Tom Lanoye mag zeker beschouwd worden als het summum van de hedendaagse literatuurschrijvers. Met zijn nieuwe boek Sprakeloos wil hij zijn eer betuigen aan zijn overleden moeder, die twee jaar voor haar overlijden getroffen werd door een beroerte.
Het boek behandelt twee onderwerpen, enerzijds krijgen we een tot in de puntjes beschreven verloop van haar leven en anderzijds de beroerte die haar treft. In het boek schenkt hij enorm veel aandacht aan haar leven en voor mij iets te weinig aan de beroerte. Dit is misschien beroepsmisvorming, daar ik als verpleegkundige werkzaam ben. De wijze waarop de beleving van de beroerte op papier wordt gezet is subliem. Pure klasse! De beroerte die zijn moeder overvalt, de schrik of ze ooit nog terug goed komt, de aftakeling waar je machteloos tegenover staat en waar jij op een bepaald moment de verantwoordelijkheid moet nemen en zeggen van stop zo mag mijn moeder niet meer verder leven met als onvermijdelijk einde, het uiteindelijke afscheid van een prachtige vrouw die jou achterlaat met enkel nog herinneringen.
In de beschrijving van haar leven gaat hij vaak de literaire weg op. Iemand die dit boek gelezen heeft begrijpt meteen wat ik bedoel. Hopelijk beseft Lanoye dat ook zonder al dat literaire hij gewoon een fantastisch schrijver is!
Het nieuwste boek van Esther Verhoef heet Déjà Vu. Aangezien ik nu al de meeste boeken van deze schrijfster gelezen heb en deze mij enorm bevielen kon ik met Déjà vu niet achterwege blijven.
Wanneer Eva Lambregts haar job als journaliste verliest besluit ze om haar beste vriendin Dianne, die in Frankrijk woont, een bezoekje te brengen. In het afgelegen dorpje aangekomen komt ze tot de vaststelling dat haar vriendin niet aanwezig is. Ze besluit haar intrek te nemen in het huis en op haar vriendin te wachten. Maar Dianne daagt niet op, Eva wil weten waar haar vriendin naar toe is en ze gaat op onderzoek uit in het dorp. Daar wordt ze echter geconfronteerd met vijandige dorpelingen en ook s nachts in het bos gebeuren er vreemde dingen. Eva komt er uiteindelijk achter wat er met Dianne gebeurd is en op het einde van het boek moet ze alles op alles zetten om zelf in leven te blijven.
Dit was aangename lectuur niet meer niet minder, ik vind persoonlijk dat haar boeken wat verzwakken. Gelukkig ligt Close Up, één van haar eerste boeken, nog op mij te wachten zodat ik nog volop kan geniet van Esthers schrijfkunst.
Het verlangen, is er een mooier woord dan dat; soms is het verlangen mooier dan iets te hebben. In dit boek maken we kennis met Tibo Krovic, burgemeester van het stadje Colon. Tibo is stiekem verliefd op zijn secretaresse Agathe Stopak die in een ongelukkig huwelijk zit. Wanneer Agathe op een dag haarlunch in de fontein laat vallen neemt Tibo haar mee uit lunchen. Dit is het eerste etentje van de vele volgende en Agathe valt ook stiekem voor hem. Het verdere verloop laat zich al raden maar dit boek is geschreven door een man en niet door een vrouw. Op een bepaald moment wanneer je denkt van ja nu gaat het gebeuren gebeurt iets totaal onverwacht. Een plotwending die mij niet kon bekoren. In de allerlaatste bladzijdes wordt het verhaal totaal absurd, ik weet niet wat de schrijver bezielde en wat er hij eigenlijk mee bedoelt. Als je het boek wilt lezen doe je bij de volgende zin beter je ogen toe maar Agathe verandert op het einde in een hond!!?! Ik begreep er niets van, waarom kan een man geen simpel liefdesverhaal neer schrijven maar schrijft hij in de plaats een gesofisticeerd werk waar hij enkel maar speciaal wil voor de dag komen. Zeer goed begin, teleurstellend einde.
Amnesia, zoals de titel zich al laat raden gaat dit boek over geheugenverlies. John McNally wordt zwaar toegetakeld wakker op de afdeling intensieve zorgen. Aanvankelijk weet hij niet wie hij is en wat er met hem gebeurd is. Al gauw komt hij er achter dat zijn naam John is en ziet hij steeds afschuwelijke flash-backs uit zijn verleden. In het ziekenhuis krijgt hij bezoek van een man die beweert zijn broer te zijn, maar eigenlijk is de man er enkel op uit om John te vermoorden. John wil kost wat kost erachter komen wie hij is en doet beroep op privé-detective Jessica Bales. Beetje bij beetje komen ze alles te weten over hem, maar hoe meer hij te weten komt hoe meer de angst de kop op steekt dat John in werkelijkheid een seriemoordenaar is. De vraag is nu of dit werkelijk zo is of is er meer aan de hand?
Amnesia vond ik zeker een boek dat zeer vlot leest, ik beweer nu niet dat dit de thriller van het jaar is maar het verhaal steekt wel goed ineen, een aangenaam tijdverdrijf!
Het verborgen raadsel is geschreven door Will Lavender, deze geeft les aan de universiteit van Kentucky. Net als in dit boek speelt het verhaal zich af op de universiteit. Mary, Brian en Dennis 3 filosofiestudenten schrijven zich in voor de cursus logica en argumentatieleer die gegeven wordt door de excentrieke professor Williams. De cursus lijkt totaal niet op andere cursussen die aan deuniversiteit gegeven worden. Professor Williams begint zijn les als volgt, Er is een moord gepleegd, geen echte moord, dit is een moord die in de toekomst zou kunnen gebeuren. De studenten hebben zes weken om via logisch denken de moord te voorkomen. Met deze bizarre gegevens begint het boek. De studenten raken er echter volkomen door gefascineerd en willen kost wat kost het raadsel oplossen.
Meer vertel ik niet over dit boek dit is zoals ik eerder al zei een bizar boek en ook het uiteindelijke plot is zeer verrassend. Misschien wat ver gezocht en ik weet niet of het allemaal wel volledig klopt maar constant krijg je te maken met dwaalsporen ende nodige spanning. Het verborgen raadsel zou ik misschien ook wel aanraden aan al wie eens iets anders wilt lezen want het is wel een zeer origineel boek.
Haar naam was Sarah is niet de debuutroman van Tatiana de Rosnay maar wel het boek waar ze mee doorgebroken is. Het boek is pas in 2007 uitgegeven en ik had een vierentwintigste druk in mijn handen. Ik vind het altijd wel leuk om te weten wanneer een boek gedrukt is en de hoeveelste druk ik dan lees, dat zegt heel veel over het boek.
Dit is een prachtig verhaal waar de personages wel fictief zijn. De gebeurtenis in dit boek heeft echter wel daadwerkelijk plaatsgevonden, namelijk de grote razzia op 16 juli 1942 in Frankrijk het zogenaamde Vel dHiver. Sarah, een Joods meisje, wordt op die bewuste avond ook met haar vader en moeder door de Franse politie uit hun appartement meegenomen. Op het laatste nippertje verstopt ze haar broertje in een verborgen kast zodat hij niet in de handen van de politie valt.
De totale onwetendheid is voor hun bijna ondraaglijk wat gaat er met hen gebeuren? Gaan ze hun thuis ooit nog terugzien?
Zestig jaar later moet de Amerikaanse journaliste Julia Jarmond, die in Parijs woont een artikel schrijven over het Vel dHiver. Ze staan op het punt te verhuizen naar het appartement waar ooit de grootmoeder van haar echtgenoot gewoond heeft. Toevallig het appartement waar Sarah met haar familie gewoond heeft. Door research komt Julia erachter en wil ze tot op de bodem uitspitten wat er met Sarah en haar familie gebeurd is.
Dit boek is prachtig gewoon! Mijn eerste echte aanrader van dit nieuwe boekblogjaar!
Wanneer je fan bent van iemand is het moeilijk om kritiek te uiten wanneer deze een minder werk levert. Ik vind het dus heel moeilijk dat ik geenlovende woorden kan gebruiken voor De affaire van Montefiore.
Angelica, een kinderboekenschrijfster is gehuwd en heeft twee schatten van kinderen. Wanneer ze tijdens een diner de imposante Jack ontmoet is Angelica direct ingenomen door de warme intrigerende man. Jack is Zuid-Afrikaan en eigenaar van een prachtige wijngaard. Angelica begint, wat op het eerste zicht onschuldig lijkt met emails en smsjes te sturen. Wanneer ze om haar nieuwe boek te promoten naar Zuid-Afrika reist en afspreekt met Jack is Angelica volledig verloren. Ze genieten met volle teugen van elkaar. Op het einde van haar verblijf bekent hij haar echter dat hij stervende is en dat hij maar enkele maanden meer te leven heeft. Hij drukt haar op het hart om haar huwelijk te redden en hem te vergeten. Angelica keert met een gebroken hart terug en probeert met heel veel moeite haar leven terug op de rails te krijgen en vooral, Jack te vergeten.
Dit boek kon mij niet bekoren, misschien heb ik haar geen enkele kans gegeven om het goed te vinden want alleen al naar de titel kijkend had ik mijn bedenkingen. Ze kan veel, veel beter! Anderen zullen het misschien wel een mooi verhaal vinden maar dan moet je wel verder dan de affaire kunnen kijken maar dat lukte mij spijtig genoeg niet.
Aangezien ik in mijn vorig boekblogjaar niet veel mannelijke auteurs heb gelezen wou ik daar dit jaar toch wat verandering in brengen. Daarom is mijn volgende boek dat ik ga bespreken door een man geschreven. Mijn voorkeur blijft echter toch uitgaan naar vrouwelijke schrijvers, al ben ik er zeker van dat wanneer een man dit boek leest hij wel eens 5 sterren aan dit boek zou kunnen geven. Ik heb het wel zeer vlot gelezen maar ik miste toch iets in dit boek. Van mij mocht het iets spannender geschreven worden.
Zoals de titel zich al laat raden gaat dit boek over de ondergang van de stad Pompeii door de uitbarsting van de nabijgelegen Vesuvius. Marcus Attilius wordt door Plinius als nieuwe Aquarius, nadat de vorige op mysterieuze wijze is verdwenen, aangesteld om het aquaduct te repareren. Om het probleem op te lossen is hij verplicht om naar Pompeii en zijn Vesuvius te trekken. Ondertussen zijn er verschillende onverklaarbare fenomenen aan de gang zoals vissterfte en een zeer doordringende zwavelgeur. Het aquaduct wordt hersteld maar wat Attilius niet weet is dat hij naast een tikkende tijdbom staat, een natuurlijke bom die heel Pompeii van de kaart zal vegen. Kan hij nog op tijd ontsnappen?
Het was een leerzaam boek, ik moet eerlijk zijn dat ik nog niet veel boeken heb gelezen die zich in die tijd afspelen (het jaar 79 A.D.). De schrijver overgiet het verhaal wel met een heeeeel licht liefdessausje dat ik als hopeloze romanticus wel wist te appreciëren!
Het is een kunst dat niet alle schrijvers gegund is om een boek zo goed te schrijven dat wanneer je het openslaat je direct in de wereld van je personages en hun omgeving vertoeft. Dit boek speelt zich af in een pittoresk vissersdorpje aan de kust van Maine. Wanneer je begint te lezen hoor je in gedachten gierende meeuwen, ronkende vissersboten , het klotsen van water en ruik je de zilte zeelucht.
Ella is geboren en getogen op het eiland en verdient de kost door met haar vissersboot kreeft en tonijn te vangen. Eveneens heeft ze politieke ambities en leidt ze campagne om burgemeester te worden. Wanneer echter een visser verdwijnt wordt Ella door compromitterende omstandigheden één van de hoofdverdachte. Ze doet beroep op haar jeugdvriend Matt een advocaat die na een pijnlijke scheiding zich terug op het eiland gevestigd heeft.
Dit boek is eigenlijk een detectiveverhaal wat niet te verwachten valt als je ziet dat op de cover een prachtige orka afgebeeld staat. De orkas spelen een belangrijke hoofdrol in dit verhaal en misschien lossen zij uiteindelijk het raadsel op?
Boek 39: Twee vrouwen Auteur: Harry Mulisch Aantal blz.: 131 Eerste druk: 1975 Leestijd: 11/11/2010-12/11/2010 Algemene beoordeling: ****
Op 30 oktober 2010 overleed de bekende Nederlandse schrijver Harry Mulisch. Ter ere van hem ben ik op zoek gegaan in de boekenkast van mijn broer en daar vond ik "De aanslag"; dat ik al gelezen heb in mijn studententijd en het kleine boekje "Twee vrouwen". Het is een boek dat je op een halve dag uitleest maar desalniettemin is het een verhaal dat zal bijblijven. Laura is een dertiger die na een mislukt huwelijk in contact komt met de lesbische Sylvia. Laura die direct geïntrigeerd raakt door de exentrieke Sylvia neemt haar bijna onmiddellijk in huis. De relatie gaat goed ondanks de misnoegde blikken van dorpsgenoten ( het verhaal speelt zich af in Amsterdam in 1975 waar homosexualiteit nog een taboe is). Maar wanneer Sylvia de ex-man van Laura ontmoet komt hun relatie in gevaar. Meer onthul ik niet want de kracht van dit verhaal is te danken aan het ijzersterke einde. Toen ik het las was het met open mond en begreep ik waarom deze schrijver zo veel faam verworven heeft. Ook al is deze briljante schrijver nu overleden kunnen we ons troosten met de gedachte dat hij steeds zal voortleven in zijn verhalen!
Boek 38: Vergelding Auteur: Jilliane Hoffman Aantal blz.: 384 Eerste druk: 2004 Leestijd: 07/11/2010-11/11/2010 Algemene beoordeling: ****
Ook dit boek stond op een lijst met favoriete boeken van mijn nicht. Voor wie houdt van rechtbankthrillers gaat met "Vergelding" zeker aan zijn trekken komen. Het verhaal begint in New York 1988, Chloe Larson een advocaatstudente wordt na een avondje stappen brutaal verkracht en zwaar mishandeld in haar appartement. De dader wordt nooit gevat, twaalf jaar later heeft Chloe nu onder de naam CJ Townsend een nieuw leven opgebouwd als openbare aanklager in Miami en draagt ze de gruwelijkheden uit haar verleden nog steeds met zich mee. Wanneer een seriemoordenaar, Cupido genaamd wordt opgepakt en zij als openbare aanklager fungeert herkent ze de stem van Cupido als haar verkrachter van 12 jaar geleden. Chloe wil kost wat kost dat hij boet voor wat hij haar aangedaan heeft. Het lijkt op het eerste zicht gemakkelijk om hem aan te klagen maar Cupido is een berekende misdadiger en tevens bestaat het gevaar dat hij Chloe zou herkennen. Procedurefouten loeren om de hoek maar Chloe wil vergelding en gaat tot het uiterste. Een aangenaam boek om te lezen, het einde is zeker verrassend en het feit dat dit boek zich grotendeels afspeelt in de rechtzaal maakt dat het zich onderscheidt van andere thrillers.
Dit boek heb ik voor een prijsje op de kop kunnen tikken op ebay. De korte inhoud sprak mij wel aan en vandaar mijn aankoop. Voor wie houdt van Italië en Venetië kan ik dit boek alleen maar aanraden. De stad wordt prachtig beschreven door de schrijfster; zoals ze carnaval beschrijft prachtig gewoon.
Eigenlijk heeft dit boek twee hoofdpersonages en twee verhaallijnen. Ten eerste hebben we Nora Manin die na een stukgelopen huwelijk naar Venetië trekt om de familiegeschiedenis te achterhalen en anderzijds hebben we Corradino Manin een befaamde glasblazer die leefde in Venetië anno 1631.
Nora kan door haar naam aan de slag gaan in de fonderia als glasblazer en daar merken ze al gauw dat ze dezelfde talenten heeft als haar voorvader. Ze komt meer en meer te weten over hem alsook dat hij als een verrader gestorven is. Nora gaat op onderzoek uit om de naam Manin te kunnen zuiveren of dit ook werkelijk lukt is natuurlijk de vraag.
Het is vooral belangrijk dat je heel aandachtig bent als je dit boek begint te lezen want je wordt meteen in een verhaal gesmeten en het komt zelfs verwarrend over, maar wanneer je het volledige boek uit hebt zijn alle puzzelstukjes mooi op hun plaats gevallen en met als resultaat een prachtig juweeltje van een boek!
In Vijf dagen in Parijs maken we kennis met Peter Haskell, directeur van een farmaceutisch bedrijf en Olivia Haskell, de vrouw van een beroemde senator. In het begin zijn ze volslagen vreemden voor elkaar maar als ze beiden in het Ritz in Parijs logeren kruisen hun wegen. Peter, die zijn job aan zijn schoonvader te danken heeft, is in Parijs ivm een nieuw medicijn tegen kanker dat hij op de markt wil brengen. Wanneer de testen uitwijzen dat er in bepaalde gevallen een dodelijke afloop kan zijn is hij genoodzaakt het op de markt brengen van dit medicijn tegen te houden en dit is dik tegen de zin van zijn schoonvader en vrouw die miljoenen gespendeerd hebben om het nieuwe geneesmiddel te lanceren..
Olivia en Peter nemen, door hun gesprekken met elkaar, hun leven onder de loep en komen tot de conclusie dat ze beiden veel meer verdienen en beiden niet gelukkig zijn. Wat in het begin een vriendschap is, groeit al snel uit tot liefde. Is deze liefde voor vijf dagen of voor eeuwig?
Dit was een aangenaam tussendoortje, niet meer of niet minder. De verhaallijn van Peter met het medicament vond ik een zeer goede keuze waar Danielle Steel een probleem aankaart. Met het bedriegen had ik het dan wel weer wat moeilijker ook al zaten ze beiden in een ongelukkig huwelijk. Voor mij is echter de stelling: open je ogen en tracht eerlijk te zijn met jezelf vooraleer je de grote stap naar het altaar zet; dan zouden er heel wat minder problemen zijn achteraf.
Toen ik nog in Jette werkte lag er een engelse dame bij ons, zij was op dat moment The expected one aan het lezen. Ik heb met haar uren over boeken gepraat en zij vertelde mij dat The expected one (in het Nederlands Het Magdalena mysterie) zeker de moeite waard was om te lezen.
In het begin van het boek heeft het heel veel weg van Het verloren labyrinth van Kate Mose maar in de helft van het boek verandert de stijl volledig. We maken kennis met Maureen Paschal, een journaliste die voor haar boekover de meeste gehate heldinnen van de geschiedenis, op onderzoek gaat in Jeruzalem. Alsof het haar lot is vindt ze daar de ring die ooit toebehoorde aan Maria Magdalena. Maureen heeft geregeld visioenen waarin Maria Magdalena voorkomt en ze raakt volledig geïntrigeerd door de persoon Magdalena. Wanneer een zekere Berenger Sinclair, een groot aanhanger van Magdalena, contact met haar opneemt komt Maureen te weten dat er ergens in Frankrijk een geheim van Maria Magdalena verborgen ligt. Is zij de geschikte persoon om dat geheim te ontrafelen?
Het begin van het boek is wauw; het is enorm spannend en mysterieus en had het boek zo volledig geweest had het zeker vijf sterren gekregen. Maar halverwege het boek ben je eigenlijk de Bijbel aan het lezen bekeken met de ogen van Maria Magdelena weliswaar. Dit is een nieuwe versie van het evangelie maar moet je daar als lezer in geloven of is dit gewoon eenbeschrijving van de schrijfster Kathleen McGowan hoe zij denkt dat het gebeurd is? In het nawoord zegt ze dat Maureen op haar gebaseerd is en dat ook zij visioenen had maar daarvoor ben ik net niet gelovig genoeg om zoiets te geloven maar toch een aangenaam boek om te lezen. Oh ja, dit is ook een trilogie maar ik weet niet of ik de andere twee nog in handen zal nemen.
Ik heb het gehaald!!!! Mijn blog bestaat 1 jaar en ik vind het een ongelofelijk iets dat ik het zo lang heb volgehouden. In het afgelopen jaar heb ik maar liefst 34 boeken gelezen wat goed was voor 12818 pagina's. Wat mij opvalt is dat ik het afgelopen jaar maar weinig heb gelezen van mannelijke schrijvers. Op die 34 boeken heb ik maar 5 mannen in mijn handen gehad, ik heb er eigenlijk nog nooit bij stil gestaan dat ik altijd boeken van vrouwelijke auteurs lees. Ondertussen werk ik terug in het ziekenhuis in Halle maar aangezien het daar wat drukker is blijven de boeken nu wat langer liggen. Ik wil mijn ma bedanken voor het verbeteren van mijn blogartikelen maar vooral wil ik jullie bedanken, mijn lezers. Maar liefst 875 bezoeken heb ik al gehad en ook al ken ik jullie allemaal niet ik ben zeer vereerd dat jullie geregeld naar mijn blog komen kijken. Ik blijf het zeggen al jullie suggesties zijn welkom, als je denkt wauw dat was een prachtig boek laat het mij dan aub weten zodat ik er ook van kan genieten. Ondertussen lees ik alvast verder en tot het volgende boek!
Na het zeer goede Rendez-vous van Esther Verhoef wou ik wel meer lezen van deze schrijfster. Ze slaagt er steeds in om al vanaf de eerste pagina de lezer enorm te boeien. In dit boek is de eerste pagina het overlijdensbericht van het hoofdpersonage waardoor je direct zin hebt om alleen maar verder te lezen.
In Alles te verliezen speelt Claire Van Santfoort de hoofdrol. Ze is gelukkig getrouwd met Harald een makelaaren heeft twee schatten van kinderen. Wat Harald niet weet is dat voordat hij Claire leerde kennen zij een totaal ander leven leidde. Wanneer iemand uit haar verleden terug opduikt gaat de bal aan het rollen. Slaagt ze erin om haar verleden voor Harald te verbergen of dreigt ze alles te verliezen?
Persoonlijk vond ik Rendez-vous een veel beter boek, nochtans leest dit boek ook enorm vlot, heefthet de nodige spanning en zijn er een paar zeer verassende plotwendingen maar het gaf mij op het einde toch geen wauwgevoel.
Boek 33: Echo's Auteur: Maeve Binchy Aantal blz.: 559 Eerste druk: 1985 Leestijd: 14/09/2010-18/10/2010 Algemene indruk: ***
Echo's is één van de beginnende boeken van deze schrijfster. Als ik het vergelijk met haar later werk vind ik dat dit boek nog bijgeschaafd zou kunnen worden. Volgens mij kon dit verhaal ook verteld worden met 100 pagina's minder. Ik vind het met momenten langdradig, ik weet dat we Binchy kennen als een rustige beschrijvende schrijfster maar toch vind ik dat ze dit boeiender kan vertellen in haar recentere werken. Claire groeit op als dochter van de locale winkelier in Castlebay, een kleine badplaats aan de Ierse kust. We volgen Claire van 1950 tot 1962, ze is een zeer verstandig meisje en met de hulp van haar schooljuffrouw slaagt Claire er in om een beurs te bemachtigen en als plattelandsmeisje te gaan studeren aan de universiteit van de grote stad Dublin. In Dublin komt ze David Power terug tegen die de zoon is van de huisarts in Castlebay. Ze worden verliefd en door omstandigheden zijn ze verplicht Dublin te verlaten en zich permanent te vestigen in Castlebay. Daar moet Claire opboksen tegen een "lieve" schoonmoeder en merkt ze al gauw het klasseverschil op. Mij wist dit verhaal niet te overtuigen, ik vind het zelf een deprimerend boek en Claire die in het begin als een vechter wordt voorgesteld verzwakt enorm naar het einde van het verhaal en dat vond ik wel spijtig. Zeer ontgoochelend einde!
Boek 32 : Het Duitse meisje Auteur: Chris Bohjalian Aantal blz.: 375 Eerste druk: 2008 Leestijd: 05/09/2010-13/09/2010 Algemene beoordeling: ***
Het Duitse meisje wordt als een liefdesgeschiedenis in tijde van oorlog voorgesteld. Als je een passioneel liefdesverhaal verwacht raad ik je aan een ander boek te nemen want dit is een keihard boek niet geromantiseerd maar keiharde realiteit. Het verhaal speelt zich af aan het einde van de tweede wereldoorlog. Anna een achtienjarige Duitse vlucht samen met haar moeder die lid was van de nazipartij en kleine broer. Ook Callum, die tijdens de oorlog gevangen werd genomen en als krijgsgevangene bij de familie terecht kwam, vlucht met hen weg uit Oost-Duitsland richting Amerikaanse en Engelse linies. Ze zijn immers op de vlucht voor de Russen die op wrede manier de Duitse gebieden innemen. Op hun tocht komen ze Uri tegen, een Jood die op het nippertje aan Auswitsch wist te ontsnappen. Hij vervoegt hen bij de zware tocht naar het Westen. Of ze uiteindelijk allemaal de Amerikanen bereiken is natuurlijk de vraag. Het Duitse meisje had heel veel moeite om mij mee te nemen maar toch als je het ganse boek gelezen hebt zit er een mooie boodschap in. De Duitsers die de oorzaak waren van alle onrecht, zien nu in dat zij, door voor hun Führer te kiezen, de grote verantwoordelijken zijn van alle wreedheden die de afgelopen 5 jaar gebeurd zijn.
Boek 31: Koorts Auteur: Robin Cook Aantal blz.: 377 Leestijd: 24/08/2010-05/09/2010 Eerste druk: 1982 Algemene beoordeling: **
Robin Cook is een arts die door zijn boeken als schrijver wereldberoemd geworden is. Ik heb al een paar boeken van hem gelezen ("Vergiftigd" en "Diagnose") en ik vond deze boeken veel beter dan dit boek "Koorts". Charles Martel is een succesvol arts die zich na de dood van zijn vrouw; die stierf aan kanker, volledig toelegt op het onderzoek naar deze ziekte. Wanneer zijn dochter getroffen wordt door leukemie en de artsen zich geen raad weten met deze agressieve vorm ervan is Charles tot het uiterste bereid om zijn dochter te redden. De oorzaak van de leukemie is hoogstwaarschijnlijk te wijten aan illegale benzeenlozingen in de rivier en dan moet Charles niet alleen opboksen tegen de ziekte maar ook tegen een machtig chemisch concern. Ook zijn werkgever wil niet dat hij nog verder werkt aan het onderzoek dat zijn dochter Michelle zou kunnen redden maar ze verplichten hem te werken aan een nieuw medicijn dat voor het bedrijf enorm winstgevend zou zijn. Daar bovenop wordt hij uit de ouderlijke macht ontzet omdat hij de chemo weigert die Michelle alleen maar zieker maakt en dan gaat Charles over tot aktie ... wordt Michelle gered? Het boek kon mij niet genoeg boeien, je wil wel weten of Michelle het haalt maar het was voor mij niet medisch genoeg en niet spannend genoeg. Spijtig!
Boek 30: De winterroos Auteur: Jennifer Donnelly Aantal blz.: 718 Eerste druk: 2006 Leestijd: 15/08/2010-23/08/2010 Algemene beoordeling: *****
Met "De winterroos" komen we na "De theeroos" terecht in het Londen van de twintigste eeuw. Het hoofdpersonage in dit boek is niet langer Fiona ; hoewel ze nog ruimschoots aan bod komt maar wel India Selwyn Jones. In het begin van het boek is ze net afgestudeerd als arts. Haar doel is om een kliniek op te richten in de arme wijken van Londen namelijk de East-End. Het is in deze armzalige buurt dat de gangster Sid Malone leeft, wanneer hij tijdens een klus gewond geraakt komt hij in de handen van India terecht. India die verloofd is met de koele en berekende Freddie kan de gevoelens die ze voor Sid voelt niet ontkennen en ze begint een verhouding met hem. Sid die nog steeds achtervolgd wordt door zijn heden en verleden is op een bepaald moment genoodzaakt om te vluchten en zijn geliefde India achter te laten. India blijft echter niet alleen achter, ze blijft achter met een baby en omdat ze niet wil dat deze als bastaard zou bestempeld worden besluit ze toch te trouwen met Freddie. Freddie hapt maar al te graag toe want door met haar te trouwen heeft hij toegang tot India's geld. Wanneer Freddie als minister van de koloniën naar Afrika moet besluit hij om zijn gezin mee te nemen en begeven ze zich zonder het te weten in de contreien van Sid. Dit is wederom een pareltje, prachtig, prachtig, prachtig. Laat je niet afschrikken door de dikte van deze boeken want ze lezen echt supervlot en zijn op momenten zeer spannend. Ik ben eens op de website gaan kijken van deze schrijfster en daar stond te lezen dat er nog een derde en laatste deel in deze reeks komt. Ik ben zeer benieuwd en laat maar komen zou ik zo zeggen!!!
