Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
28-11-2009
Foto's cross Vilvoorde!
De foto's van de cross van Vilvoorde zijn on-line.
Vandaag
trokken we naar de cross van Vilvoorde, traditioneel voor ons de kortste
verplaatsing van het seizoen want via de Verbrande Brug zijn we daar in tien
minuten. Noah, die van mij voor de crossen drie neen-kaarten heeft gekregen
(waarmee hij dus drie keer mag passen voor een cross die zijn broer dan wel
loopt), verkoos om vandaag al een eerste kaart te gebruiken en te passen voor
deze loodzware wedstrijd. Door het slechte weer van de laatste dagen lag het
parcours er heel slecht bij maar dat is bijna elk jaar het geval. (Heeft Sparta
een pact met de duivel?) Voor de zoveelste keer werd het parcours trouwens
aangepast? Sparta houdt blijkbaar van verrassingen. Moon vertrok voor zijn
wedstrijd over 1500m als een raket. Hij nam meteen de leiding maar bergop en
met felle tegenwind kon dat niet ongestraft blijven. Hij kwam in het bos de man
met de hamer tegen en moest in het laatste kwart van de wedstrijd de kopgroep
laten gaan. Hij werd nog wel mooi zesde maar was begrijpelijk ontgoocheld. Het viel me op dat sommige jongens die
nu voor Moon waren in vergelijking tot vorig jaar flink waren gegroeid. Onze
Moon moet zijn scheut nog krijgen. Ik ben ook lang de kleinste van de klas
gebleven maar groeide uiteindelijk toch nog naar een respectabele lengte. Eline
liep haar hele wedstrijd aan de leiding maar werd voor de zoveelste keer van
een verdiende zege gehouden door een snellere en afwachtend lopende
tegenstandster. Doe zo voort Eline want zo zien we je graag lopen. Ooit komt de
afrekening en dan zullen de prijzen zoet smaken, geloof me Ondertussen was ook
Kjell aangekomen. Niet om te koersen want hij trekt morgen naar de Cros-Cup van
Roeselare maar wel om met Joost en mezelf een duurloopje te houden op het
parcours van de cross. Terwijl Joost koos voor het gezelschap van een
kameraad-oriëntatieloper kozen Kjell en ik voor een iets sneller tempo en
trokken de modder in. Met gewone loopschoenen was het geen senicure. Ik liep
een drie kwartier en voelde geen blaren meer. Das goed nieuws, hé. Ben ik dan
eidelijkvertrokken? Ik had tegen
Moon en Noah gezegd dat we nog naar de dames gingen kijken. Dus trokken die
zich van mij niet veel aan en liepen met hun vriendjes het bos in. Ondertussen
was de gemengde dameswedstrijd (juniors, seniors en masters) vertrokken. Meteen
nam Kim zonder aarzelen het commando. Slechts één tegenstandster kon aanklampen
maar reeds voor halfweg was ook zij er aan voor de moeite. Kim begon aan haar
solo en won de wedstrijd met een straat voorsprong. Na vier wedstrijden telt ze
twee overwinningen en twee tweede plaatsen. Doe dat maar na! Ook Els, moe na
een Senegaltrip, liep een verdienstelijke wedstijd en ook Sarah vocht voor wat
ze waard was. Zon gemengde wedstrijd is niet makkelijk om te volgen en je
verliest dan ook snel het overzicht. Els wist zelfs niet hoeveelste ze
uiteindelijk was geworden.
Na de
dameswedstrijd gingen we naar huis. Moon en Noah waren als modderduiveltjes
verkleumd uit het bos gekomen en wilden niet liever dan een lekker warm bad.
Toen we richting uitgang stapten kwam ik Juliaan Deleebeeck tegen, de
vriendelijke verslaggever van GVA voor de atletiek in Vlaams-Brabant. Hij nam
me even apart en wist me te vertellen dat hij me had voorgedragen als kandidaat
voor de Provinciale Trofee van Sportverdienste(of zoiets). Hij had alvast zijn
punten aan mij gegeven. Het was een ongelijke strijd tegen o.a. kleppers als
Sven Nys en Niels Albert maar blijkbaar kwam ik maar net iets te kort om tot de
vier eindgenomineerden te mogen behoren. Ik was aangenaam verrast en blij dat
Juliaan me dat wilde vertellen. Wat ga ik weer goed slapen vannacht Of net
niet! Stel je voor dat ik wel tot die vier had mogen behoren en met Sven Nys,
toch één van mijn grootste idolen, op de foto had gemogen.
De eerste
rugpijn van de winter is een feit. Gisterenavond ben ik vroeg in bed gekropen.
Ik wist niet meer hoe ik me moest plooien of zetten. Dan kan je evengoed gaan
liggen Als de pijn blijft zal een bezoekje aan Peter nodig zijn.
Vandaag
zijn we niet naar de Nekker getrokken. Moon en Noah hadden een vermoeiende
schoolweek achter de rug en lopen morgen de cross van Vilvoorde. Een beetje
rust zal geen kwaad doen. Bovendien had ik gisteren ook geen lekker gevoel aan
mijn voetzolen. Ook voor mij zal extra rust geen kwaad kunnen. Het is dan nog
eens barslecht weer, regen en wind Dat Belgische kimaat is niks voor mij. Mijn
beste resultaten liep ik bij mooi weer. Het is ook daarom dat je van mij
moeilijk een crosser zal maken. Al speel ik wel met het idee om er toch eens
één winter voor te gaan. Maar dat zeg ik al jaren...
Ondertussen
heb ik naar Studio 1 gekeken. Ik dacht plots dat ik op Canvas zat bij het
optreden van een nieuwe Stand-up Comedian. Het was Georges Leekens, de droge
komiek die het had over zijn KVK en het feit dat weinig ploegen Anderlecht
thuis twintig minuten onder druk kunnen zetten. Hij had blijkbaar last van
hallucinaties want iedereen had gezien dat de paarswitten niets, maar dan ook
helemaal niets hadden weggegeven. Wat een grapjas, die Georges. Hoe lang is hij
in het Astridpark gebleven? Niet lang, hé. Het zal aan zijn humor gelegen
hebben. Met grapjes alleen bouw je geen ploeg, natuurlijk.
Vandaag plots een mail. Weet ge't nog? En daarachter een link naar YouTube. Exact tien jaar geleden op een avond in de Ancienne Belgique. Een memorabel concert. Ik had Iggy al live in open lucht gezien maar dit was andere koek. Om nooit te vergeten. The ultimate Rock&Roll...
Voor het
eerst na mijn blarenavontuur keerde ik deze middag terug naar mijn vaste stek:
het park van Machelen. Ook vandaag mocht ik weer een beetje langer lopen,
telkens in de hoop dat er geen blaren op mijn fel geteisterde voetzolen
terugkeren. Ondertussen hangt er bijna geen blad meer aan de bomen en toch liggen
de paden er als altijd piekfijn bij. Daarom ook vind ik dit zon leuk parkje.
Je ziet ten allen tijde waar je loopt. Geen verrassingen dus. Het deed deugd om
even te kunnen lopen en uitwaaien want de sfeer bij Sanoma is gespannen door de
laatste ontwikkelingen. Het doet dan ook goed om eens wat anders te kunnen doen
en buiten de redactie te komen. Het was er net voor de middag nochtans gezellig
want ondanks de problemen binnen het bedrijf werd er toch getoast op de goede
verkoopsresultaten van ons eigen blad. Jan, mijn muzikale collega (o.a.
ex-drummer van de Machines en Derek & The Dirt)) was net terug van
Bretagne en had Muscadet en Bretoense hapjes meegebracht. Ik hield het bij een
half glaasje. Ik ben ooit gaan lopen in Machelen nadat ik twee glazen champagne
(nochtans niet mijn lievelingsdrank) had gedronken. Aanvankelijk leek ik wel te
zweven maar halfweg stond de man met de hamer tussen de struiken me op te
wachten. Wat een inzinking was dat toen Vandaag maar een half glaasje dus. De
eerste honderden meters waren pijnlijk maar geleidelijk aan kwam de souplesse
terug en ik geraakte vrij snel in de juiste cadans. Ook vandaag was het na 35
minuten echter hoog tijd om te stoppen. Weer brandde het onderaan mijn voeten.
Ik wilde geen risicos nemen en stretchte dan maar. Een beetje bang trok ik in
de Sanoma-vestiaires mijn asicsen uit. Oef, geen blaren maar de weke huid zag wel
knalrood. Ik moet voorzichtig blijven. Ik kan me geen nieuw oponthoud
veroorloven als ik wil kunnen meelopen op het provinciaal indoorkampioenschap
op 3 januari in Gent. Ik denk dat die wedstrijd te vroeg gaat komen maar dat
zien en vooral voelen we eind december wel.
Gisteren
mocht ik van Magda weer wat langer lopen. Een half uurtje joggen had ze gezegd.
Vermits ik vanavond toch training gaf besloot ik dat half uurtje te lopen met
de snelste pupillen en miniemen onder onze jeugdatleten. De meeste onder hen
zullen zaterdag trouwens meelopen in de cross van Vilvoorde. Een goede tempoloop
kon voor hen dus alvast geen kwaad. We liepen in gesloten formatie vier toeren
van onze eigen cross met telkens twee heuveltjes per ronde. Ik gaf het tempo
niet zelf aan maar liet dat aan de kids over. Moon ging naar de kop en de rest
volgde. Een stevig tempo maar iedereen bleef goed gegroepeerd; Zo heb ik het
ook graag, zeker met zon evenwichtige groep atleetjes: samen uit, samen thuis.
Op heteinde begonnen mijn
voetzolen te branden en ik voelde dat het echt niet langer mocht duren. Voor
mijn jonge groep was het natuurlijk nog niet gedaan. Ik liet ze nog drie keer
een 300m lopen. De groep werd opgesplitst. Ik liet de pupillen samen lopen en
de miniemen eveneens. Zo was iedereen tevreden. Sommige pupillen lopen zich
anders volledig kapot om toch maar bij de snelste miniemen te blijven en
sommige miniemen geraken gefrustreerd omdat ze door de snelste pupillen worden
voorbijgestoken. Neen, liever splitsen dan maar! Na de training reden we over
Zemst-Laar om Sarah af te zetten en daar besefte Moon ineens dat hij zijn
sporttas én boekentas op de Nekker was vergeten. (hij was bij zijn vriend Lucas
gaan spelen!) Typisch iets voor hem maar ik herken dat natuurlijk. De appel
valt niet ver van de boom, nietwaar!
Gisterenavond
ging ik samen met Moon langs bij dokter Paul. Eerst werd bij Moon een wratje
onder zijn linkervoet weggebrand met ijs. Daarna onderzocht dokter Paul hem
grondig want de dokter van het PMS had een brief meegegeven waarin melding werd
gedaan van beginnende scoliose en een beenlengteverschil. Voorlopig moeten we
daar nog niets aan doen maar dokter Paul zal het wel opvolgen. Daarna werden
mijn voetzolen onderzocht en min of meer genezen verklaard.
Vandaag
mocht ik dus opnieuw lopen, weliswaar met de rem op om geen nieuwe blaren te
kweken. Onder de middag was ik naar An enJo gereden en Jo had mijn zooltjes
aangepast. Je kan niet voorzichtig genoeg zijn en dus had ik mijn voetzolen
ingesmeerd met een Compeedstick. De tip kwam van de eigenaar van het Zemst
Copycenter, zelf een oud-loper van Sparta Vilvoorde. Magda liet me maar een
twintigtal minuten loslopen. Meer was niet verantwoord, vond ze. Als mijn
voeten heelhuids uit deze eerste oefenstond kwamen mag ik morgen wat langer
lopen en vanaf vrijdag zullen er dan ook nog eens versnellngen bijkomen.
Ondertussen ben ik weer thuis en zijn mijn voetzolen blarenvrij. Oef!
Gisterenvond
kwam Kjell langs om me stabilisatie-oefeningen aan te leren. Het betrof een
lijst van veertig oefeningen in totaal, de ene al moeilijker dan de andere. Na
een dozijn moest ik al passen. Ik ben altijd al een stijve hark geweest en dus
waren sommige bewegingen een echte hel. Ik heb me echter voorgenomen om de
veertig oefeningen tegen het einde van de winter helemaal onder de knie te
hebben. Werk aan de winkel dus!
Dit WE was het kermis in Eppegem en voor ik aan mijn martelsessie begon trokken we met Moon
en Noah nog even naar het dorpsplein. We waren er nagenoeg alleen. Kermis is
ook niet meer wat het is geweest. Is het publiek veranderd of de kermis zelf?
Zijn kinderen te verwend en blazé? Vroeger was de jaarlijkse kermis een
hoogdag. Nu zijn kermissen hooguit voetnootjes op de drukke gemeentelijke
kalenders.
Moon en
Noah vlogen meteen naar de luchtdrukgeweertjes. Als volleerde scherpschutters
gingen ze aan de slag. Noah schoot op balletjes en Moon op schietschijven.
Nadien mochten ze met hun vergaarde punten een prijs kiezen. Geweertjes
Vanmorgen
speelden ze soldaatje in de tuin. Naar mekaar schieten en lopen en springen.
Een soort intervaltraining eigenlijk Lopen deden ze vandaag ook nog. We keken
eerst naar het veldrijden en trokken daarna naar het parkje aan de Schranshoeve
aan het einde van de straat. Zelf bleef ik aan de kant staan. Mijn voetzolen
gaan beter maar van lopen is vooralsnog geen sprake. Na twee kleine toertjes
begon het te regenen. Noah kroop meteen in de auto maar Moon mocht er nog twee
rondes bijdoen. Een paar druppels houden echte sportmannen niet tegen, hé. Toen
gingen echter de hemelsluizen open en twee minuten later kwam Moon als een
waterkieken naar de auto gelopen, totaal verkleumd. We reden naar huis en ik
stopte ze allebei meteen in een lekker warm bad.Het leukste moment van de training, zei Moon.
Vandaag
liep Kjellde korte cross in Zele.
In een heel sterk bezette wedstrijd kon Kjell zich goed handhaven in een
kopgroep van vier die mocht spurten voor de zege. Het werd een lange sprint en
zoals verwacht was hij niet opgewassen tegen de vlijmscherpe demarrage van de
specialisten halve-fondlopers à la Ali Hamdi (die net als vorig jaar de
parkcross op zijn naam schreef). Toch een mooi resultaat voor Kjell die klaar
lijkt voor zijn eerste grote afspraak volgende week in Roeselare.
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy