Ik weet dat het lang geleden is dat ik nog een postje geplaatst heb... Maar twas echt een hel de afgelopen weken voor me. Daarom zal ik jullie nu een uitgebreidde update geven :) Ik kan je vertellen da de afgelopen weken het vol schrijven en volzeveren van bladen mijn missie was. Eigenlijk ook wel het geven van goede antwoordjes op de vragen....
Het eerste examen was algemene psychologie. Ik denk wel dat het gelukt is maja da dacht ik er de vorige keer ook van :(.... Pfffffff al de termen weten. En dan nog eens alle problemen uit een casus halen, je zou voor minder in elk ding een oorzaak of een probleem zien.
De volgende dag was het een zwaar dagje.. Pol en soc en dan nog een keertje schriftelijke communicatie erbij al geef ik toe dat het laatste vak een beetje mijn eigen schuld was. Ik had maar de helft van het examen gemaakt en toch nog een sjieke 7 ( stiekem was ik trots op mezelf :p tekstjes here i come ). Op het foutje van de voorzitster van Groen en een paar andere negatieve antwoordjes denk ik wel dat ik het gered heb voor die dag.
Woensdag was recht aan de beurt. Eigenlijk stom want ik was ervan geslaagd maar sociaal recht een vak dat er mee samen hangt was het buisvak. Daarom moest ik het terug opnieuw leren :( wat wel een beetje spijtig was maar ik denk dat het ook wel ok was.
En toen lieten ze me nog niet gerust die week... Het volgdende examen was tsw ( inleiding in de terreinen van het sociale werkveld) een mondeling examen waarbij je een organisatiemoet trekken en ze dan volledig uit leggen... Had ik de eerste keer de pech dat die docent te hard aan het doordrammen is over onze boek...pfffffffffff was ik even boos. Maja de tweede keer was wel goed :). Zelfde dag kregen we ook het examen van ontwikkelingspsychologie... Totale black out. Leek alsof ik ineens een tabula rasa was ( een lege doos). Niks maar echt niks wist ik nog. Echt zo zielig.. Maar iets openlaten , geen sprake van. Alle kennis die toch nog uit de stoffige bodemhoeken van de lege doos gehaald konden worden veegde ik dan ook in nette zinnen bijeen op het examen. Vraag me af hoe de docente haar kop eruit ziet als ze het mijne aan het verbeteren is.
Alsof de examens me die week nog ni genoeg geplaagd hadden was er op vrijdag nog sociaal recht. Arbeid hier, arbeid daar en gezanik over vrouwen met borstvoedingsproblemen. Als laatste was ik de zaal net op tijd binnen gestormd. Want tijdens de examens rijden er geen pendelbussen van school naar het station en alsof dat nog niet erg genoeg is rijd het alternatief ook niet of 8 uur... Gevolg : of je belt de belbus of je gaat tevoet. MMMMMMMM even denken bel bus = de lijn X- aantal dagen op voorhand bellen.. Was ik me daar nu net niet vanbewust. Dus optie twee te voet.... pff dus zat ik er ook als laatste.
Eindelijk was er dan het weekend. Dus ik heb vrijdag toch maar een relax middagje genomen en rustiger aan geleerd... Zaterdag ook op een rustiger tempo de dag gedraaid. Zondag dus als een sneltrein leren.
Maandag hadden we dan sociologie. Ik stond om een uur of 5 op om goed te herhalen.. Stond op het punt te vertrekken en kijk op mijn rooster... Pas om half een examen. Kon mezelf wel slaan...... Ach ja. Denk wel dat het examen ok was, al kan ik wel twijfelen pffffffff frauderen is volgens mij geen juiste sociologische term ( of had ik erover gekeken in mijn cursus)
Anyway dus dan gingen we maar op naar het volgende... Biopsychologie. Leuk vak en makkelijk examen. Arme docente ze zal veel leesplezier hebben aan mijn examen en ik hoop dat het celdeling woordje klopt... Was het enige logische om de rest ingevuld te krijgen.
Dan nog steeds geen einde aan de hel van herexamens. Economie en informatica. Ik dank de vrouw die economie geeft, geen enkele berekening en alleen maar juiste en foute vraagjes. hihihi Maar dan kwam de hel van de examens... Informatica. Ik denk dat die kerel iedereen volgend jaar wil terugzien.... Zo moeilijk, hallo moesten we al een taak opnieuw maken. Die denkt echt dat wij niks anders te doen hebben dan achter een pc te zitten en excel file aan te maken. En dan nog durven vragen hoe je in godsnaam een pdf-file moet maken... I went crazy....
Moe van uitputting kwam ik thuis en kon ik dan ook nog eens aan het zwaarste vak beginnen... Filosofie... Ik had die dag wel een mooi compliment gekregen van een docent: ik was volgens hem echt filosofisch aangelegd. Ok ik geef het toe mijn hoofd draait af en toe dubbel toeren en extra overuren.. Ma ja ik denk denkdenkdenk nu eenmaal..... Filosofie was wel goed... Allez da denk ik toch aangezien de docente niet echt nog bijvragen had... Maar dat weet je natuurlijk nooit!
Ik kan alleen maar zeggen: Dank je wel Sedinal om mij zo rustig te houden :p Toen was het allemaal voorbij!!! en zijn we op heden beland. Je ziet ni veel gemist.....
pffffffffffffffff Ik tel de momenten af naar de herexamens. Veel te veel aan mijn hoofd... Het maakt de dagen gewoon niet fijn. Om de muren van op te lopen en dan valt de regering ook nog eens van mijn muur. Ja voor pol en soc moeten we weten welke ministers waar bevoegd voor zijn. And guess what : we hebben enkel een interim regering, geen besluiten alleen maar miserie. Ik zal u zeggen da kost ons centen , net zoals de koninklijke familie ons pakken en pakken centen kost elk jaar. Oke ik denk teveel na denk ik ;) teveel aant leren teveel in het hoofd so movie time :) relax time erna sleepsleep time geniet van jullie nachtjes
Ja daar ben ik dus weeral mee bezig. En het lukt me niet echt goed daar mee door te gaan. Veel redenen met o.a. dat ik die taak al eens gemaakt heb en er zeker van ben dat ik daar goede cijfers van had. Maar ja dan lukte de schriftelijk examen ni natuurlijk.... PFFFFFFFFFFFFFFF. Dus het leuke pakje om dat opnieuw te maken én een schriftelijk examen te doen. Ik heb de taak al voor meer als de helft af maar de delen die ik nu nog moet doen sucken gewoon zo hard.
Gelukkig heb ik de afleiding van de multiculturele samenlevening en hoe ze ontstaan is. Ja inderdaad dat klinkt als politieke en sociale geschiedenis van Belgie. Op zich een heel interessant vak, alleen de emancipatie van de vrouw is overdreven en komt in 4 cursussen zeker terug.
Maar ja dan weet ik ineens hoe ik ooit verkozen moet raken ;) en hoe ik het best een bouwvergunning indien en wie verantwoordelijk is voor welk gebied van het land. Ingewikkeld is het. En ik mag uit vreugde voor het vak de interimregering , bemiddelaars en co hun namen gaan leren. Dat is immers leuk meegenomen land in politieke crisis en studenten van Sociaal Werk mogen de namen, functies en zever erover op hun examen neerpennen.
Soms vraag ik me wel eens af waarom ik dit doe. Wel het diploma... Dat is van belang in deze tijd. Ik kom van school maar heb niks.... Ik vind dit enorm leuk maar toch zijn er de mindere kantjes. Ik weet ook heel erg goed dat ik nooit mijn hele leven in de sociale sector zal staan! Ik wil een carrière, dromen, een eigen zaak.... Dit zijn gewoon de nuttige stappen om meer ervaring en vaardigheden op te doen. Zo leer ik dat de wereld oneerlijk is... Maar later daar meer over. Mijn typen wordt overstemt door de taak van informatica die ligt te brullen ;)
Das net wat er hier gebeurt... Eigenlijk lieg ik dan wel een beetje want ik ben volop aan leren. Maar das nu ni het fijnste tijdverdrijf dat er is he. Dan ben ik het weer ook heel dankbaar want moest het nu 30 graden zijn zou het pas een marteling zijn om te moeten leren...
Geen inspiratie om verder te schrijven. Hopelijk snel weer wel
Hier zit ik dan vol goede moed om die boeken nog maar eens te verslinden. Veel minder stress dan de vorige keer, maar toch pfffffff de zon schijnt, meer zin om af te wassen of het nieuws te volgen...
Ni goed. Ni fijn. But mega-hanne is in aantocht. Be aware alle docenten.
Trouwens ik vind dat ik het er voor bepaalde vakken nog niet zo slecht gedaan heb. Zoals voor schriftelijke communicatie: ik heb maar de helft van het examen gedaan en had een zeven, in theorie ( de mijne dan toch) had ik een 14 kunnen hebben moest ik het andere deel ook gedaan hebben. Filosofie: Ben helemaal tilt geslagen tijdens het examen, ben zo ingestort en beginnen huilen... Teveel stress en ik denk dat ik beter kan trainen voor een hoge hakken race... Want een pendelbus halen met een trein die net dan te laat is... Nog een 7. Na het herexamen ga ik persoonlijk naar het graf van Sartre en hem even vertellen dat hij mij een buis heeft gekost en dat ik er niet voor kies of in elk geval niet verantwoordelijk ben dat terwijl ik examen afleg er duizende mensen sterven. Guess what : ik studeer sociaal werk om er net iets aan te doen ( alle da denk ik dan toch)
Ach ja, bach rescue gaat me helpen, maar uit ervaring heb ik geleerd don't overdo it! Daar krijg je alleen maar een grote slepende hoofdpijn van voor de rest van de dag!
Maar we vliegen erin. Dan kan ik sewens lekker even buiten lopen en de mensen analyseren zoals we zagen bij psychologie.
Alleen twijfel ik nu enorm of ik toch geen maatschappelijke advisering moet gaan doen ipv sociaal cultureel werk....
Gek wat een simpele aanraking teweeg kan brengen. Zo een intens gevoel. Nee, niet iedereen en elke aanraking geeft me dat gevoel. Ik heb het over de aanrakingen van Dennis :). Wanneer we bij elkaar zijn hebben we bijna altijd elkaar vast. Een handje of een arm om elkaar, stevige knuffels, we slapen zelfs verstrengeld, wanneer ik draai in bed zorgt hij ervoor dat zijn arm over me ligt. Soms gaan we gewoon met de rug tegen elkaar staan... Gewoon om de andere te laten weten : hé ik ben er! Ja ook als we samen een douche nemen zijn we omstrengeld.... Heerlijk toch! Alleen wanneer we eten hebben we elkaar fysiek niet vast.
Maar ik kan je wel vertellen dat zijn aanrakingen me enorm veel deugd doen. Ze maken me blij. Ik streel zijn huid dan, geef hem zachte zoentjes. Soms voel ik later nog even waar zijn hand was, alsof mijn huid zijn aanraking wil bewaren. Zachte strelingen die me rustig maken. Dat is belangrijk voor mij. Het is ons ritueeltje dat wanneer hij binnenkomt de eerste paar minuten besteed zijn aan een dikke knuffel. Ok misschien klinkt dit allemaal wat plakkerig en puberaal, maar het is gewoon zo mooi. Alsof we willen laten zien aan de rest dat wij bij elkaar horen! De eerste keer dat we ooit samen op stap waren ( lol was uitje naar de gb omdat ik geen eten meer in huis had ) herinner ik me nog zo goed. Toen we aan de kassa aan het aanschuiven waren was hij me zo lief aant vasthouden en gaf me een gigantische zoen op mijn voorhoofd! Denk dat ik straalde toen, de kassierster zat ons zo aan te gapen dat het geen woorden had! Heerlijk moment gewoon. Zo een klein gebaar kan je enorm veel doen. Een stukje huid dat een ander stukje huid raakt waar je van begint te stralen. Skin to skin kan vonken geven ;) Ik zou zijn huid niet meer kunnen missen , en hem nog veel minder!
Wat ik het leukst vind om te doen is het maken van iets nieuws. Een kaartje, juwelen, sjaals,.... Zo kan ik wel eindeloos doorgaan! Niet gewoon altijd hetzelfde saaie ding doen, maar vernieuwen en durven dromen.
Daardoor maakt het me niet simpel lang geïnteresseerd te blijven. Wat een gigantisch nadeel is. Ik ben nu wel met een studie van sociaal werk bezig maar diep vanbinnen weet ik al dat dat niet mijn droomberoep is.
Ik hoor de vraag al komen : wat wil je dan wel worden???
Klaar voor het schokkende antwoord???
Begrafenisondernemer.
Waarom ????
Het geeft me een goed gevoel dingen te regelen. Ok dan zou ik ook manager kunnen worden of gewoon zorgen dat ik een eigen bedrijf start... Ja dat wil ik ook doen. Toch spreekt het me aan om mensen te helpen bij het verwerken van hun pijn. Niets is immers moeilijker dan leed van een overlijden te verzachten. Zorgen dat er een mooi beeld blijft van de persoon vanwie je vaarwel zegt. De hele dag tussen treurende mensen zitten is ook niet fijn. Niets heb je aan je beroep om mee te lachen? Ik wil zo ook een beetje het taboe kunnen doorbreken van de dood. Want niets in deze wereld is denk ik nog meer taboe.... Ieder heeft zijn eigen idee over de dood, daarom vind ik dat de mensen er hun eigen ding mee moeten kunnen doen wanneer ze overleden zijn! Juist de nabestaanden daarmee helpen is mooi. Iedereen vind het een luguber idee. Maar om het even grof te zeggen iedereen zal me vroeg of laat nodig hebben dan!
Ik zou het wel leuk vinden moesten jullie eens een reactie nalaten of gewoon even iets in het gastenboek zetten. Zo kan ik ook weer op ideetjes komen waar ik het de volgende keer weer over zal hebben.....
Anyway voor volgend bericht kan ik je zeggen: het gaat over iets wat ik heel graag zou willlen.
Het was er geen simpele. Ik had me opgegeven om te werken in de keet. Pfffffffff zwoegen, zweten en rommelen. Soms tot vervelens toe. Maar het verdient zullen we dan maar denken!
Maar ik ben het zo beu nu! Even echt genoeg gehad. Ligt niet aan mijn geweldige collega's ( daar heb ik helemaal geen klagen over!)
Aan wat het dan ligt???? De lijst is te lang om zo maar op te noemen. Ik heb nu wel gemerkt dat communicatie essentieel is in een zaak, en dat er nog veel werk aan de winkel is voordat de keet weer optimaal zal werken! Niet fijn om dit te moeten zeggen over iets wat ik enorm graag doe. Maar het is eenmaal zo!
Ik speel zelf met het idee ooit een zaak open te doen, wat niet eenvoudig zal zijn want het is knokken om als zelfstandige te beginnen. Maar uit alle jobkes die ik al gedaan heb in weekend en vakanties heb ik al veel geleerd waar ik zelf ooit rekening mee zal moeten houden!
Langs de andere kant ben ik geen simpel persoon om mee samen te werken! Ik ben redelijk streng en heb een structuur nodig waarin ik werk... Als dit er niet is zal ik er zelf naar op zoek gaan. Ook al is het mijn taak ni ik geef mensen wel opdrachten als ze met hun vingers aan het draaien zijn! Ik steel (ongewild! ) het eten van mijn collega's en op tijd en stond kan er wel een plaagje af. You better be warned, moest jij ooit mijn collegae worden ;)
Vol goede moed ben ik deze morgen verder gegaan met de taak voor het herexamen van informatica. Maar nu ben ik het gewoon beu!!!!!!!! Wie die wetenschappelijke databanken heeft uitgevonden kan beter maar ver uit mijn buurt blijven. Veel te veel zever... Trefwoorden... Echt creatief zijn ze niet geweest met de opdracht. Dezelfde die we tijdens het jaar ook moesten maken. Die had ik wel goed gedaan. Helaas is mijn oude pc toen dood gegaan en heb ik da niet meer. Maakt het weer heel fijn om dat weer helemaal opnieuw te maken.
Dan zou ik ook graag het verslagsjabloon vn het school even vervloeken... Niks dan zever ermee... Dan verspringen de letterkes dan de cijfers... Neeeee ik ben geen kluns met mijn pc, ze maken het altijd zo moeilijk.......
Had daarstraks even geyoutubed. Het clipje van weird al yankovic over the amish paradise... Vraag me af hoe lang ik zo zou kunnen leven. Zonder alle comfort.. Ni al te lang denk ik, ik doe graag mijn zegje en laat niet met me sollen. Denk dat de community me snel beu zal zijn! Langs de andere kant droomt ieder wel eens van te reizen door de tijd! Ik heb de oplossing. Amish verzamel uzelf en maak de volgende reality-soap: het leven zoals het geweest is : back to the past.... Weet niet wat ik erger moet vinden : kinderen van de amish die geboren worden in de wereld van onwetendheid of wij mensen die opzoek zijn naar vermaak. Toast kannibaal is er een mooi voorbeeld van... Toevallig zag ik een stukje op de tv. Mensen engageren zich om bij een stam te leven, maar kunnen hun gebruiken niet aanvaarden! Het is logisch dat ze het niet kunnen want de opvoeding en wereldbeelden zijn anders... Daarom begrijp ik niet dat mensen zich willen verlagen door mee te doen aan een programma dat ze op televisie brengt. Gewoon om aandacht ? Ik weet het niet maar ik vind het zo dom.... Ik denk dat ieder recht heeft op zijn eigen bestaan zoals hij het wil en dat we wel gevormd zijn door onze opvoeding, maar dat dat niemand zou mogen tegenhouden!!!!!!
Wanneer ik een boek aan het lezen ben en het spannend wordt krijg ik de drang om verder te lezen. Maar buiten de drang om te weten hoe het de personages zal vergaan begin in mijn eigen theorieën te ontwikkelen. Zo maak ik me een voorstelling wat er kan gebeuren of hoe het verder loopt. Wie nu eigenlijk de slechterik is en wie de held. Soms werkt dat stimulerend en ben ik een tevreden persoon want mijn speculaties bleken waar te zijn of het boek overtrof zelfs mijn stoutste verwachtingen. Helaas is het tegengestelde is ook vaak waar. Het is een schitterend boek dat ik aan het lezen ben. Ik zou de pagina's willen verslinden. Maar dan volgt de anticlimax.... Het einde suckt gewoon. Zo spannend en dan zo een dom einde. Dan heb ik het gevoel dat dat boek niet af is. Het verhaal is niet rond.... Maakt ook dat ik het boek niet opnieuw zou willen lezen.
Het lezen van series is niet aan mij besteed.. Je hebt een vast hoofdpersonage en ik denk dat die na de eerste twee boeken zo voorspelbaar is geworden en je dus eigenlijk het boek al kan voorspellen... Geef mij maar een avontuur om elke hoek...
Dus je kan al raden dat mijn boekenrek het zwaar te verduren heeft... Want niets is meer gruwelijk dan een boek te moeten lezen waar de vet- en chocoladevlekken al op zitten, of waar de mensen de hoek van de pagina hebben omgeplooid omdat ze geen bladwijzer hebben. Zo vergaat het ook mijn schoolboeken. Ik zal er nooit met een markeerstift in markeren en erin schrijven heel uitzonderlijk. Het molesteren van boeken is voor mij gewoon ''not done''
Boeken geven me soms wel leuke ideeën om zelf eens iets te doen, schrijven of een filmpke te maken. Durf me ook goed voorstellen hoe het zou zijn een boek in een scenario te veranderen en te verfilmen. Al leert mijn ervaring me dat je een boek en film nooit echt kan vergelijken wat wel erg spijtig is. In een boek heb je de kans ongeremd je eigen fantasie te gebruiken, terwijl dit tijdens een film minder mogelijk is.....
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Reacties
Laat me gerust even weten hoe jij erover denkt.
Over mijzelf
Ik ben Hanne
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is fulltime studente.
Ik ben geboren op 27/05/1987 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: gek doen , theater, dromen, dartelen, speleo,....
