Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
06-06-2009
W.E.R.E.L.D.R.E.C.O.R.D
Gisterenavond had ik wat last van de linkerachillespees en ik had me ingesmeerd met flexium gel. Ook vanmorgen ondervond ik nog wat hinder en behandelde ik de zere plek opnieuw met dezelfde gel. Rond kwart voor twee vertrokken we richting West-Vlaanderen. In Zwevegem ging de jaarlijkse pistemeeting door met als afsluiter de traditionele recordpogingen aflossing bij de masters. Dit jaar stonden weer de 4x800 op de affiche. Het Belgisch record bij de M50 stond niet eens zo scherp want 9.12 of zo moest ruim kunnen worden verbeterd. Pol Parmentier, mijn collega-voorzitter van KKS maar tevens collega-M50 had echter een ander plannetje opgevat. Hij wilde resoluut voor het wereldrecord gaan. Dat stond op naam van een Amerikaans viertal en bedroeg 8.40.32. We hadden vorige week in St. Niklaas al wat zitten rekenen en met mezelf, Pol, Lucien Heyde en Danny Querton kon het lukken. Spijtig genoeg had Lucien zich gekwetst tijdens de 1500m vorige week. Hij mocht niet lopen van zijn arts maar stond toch in Zwevegem. Hij wilde ons niet in de steek laten en zou starten op zijn gewone loopschoenen ipv op spikes. Op voorhand werden plannen gesmeed en afspraken gemaakt. Bij de M35, M40 en M50 zouden de snelste lopers van elke ploeg als eerste lopen. Jurgen Van Lent van AVZK wilde de eerste 400 voor zijn rekening nemen. Andy Ingelbrecht en ik spraken af dat diegene die op dat moment in tweede positie zou lopen naar de kop zou gaan. Jurgen vertrok dus op kop. Ik plaatste me in tweede positie en Andy zat me op de hielen. Er viel al meteen een kloof met de andere ploegen. Na de eerste ronde die in 59 werd afgehaspeld wilde ik binnendoor de leiding nemen maar Andy ging buitenom naar de kop. Ik bleef dus tweede lopen. Aan de 600m ging Jurgen over ons naar de leiding om de laatste rechte lijn op kop aan te vatten . Het werd een geweldige spurt waarbij we bijna gelijktijdig en op één lijn wisselden na 2 minuten wedstrijd. (Ik had dus opnieuw een 800 gelopen in 2 minuten.) Pol had nu de stok en kon zich fantastisch handhaven in de kopgroep. Hij kraakte pas op het einde en liep zijn beste 800 van het lopende seizoen (2.06). Lucien, onze gekwetste was dan aan de beurt. De stokwissel was een kleine ramp (volgende keer zeker oefenen op voorhand) en je zag meteen dat de kwetsuur Lucien parten speelde. Zijn eerste ronde verliep stroef en Pol en ik dachten dat we het mochten vergeten. Lucien is echter een vechter en zijn tweede ronde was stukken beter. Als onze vierde man Danny zijn besttijd zou evenaren konden we het nog halen. Danny vertrok voorzichtig en dat was goed bekeken. Zo viel hij op geen enkel moment stil en kon hij zelfs nog versnellen op het einde. Pol, Lucien en ik riepen ons en dat zal misschien wat geholpen hebben. Danny gooide zich nog op de meet. De klok was blijven stilstaan bij de eerste ploeg en dus was het even wachten op onze eindtijd. Frits en nog anderen had getimed en vertelden ons dat het nipt zou zijn. Even later volgde de bevrijding: 8.40.20. Een nieuw wereldrecord bij de M50! Nervositeit maakte plaats voor euforie. Er werd nog hevig nagepraat want het was een record met de nodige spanning en pathos. Iedereen had zichzelf echter overtroffen en ons record was een feit. Na de meeting werden Marc Masschelein, Lucien Heyde en ikzelf samen met onze aanwezige families uitegenodigd bij Pol en Catherine thuis in Kortrijk voor een hapje en een drankje. Daar werd alvast afgesproken om het volgend jaar opnieuw te proberen. Marc is dan ook vijftig...
Donderdag had ik een lekkere duurloop kunnen afwerken in Machelen. Soepel liep ik daar mijn toertjes, veertig minuten lang. Achteraf kreeg ik wel plots hevige rugpijn. Dat gebeurt wel eens meer daags na een behandeling door Peter. Ik wist dat het vandaag al stukken beter zou gaan. Dat was dus ook het geval al moet ik toegeven dat de training er eentje in light-versie was. Zoals steeds daags voor een wedstrijd liep ik een half uurtje los, deed vier versnellingen, mijn lenigheidoefeningen en bolde ik een 300. Soepel was het vandaag niet allemaal want Magda moest me bij elke versnelling terechtwijzen. Ik moest van haar ontspannen lopen maar hoe doe je dat in godsnaam wanneer je voluit aan het sprinten bent. Enkel Noah was meegekomen naar de Nekker en zat in de groep van Kenneth. Die vertelde na de training dat de kinderen vandaag super hevig waren en ook Bruno bevestigde dat er met sommigen bijzonder weinig aan te vangen was. Ze vroegen zich af hoe dat kwam. Achteraf viel mijn euro: het was volle maan...
Na mijn wedstrijd in Duffel was ik euforisch blij met mijn Belgisch record dat tegelijk ook een besttijd betekende in mijn vorige categorie (de M45). Dat telt niet mee maar het is toch leuk meegenomen. Twee dagen later werd mijn enthousiasme serieus getemperd door het nieuws dat ik mijn record bij de M45 kwijt was. Ik kwam te weten dat de nieuwe recordhouder een atleet van CRAC was, Michel Bertrand genaamd. Ik was natuurlijk ontgoocheld maar records zijn er nu eenmaal om te worden gebroken. Ik had alleen niet verwacht dat het zo snel ging gebeuren. That's life of liever that's sport, dacht ik en ik berustte. Tot ik ook hoorde dat 'Magic Michel' (hij blijkt ook een goochelaar te zijn) bij zijn vorige wedstijden tijden had neergezet rond de 2.30. Iedereen begon zich natuurlijk vragen te stellen. Hoe kan je plots, op een week tijd, een halve minuut sneller worden op 800m. Daarenboven zei Magic op de site van zijn club met veel zin voor humor dat hij een product bestemd voor zijn struisvogel had gebruikt met het gekende gevolg. Toen was ik overtuigd dat er een vergissing in het spel was en gelukkig waakt Georges Vanbesien van de VAL als een goede herder op zijn schaapjes, in dit geval de masters. Hij bevestigde me vanmorgen dat hij het al allemaal had nagetrokken en dat Michel Bertrand reeds spontaan had toegegeven dat op die bewuste interclub in St. Mard zijn chrono (2.29.92) was omgewisseld met die van Mathieu Debock (1.59.39). Mysterie opgelost! Case closed!
Mijn trainingsarbeid bleef vandaag beperkt tot het loslopen met de kinderen op de Nekker. Eline, Jo en co liepen met mij eerst een grote ronde. Daarna liet ik ze versnellingen en twee keer een 300m lopen (ieder op zijn tempo natuurlijk) en daarna probeerden we iets nieuws voor hen, nl. twee toertjes in en outs waarbij afwisselend 50m snel en 50m traag werd gelopen. Het laatste kwartier wisselde ik met Bruno van groep. Ik nam zijn groepje(behalve Moon die door zijn bronchitis niet mocht lopen en dus alleen werptraining kreeg) mee voor een lange uitloopronde door het domein. Bruno van zijn kant liet mijn groepje nog even van de horden proeven. Vooral Eline, die dit seizoen wat meer op de horden wenst te gaan was vragende partij. Bij het loslopen hadden we de groep van de kleintjes gekruist.(Met trainers Samir en Sarah) Wat een grappig zicht was dat. Ik weet niet wat ze hadden uitgespookt maar zo'n twintig benjamins op een rij zien pompen... om je een breuk te lachen. Ondertussen heb ik de afgewerkte beelden doorgekregen van sportfotograaf Luc Dequick. Ik laat jullie meegenieten van de kwaliteit van zijn beelden. Als je zijn foto's uitvergroot in Photoshop val je van de scherpte bijna achterover. Grootse kwaliteit van de meester himself. Kijk trouwens maar eens op volgende link: - http://home.scarlet.be/~ma680559/Pages/dequick.html - of via Google. You'll be amazed!
Ik was blijkbaar een beetje ontregeld door het verlengde WE want ik stond vanmorgen op in de overtuiging dat het maandag was. Ik maakte mijn sporttas klaar om zoals elke maandag onder de middag te kunnen duurlopen. Mijne frank is gelukkig op tijd gevallen en zo stond ik vanavond toch maar op de Nekker voor onze volgende pistetraining. Was het toeval of was het een beloning voor mijn prestatie van zondag? Magda had mijn lievelingstraining geprogrammeerd: 300en. Na het loslopen en het stretchen volgden de gewoonlijke vier versnellingen en toen begon het echte werk. 'Niet in 43, hé André', zei Magda, 'je moet kunnen recupereren van zondag'. Tja, da's moeilijk als je je goed voelt. Er stond een stevige wind en dus dacht ik dat we wel vanzelf trager zouden zijn. Voor onze eerste 300 mochten we samen vertrekken: Kim, Ewoud, Kjell en ik. Ik vertrok op kop, meteen voluit tegen de wind. In de bocht kreeg ik een windvlaag in de zij. Ik vloog bijna letterlijk van de baan. Voor mij stond de wind ideaal. (Als er dan toch wind is, dan liefst zoals vandaag!) De eerste 100m in het nadeel, daarna in de zij en de laatste 100m in de rug. Zo kan je nog wat versnellen in de rechte lijn naar de meet. Ik kwam over de meet na 44 seconden. 'Oppassen André', zei Magda. Ik probeerde te doseren en klokte bij mijn tweede 46 seconden. 'Da's al beter,' hoorde ik Magda roepen. Na enkele minuten rust begonnen we aan onze tweede reeks. (Voor Ewoud en ik stonden er drie reeksen van twee 300en op het menu!) Ik vertrok iets sneller en ging bijna fluitend over de meet na 43 seconden. Dat vonden Magda en ik wat van het goede te veel en ik temperde. De vierde werd er eentje in 46. Opnieuw mochten we even rusten. De laatste reeks ging even gezwind als de rest met tweemaal 45 als resultaat. Ik was heel stijf voor en nog meer na de training maar mijn 300en gingen heel vlot. Morgen mag ik rusten, donderdag wordt het een duurloop van zo'n veertig minuten en vrijdag zal ik dan loslopen en wat versnellingen combineren met een 300. Zaterdag staan de recordpogingen 4x800 in Zwevegem op het programma. I can't wait!
Pinkstermaandag en wat een schitterend zomerweer. Ik verkoos door de warmte om te wachten tot de kinderen in bed lagen om mijn recuperatieloop aan te vatten. Ik had afgesproken met Kjell in het Vrijbroekpark, dat nog de sporen droeg van de festiviteiten rond de 'Dag van het Park'. Het werd een gezellige babbelloop. Kjell, die ondanks zijn examens toch zijn vormpeil probeert te behouden was van thuis tot daar gelopen in twintig minuten, liep een half uur met mij en liep dan opnieuw twintig minuten richting Hombeek. Ik heb vorige nacht enorm slecht geslapen. Waarschijnlijk nog te veel adrenaline. Ik heb die wedstrijd ook nog verschillende keren overgedaan. Elke keer zag ik weer die chrono tikken natuurlijk. Vanmorgen waren de kinderen er weer vroeg bij, ondanks het late uur van gisteren. Het zal dus niemand verbazen dat ik vanavond wat moe ben. Terwijl ik deze tekst schrijf lopen de mails binnen. Tussen die mails zaten ook foto's, met dank aan Roger Van Bael van AVZK(eerste vier) en Luc Dequick, de koning van de NIKON (Zijn foto's volgen later!). Ik heb hem gisteren trouwens ook gefotografeerd!
Vandaag was mijn volgende doel: het BK masters in St. Niklaas. Vanmorgen stond ik op en de zon scheen. Het ging een warme dag worden en zo heb ik het graag. Spijtig genoeg was de wind nog steeds niet gaan liggen en ik had gisteren op de Nekker reeds ervaren hoe had die blies. Het ontbijt bestond uit de traditionele pannenkoeken, een yoghurtje en een grote kop koffie met zes suikers. Ik scheerde me en maakte mijn tas klaar. Sinds mijn indoorwedstrijden maak ik de dag van een wedstrijd (tenzij ik te vroeg moet lopen natuurlijk) 's middags spinaziestoemp met steak. Dat gaat er goed in, ligt niet te zwaar op de maag en van spinazie word je sterk, zegt Popeye! Tuuut, tuuut! Om één uur vertrokken we en rond de tweeën waren we aan de piste in het recreatiedomein 'De Ster'. Er heerste een drukte van jewelste want naast het atletiekgebeuren was er in het domein een massa volk aanwezig om te zonnen en te zwemmen. Aan de aanmeldtafel zei de dame die de namen noteerde dat de atleten van RAM wel talrijk aanwezig waren. Ik dacht bij mezelf: 'we zijn nochtans niet met zoveel gekomen?' Waarschijnlijk bedoelde ze dat we opvallen door onze prestaties, héhéhé. Het was een blij weerzien met de maten van de 800m. Alleen Lucien (Heyde) ontbrak. Hij had zich gisteren lichtjes bezeerd en gaf vandaag liever forfait. Volgende week zou hij wel kunnen aantreden bij de 4x800 in Zwevegem. Net voor de start van de 800 werden de finales van de 100m gelopen. Maar liefst drie RAM-masters stonden in die finale bij de M40. Dirk Bonte werd kampioen, Marc Pottiez werd mooi vierde en Johan Wonninck die aan zijn heroptreden toe was werd zesde.
Opwarmen deed ik samen met Frits. We liepen een 25 minuten los, deden een tweetal versnellingen op de piste met gewone loopschoenen en gingen ons daarna klaarmaken. Met mijn spikes aan liep ik dan mijn echte versnellingen. Ik voelde meteen dat ik geen slechte benen had. Magda had me net voor de start nog een laatste briefing gegeven. 'Er staat veel wind', begon ze. 'Zorg ervoor dat al je pijlen na één ronde nog niet verschoten zijn. Je opent in dertig, komt door na één ronde in 60, je passert bij mij aan de 600 in 1.30 en daarna trek je de gas maar open.' Ik vond het een goed plan. Ik was toch van plan er meteen in te vliegen. Voor de start was het nog even verbroederen met lopers die ik minder goed ken en dan vertrokken we. Ik trok meteen fors door en na 100m kwam ik reeds op kop naar de koord. Ik kwam aan de 200m door in 29 en aan de 400 in 59. Bij het ingaan van de laatste 200m stond de chrono op 1.30. Het zou er om spannen. Ik gaf me honderdvijftig procent. De wind voelde ik wel maar hij leek dan toch geen storende factor te gaan worden. De laatste 100m kon ik zelfs nog wat versnellen. Ik zag de chrono tikken en klokte nog af onder de 2 minuten. Nipt maar er onder: 1.59.98! Pol Parmentier, mijn collega-voorzitter (KKS) werd tweede op maar 9 seconden. Geen enkele andere master liep vandaag sneller op de 800m. Mijn mooiste beloning kwam dan ook even later. Georges Vanbesien die de selecties maakt voor de interland vertelde me dat ik ben geselecteerd voor de interland. Die gaat door in Frankrijk op 21mei. Ik vertelde het grote nieuws aan Magda en we beslisten dan maar om mijn rustweek met een weekje te verlaten. Je kan niet elke dag je land vertegenwoordigen. Net voor we naar huis vertrokken zagen we de finale van de 200m bij de M40 met de twee spitsbroeders Marc en Dirk. Toen ze voorbijsnelden lagen ze reeds ver op kop en ik schreeuwde het uit. Twee clubgenoten op 1 en 2: geweldig! Hilde zat bij haar zus in O-l-v-Waver en het is er kermis. Dus besloten we om ook maar naar ginder te rijden. Ik had trouwens plots een onweerstaanbare zin in frieten en een hamburger. Die had ik wel verdiend, vond ik!
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
