Nevelig, vochtig, maar geen regen, 25°.

10 juli: St-Amelberga in Mater: ruiterommegang en dorpsfeest. Zou het daar even vochtig weer zijn als hier? Een hels onweer vannacht. Het heeft de hele tijd gegoten. Mijn schoenen ingesmeerd tegen de regen. Vertrokken om 8.15 u. Het wordt een redelijk zware etappe omdat we voortdurend over heuvels en door dalen lopen. We steken de brede rivier de Gave de Pau over en ook de autosnelweg 'La Pyrénéenne'. In de middeleeuwen, voor er stenen bruggen gebouwd waren, staken de pelgrims brede rivieren over in gammele bootjes.

Een zingende pelgrim haalt mij in. Het is Jean-Claude, de Franse dichter. Hij is een ervaren Santiagoganger, het is al zijn 4de keer. Vorig jaar was hij 4 maand onderweg: van Le Puy naar Finistère; met openbaar vervoer naar Arles; van daar gestapt naar Puenta la Reina via de Somportpas over de Pyreneeën ( hij vond de weg vanuit Arles erg eenzaam); aan de Camino del Norte begonnen; maar daar gestopt. Als Fransman ondervond hij vijandigheid van de Spaanse Basken, en het was ook heel duur omdat er vrijwel geen gîtes zijn daar. Je bent verplicht in hotels te slapen. 4 maand voor 3000 km + 3 weken geïmmobiliseerd in St-Jean-Pied-de-Port met een tendinitis!

Een lieflijk landschap, zachte glooiingen met bossen, weiden en maïs. Verspreid in het landschap de typische boerderijen van de Béarn: lichtgele of okergele muren met crepis, delen in natuursteen of in keien, en hoge rode daken met platte pannetjes. Vaak ook dakkapellen. Veel bloemen: oleander, doorlevende lavatera, hortensia, klimrozen, blauwe regen. Telefoontje naar oma in Baillonville: zij telt al af tot ik terugkom! We stappen weer een gedeelte over de weiden, maar meestal zijn het asfaltweggetjes. Gelukkig is er geen zon vandaag! Langs de beekjes springbalsemien en brunel, ook veel dopheide. De pompen van de sproei-installaties liggen stil na de hevige regen vannacht.

Een hoogtepunt is de cisterciënzerabdij van Sauvelade, of wat er van overblijft. Sauvelade komt van 'silva lata' = groot bos, en ligt heel afgelegen. De romaanse abdijkerk heeft 1.25 m dikke muren, een ronde vieringstoren en halfronde absidekapellen. Zo'n soberheid, zo'n eenvoud, zo'n stilte nodigen uit tot ingetogen gebed... Aan het Sint-Jakobsbeeld liggen geschreven intenties van pelgrims met een keitje erop...

Ik begin last te krijgen van mijn rechterbeen, er is een harde rode, gezwollen plek juist boven mijn sokken. Vanavond neem ik een pilletje tegen ontsteking! Met de voeten alles OK. De koeien 'Blondes d' Aquitaine' liggen rustig te herkauwen, dacht ik. Maar er is entwat inde lucht. Een stier berijdt er eentje en al de rest gaat rechtop staan. Pavlov-effect? Een bron in het bos: zuiver, drinkbaar water.

In Navarrenx worden de pelgrims 's avonds ontvangen met een drankje en een hapje in de pastorij van de St-Germainkerk. Ik kom om 18.20 u aan. De naam Navarrenx is afgeleid van het koninkrijk Navarra. Al in de 16de eeuw werd dit stadje versterkt met bastions en vestingen, 100 jaar voor Vauban dit deed. Ik logeer in de gîte 'L'Arsenal' in het toeristisch bureau. We betalen in de bar ernaast. Menu du pèlerin in 'La Taverne St-Jacques' met Yves, Jean-Claude, het Noorse koppel Torstein en Dorthe en een Frans koppel. Yves zingt Bretoense zeemansliederen. Hij heeft een welluidende stem. Heel ontroerend!