ik ga even naar de wc." en hij liep de woonkamer uit. "Nou bedankt Ap! Nu kan hij mij niet zien." zei Amber boos. "Je bedoeld dat jij hem niet meer kan zien." zei Matthijs die met zijn hoofd van tafel kwam. "Nou echt niet! Het is toch overduidelijk dat hij mij leuk vind!" zei Amber bot. "Waarom maak je je er dan zo druk over dat hij jou niet meer kan zien?" bemoeide Fabian zich ermee toen hij Nienke losliet. "Nou... ja... het is gewoon zo!" zei Amber snel. "Jaja, ik geloof er niks van Amber!" zei Nienke lachend. "Toch is het zo!" zei Amber en ze begon te blozen.

"We zijn er bijna." zei moeder. 'Yes!' denkt het meisje. "Hopelijk is het daar leuk." zei ze tegen haar moeder. "Ja hoop ik ook. En als je het niet leuk vind gewoon bellen en dan kom ik je zo weer ophalen." "Mam doe niet zo bezorgd! Ik ben 16, geen klein kind." soms werd ze zo gek van haar moeder. Altijd als zij boodschappen ging doen was het: 'Niet open doen als er aangebeld word. Niet opnemen als de telefoon over gaat.' "Ah we zijn er." zegt moeder. "Nu al!?" "Ja, nu al. Wil je nu alweer naar huis dan?" vroeg moeder. "Nee, ik verheug me er juist op!" zei ze blij. "Moet ik hier nog wachten voor het geval je wel terug wilt." "Neehee, ga nou maar gewoon naar huis." zei ze. het meisje stapte uit. "Wow, wat een huis!" zei ze tegen zichzelf. Ze liep naar de voordeur toe. Boven de deur hing een bordje met: 'het huis Anubis.' "Moet ik echt niet wachten?" riep moeder nog vanuit de auto. "Nee mam! Ga nou maar!" "Oke, nou tot snel weer he!" zei moeder. "Ja, dag mam!" riep ze. "Dag Rowan!" zei moeder nog en ze reed weg.

"Kunnen jullie nu alsjeblieft ophouden met dat geklef?!" zei Jeroen geirriteerd die nu ook in de woonkamer zat. Fabian en Nienke keken Jeroen boos aan. "Ik zei niks, ik zei niks... ik zei niks." zei Jeroen snel en Fabian en Nienke gingen weer verder met zoenen. "Wie doet er mee met een spelletje!?" riep Appie die de woonkamer weer in kwam. "Ikke...!" riepen Noa en Amber tegelijk. "Echt?" vroeg Appie hoopvol. "Nee." zeiden de meiden tegelijk. "DING DONG!" De deurbel ging. "Ik ga wel!" zei Appie snel en hij rende naar de hal. Hij deed de deur open. Er stond een iets wat dik meisje voor de deur. "Hallo." zei Appie. Joep die de bel ook had gehoord kwam nu ook naar beneden, maar bij het kantoor van Victor bleef hij stilstaan. Is ze het echt...?

Vrijdag 2 April: Extra post 3!

"Hai..." zei het meisje "Ik ben Rowan... ik kom hier wonen." "Rowan?" vroeg Appie zacht. "Ja Rowan. Is dat zo'n rare naam voor meisjes?" "Nee, maar je komt me zo bekend voor." zei Appie. Hij keek even achter zich en zag dat Joep stokstijf stil stond bij Victor's kantoor. "Nou, jij komt mij niet bekend voor. Mag ik binnen komen?" vroeg Rowan beleefd. "Ja, kom binnen. Ik zal Victor even halen." Appie keek naar boven en zag dat Victor in zijn kantoor zat. Wat moest hij doen? Naar boven gaan en zelf tegen Victor zeggen dat de nieuwe bewonster er is of vragen dat Joep het even doet? Hij besloot voor zijn tweede keus tegaan. "Joepie de Poepie kan jij Victor even uit zijn kantoor halen!?" riep Appie naar Joep. Joep knikte alleen maar. Rowan die nog van niks wist keek naar boven. Haar hart maakte een sprongetje. Was het hem echt? Joep! "Victor de nieuwe bewonster is er." hoorde ze Joep zeggen. Alleen al bij zijn stem werd haar hele lichaam blij en vrolijk. "Ah, ben jij Rowan?" vroeg Victor die samen met Joep de trap afkwam. "Ja." zei Rowan vriendelijk. "Ik ben Victor Emanuel Rodenmaar, de opzichter van dit huis." "Hallo." zei Rowan. "Nou zal ik je dan maar aan de bewoners voorstellen?" Rowan knikte. "Nou dit is Appie." zei Victor. "Allias Super Appie." zei Appie. "Hai... Super Appie." zei Rowan lachend en ze schudde zijn hand. "En dit is Joep, hij is hier gister nieuw gekomen." "Heey..." zei Rowan iets wat verlegen. "Hai." zei Joep terug. Ze schudde elkaars hand alsof dit de eerste keer was dat ze elkaar zagen. "Dan laat ik je nu de rest van de bewoners zien." zei Victor en hij liep naar de woonkamer. Rowan volgde hem. Appie en Joep bleven met z'n twee achter. "Gast, is zij niet?" vroeg Appie. Joep knikte. "Ja, zij is het." "Ik snap wel dat je haar leuk vind. Ze is best wel knap ookal is ze dik." zei Appie. "Ap?" vroeg Joep. "Ja?" Antwoorde Appie. "Ik blijf van Amber af, jij blijft van Rowan af." zei Joep fel. "Ja gast, niemand is beter dan Ambie Bambie." zei Appie blij. "Behalve Rowan." zei Joep met een grijns op zijn gezicht. "Gast daag me niet uit!" zei Appie en ze liepen lachend de woonkamer in.

Rowan was al voorgesteld aan iedereen. Amber had haar kamer laten zien. "Zo en hier slaap jij met mij!" zei Amber blij. "Oke... leuk!" zei Rowan. Ze had niet verwacht dat een meisje van 16 a 17 jaar nog zo veel roze zou hebben in haar slaapkamer. Ze keek naar een leeg bed waar alleen nog een oude poster van Scary movie hing. "Oh, dat is Appie's oude poster." zei Amber die zag dat Rowan naar de poster keek. "Hij sliep hier eerst met Jeroen, maar doordat Joyce en Patricia, twee meiden die hier eerst woonde en nu in Amerika zitten, weg zijn moesten de meiden beneden en de jongens boven." "Oke. En waarvan eigenlijk al dat roze, ik wil je niet beledigen hoor maar is het niet een beetje 'te'?" vroeg Rowan voorzichtig. "Eigenlijk wel. Vooral omdat ik over een half jaar 18 word." "18!" Rowan schrok even. "Ja 18, is daar iets mis mee?" "Nee, nee, nee. Maar ik ben net in de zomervakantie 16 geworden." "16! Zo, jij bent jong. En jij gaat naar welke klas?" vroeg Amber benieuwd. "de 5e." zei Rowan simpel. "Ik ben een vroege leerling." "Oke. Iedereen gaat naar de 5e hier in huis, maar volgensmij ben jij de jongste." zei Amber. "Maar ik ga weer, ik ga naar mijn toekomstige vriendje." "Oehh. En wie is dat dan wel?" vroeg Rowan met een glimlach. "Joep!" zei Amber gillend. Rowan's lach verdween als sneeuw voor de zon. "Joep?" vroeg ze zacht. "Ja Joep! Die lange weet je wel? En met zijn bruine haar en blauwe ogen?" "Ja." zei Rowan zacht. "Hij is echt zo knap! Ik weet zeker dat hij mij ook leuk vind. Hij flirt alleen maar met me!" Amber maakte allemaal kleine sprongetjes. Rowan kreeg een steek in haar maag. 'Zou hij Amber echt leuk vinden? dacht Rowan. 'Zie je wel! Hij vind je dik en lelijk! Was je nou maar thuis gebleven!' zei een stemmetje in haar hoofd. "Daag!" zei Amber blij. "Dag." zei Rowan zacht en verdrietig. Ze kreeg tranen in haar ogen. Ze liep de deur uit om naar de wc te gaan, want opeens voelde ze zich niet zo lekker.

Zaterdag 3 April

"Zullen we wat leuks gaan doen?" vroeg Noa die tegen Jeroen aan lag op de bank. "Ja leuk!" zeiden Fabian, Jeroen, Mick en Matthijs. "Mwah, niet zo'n zin." zei Nienke. "Hoezo niet?" vroeg Fabian. "Ik voel me niet zo lekker. Ik ga even liggen." zei Nienke en ze liep naar haar kamer. Fabian keek haar na en wilde naar haar toe gaan maar dat deed hij toch maar niet. "Nou, wat zullen we dan gaan doen?" vroeg Jeroen die zich er niks van aantrok. "Hum... naar het zwembad!" zei Mick. "Die is dicht." zei Matthijs slim. "Oja." "Naar het park?" vroeg Noa. "Ga jij dan maar alleen met Jeroen." zei Mick. "Paintballen!" zei Fabian toen. "Ja paintballen!" zei Mick toen. "Maar... is die dan open?" vroeg Noa. "Ja, speciaal voor de laatste dag van de zomervakantie is hij open." zei Matthijs die net in de krant keek en hij liet het kopje zien: 'Paintballen voor 1 keer op zondag.' "Oke, dan gaan we dat doen." zei Jeroen. "Moeten we de rest ook niet meevragen?" vroeg Noa. "Nee joh." zei Mick. "Ik sms Nienke wel even dat we weg zijn." zei Fabian en hij pakte zijn mobiel. Ze pakten allemaal hun jas en liepen het huis uit.

Nienke lag op haar bed toen ze hoorde dat ze een sms had ontvangen. Ze keek op haar beeldschermpje en zag dat het van Fabian was. Ze opende het berichtje en las: 'Heey liefie! Ik ben samen met Noa, Jeroen, Mick en Matthijs naar paintballen. Het was vandaag open en omdat jij je niet lekker voelt hebben we jou niet gevraagd. We weten niet hoelaat we terug zijn, dus ik ben bang dat je alleen moet koken vanavond. Vind je het erg? Dikke kus Faab.' "Dus hij is weg zonder mij?" vroeg Nienke hardop aan zichzelf. 'Is niet erg.' dacht ze. Ze stuurde een berichtje terug. 'Is niet erg hoor. Hoef ik vanavond tenminste is een keer geen lasagne te koken :'). xx.' Ze voelde zich steeds beroerder worden en liep naar boven naar de wc. Toen Nienke boven aankwam en naar de badkamer liep om naar de wc te gaan voelde ze een koude wind vlaag. "Pas op Nienke!" zei een stem. "Nieuw gevaar dreigd. Pas op Nienke!" "Sarah? Sarah ben jij dat?" Nienke deed de Badkamerdeur open en zag Sarah in de spiegel. "Je moet oppassen Nienke!" zei Sarah bang. "Maar waarom? Hebben we iets fout gedaan met de Traan van Isis?" "Rowan is in gevaar!" "Rowan? Hoezo Rowan? Ze is hier nog maar net... nog niet eens een halve dag." zei Nienke die er niks van snapt. "Pas op Nienke... gevaar dreigd, let goed op Rowan!" zei Sarah hard en ze verdween. "Wat is er met Rowan? Sarah... Sarah!" zei Nienke. "Gaat het?" vroeg een stem. Nienke schrok. "Oeh... liet ik je schrikken?" vroeg Rowan. "Nee... ik was in mezelf aan het praten." verzon Nienke. "Je was in jezelf aan het praten?" vroeg Rowan met een niet-begrijpend gezicht. "Ja! Stom he." zei Nienke een beetje lacherig. "Nee hoor." zei Rowan. "Ik vind het heel normaal. Voor mijn beste vriendinnen spreek ik ook bandjes in en dan praat ik ook in mezelf." "Oke, dan weet ik in ieder geval dat ik niet de enige ben. Nou... ik ga weer naar beneden." zei Nienke en ze wilde de deur uitlopen maar bedacht zich toen wat Sarah had gezegd: 'Rowan is in gevaar. Let goed op Rowan.' "Uhm Rowan... ik kan me voorstellen dat nu je hier nieuw bent, je je soms een beetje alleen voelt." begon Nienke. "Huh?" vroeg Rowan die Nienke niet begreep. "Dus als er iets is, kan je altijd komen praten. Oke?" Rowan begreep Nienke nu wel. "Ja, is goed." "Dan ga ik nu. Dag." "Dag." zei Rowan en ze deed de badkamer deur dicht.

"Kijk Jeroen en Appie stond vroeg automatisch voor: LOL!" zei Appie lachend. Appie was Joep over van alles en nog wat aan het vertellen. Over hoe elke bewoner was en hij was nu bij Jeroen aangekomen. "Jullie waren dus echt de beste vrienden?" vroeg Joep lachend. "Nee, nu nog steeds maar gewoon iets minder." "Waardoor komt dat dan?" vroeg Joep nieuwschierig. "Nou... ik hield teveel geheimen voor hem waardoor we veel ruzie kregen." Appie hoopte dat Joep niet verder ging vragen, en hij had geluk. Joep knikte alleen maar en vroeg niet verder. "Nou, ik heb je nu over iedereen vertelt. Wil je nog meer weten?" "Nee... ik wil alleen maar met Rowan praten." zei Joep zacht. "Waarom ga je niet gewoon naar haar toe?" zei Appie slim. "Ja... en dan?" vroeg Joep. "En dan zeg je wat je voor haar voelt!" zei Appie blij. "Mooi niet he! Straks vind ze mij niet leuk en dan sta ik voor paal." zegt Joep. "Wel als een lange paal." zei Appie lachend. Joep slaat hard tegen de muur. "Waarom voelt verliefd zijn zo stom!?" schreeuwde hij bijna. "En dat vraag je aan mij?" zei Appie lachend. "Ik zit ook al 4 jaar achter Amber aan. Heb al honderde keren voor paal gestaan voor haar. Heb genoeg dingen geprobeerd en zoals je ziet heeft niks geholpen. Praat gewoon met haar!" Het was een tijd stil. "Je hebt gelijk." zei Joep uiteindelijk. "Woehoe!" riep Appie. "Ik heb een keer gelijk!" Joep moest lachen. "Dan is dit je eerste en je laatste keer. "Ik ga met haar praten." zei Joep beslist. Hij stond op en liep naar de deur. Deed de deur open en botste toen tegen iemand op die uit de badkamer kwam. "Au." zei een stem waardoor Joep's hart begon te bonken. "Sorry! Heb ik je pijn gedaan?" vroeg hij snel. Rowan wreef over haar voorhoofd. "Nee hoor." zei ze verlegen. "Heb alleen een beetje hoofdpijn." De twee keken elkaar aan. "Wa... waarom ben je eigenlijk hier?" vroeg Joep uiteindelijk stotterend. Rowan had deze vraag niet verwacht. Wat moest ze nou zeggen!? 'Ja ik ben hier omdat jij weg ging en voor mij hoefde het thuis allemaal niet meer omdat ik verliefd op je ben en toen ik hier kwam was jij hier opeens.' Hij zal haar voor gek verklaren. "Ik uhm... ik... ik vond het thuis niet meer zo leuk. En ik stond al heel lang ingeschreven om hier te gaan wonen en er was nu pas weer plek." verzon Rowan uiteindelijk. "En jij?" vroeg ze voorzichtig. Ze was eigenlijk best wel nieuwschierig want ze wist het niet eens. Niemand op school trouwens ook. "Mijn broertje heeft 5 maanden geleden verkering gekregen met een meisje en toen hebben ze 'het' gedaan en.." "En daardoor is ze zwanger geworden zeker?" onderbrak Rowan Joep. "Ja. Haar ouders hebben haar het huis uitgezet en toen besloten mijn ouders om haar in huis te nemen. Alleen moest ik daarvoor hier naartoe." zei Joep. "Dus je bent eigenlijk gedumpt." concludeerde Rowan. "Ja... eigenlijk wel ja." zei Joep zacht. "Best wel lullig." zei Rowan zacht. Joep knikte. Het was weer stil. Rowan en Joep keken elkaar lang en diep in de ogen aan. Hun hoofden kwamen langzaam bij elkaar. Ze waren nog maar 1 centimeter van elkaar verwijderd en toen... "Eten!" werd er door het huis geroepen. "Eten, eten, eten, eten!" riep Appie toen hij zijn kamer uitkwam. "Eten, eten, eten, et... Oh... sorry. Stoor ik?" Joep wilde zeggen van wel maar Rowan was hem voor. "Nee hoor. We waren gewoon een beetje aan het praten meer niet." "Oh, oke... Komen jullie dan mee naar beneden?" vroeg Appie. Voordat een van de twee nog antwoord kon geven werden ze door Appie beet gepakt bij hun arm en mee naar beneden gesleurd.

Toen ze met z'n drie de woonkamer inkwamen zagen ze alleen Nienke en Amber aan tafel zitten. "Waar is iedereen?" vroeg Appie. "Die zijn gaan paintballen." zei Nienke. "Dat sms-te Fabian net." "Oh en dan mogen wij niet mee!" zei Appie een beetje boos. "Zij gaan patat eten bij het paintballen en wij eten... Wat eten we eigenlijk?" "We eten boerenkool met rookworst. Lievelings gerecht van Amber." zei Nienke. "En wij eten boerenkool met rookworst." maakte Appie sip zijn zin af. Hij ging aan het hoofd van de tafel zitten. Rowan ging rechts van Nienke zitten. "Joep? kom je naast me zitten?" vroeg Amber giechelend en ze wees naar 2 stoelen naast zich die leeg waren. Joep keek naar de stoel links die naast Rowan en rechts van Appie leeg was. Hij gaf geen antwoord en ging naast Rowan zitten. Rowan keek even naar Joep en glimlachte naar hem. "Ha! En dat is dus een nee!" zei Appie lacherig. "Nou... dan ga ik toch gewoon tegenover hem zitten." zei Amber slim. 'Onee he.' dacht Joep. 'Wat moet ze toch van me?' "Vind je Joep leuk ofzo?" vroeg Nienke aan Amber. Ze kon het maar beter meteen vragen want ze wist hoe Amber in elkaar zat. "Nee joh!" "Maar waarom doe je dan zo: Oh Joep kom je naast me zitten, oh dan ga ik gewoon tegenover hem zitten?" vroeg Appie nu ook. "Ik ben gewoon gastvrij!" zei Amber onschuldig. "Vanmiddag zei je nog tegen mij dat hij je toekomstige vriendje zou worden." zei Rowan nu ook. Joep schrok. Toekomstige vriendje? Echt niet!' dacht hij. "Hou je kop dikke trien." zei Amber. Rowan voelde een steek in haar maag. Wat gemeen van Amber. "Wat zei je!?" vroeg Nienke boos. "Niks." zei Amber. "Jawel. Je zei: hou je kop... dikke... trien." zei Appie. Rowan kreeg tranen in haar ogen. "Het is toch zo?" zei Amber. "Ze is dik." Rowan's tranen branden in haar ogen. Ze kon het bijna niet meer houden. "Dan hoef je dat toch niet te zeggen!" zei Joep nu ook boos. "Maar het is zo. En ik weet zeker dat er niemand is die op haar zou vallen. Tenminste... niet figuurlijk." wrijfde Amber het er nog meer in. Rowan hield het nu echt niet meer en rende naar haar kamer. "En bedankt Amber!" zei Nienke boos. "Wat heb ik nou weer gedaan!?" vroeg Amber ook boos. "Je hoeft toch niet zo gemeen te doen tegen haar!" bemoeide Appie zich ermee. "Maar ze is dik!" verdedigde Amber zich. Joep die de hele tijd stil was geweest hield het ook niet meer. "Wat maakt het nou uit of ze dik is of niet!" riep hij boos. "Al zou ze nog 100 kilo aankomen, ze is en blijft mooi!" Amber keek Joep verbaasd aan. Joep besefte nu pas wat hij heeft gezegd. "En dat kan je van jou niet zeggen." zei hij op het laatst. Amber kreeg tranen in haar ogen en rende naar de tuin. "Zo!" zei Nienke. "Het is weer lekker gezellig hier." "Niet dus." zei Appie. "Joepie, je hebt een soort van gezegd dat je Rowan leuk vind." fluisterde Appie naar Joep. "Ik weet het. Maar ik kon me echt niet meer inhouden." fluisterde Joep terug. "Ik ga even naar Rowan toe." zei Nienke. Ze vond echt dat Amber te ver was gegaan. Dit had Nienke niet verwacht van haar beste vriendinnetje. "Die kan nu meer steun gebruiken dan Amber." en Nienke liep richting de kamer van Rowan en Amber.

Maandag 5 April

Ondertussen waren Fabian, Mick, Matthijs, Noa en Jeroen een patatje aan het eten. "Hmm, lekker!" riep Matthijs uit. "Het lijkt wel alsof dit je eerste keer is dat je patat met mayonaise eet." zei Mick. "Nee, dit is mijn 2 keer. Ik mocht het nooit eten van mijn vader. Hij zegt dat het slecht voor me is." legt Matthijs uit. "Jou vader is echt een rare." zei Jeroen. "Doe niet zo flauw!" zei Noa. Opeens ging er een mobiel af. Fabian keek op zijn mobiel en zag dat Appie een sms had gestuurd. Fabian las voor: 'Tis weer lekker gezellig in huize Anubis. Niet dus. Amber heeft net Rowan uitgescholden voor dikke trien.' "Wat!?" onderbrak Noa. 'Nienke heeft nu ruzie met Amber. Kom nog maar niet naar huis want de zweer is hier om te snijden. Groetjes Super Appie.' Eindigde Fabian zijn bericht. "Wat gemeen van Amber." zei Noa. "Ze heeft wel gelijk." zei Jeroen. "Wat?" zei Fabian. "Ze is dik." "Ja, maar toch niet zo dik dat ze meteen moet worden uitgescholden voor 'dikke trien'." zei Mick. "Oke, jullie hebben gelijk. Amber had dat niet mogen zeggen." zei Jeroen toen. Noa keek hem even serieus aan. "Ik meen het... echt!" zei Jeroen met zo'n serieus gezicht dat Noa in de lach schoot. "Zullen we nog maar even gaan paintballen? vroeg Matthijs. "Het gaat zo dicht." "Ja! Kom!" zei Noa en ze trok Jeroen en Mick van hun stoel af. "Ik moet deze twee nog 4 keer verslaan om op de eerste plaats te komen." "Ha Noa, dat gaat je mooi niet lukken!" zei Mick met een grijns op zijn gezicht. "We zullen zien." zei Noa ondeugend en ze sleurde Jeroen en Mick mee. Matthijs liep achter hen aan. "Ik stuur Nienke nog even snel een berichtje." zei Fabian nog snel.

Rowan zat huilend op haar bed met haar armen om haar benen heen. Ze pakte haar dagrecorder. Ze veegde haar tranen weg en haalde even goed adem zodat ze zo normaal mogelijk klonk. "Heey meiden! M'n eerste dag in het huis Anubis is echt een succes... Niet dus! Joep die ging verhuizen is hier ook. Toevallig he!? Ik slaap met Amber op een kamer, een van de bewonsters hier in huis. Ze leek me heel aardig maar nu niet meer... ze noemde me net 'dikke trien'. Ze is echt gemeen. Ze zei dat er niemand zou zijn die op mij zou vallen, figuurlijk ook nog eens! Joep, Nienke en Appie (twee andere bewoners) namen het nog voor me op, maar ze ging gewoon door." Rowan was even stil en er werd op de deur geklopt. "Rowan? Rowan ben je daar?" "Ik moet gaan, er klopt iemand op de deur. Kom maar binnen hoor!" Riep Rowan er nog doorheen. "Dag meiden!" en ze eindigde haar verhaal. Nienke deed de deur open. "Heey... gaat het?" vroeg Nienke. Rowan knikte. "Ja hoor." Nienke geloofde er niks van omdat ze zag dat Rowan had gehuild. "Echt?" Rowan gaf geen antwoord. Nienke wilde weer weg gaan. "Nee, eigenlijk niet nee." zei Rowan en ze barste weer in huilen uit. "Heey, rustig. Stil maar." zei Nienke troostend. "Ih... ik... ik lijn al jaren... ma... ahr.... het... helpt... ni... hiks." zei Rowan snikkend. "Ben je altijd al zo geweest dan?" vroeg Nienke voorzichtig. Rowan knikte. "Ja... nou nee... vanaf m'n 6e jaar." zei Rowan zacht. "Ik weet zelf ook niet hoe het komt. Mijn moeder ook niet. Ze heeft me nooit teveel snoep of chips gegeven, maar toch ben ik dik." "Vreemd." zei Nienke. "Sinds dat ik dik ben heb ik ook veel pijn in mijn hoofd en buik. Ik ben wel eens 2 weken thuis geweest van school omdat het zoveel pijn deed. En niemand weet hoe dat komt! Zelfs doctoren niet." zei Rowan overstuur. "Heey rustig." zei Nienke weer. Ze dacht weer aan wat Sarah had gezegd. Rowan was in gevaar. Zou het iets met dat te dik zijn te maken hebben? Als ze Sarah weer zag zou ze het haar vragen. "Werd je langzamerhand dik of...?" vroeg Nienke voorzichtig. "Nee. Op mijn 6e verjaardag werd ik wakker gemaakt door mijn moeder en toen was ik opeens dik. Mijn moeder schrok ervan en ik zelf ook." zei Rowan weer wat rustiger. Nienke vond het nu helemaal vreemd worden. Wie word er nou zomaar dik? Nienke hoorde dat ze een sms kreeg en keek op haar mobiel. Hij was van Fabian. 'Hahaha, grappig hoor. Wij hebben patat gegeten! Was erg lkkr. En wat hebben jullie gegeten? dikke kus Faab. Btw, wat gemeen van Amber. Hoorde het van Appie.' "Van wie heb je een berichtje?" vroeg Rowan nieuwschierig toen ze haar tranen weg veegde. "Van Fabian." zei Nienke. "Is dat je vriendje?" vroeg Rowan met een big smile. Nienke begon te blozen. "Zo! Jij knapt snel op zeg. En ja, hij is m'n vriendje." "Voor hoelang al?" "Bijna 3 jaar." "Wat lief!" zei Rowan romantisch. "Ja. Hij is echt het leukste vriendje die er op deze aardbol rond loopt." zei Nienke verliefd. Rowan dacht weer even aan Joep. Ze vond het fijn dat hij het voor haar opnam net aan tafel, maar hij vind haar toch niet leuk. "Ik zal wel nooit een vriendje krijgen." zei Rowan sip. "Ach nee joh! Je bent mooi zoals je bent." zei Nienke lief. "Echt?" vroeg Rowan. "Echt. Zeker weten van wel! Amber had daarnet aan tafel ongelijk. Je bent prachtig, ookal ben je wat dikker dan ieder ander meisje. En trouwens... toen jij net van tafel was gerend, nam Joep het wel mooi voor je op." zei Nienke lachend. "Hoezo?" vroeg Rowan verbaast. "Ik en Appie kregen een beetje ruzie met Amber en ze bleef maar zeggen dat jij dik was. Joep was eventjes stil geweest maar trok daarna ze mond open." "Wat zei hij dan?" vroeg Rowan nieuwschierig. "Hij zei dat het helemaal niet uitmaakt dat jij dik bent of niet. Hij zei ook dat als jij nog 100 kilo aan zou komen, je nog mooi zou blijven en dat als dat bij Amber zou gebeuren dat niet zo was." "Echt?" vroeg Rowan met een glimlach op haar gezicht. Ze had dit niet verwacht van Joep. "Ja, echt." concludeerde Nienke. Rowan stond op. "Wat ga je doen?" vroeg Nienke. "Joep bedanken! Het is hartstikke lief wat hij heeft gedaan. En m'n pyjama aandoen want het is al bijna 10 uur." zei Rowan en ze liep de kamer uit. Nienke pakte haar mobiel en stuurde Fabian nog een sms.

Fabian, Jeroen, Noa, Matthijs en Mick zaten in de bus opweg naar huis. Noa had uiteindelijk toch nog 3 keer van Jeroen gewonnen en 1 keer van Mick. Fabian kreeg weer een sms van Nienke. 'Wij hebben boerenkool met rookworst gegeten. Had ik voor Amber gemaakt, maar dat had ik beter niet moeten doen. Komen je gauw weer thuis? Ik mis je! En we moeten morgen weer naar school! Yeah!! Nou, zie je straks wel weer. x = 1001 keer.' Fabian glimlachte. "Heey Faab?" vroeg Matthijs. "Huh?" "Blijf je nog lang glimlachen of wat?" Iedereen begon te lachen. "Hahaha. Grappig jongens." zei Fabian beledigd. "Heey we zijn er!" zei Noa. Mick drukte op het knopje 'stop.' De bewoners stapte uit en liepen nog een klein stukje naar Anubis.

Toen ze het huis binnen kwamen stond Victor al op hen te wachten. "Zo! En waar komen jullie vandaan?" vroeg Victor streng. "Van paintballen." zei Jeroen simpel. "Het is al kwart over 10. Jullie zijn te laat." zei Victor boos. "Victor... sorry, maar het maakt toch niet uit dat we een kwartiertje te laat zijn. Het was de laatste dag van de vakantie en we wilden gewoon wat leuks doen." zei Fabian. "En Nienke dan?" vroeg Victor. "En Amber, Appie, Joep en Rowan? Die zijn toch ook optijd thuis." zei Victor boos. "Maar die waren ook niet mee." zei Mick. "Victor, wil je het alsjeblieft voor 1 keer door de vingers zien?" vroeg Noa op haar allerliefst. "Ik... we beloven dat we ons hele schooljaar optijd zullen zijn." Victor vertrouwde het nog niet helemaal maar stemde toch toe. "Oke, voorruit. Ga dan snel naar boven en dan hup jullie bed in." Noa liep rechtdoor en de jongens liepen de trap op. "Bedankt Victor!" riepen ze nog.

Maandag 5 April: extra post!

"Billie Jean, not my lover." zei Appie die vals een liedje van Michael Jackson zong. "Ap, kan je even stil zijn." vroeg Joep licht geirriteerd. "Hoezo?" vroeg Appie dom. "Je zingt hard... en ook vals." "Nou bedankt." zei Appie beledigd. Er werd op de deur geklopt. "Ja." zeiden Joep en Appie. De deur werd open gedaan en Rowan liep naar binnen. "Heey." zei ze. "Hoi!" zei Appie. "Uhm Joep... kan ik jou even spreken... onder 4 ogen." zei Rowan en ze keek met een schuin oog naar Appie. "Ik ga al." en hij liep zingend de kamer uit. "Ik wilde je bedanken." "Waarvoor?" vroeg Joep die Rowan even niet begreep. "Dat je het voor me hebt opgenomen aan tafel." Joep begreep Rowan nu wel. "Geen dank, maar Nienke en Appie namen het veel meer voor je op." zei Joep bescheiden. "Weet ik. Maar Nienke vertelde me wat je had gezegd aan tafel tegen Amber." zei Rowan lief. Joep wist het opeens weer. Hij had gezegd dat als Rowan nog 100 kilo aan zou komen ze nog mooi zou blijven en in het geval van Amber zou dat niet zo zijn. "Oh dat. Het was geen moeite. En wat ik tegen Amber heb gezegd is ook echt waar. Al zou je nog 100 kilo aankomen... je blijft mooi." de laatste 3 woorden zei hij zacht. Ze begonnen allebei te blozen. "Het was echt super lief van je." zei Rowan en ze gaf Joep een kus op zijn wang. Joep voelde dat hij helemaal rood en warm werd. Rowan voelde precies hetzelfde, ze beseft nu pas wat ze heeft gedaan. "Nou, dan ga ik weer. Straks betrapt Victor me en dan kan ik meteen vertrekken." zei Rowan lief en ze liep naar de deur. "Dag." zei ze verlegen. "Dag." zei Joep terug. Rowan deed de deur open en plots viel Appie naar binnen. "Heey... ik uhm... ik... ik verloor m'n evenwicht toen ik stond te dansen in de gang." verzon hij ter plekken. Rowan trok zich er niks van aan. "Weltrusten." zei ze lief tegen Joep. "Weltrusten." zei Joep verliefd.

"Was het paintballen leuk?" vroeg Nienke aan Noa. "Ja echt super. Jammer dat jij er niet bij was." zei Noa. "Ja echt wel. Hier thuis kon je het ook niet echt goed noemen." zei Nienke sip. Ze dacht weer aan vanavond bij het eten. Nadat Amber van tafel was gerend heeft Nienke haar niet meer gezien. Waar zou ze toch zijn? Zou ze nu gewoon leuk met Rowan op haar kamer zitten? Nienke dacht van niet. Ze wist het eigenlijk wel zeker. Er werd op de kamerdeur geklopt. Fabian kwam binnen. "Heey." zei hij. "Heey." zeiden Nienke en Noa gelijkertijd. "Ik ga bij Jeroen slapen." zei Noa tegen Fabian. "Vind je dat erg?" "Nee hoor. Hoezo?" vroeg Fabian. "Nou ik dacht misschien vind je het vervelend dat ik en Jeroen dan soms zoenen enzo." "Doen jullie maar gewoon wat jullie willen. Ik vermaak me hier wel." zei Fabian met een grijns op zijn gezicht en hij keek Nienke ondeugend aan. "Nou oke. Weltrusten dan he." zei Noa en ze glipte haar kamer uit. "Zo, eindelijk met z'n 2." zei Fabian en hij pakte Nienke stevig vast. "Ja." zei Nienke somber. "Heey? Wat is er?" vroeg Fabian bezorgd. "Ik maak me een beetje zorgen om Amber. Sinds dat ze van tafel was gerend heb ik haar niet meer gezien." "Warschijnlijk zit ze gewoon op haar kamer. Heeft ze het weer goed gemaakt met Rowan." zei Fabian. Nienke was daar niet gerust op. "Ik denk het niet. Rowan is echt gekwetst." zei Nienke. "Maak je nou niet zo'n druk. Het komt wel goed." zei Fabian en hij drukte zijn lippen op die van Nienke. Nienke stemde toe. Na 10 minuten zoenen veranderde de 'gewone' zoen in een heftige tongzoen.

Maandag 5 April: Extra post 2!

Amber liep naar haar kamer toe. Ze had de hele avond buiten gezeten, wachten totdat er iemand kwam maar helaas. Niemand was gekomen. Zelfs haar beste vriendinnetje niet, en Appie ook niet eens. Ze had het koud gekregen en wilde naar haar kamer gaan. Ze was een beetje bang dat Rowan er was. Ze had spijt van wat ze had gezegd tegen haar. Ze wilde helemaal niet gemeen tegen haar zijn. Rowan was nou juist zo aardig. Ze voelde zich alleen een beetje betrapt toen Rowan had gezegd wat Amber had gezegd over Joep. En ze was ook best wel jaloers. Rowan is een knappe meid om te zien en Joep keek de hele tijd naar haar. Amber hoopt dat ze het goed kan maken met haar. Ze deed haar slaapkamerdeur open en keek of Rowan er was. Ze was er nog niet. 'Straks is ze al naar huis!' dacht Amber overstuur. "Onee, onee, onee. Rowan!! Waar ben je?" riep Amber door het huis. "Amber niet zo schreeuwen!" Victor kwam zijn kelder uit. "Wat doe jij hier zolaat nog in je gewone kleren?" vroeg Victor verbaasd. "Ik...ik uhm... ik was in de tuin de hele avond... en toen... toen was ik de uhm... de tijd vergeten." zei Amber half eerlijk. Ze was de hele avond in de tuin... maar niet de tijd vergeten. "Oh, nou ga maar snel naar je kamer. De helft van het huis was vanavond toch al te laat." zei Victor. "Oh.... nou bedankt... dag." Amber verdween de slaapkamer in. Ze wilde de deur net dicht doen of ze hoorde Victor alweer. Ze keek met een kiertje mee. "En waar kom jij nou weer vandaan?" vroeg Victor aan Rowan. "Ik kom van de wc af." zei Rowan. "Dat mag toch wel?" "Ja..." zei Victor. "Maar voortaan ga je voordat je gaat slapen. Ik wil geen adergebroed horen rondlopen s' nachts. "Oke." zei Rowan en ze liep naar haar kamer. Amber ging zo snel mogelijk als ze kon op haar bed zitten. Rowan kwam binnen. Ze zag Amber zitten maar ze zei helemaal niks. "Heey." zei Amber voorzichtig. Rowan reageerde niet. "Hoe vind je het hier in huis?" vroeg Amber daarna. "Nou..." begon Rowan. Amber was blij dat ze nog wat zei. "Vanavond werd ik door een modepopje uitgescholden voor dikke trien. Verder gaat alles prima." zei Rowan sarcastisch. Amber was meteen niet meer zo blij. "Sorry... van wat ik vanavond over je zei. Ik vond het gewoon een beetje lullig van je dat je dat ene over Joep zei. En toen floepte het er zo uit." zei Amber zacht. "Ja, ik scheld ook iedereen meteen uit over zijn of haar uiterlijk als iemand mijn geheim vertelt." zei Rowan bot. "Sorry... echt. Ik bedoel je bent een leuke meid qua karakter en qua uiterlijk. En zoals Joep tegen me zei... al zou je nog kilo's aankomen je blijft mooi. En ik ben eigenlijk gewoon jaloers op je." "Waarom? Omdat ik dik ben? Daar hoef je echt niet jaloers over te zijn hoor. Het voelt namelijk vreselijk... Hoe zou jij je voelen als je al 10 jaar lijnt en er gaat niks vanaf?" vroeg Rowan boos. Amber wist hier niks op te zeggen. Natuurlijk zou ze zich ook vreselijk voelen. "Nou?" vroeg Rowan bot. "Vre... vreselijk." stotterde Amber. "En dan word je ook nog eens uitgescholden voor je dik zijn." zette Rowan de puntjes nog op de i en ze kreeg tranen in haar ogen. "Ik weet dat je je vreselijk voelt. Maar ik voelde me jaloers omdat ik Joep de hele dag naar jou zag kijken. En zoals ik al zei: je bent een leuke meid om mee te praten en om te zien." zei Amber. "Het was echt niet mijn bedoeling. Ik mag je... echt." Rowan was stil. "En als je wilt dat ik wegga ruil ik wel van kamer met Nienke of Noa. Of... of desnoods slaap ik in de tuin." zei Amber snel. Rowan begon te lachen. "Wat nou?" "Jij die in de tuin gaat slapen? Dat wil ik wel eens zien." "Ik doe het zo hoor." "Nee... hoeft niet. Ik ben blij dat je eerlijk bent." "Dus is het nu goed?" vroeg Amber onzeker. "Ik weet niet. Je was echt gemeen." zei Rowan. "Maar..." "Maar wat?" vroeg Amber.

08-04-2011 om 20:11 geschreven door Joyce En Anja  

05-04-2011 om 16:29 geschreven door Joyce En Anja  

04-04-2011 om 19:41 geschreven door Joyce En Anja  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

04-04-2011 om 19:31 geschreven door