Wolken beginnen af en toe af te steken tegen de blauwe lucht. Er is ook eindelijk weer meer zuurstof en ik verwacht dat het de komende dagen wel wat gaat regenen. Gelukkig was het vandaag nog mooi zomerweer en ik stelde voor om een uitstap te maken. Ik gaf Moon en Noah het boek van de nationale dioenst voor toerisme. Daar staan zowat alle bezienswaardigheden van België per provincie in voorgesteld. Ik dacht aan Han-sur-Lesse, Coo, een pretpark of het Gravensteen. Waar neen! Waar komen die twee weer mee af: met Waterloo natuurlijk. Ze krijgen er geen genoeg van en ik kan ze geen ongelijk geven. De Napoleontische periode is hen natuurlijk met de paplepel ingegeven en zo rijk aan verhalen dat het een onuitputtelijke bron van inspiratie blijft voor vader én zonen. Het werd dus weer Waterloo, 'la totale' met weer maar eens de trappen tot boven, 226 in totaal, het gigantische geschilderde panorama, de film en voor het eerst ook met hen het hoofdkwartier van Wellington. Tja, je moet af en toe ook de 'Vijand' wat aandacht geven, nietwaar... Boven op de berg mocht ik weer vertellen en Moon beantwoordde in een mum van tijd de vragen in de nieuwe kinderfolder. Bij elk antwoord hoorde een letter en met alle letters moet je achteraan een vraag beantwoorden. Nadat hij alle letters bijna had ingevuld zag hij plots dat er een vraag onder de antwoordstrook stond. Wat is de franse naam van het eiland waar Napoleon gestorven is? Pff, zei Moon, had ik maar meteen die vraag gelezen, dan had ik al de andere niet hoeven te beantwoorden. Sainte-Hélène! Na een korte pick-nick trokken we naar het centrum van Waterloo om het hoofdkwartier van Arthur Wellesley, de latere Duke of Wellington te bezoeken. Ik was vergeten waarom ik dat museum niet zo leuk vond tot ik weer de radiogids aanhoorde en de plaatjes naast de gravures las. Het gebrek aan respect voor sommige historische feiten en personen is schrijnend. Een voorbeeldje! Napoleon en zijn broer Jérome staan op de grote kaarten die het slagveld voorstellen aangeduid als Napoleon Buonaparte en Jérome Buonaparte. De naam Buonaparte was al ten tijde van de revolutie verfranst tot Bonaparte en enkel de Britse vijandelijke pers sprak daarna nog van 'Buonaparte'. Daarenboven luidt de titel van Napoleon's jongste broer 'Prince Jérome'. Napoleon zelf was wel keizer der Fransen en moet dus worden aangeduid als dusdanig. De Vlaamse uitleg was ook beneden alle peil. De persoon die in een weliswaar vlekkeloos Nederlands de teksten had ingesproken kende duidelijk de materie niet waardoor de meeste termen fout zijn uitgesproken. Ach, ik ben misschien de enige die er zich aan ergert. 

04-07-2009 om 22:22 geschreven door André  

Toen we vandaag op de Nekker aankwamen viel me meteen op dat magda's auto er al stond. Wij waren te vroeg en dus was het vreemd dat zij nog vroeger was. Al snel werd ons duidelijk waarom. Er was een fotograaf op bezoek en die moest haar fotograferen voor een artikel in Runners World. Ivan Sonck heeft haar enkele weken geleden geïnterviewd voor een reeks over ex-topatleten. Naast foto's uit haar gloriejaren wordt het artikel geïllustreerd met beelden van nu. De mensen zullen versteld staan want anders dan bij veel ex-atleten is Magda nauwelijks veranderd. Op enkele rimpeltjes na is ze nog steeds dezelfde dan op de foto's die de kranten sierden ten tijde van de OS van Seoul.

Er werd evenwel ook getraind vandaag. Kjell hield zich gedeisd en beperkte de training tot wat loslopen en de gewoonlijke pré-wedstrijdrituelen. Morgen loopt hij een 3000m op de Flanders-Cupmeeting in Oordegem. Leuke meeting en snelle piste! Voor Sarah, Ewoud en ik werd het een snelheidstraining. Terwijl de fotograaf nog steeds aan het shooten was begonnen we er aan. Eerst een serie van vijf keer 150m voluit. gelukkig was het niet meer zo warm en stond er een lekkere koele bries. Dat ambetante vermoeide gevoel van gisterenavond leek wel met de zwoele lucht te zijn verdwenen want plots kon ik weer mijn foulée trekken. Alle 150en liep ik rond de 20 en zelfs eronder. Daarna volgden vijf spurten over 100m. Ik stelde voor om de beurt het startsein te geven maar blijkbaar vonden de andere twee het best dat ik het deed. Zo gebeurde het dan maar. Het gaf me wel telkens enkele meters voorsprong. De 5 spurten eindigden telkens rond de 13 en enkele zelfs flink er onder. Door het feit dat er toch betrekkelijk weinig recuperatie tussen de spurtjes zat trapte ik bij de laatste twee toch behoorlijk op mijn adem. Ik voelde ook weer hinder aan de linkerachillespees maar met wat ijs en zalf komt dat wel in orde. Moon en Noah en de andere kinderen waren vandaag zowat totall loss! De warmte van de laatste dagen moet ze zowat murw hebben geslagen want je kreeg ze amper in beweging. Gelukkig komt er nu een periode van koeler weer zodat iedereen wat zal kunnen recupereren door oa beter te slapen. Volgende week volgen Moon en Noah net als vorig jaar een atletiekstage bij de VAC in Vilvoorde. Ook daarvoor mag het wel wat koeler zijn maar liefst zonderal  te veel regen want dan is de pret er voor de kinderen ook snel af. 

03-07-2009 om 23:33 geschreven door André  

Vandaag bracht ik de grootste tijd op de baan door. Rijdend van de ene te fotograferen persoon naar de andere. Als die aan de overzijde van het land wonen is dat bij deze weersomstandigheden geen sinecure. (Ik mag dan nog airco in de wagen hebben!) Gelukkig konden Moon en noah naar Kjell en daar stond vandaag voor hen een heuse triathlon op het programma. In de tuin was een volledig parcours uitgestippeld. de jongens dienden eerst een aantal lengten te zwemmen. Daarna sprongen ze op hun fietsen die voor de gelegenheid zelfs een echt nummer droegen en daarna liepen ze nog de nodige rondjes. Blij en tevreden maar o zo moe konden ze daarna hun trofee in ontvangst nemen. Zelf ben ik vanavond gaan lopen, net voor de bestuursvergadering van RAM. Het Vrijbroekpark is afgesloten wegens een invasie van processierupsen en dus bleef er me niet veel anders over dan de Nekker. Ik liep twee en een halve ronde rond het domein in veertig minuten maar ik kan niet zeggen dat het leuk was. Ik had verschrikkelijk zware benen en uitzonderlijk last van de warmte en van het gebrek aan zuurstof. Hopelijk krijgen we de komende dagen een lekker afkoelend onweer want ook de tuinen hebben water en lucht nodig. 

Goed nieuws van Stefan! Hij is voor het eerst terug gaan lopen, gisteren in het park, samen met Ewoud. Vandaar die processierupsen, zeker. Ze konden het niet geloven en wilden het met hun eigen ogen zien. 

02-07-2009 om 00:00 geschreven door André  

Maandag was mijn training beperkt tot een half uurtje duurlopen in het park van machelen. Soepel en met de goeie benen van gisteren haspelde ik met de I-pod in de aanslag mijn rondjes af. Vandaag zou het echter andere koek zijn. Het was weer bloedheet en morgen begint de grote vakantie voor de kinderen. Daardoor was de opkomst maar beperkt. Ook Moon was niet op de training want hij was naar het verjaardagsfeestje van Brent. Die organiseerde een kampeerfeestje met enkele van zijn beste maatjes. Benieuwd hoe ze er morgen zullen uitzien na een nachtje samen in de tent. Voor mij stond er weer één van die rare trainingen op het programma. Zo eentje waarvan ik op voorhand denk dat het een peulschil is maar waar ik mijn tanden op stukbijt. Drie keer drie ronden met afwisselend 50m joggen, 150m snel, 50m joggen, 150m snel... Er stond weer behoorlijk wat wind op de Nekker. Bij zo'n warm weer een zegen maar dat betekent wel dat je een halve ronde de wind in het nadeel hebt. Na mijn eerste serie wist ik al hoe laat het was. Ik zou diep moeten gaan. Deze training dient volgens Magda om tijdens een wedstrijd in staat te zijn om tempowisselingen te kunnen uitvoeren maar ook vooral om te reageren op aanvallen. Ondertussen heb ik op de site van het WK gezien dat de startlijsten binnen twee weken on line zullen zijn. Dat laat me dan nog een tiental dagen de tijd om wat voorafgaande info te verzamelen over mijn opponenten. Een verwittigd man is er twee waard, zegt men. Een gedocumenteerd man ook!

30-06-2009 om 00:00 geschreven door André  

Vanmorgen was het voor het eerst in lange tijd dat ik weer mee trainde in het Vrijbroekpark. Na de opwarming, het stretchen en de gebruikelijke versnellingen voelde ik al dat ik goeie benen had. Mijn voet doet weer constant pijn, net als vorig jaar maar het weerhoudt me niet om te lopen. Magda liet Sarah, Ewoud, Kjell en ik 600en lopen in het rozenpark. Voor Kjell vier series van twee. Voor Sarah werd het iets minder en voor Ewoud en ik drie series van één 600 gevolgd door een 200. Tussen deze twee afstanden slechts 50m joggen en tussen de series een drietal minuten rust. Ik vertrok op kop, niet té geweldig maar wel op tempo. Halverwege kwam ik door in 48 en ik eindigde in 1.38. 'Oppassen, André', zei Magda. Ik jogde naar de start van de 200 in het midden van het rozenpark en vertrok. Meteen was mijn eerste 200 goed voor 30 seconden. Na drie minuten rust vertrok ik opnieuw. Ik dacht aanvankelijk dat ik iets trager liep maar halverwege was het opnieuw 48 en ik klokte af in 1.37. De daaropvolgende 200 was weer goed voor 30. Voor de derde was ik wat bang want het was de eerste écht zware training na mijn rustweek. Ik vertrok en moest wel effe zoeken naar het juiste ritme maar na een honderdtal meter had ik dat gevonden. Ik hoorde mijn tussentijd niet maar ging voluit. In de laatste rechte lijn moest ik keihard in de verzuring en het was knokken tot de laatste meter maar de beloning was 1.36. Ik zat op mijn tandvlees en moest nog één 200 lopen. Ik jogde naar de start, zette mijn verstand nog maar eens op nul en vloog er van de eerste meter in: 29 seconden. Toen moest ik toch even gaan liggen en uithijgen. De recuperatie is echter super en ik volgde al vrij snel Magda die van de ene kant naar het andere spurtte om de tijden te roepen. Kjell was namelijk nog steeds met zijn 600en bezig. Bij zijn laatste moet hij gedacht hebben: ik ga toch niet onderdoen voor die 'ouwe' en hij vloog naar 1.35, hahaha... Goed getraind!

Na de middag reed ik met Moon en Noah naar Planckendael. Het voordeel van een abonnement, zeker als je zo dichtbij woont is dat je zelfs voor enkele uurtjes naar daar kan trekken. Ik was echter blij dat er zoveel banken in Planckendael zijn. Ik voelde me verschrikkelijk moe en heb me meermaals gezet. De ochtendtraining zeker? We waren net op tijd thuis om Tom Boonen Belgisch Kampioen te zien worden. Het kan hem maar deugd doen.

28-06-2009 om 23:15 geschreven door André