Mijn avonturen als au pair!

Inhoud blog

	Blog 5
	Blog 4
	Blog 3
	Blog 2
	Blog 1
	-

Gastenboek

	veel plezier
	wow!

Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Mijn avonturen als au pair!

08-01-2013

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Blog 5

Het is ondertussen al wel duidelijk dat ik echt geen goede blogger ben... Ook skypen komt er niet veel van. E-mails probeer ik te beantwoorden maar dat gebeurt niet altijd even snel en soms verlies ik er al wel eens eentje uit het oog. Mijn oprechte excuses daarvoor. Maar om jullie toch nog een beetje op de hoogte te houden is hier blog nummer 5!!

Na een fijne week in Antwerpen stond ik in Brussel te wachten op mijn vlucht naar Londen. Ik besloot nog een flesje cola te kopen en ging door mijn knieën om mijn portefeuille te zoeken. Terwijl ik dat deed hoorde ik "krrrrsschh". Ohjee!! Een gat in mijn broek... Gelukkig viel het niet zo op. Om toch maar op veilig te spelen besloot ik om als laatste aan boord te gaan en dat werd een succes want er waren heel veel vrije plaatsen en ik mocht op de business seats zitten. Joepie! Een 50-tal minuten later waren we geland in Londen. Het duurde een eeuwigheid vooraleer ik in de hal met baggage aankwam en eenmaal daar aangekomen moest ik nog wachten. Mijn koffer was gelukkig 1 van de eerste op de band dus al snel stond ik onder de luchthaven op mijn trein te wachten. Nadeel: de treinen richting Wimbledon reden niet... SAY WHAT?!! Dus moest ik in Earls Court overstappen op een bus naar Putney. Eenmaal thuis aangekomen was het tijd voor ontspanning!! Grey's Anatomy, de zetel, een dekentje en eten!

De volgende dag was het oudejaarsavond. Silvia is bij mij komen eten, dan hebben we ons klaargemaakt en zijn we vertrokken om het vuurwerk te zien. Ik heb meer rook dan vuurwerk gezien die avond maar goed, het was een ervaring. Daarna gingen we op zoek naar het dichtsbijzijnde tubestation (dat we duidelijk niet hebben gevonden) maar zijn we in het 2de dichtsbijzijnde tubestation beland. Op naar Picadilly en van daaruit te voet naar Soho! We kwamen in een superleuke bar terecht waar de barmannen zo'n jumpsuits als in de luchtmacht aanhadden, helemaal mijn ding!!! Alleen had je weer van die mannen die u geen 5 seconden met rust laten, om de 5 botten iemand anders. Op den duur krijg je het daar wel van op je zenuwen en blijf je niet meer vriendelijk. Maar al bij al een topavondje en zeker een plaats om te onthouden!

Voor de rest van de vakantie heb ik niet veel gedaan. Ik had het huis voor mezelf aangezien mijn gastgezin in Singapore zat en ik vond dat wel leuk. Silvia is nog 2 keer langsgekomen en ik heb nog met Sara afgesproken in Kingston maar dat is het zowat.

Gisterenavond kwamen Claire, Caleb en Sofia thuis. Caleb had de laatste dag in Singapore een ongelukje gehad Er is een stuk van zijn voortand en deze is ook ineens naar boven geschoten. Vandaag zijn ze naar de tandarts geweest en donderdag gaan ze naar een specialist. In tussentijd moet Caleb niet naar school. Ik vind dit een beetje belachelijk. Hij heeft geen pijn of niets maar Claire wil niet dat iemand hem zo ziet. Je zou voor minder complexen krijgen...

Oohja. Voor de kerstvakantie ben ik ook nog naar 2 optredens geweest. Donderdag had ik afgesproken met Eliot (drummer van Kickstarter) om samen naar Corolla te gaan. Ik ken de gitarist, Tony, omdat die ooit een bandlid van Kickstarter heeft vervangen tijdens een optreden in België. Na hun optreden hebben we wat bijgepraat en heb ik ook hun drummer/saxofonist leren kennen en een mede huisgenoot van Eliot en Tony: Myron. De volgende dag was het Kickstarter die moest optreden dus heb ik Silvia meegesleept naar hun optreden. Uiteraard een bangelijk optreden en super om Laurence nog eens te zien! Nadien zijn Eliot, Mallie, Lewis, Alice, Myron, Tony en ik nog naar een bar geweest waar we besloten dat we naar Myron zijn appartement zouden gaan aan Tower Bridge. Na eerst nog een uur te hebben rondgewandeld omdat sommigen per se een off license store wilden vinden namen we eindelijk de bus richting London Bridge. Daar zijn we afgestapt en dan moesten we nog een stukje wandelen naar Tower Bridge. Zalige locatie!! Maar ook oh zo duur... Op een bepaald moment gingen Tony, Myron en Alice slapen dus Eliot, Lewis, Mallie en ik zijn dan maar vertrokken. We hebben op Tower Bridge gestaan in de regen maar zonder andere mensen, zot gevoel! Daarna hebben we nog wat rondgeslenterd en uiteindelijk, rond 6.30h namen we allemaal de trein naar huis. Kortom een avondje om niet meer te vergeten!

Dikke kussen xxxx

26-11-2012

Blog 4

Zondag ben ik naar een club in Clapham geweest. Eindelijk eens iets anders... Tenminste, dat dacht ik. Het begon met een liedje van de spice girls (en als echte spice-girls-fan dacht ik YES, dit gaat een goede avond worden!) Helaas... na een aantal minuten werd het al snel duidelijk dat het de hele avond 'cheesy songs' zouden zijn. Oh help! Ik kon wel lachen en huilen tegelijk! Ik begrijp niet dat mensen het daar een hele avond kunnen volhouden. Zoals velen onder jullie weten kan ik mij ongelooflijk amuseren met typische meisjesmuziek en meezingers maar dit was erover!! (En als ik dit al zeg...) Ik heb tegen Silvia gezegd dat ik echt wel een betere avond uit wil en heb besloten dat we naar FABRIC gaan! Hoewel dit niet helemaal Silvia haar stijl is, ziet ze het wel zitten om mee te gaan. Joepie!

Ook ben ik met Sulamith naar "Enchanted woodland" in Syon Park geweest. Supermooi en je kan het alleen bezoeken in de avond. Er was een speciale route in het park 'aangelegd' met verlichting, muziekjes, opdrachten, betoverende voorwerpen, ... Voor iemand met zo'n feeërieke aanleg als mij, gewoonweg prachtig! Foto's kunnen niet vastleggen hoe mooi en uniek dit was!

Voor de rest zijn er niet echt veel speciale dingen gebeurd. Ik heb een aantal dagen last gehad van mijn maag omdat er geen boter was en ik moest koken met olie... Verrassend want ik kan normaal gezien wel tegen gerechten met olie, maar blijkbaar niet een hele week. En om eerlijk te zijn, boter is toch veel lekkerder ;)

Oohja! Enkelen onder jullie hebben het waarschijnlijk gelezen op facebook maar Claire neemt me mee naar het Ballet (Sleeping Beauty). Ik ben zooooooo blij! Ik moet nog wel even geduld uitoefenen want het is pas midden januari... En een paar dagen geleden zei ze dat ze misschien ook tickets voor Muse ging bestellen voor ons (hoop met mij mee!!) We zien wel.

Over iets minder dan een maand ben ik weer even in mijn geliefde stad Antwerpen! Ik kijk er al naar uit om mijn gezinnetje terug te zien!!!! En mijn familie en leuke vriendjes en vriendinnetjes uiteraard!

Liefs x

07-11-2012

Blog 3

Hmm ik ben precies toch niet zo goed in het bijhouden van een blog maar ik heb het zo druk! En nu ik eindelijk een blog aan het schrijven ben, weet ik weer niet wat ik moet schrijven...

Het is hier nog steeds superleuk, hoewel de kinderen mij ondertussen gewoon zijn en dus ook gekkere toeren uithalen! Sofia is bijvoorbeeld erg gefascineerd door mijn borsten en soms komt ze naast mij zitten/staan en zit ze met een ondeugende snoet te gluren. Meestal heb ik het op tijd door en kan ik mij omdraaien of weglopen maar het gebeurt ook wel eens dat ik te laat ben en dat ze dan maar even gaat voelen (soms zelfs in mijn T-shirt!!), zonder schaamte... Als ik haar dan terecht wijs en zeg dat dat onbeleefd is zegt ze sorry maar helaas, ze doet het nog steeds... Hier moet ik toch iets op vinden! It's a NO GO for me!

Voor de rest heb ik Silvia beter leren kennen. Ik ben zo blij dat Sara haar heeft voorgesteld! Silvia lijkt zo hard op mij qua persoonlijkheid en interesses, superfijn! Vorige week had ik verlof en heb ik haar dus wel vaker gezien. Donderdag gingen we naar een pub in Kingston maar helaas trekt Silvia oudere mannen aan. Er was een vies oud mannetje -al redelijk zat- en hij kneep gewoon in haar billen! Zij vond dat natuurlijk zelf niet fijn en zei er iets van maar hij bleef dat doen. Tijd voor mij om me even te moeien. Eerst vroeg ik heel vriendelijk of hij daar mee wilde stoppen maar aangezien hij vrij onbeleefd was heb ik het nog eens maar dan op een 'duidelijkere' manier gezegd. Op de dansvloer stonden jammer genoeg tafels en stoelen dus werd het gewoon een avondje op café zitten (en jammeren dat ze geen goede drank hebben!!).

Zaterdagavond ben ik met Silvia, Katia en Barbara terug naar dezelfde bar in Kingston geweest. De dansvloer was open, woehoew! Al snel bleek dat Katia en Barbara niet echt dansers waren. Oké ik moet toegeven, ik ben misschien geen goede danser maar ik doe het wel héél graag en het was al zo lang geleden dat niemand mij kon stoppen! Silvia deed uitbundig mee (I love her!). Je hebt wel om de 5 botten een Engelsman aan je been die je moet afwimpelen... Soms zijn ze heel erg (ze pakken je vast en proberen je te kussen) maar soms zijn ze ook gwn tof en kan je er lekker mee dansen. Rond 01.00 sloot de pub en gingen we iets verderop naar Barcadia, een bar die later open is en waar je ook kan dansen. We hadden afscheid genomen van Barbara en gingen naar binnen met 5 (Katia's vriend en zijn vriend waren nog gekomen in de vorige pub). Katia was heel de tijd met haar vriend saai aan het wezen en ze probeerden mij steeds te koppelen met hun vriend... I don't think so!! Met Silvia aan de hand ging ik helemaal naar de andere kant van de bar, waar we lekker konden dansen. We maakten er kennis met toffe mannen die zeiden dat we mochten bestellen waar we zin in hadden en dat we niet naar het geld moesten kijken. Ik ging er niet direct op in, omdat ik altijd denk "voor wat, hoort wat" en met Engelsmannen weet je maar nooit... Maar na een tijdje had ik een leuk gesprek met de vrijgevige man, Kenny. Hij woont in Chelsea (BAM, rich guy!!) maar oorspronkelijk komt hij uit Brazilië. We wisselden nummers uit en wie weet horen we elkaar nog wel eens. Silvia was druk in gesprek met één van zijn vrienden en ik kon rustig dansen want Kenny was niet zo plakkerig, noch opdringerig en ging evengoed naar de andere kant van de bar om te dansen. Op tijd en stond kwam hij terug met een fles Champagne (met aardbeien!!) Life can be good ;) Later op de avond sloot de bar maar we vonden Kenny en zijn vrienden niet meer omdat iedereen aan het duwen was om naar buiten te gaan. Toen ik thuis was kreeg ik een berichtje "r u safe home?". Toch iemand welopgevoed! :) Kort samengevat, een leuke avond!

Zondagavond ben ik met Silvia naar Clapham (Battersea) geweest. Gewoon een avondje tooghangen. Eerst allebei een glaasje prosecco en dan Margarita's voor Silvia en Baileys' voor mij :) Uiteraard met veel gelach en gebabbel... Ik heb hier mijn soulmate gevonden denk ik. Rond 12.00 keerden we huiswaarts. Morgen gaan we sporten in de ochtend en 's avonds zien we elkaar terug want we gaan samen uit eten! Ik kijk er al naar uit.

Genoeg voor vandaag... Als je vragen hebt of je wilt een mailtje sturen doe dit dan aub naar mijn e-mailadres. Er zijn nog steeds mensen die mailtjes blijven sturen naar facebook en dan verbaasd zijn dat ik niet (snel) antwoord.

Ciao! x

15-10-2012

Blog 2

Ik zit ondertussen al bijna 4 weken in Londen, wat gaat de tijd snel! En ik slaag er maar niet in om elke week tijd te maken om een blog te schrijven! Maar hier is hij dan: BLOG 2 :)

Ik heb een aantal mensen de vraag gekregen wat mijn werkuren juist zijn dus dat zal ik eerst even vermelden.

Maandag: 07.00-09.00: ontbijt maken, tanden poetsen + aankleden

15.30-19.30: kinderen ophalen van school; eten maken; bad geven

15.30: Caleb ophalen.

16.30: Sofia ophalen. ('gardening'; Is het Nederlandse woord 'tuinieren'?)

Dinsdag: 07.00-09.00: ontbijt maken, tanden poetsen + aankleden, lezen (Caleb kan dit zelfstandig, Sofia moet ik helpen)

15.30-19.30: kinderen ophalen van school; eten maken; bad geven

16.15-16.45: Sofia naar pianoles brengen en met Caleb spelen in het park

17.45: Sofia naar Beavers (Scouts) brengen

18.45: Sofia ophalen en Caleb naar Cubs (Scouts) brengen

Woensdag: 07.00-09.00: ontbijt maken, tanden poetsen + aankleden, lezen

15.30-19.30: kinderen ophalen van school; eten maken; bad geven

15.30: Sofia ophalen

16.30: Caleb & Cameron (Voetbal)

17.30-18.30: zwemles

Donderdag: 07.00-09.00: ontbijt maken, tanden poetsen + aankleden

15.30-17.30: kinderen ophalen van school

15.30: Caleb ophalen en naar Rock's Lane (voetbal) brengen

16.30: Sofia ophalen (Drama Club) en naar Rock's Lane brengen

17.30: Nigel komt hen ophalen in Rock's Lane

Vrijdag: Om de week gaan de kinderen een weekend naar hun vader dus hier heb ik 2 planningen.

15.30-19.30: kinderen ophalen, eten maken, voetbal in Rock's Lane, bad geven

15.30-18.00: kinderen ophalen; voetbal in Rock's Lane, Nigel haalt hen op

Zaterdag: VRIJ

Zondag: VRIJ

Dit is een algemene planning. Claire komt soms vroeger naar huis en dan ben ik vrij vanaf het moment dat ze thuis komt. Soms moet ik ook babysitten dus dat is dan na 19.30 of in het weekend maar dit komt niet zo vaak voor.

Voila na dat gezegd te hebben kan ik verdergaan op andere dingen. Ik heb elke dag een uur Engelse les via 'the callan method'. Best een vreemde manier om les te krijgen maar heel goed voor de uitspraak en het verstaan van snel sprekende Engelsmannen. Je krijgt geen tijd om te vertalen of om lang na te denken, je bent dus verplicht om in het Engels te denken. Je hebt niet elke dag dezelfde leerkracht, dat vind ik wel jammer want, Collin is echt een zalige leraar! We hebben ook soms een vrouw maar haar naam weet ik niet. Zij is ok maar niet zo tof als Collin! :) Ik volg de lessen in 'Covent Garden' in het centrum van Londen van 11.30 tot 12.30! Best leuk om elke dag in het centrum te zitten, maar niet goed voor de portemonnee! Er zijn hier erg veel 'Coffee shops' en je ziet dus ongelooflijk veel mensen met een 'Coffee to go'. Ik was er zeker van dat ik mij niet ging laten vangen, totdat ik een klein kraampje zag waar ze 'Hot Chocolate with chili' hadden. Zoals sommige vrienden wel weten ben ik daar dol op en ben ik dus toch mee in de 'mainstream' beland.

Voor de rest bestaat het grootste deel van mij au-pair leventje uit afspreken met andere au pairs. Ik leer er steeds meer kennen en het wordt zo moeilijk om mijn tijd te verdelen. Ik blijf maar berichtjes krijgen van au-pairs die willen afspreken. Tot nu toe heb ik het meeste gedaan met Sara (Italië), Miriam en Liese (beide uit Oostenrijk). Ook Sulamith (Zwitserland), Silvia (Italië) en Irene (Spanje) behoren tot de tofste au pairs die ik heb ontmoet!

Met iedereen behalve Irene ben ik al naar Richmond Park geweest (Bijna 10km²) dit was leuk maar ik heb toch liever iets kleinere parken waar geen autobanen door lopen. Het was ook redelijk druk dus we hebben maar 2 herten gezien. Normaal lopen er echt hele kuddes rond. Ondanks dat hou ik ervan om hier rond te lopen in de natuur. Hyde Park blijft echter wel mijn favoriet!

Met Irene ben ik naar Camden Market geweest, dit is redelijk alternatief maar zeker de moeite waard om naartoe te gaan! Daarna hebben we gegeten in een "All you can eat" chinees restaurant, hmm hier zat ik op te wachten!

Vorige vrijdag was Sara jarig en zijn we gaan eten in een Italiaans restaurant. De bediening en vriendelijkheid was niet goed maar gelukkig was het eten wel lekker. Het plan was om daarna nog met zijn allen naar een pub te gaan maar het merendeel haakte af en wou naar huis met de laatste tube. (Tube rijdt tot 24.00) Ik vond dit wel een beetje jammer want tenslotte ben je maar 1 keer jarig. Dus Miriam, Sara, Laura en ik gingen nog naar een pub. Na een uur na te denken over wat te drinken bestelde ik een 'Timmermans'. Hm, misschien moet ik mij eens aanpassen en Engels bier drinken maar zeg nu zelf, Belgisch bier is véél beter! (Wat mis ik mijn kriekskes!). Ik nam rustig een sip van mijn flesje maar verslikte mij bijna toen ik zag hoe ze hier dansten. Oh god, wat een vreselijk zicht was dat! Je kan sensueel en passioneel dansen maar dit was gewoon vulgair! Ze doen gewoon alsof ze seks hebben en noemen dit dan dansen. Brr, ik ben er nog altijd niet over! De vrouwen hebben amper kleren aan en iedereen is supersnel zat. Je kan het echt niet vergelijken met zatlappen in België. Toen de pub sloot (om 01.30, haha!) nam ik de bus naar huis. Je hebt hier bussen die de hele nacht door rijden dus dat is geweldig! Ik zat boven in de bus met nog een hele groep zatte jongeren die om de 5 botten een zin riepen met 'fuck' en 'fucking', met hun hoofd tegen de ramen bonkten en bovendien nog een sigaret opstaken, ohjee! De chauffeur gooide hen uit de bus toen hij dit zag op zijn camerabeelden. Gelukkig!

Voor de rest heb ik nog dingen gedaan zoals kleinere parkjes en musea bezoeken (Ik heb de zonnebloemen van Van Gogh gezien, jeej!) Maar ik heb niet veel tijd meer om uit te breiden want ik moet bijna vertrekken naar de les. 't zijn hier wel zotten in 't verkeer, dat kan ik je nog zeggen. Voetgangers steken over wanneer ze willen, rode lichten deert hen niet. Ze kijken dan ook raar als ik stil sta voor een rood licht, maar het verkeer is nog 10x drukker dan in Antwerpen en ik wil nog levend terugkomen dus daar moeten ze maar mee leren leven!

Ik heb het hier heel goed maar ik wil toch nog even zeggen dat ik heel veel hou van vokke, moeke, Stijn, Joost en Wout!!! (Ook van de rest van mijn familie en vrienden natuurlijk maar ik wou even mijn gezinnetje vermelden!)

Dikke kussen xxx

26-09-2012

Blog 1

Op donderdag 20 september 2012 stonden ons moeke en vokke (mijn ouders); Stijn, Joost en Wout (mijn broers); oma; Roxanne en Lewis en ikzelf op mijn bus richting Londen te wachten. Ze kwam 10 minuten te laat! Ik was zo opgewonden en vrolijk om te vertrekken, maar het afscheid viel me toch moeilijk! Als ik traantjes zie in ons moeke haar ogen moet ik echt mijn best doen om niet te huilen en pas toen ik op de bus zat kwam het besef van 'nu sta ik er écht helemaal alleen voor'! De busrit verliep doodnormaal en vlotjes dus daar valt niet veel over te vertellen.

30 minuten voor aankomst meldde de chauffeur dat we op een andere plaats gingen aankomen en dat we indien we werden opgehaald die personen moesten verwittigen. Ik stuurde meteen een bericht naar Claire (de moeder van mijn gastgezin) met de gegevens van de nieuwe aankomstplaats en hoopte vurig dat zij wist waar dit was! Ze stuurde terug dat ze het niet exact wist zijn maar dat ze het wel zou vinden. Lichte paniek!! De mensen die mij goed kennen kunnen zich waarschijnlijk al wel inbeelden hoe hard ik aan het stressen was dat ik Claire nooit zou vinden... Gelukkig zag ik haar meteen toen ik van de bus stapte. Wat een opluchting! We namen meteen de taxi naar 'huis'.

Sofia en Caleb gaan op donderdagavond altijd naar Nigel, hun vader. Zij waren dus niet thuis. Anne, Claires moeder was er echter wel omdat zij de taak van au pair op zich nam zolang ik er niet was. Het was een hele lieve dame, maar o zo moeilijk om haar te verstaan. Ze komt uit Wales en sprak heel erg snel. Gelukkig spreekt Claire heel mooi en verstaanbaar. Na een korte babbel kreeg ik een rondleiding door het huis. Een heel erg gezellig victoriaans rijhuisje. Na een kopje thee op Britse wijze gingen we allemaal slapen.

De volgende ochtend vertrok Anne terug naar Wales. Claire en ik namen de 'tube' naar oxford street en regent street. Ze toonde mij deze zotte winkelstraten in Londen en ondertussen gingen we ook op zoek naar een cadeau voor Caleb die 9 werd op zaterdag. Om 3.30 was het eindelijk zo ver, we gingen de kinderen ophalen van de school. Ze waren een beetje verlegen maar eenmaal thuis waren ze al snel op hun gemak met mij erbij.

Veel meer ga ik niet meer in detail treden. Ik heb het zo druk met nieuwe dingen te ontdekken dat ik eigenlijk amper tijd heb om te schrijven. Ik ben nog een keer op mijn eentje weggeweest naar Oxford street, maar ik vind het eerlijk gezegd een beetje te overweldigend. In de Hollister winkel stonden er vrouwen in bikini en mannen in zwembroeken. Ik weet niet of dit altijd zo is maar aangenaam vind ik dat toch niet. Ok, ze mogen misschien wel knap zijn maar iemand die ik niet ken en bovendien halfnaakt is moet mij niet zomaar ineens aanraken! Brrrr...

Omdat de drukte mij toch niet zo beviel wandelde ik maar naar Hyde Park! WAUW! Als je er voor de eerste keer komt lijkt het echt reusachtig! Toen ik halfweg het park was kwam ik in de Kensington Gardens terecht, echt een aanrader! De eekhoorntjes lopen trouwens gewoon over de weg en komen soms zelfs naar je toe. Superleuk! Voor de rest ben ik met Coudy naar Nambucca (een pub met een zaaltje voor optredens) geweest en heb ik het Southside Shopping Centre bezocht (waar boven zelfs een cinéma was). Ik ben in Balham naar Regent's (pub) geweest met 4 andere au pairs, dit was ook heel fijn (Maar ik moet echt opletten dat ik 'half a pint' bestel, dat ben ik nog niet gewoon!). Morgen heb ik afgesproken met Sulamith (een Zwitserse au pair) om naar Hyde Park te gaan en zondag ga ik met Sara (een Italiaanse au pair) naar Kingston. Er hebben nog al een heleboel au pairs gevraagd om af te spreken maar dat zal eerder voor volgende week zijn want ik wil toch ook echt wat studeren - ik heb een thuiscursus kinderopvang mee-.

Ik weet dat ik nog niet veel over de kinderen heb verteld maar dat komt nog! :) Wat ik al wel kan vertellen is dat ze bij mij redelijk rustig zijn. Ze hebben natuurlijk hun kuren en drukke momenten, maar welk kind heeft dat niet ;) Maarrr... als Claire thuiskomt dan worden ze hysterisch voor het minste. Ik vind dit wel erg want ik ben "off duty" als ze thuiskomt omdat zij de resterende tijd met haar kinderen wil spenderen. Achja, we zien wel, misschien kan ik hen dat wel afleren, dat zou het voor Claire ook leuker maken denk ik! :)

Night x

08-09-2012

Dag lieve bloglezers!

Zoals jullie waarschijnlijk al vernomen hebben ga ik voor 10 maanden naar Londen als au pair. Veel mensen vragen zich af waarom, of waarom op dit moment. Wel, dat kan ik enkel omschrijven door een korte beschrijving te geven van mijn leven in de periode 2006-2012...

Toen ik in het 3de middelbaar een B-attest kreeg en van het Sint-Lievenscollege naar Pulhof ging was alles anders. Als ik er nu op terugblik kan ik zeggen dat dat een keerpunt in mijn leven was: mijn zorgeloze leven was voorbij. Er zaten heel toffe mensen op pulhof, begrijp me niet verkeerd, maar dit werd tenietgedaan door de bekrompenheid van de rest. Het heeft me vooral geraakt dat ik na het 3de te dubbelen over mocht gaan naar het 4de maar dat al mijn vrienden een B- of C-attest hadden. Ik zat plots helemaal alleen en met een groot deel van de bekrompen mensen in mijn klas. Vanaf toen is het alleen maar bergaf gegaan. Ik kreeg een hekel aan "naar school gaan" Ik vond het verschrikkelijk, zo erg dat ik het zelfs niet in woorden kan uitdrukken. Ik besloot mijn 5de en 6de jaar Humane op Pius X af te maken. Ondanks dat Pius X echt té zalig voor woorden is en ik een geweldige klas had, bleef ik toch met het vreselijke "ik haat naar school gaan" gevoel zitten. Oorspronkelijk wou ik er na het middelbaar al een jaartje tussenuit als au pair maar mijn ouders hadden liever dat ik eerst mijn diploma hoger onderwijs zou halen. Zo gezegd zo gedaan.

Of toch niet... Ik begon met volle moed aan de opleiding kleuteronderwijs aan de KDG. In het begin ging het goed want er was meer vrijheid dan in het middelbaar (Je moest niet in elke les aanwezig zijn). Helaas overviel dat bekende oude gevoel mij weer. Dat zorgde ervoor dat ik in januari of februari besloot om te stoppen. Als mensen vroegen wat de reden was zei ik dat de richting me niet lag maar om eerlijk te zijn kan ik er nog altijd geen uitleg aan geven want ik werk ONGELOOFLIJK graag met kleuters! Het kwam gewoon door dat vergiftigde tegenstrijdige gevoel in mij.

Het jaar daarop begon ik aan orthopedagogie maar helaas kwam weer het tegenstrijdige gevoel van willen/niet willen naar boven. Ik probeerde het gevoel aan de kant te zetten maar kwam uiteindelijk tot de conclusie dat ortho gewoon mijn ding niet was. Het is overigens wél een interessante richting! Ik heb een superfijne stage gehad met bangelijk goede commentaar maar ik zou er nooit mijn job van willen maken, een dikke pluim trouwens voor de mensen die dit wel doen!

Toch nog maar eens kleuteronderwijs proberen, met kinderen werken is mijn ding! Deze keer koos ik voor Artesis en ik moet zeggen de opleiding is hier beter dan die op KDG, je wordt veel beter begeleid! Ook al is de opleiding veel beter het nare gevoel, de strijd in mij is er nog steeds...

Ik heb dus een aantal beslissingen genomen voor mijzelf:

Ik schreef me eind juni in bij een au pair bureau, Childcare international, om een jaartje naar het buitenland te kunnen gaan. Ik wil bewust even weg uit België. Weg van de personen die ik het liefste zie, mijn familie en vrienden. De reden is dat ik tijd nodig heb om voor mijzelf na te denken en beslissingen te maken zonder de invloeden van anderen. Ik studeer voornamelijk omdat dat is wat van mij verwacht wordt want ik heb een ASO diploma en dan moet je verder studeren want met een ASO diploma ben je niets... Veel mensen zijn bezorgd om de keuzes die ik maak. Bang dat ik ongelukkig zal worden. Wel, tegen al die mensen wil ik even zeggen dat ik er wel zal geraken. Op mijn eigen tempo en op mijn eigen manier. Dit is voor jullie enkel en alleen beangstigend omdat het niet de norm is, geen bekend gebied. Maar ik ben ervan overtuigd dat je je eigen geluk kan sturen. Je moet gelukkig willen zijn en leren relativeren. Ik heb er heel lang mee gesukkeld maar het begint me nu aardig te lukken. Dat is mijn filosofie. Ik zal nog vaak vallen en opstaan, dat moet je erbij nemen. Dat is wie ik ben. Ik ben niet perfect.

Om even verder te gaan op het au pair verhaal, half augustus had ik nog steeds niets gehoord van Childcare international. Nadat ik enkele mailtjes had gestuurd waar ik geen reactie op kreeg, ging ik op zoek naar een ander bureau en ik vond er één. De directrice nam meteen contact met mij op om me te interviewen via skype. Dat was een heel fijn gesprek. Ze was zeer tevreden en nam mij op in hun au pair bestand. Niet veel later kreeg ik van een medewerker, profielen doorgestuurd van gezinnen die bij mijn profiel aansluiten. Ik moest zeggen welke mij aanspraken en met welke ik contact wou via skype. Zo kwam ik uiteindelijk terecht bij een toffe familie, een alleenstaande moeder met 2 kinderen, waar ik het leukste gesprek ooit mee heb gehad. Nadien liet ik aan de directrice weten dat het echt een superfijn gesprek was en dat ik hoopte dat de moeder er ook zo over dacht! Antwoord bleef niet lang uit, ik kreeg een leuke mail:

Hi Anneleen,

***** liked you very much indeed. She had planned to speak to more candidates but she likes you so much that she does not want to speak to anyone else ☺ She would like to invite you to be their au pair! She would still like to skype with you on Monday evening to talk about details and talk about you coming over, but she will not be talking to anyone else. I hope you agree that this is wonderful news. Do you accept the offer ?

Kind regards

Helemaal in de wolken ben ik! :) Natuurlijk ga ik eerst mijn herexamens nog afleggen. Ik weet niet wat de tijd me zal toefluisteren maar als ik mijn opleiding wil verderzetten, kan dat zonder problemen (Je punten blijven 3 jaar behouden).

Je hoort me snel weer met meer informatie. In de volgende blog zal ik wat meer schrijven over de familie, mijn uren, taken, ... Anders wordt deze blog véél te lang!

Dikke kus,

Anneleen

I'll never let you go,

if you promise not to fade away.

If you need to leave the world you live in, lay your head down and stay a while. Though you may not remember dreaming, something waits for you to breathe again.