|
 Bewolkt, 23 °.
Frank, een Duitser die hier ook slaapt heeft een boekje met de Via Gebennenisis op, de route van Genève tot Le Puy, ook uitgerust met gîtes. Ongelooflijk hoe die jakobswegen heel Europa doorkruisen. Nog even Laurentius gegroet en weer op stap. Al enkele dagen populierenaanplantingen op open plekken in het bos. Niet panikeren, natuurliefhebbers. Ze vormen een onbetekenende minderheid, nog geen 1/1000 van het bosareaal. Majestueuze eiken spannen de kroon, al wekenlang. Toen ik in het begin van de tocht in St-Alban-sur-Limagnole postzegels met bomen op kocht, merkte ik op dat ik nog weinig eiken te zien kreeg. Het laconiek antwoord van de postbediende: "Vous en aurez des chènes". En gelijk heeft ze!
Rode vruchtentrossen van wilde aronskelk. Volgens mijn gidsje: " een pad omzoomd met blauwe bloemen van wilde cichorei". OK, ze zijn in de meerderheid, maar toch  niet zo opvallend. Nog volgens de gids: " Op hooggelegen plekken met een zanderige bodem groeien hier al zeedennen, de bomen van de bossen in de Landes". Ik tel er welgeteld één. Hier in de Bas-Armagnac vooral maïsvelden en bossen. Nog een ganzenkwekerij voorbijgelopen. Van oktober tot de lente worden de ganzen of eenden volgepropt met maïs. Trekvogels hebben de natuurlijke eigenschap grote hoeveelheden vet onder de huid en in de lever op te slaan, om langere afstanden te kunnen vliegen zonder te hoeven stoppen om zich te voeden. De foie gras is hier dé specialiteit bij uitstek! Eén keer natgespoten door zo'n enorme sproeier. Ik wil graag de etappe inkorten vandaag, maar de GR 65 is verlegd en ik vind de weg niet naar Arblade-le-Bas. Een vriendelijk kerkje in Lanne-Soubiran. Gepicknickt in Lelin-Lapujolle. Langs een oud spoorwegtraject naar Barcelonne-du-Gers de laatste stad van het departement Le Gers. Daarna heten de Landes de pelgrims welkom.
Al rond 17.15 u in Aire-sur-l'Adour. In de gîte 'La Maison du pèlerin' is geen plaats meer, maar de mevrouw zorgt zelf voor een andere opvangplaats in 'L'Hospitalet de  Saint-Jacques'. Op de toeristische dienst hebben ze aangeboden op te bellen voor morgen, want in de volgende stad Arzacq-Arraziguet beginnen de zomerfeesten. Gîte gesloten dus. Dan maar naar Pimbo, een kortere etappe. De kathedraal St-Jean-Baptiste is gesloten voor restauratie, maar de kloosterkerk Sainte Quitterie is nog te bezoeken. Aire-sur-l'Adour ( of Atura) was ooit in de 5de eeuw de hoofdstad van de West-Goten in Frankrijk. De Heilige Quitteria was een prinses die zonder medeweten van haar ouders overging tot het katholieke geloof. De West-Goten waren arianen, ketters dus. Quitteria weigerde te huwen met een West-Gotische prins, ze vluchtte naar hier en werd onthoofd. Zelf droeg ze haar hoofd naar een graf uit de oudheid met een witte sarcofaag... Vandaar dat zij aangeroepen wordt voor hoofdpijn en geestesziekten. In de crypte van de kerk staat haar marmeren sarcofaag.
|
