Even misgelopen bij het vertrek. Samen met de Franse Brigitte vonden we de gele pijlen terug.
Fris vanmorgen! De mesthopen op de velden roken!
We lopen een flink stuk van de tocht naast de drukke N-120 naar León. Veel lawaai, veel uitlaatgassen ingeademd. Onder knisperende hoogspanningskabels gewandeld. We naderen de stad. We hoeven niet nostalgisch te doen, we zijn tenslotte kinderen van de 21ste eeuw en we genieten van alle mogelijke comfort. Dit hoort er gewoon bij. Ook hier weer werken aan autowegen: kranen, graafmachines, vrachtwagens die aarde wegbrengen, het karakteristieke gepiep van hun sensoren, de sirene van een ambulance... geluiden van de voortuitgang!
We verpozen even als het pad naar 2 dorpjes leidt, weg van de drukte: Arcahueja en Valdelafuente. Dappere herfsttijloosjes priemen door de keien door. Nog steeds bloeiend sint-jacobskruiskruid op de berm.
Een heuveltje van niets: Alto del Portillo (poeh! we zijn meer gewoon!), een klein stuk industriezone. Versgeschilderde gele pijlen leiden ons via een omweg langs een dennenbos en braakliggende gronden de heuvel af naar de stad. We zien León al liggen, de kathedraal goed zichtbaar in het middaglicht boven autosnelwegen met reclameborden en rode flatgebouwen. Eventjes met de armen wijdopen gelopen, het gaat hier steil bergaf. León, here we come!
Door woonwijken geraken we tot in het centrum aan de refugio van het benedictijnenklooster van de zusters van Santa María de Carvajal.
Na de picknick de stad verkennen, even gewandeld tot San Marcos, het vroegere pelgrimshospitaal, nu een luxe parador (hotel) met piekfijn verzorgde bloemperken ervoor. Morgen is de kruisgang te bezoeken.
San Isidoro is één van de grootste vroegromaanse kerken in de wereld met 2 mooie portalen, één van het Lam Gods en één van de kruisafneming. Binnenin bevindt zich het Panteon Real, de 11de-eeuwse kapel waar de koningen van León en Asturië begraven liggen. Er zijn mooie kapitelen en prachtige 12de-eeuwse fresco´s op de gewelven, blijkbaar uniek omdat de fresco´s bewaard zijn op de oorspronkelijke plaats. Uiteraard mag je niet fotograferen.
En dan de gotische kathedraal met de gebrandschilderde ramen uit de middeleeuwen. Het doet mij aan Chartres denken: blauw, rood, geel, groen. In het museum hebben ze een hele wand romaanse en gotische Mariabeelden. De naïeve romaanse drukken een idee uit: Maria is de Moeder Gods. De gotische Maria´s zijn menselijker, ze glimlachen je toe.
Laatste avondmaal met Magdelena, Giuliano en Birthe: zij trekken morgen verder. Voor € 6 mag ik hier blijven, vandaag: donativo. Normaal mag je maar één nacht in een refugio slapen, maar León is zo indrukwekkend dat velen hier nog een dag willen blijven. Voor pelgrims is het bed + de gemeenschappelijke douche nergens duur ( van € 3 tot € 7). Je hebt natuurlijk geen vers hoeslaken voor die prijs, het is geen hotel. De Vlaamse vrijwilligers van Los Arcos vertelden me dat ze enkel die lakens verversen waar ze zelf niet in zouden willen slapen. Vlekken van isobetadine en voetzalf gaan er moeilijk uit bij de was. Voetzalf heb ik niet mee, ik wrijf mijn voeten in met aftersun: even effectief! 
´s Avonds vespers + een hartelijke pelgrimszegen van de nonnetjes. Ze zullen voor onze respectieve families bidden!