Je bent gegaan zoals je geleefd hebt.  Snel, zonder klagen, zonder zagen.  Voortdoen!  Hoeveel keer heb ik het je niet horen zeggen tegen de jobstudent die de kantjes eraf liep.

We zijn mannen van weinig woorden.  Liever zelf een tandje bijsteken dan iemand te vragen om ons te helpen.

We konden 2 uur naast mekaar zitten zonder iets te zeggen, maar we wisten wat we aan elkaar hadden en daar hoefden geen grote verhalen bij.  Er zijn als je er moet zijn, daar draaide het om. En dat deed je.

Het enige wat ik je nog heel graag zou vertellen, is welke storm aan reacties en getuigenissen je heengaan teweeg brengt.  

De horeca-universiteit is een professor kwijt.  De groeten aan Tjenne als hij passeert bij jou, Rudy en madame Linda.

Slaapwel, pap.  De wereld is weer een stuk minder optimist.