Ik maak me weer los van jou Soms weerbarstig en boos Soms ook zacht en teder Want ik moet weer op mijn eigen benen lopen Stevig verankerd en geworteld ook meteen Totdat jij mij weer oppakt en hoog boven de grond laat zweven Ik ben niet bang, Ik kom toch altijd weer terecht, met beide benen op de grond
Hard en ongewillig Of zacht en voorbereid
Onze wegen scheiden soms Als jij op weg bent in de wereld Op zoek bent naar onbekende wegen in alle uithoeken van de wereld En het leven ergens ver weg, Buiten bereik zoals ik hier lig Teruggetrokken in mijn schulp Behaaglijk nestel ik me tegen de zachte wanden van mijn eigen veiligheid Ik trek nog maar een trui aan Dan kijk ik naar binnen en zie ik een kleur De kleur van eenzaamheid en soms die van verdriet En soms ook zoveel licht dat ik niet blijven kan waar ik ben dan zweef ik boven mezelf uit Gelukkig, zomaar ineens Vliegend
De wereld gaat haar eigen ritme En draait toch wel door Daar hoef ik niets aan te doen en ook niet voor Zonder jou of met jou Dat komt toch ook wel weer Ik wentel me nog maar eens in de zachte zonnegloed En droom over wat eens was en ook nog wel zal komen
Ik had het gevoel dat ik iets kwijt moest waarvan ik liever niet wil dat jij het ziet Nee dat wil ik liever niet Hoe jij mij ziet, ookal weet ik dat niet Hoe jij kijkt naar mij
Dan lijk ik zomaar ineens Twee Gespleten en verdwenen Gevangen En dan wil ik liever niet meer Zijn Niet hier, niet bij jou en niet bij mij
Soms is ze daar ineens Woedende Engel Duistere kracht Duistere jij Jij bent ook van mij Jij bent ook in mij Maar ik schrik steeds van jou Als jij je kop woedend om de hoek steekt
Met geweld ruk je ze open de poorten van mijn ziel En je maakt van de wereld een gevaarlijke plek Ik een spiegel en jij de wereld
Als jij daar zomaar ineens staat en met geweld bezit van mij neemt Dan ben ik ineens weerloos De gebeten hond Een pijnljke wond Jij doet me pijn, mijn duistere kracht
Hoe kan ik jou liefdevol omarmen Lief en zacht Zodat jij mij bent en ik jou?