Ziyi Zhang,
Arno, Frank Sinatra, Kristin Scott Thomas, de maan, Carly Simon, Marlo
Brando, Halle Berry, Peter Pan, Miles Davis, Catherine Deneuve, konfituur, Emma De Caunes, Massive Attack, Maria Callas, de Smurfen, Edith Piaf, Burt Bacharach, Sarah
Vaughan, Johan en Pirrewiet, Duffy, VDB, Gong Li, The Doors, Baudelaire, Kerstmis, Hubert Lampo, Kreta, Max Ernst, Martini Bianco, Parijs, Killing Joke, pasta,
Diana Krall, bananen, Four Roses, Joan Chen, Charles Trenet, Selah Sue, Juan Lozano, Magda
Ilands,Montgomery Clift,
Deadwood, Puccini, Citroën, Gary Numan,INXS, Fad Gadget, Memoirs
of a geisha, meiklokjes, Melody Gardot, druiven, Retsina, Astrud
Gilberto, Napoleon, Julie London, Bob Dylan, Sinterklaas, Freddy Maertens, AA-drank, Boris
Vian, The curious case of Benjamin Button, Picasso, Bryan Ferry,Dusty Springfield, The
Stooges, Grace Jones, Chocolat (de film), The Searchers, Jeanne Moreau, Nikon,
Vivien Leigh, Moby, Le grand Meaulnes, Natalie Portman, Père Lachaise, Norah Jones, Colnago, Jeff Buckley, de
zomer, Françoise Hardy, de zee, The House of Pain, Sting, Expo ’58, de Panton
Chair, de mus, Jamie Cullum, (they long to be) close to you, Sebastian Coe, Johnny Depp,
Veerle Dejaeghere, Crazy Horse, zwart, de F-4 Phantom, Asics, Queen Padmé, Folegandros, Iggy Pop, Audrey Tautou, de roodborst, Oostduinkerke, Peyo, Pierre Alechinsky, Serge
Gainsbourg, Toots Thielemans, Cate Blanchett, George Harrison, I only have eyes
for you, The Cotton Club, Ava Gardner, Juliette Binoche, Louis De Funès, Pearl
Jam, Trijntje Oosterhuis, La promesse de l’aube, Kim Gevaert, Riuichi Sakamoto,
Pierrot La Lune, Robin Wright Penn, Het Leugenpaleis,The USS Entreprise, Buck Danny, Gene Vincent, Lena Horne,
Westerns, The Stooges, Sophie Marceau, Les Invalides, Georges Brassens, Austerlitz, Ernesto Che Guevara,
Marilyn Monroe, Clint Eastwood, Audrey Hepburn, Robert Redford, Michelle
Pfeiffer, Sean Penn, Oglala Sioux, Subcomandante Marcos, de zang van een merel,
seringen, Polo van Ralph Lauren, groene olijven, L’armée des ombres, La légion,
de geur van lijnolie, Compeed, Sven Nys, The last emperor, Anderlecht, Kate Blanchet, Bobby
Kennedy, Japan(the band), bananen, Tinkelbel...
NO PAIN NO GAIN
Believe in yourself!
23-08-2008
Tia forever...
Wat een emoties vandaag. We waren naar Vilvoorde getrokken voor de VAC-jeugdmeeting. Ook Sven, Eline, Jo en thijs namen er deel aan de diverse proeven. Moon en Sven openden met het hockeybalwerpen. Sven gooide de bal maar liefst bijna 34m ver en won zo de wedstrijd. Moon verbeterde zich tot zo'n 27, 45(of zoiets? de uitslag staat nog niet on line) en werd met die worp mooi vierde. Eline was dan aan de beurt op de 60m horden. Ze knokte zich naar een mooie tijd maar was denk ik toch eerder voor het hoogspringen gekomen. Je zal maar pech hebben natuurlijk, zelf moeten springen terwijl je groot idool Tia aan het werk is in China. Twee TV's waren afgestemd op Sporza en ik holde gedurig van de cafetaria naar de verspringstand om Moon aan te moedigen. Ondertussen hadden Sven en Moon ook de 60m reeds gelopen. Ze zaten door hun snelle tijden dit seizoen in de eerste en snelste reeks. Moon won die in een heel scherpe maar spijtig genoeg handgestopte 9.2. Hij spurt maar steeds sneller en sneller. Ondertussen zaten al onze atleetjes te springen. Eline pakte brons in het hoogspringen en Moon werd tweede in het verspringen waar ook Thijs een paar mooie sprongen liet zien. Jo werd nog tweede in zijn reeks op de 80m en was heel blij, vooral omdat hij zich in de laatste meters nog doorzette en zich op de streep heeft geworpen. De spanning was ondertussen te snijden in én rond de voor de gelegenheid té kleine cafetaria. Eerst waren ze nog met zijn vieren maar toen miste Jelena Slesarenko (ik heb het wel voor die Russin) en toen waren ze nog met zijn drieën. Zeker al brons voor Tia. Toen miste ook de tweede Russin. Het goud zou naar Vlasic of Tia gaan. De lat ging naar 2m05. Spanning overal en heel België hield de adem in. Tia nam haar aanloop en ging over 2.05. Een gebrul van jewelste in het stadion van Vilvoorde en waarschijnlijk in de meeste huiskamers. Vlasic die weer bij elke geslaagde sprong arrogant een danske placeerde sprong deze keer pal op de lat. Weeral gebrul en Tia aan de leiding. De lat ging deze keer naar 2.07. Tia springt maar raakt de lat. Vlasic idem en op dat moment beslist de tandem Vandeven-Hellebaut om een meesterlijke tactische zet te wagen (Achteraf bleek ook dat Tia met een aankomende kramp zat!). Tia past voor deze hoogte en houdt twee pogingen voor de volgende hoogte. Alle druk komt op de mooie Kroatische schouders te zitten . Ze mist twee keer en iedereen gaat uit de bol. Goud voor Tia, goud voor België. Goud voor de atletiek waar de medailles zo, zo duur zijn. Spijtig dat de jongens op de 4x400m net naast het podium pakken maar ze kunnen zich met een nieuw BR écht niets verwijten, net zoals Sven Nijs trouwens. Vanmorgen keek ik naar de mountainbikerace waar de verwachtte Julien Absalon met de gouden plak ging lopen. Als Nijs in de top tien mag starten staat hij gewoon op het podium. Hij werd nog mooi 9de na een fenomenale inhaalrace die hem op twee ronden van het einde zelfs naar de derde plaats bracht. Zonder krampen had er meer ingezeten. Maar Sven kan zich al helemaal niets verwijten. De delegatieleider en zoon van IOC-voorzitter Rogge formuleerde het perfect: Sven Nijs, een voorbeeld voor elke sporter.
Hoe langer de spelen duren hoe mooier het wordt! Vandaag was er weer ongelooflijk veel spektakel in het vogelnest. De ongelooflijke Ethiopische loopster Tirunesh Dibaba won na de 10000 nu ook de 5000m. Ze is al meermaals wereldkampioene op de piste en in het veld en dat op haar tweeëntwintigste. Een prachtig polstoktornooi bij de mannen en toen kwamen de aflossingen. Eerst onze jongens die moesten strijden voor een plaatsje in de finale. Ze liepen voor wat ze waard waren. Ik had even schrik toen Kevin Borlée in de laatste rechte lijn opteerde voor de binnenbaan en bijna ingesloten geraakte. gelukkig zat het melkzuur bij de Aussie al tot tussen zijn twee oren want geef toe, als die de poort niet wagenwijd open zet komt Kevin er nooit of te nimmer nog door. Maar nu wel dus, goed gedaan mannen! En dan kwamen onze meisjes. Een prachtige race, vier prachtige loopsters en met als kers op de taart een zilveren medaille. Wie had dat gedacht. Ik gaf ze een kans op brons en zeker een plaats in de top vijf maar dit overtreft mijn grootste verwachtingen. We moeten wel eerlijk zijn, de twee beste teams (USA en Jamaïca) vielen uit door foute stokwissels? Maar net dat onderdeel maakt de sterkte van het Belgische viertal. Wat een mooi afscheid voor Kim. Als atleet ben ik zo fier dat de tot dusver enige Belgische medaille uit de atletiek komt. Hopelijk haalt ook Tia er nog eentje en wie weet ook één van onze bikers. Na de meisjes kwamen de jongens uit op de 4x100m. Wat Jamaïca dar deed wa sensationeel. Een wereldrecord lopen met belachelijk slechte stokwissels. Met Rudi Diels als stokcoach lopen ze nog enkele seconden sneller. Is die man binnenkort niet op zoek naar een nieuwe uitdaging? Vandaag was het voor ons, kleine loopgarnalen, op de Nekker te doen. Onder een gutsende regen trokken we richting Mechelen. Tijdens de opwarming goot het nog maar wonderlijk genoeg stopte het met regenen toen we net aan ons pistewerk dienden te beginnen. Het werd een zware training. Magda liet ons vier keer 800m lopen. Iedere 800 was als volgt opgebouwd: 50joggen, 150 voluit, 50joggen, 150 voluit, 50joggen, 150 voluit, 50joggen, 150 voluit. Amai. Die 50m joggen om te recupereren is op de duur maar héél kort. Gelukkig kregen we tussen de 800en in 3 minuten om bij te komen. Een perfecte training met het oog op de Flanders Cup van volgende week in Merksem. Ik had ook dit WE een wedstrijd kunnen lopen maar Magda en ik verkozen om een viertal zware wedstrijden in te lassen om zeker optimaal de laatste seizoensfase in te gaan, drie à vier wedstrijden om te eindigen met het Kampioenschap van Vlaanderen in Herentals op 27 september. Dat wordt mijn laatste outdoorkampioenschap voor mijn overstap naar de 50+. Ik wil daar nog eens alles in de ring gooien. Mijn nieuwe lievelingsloopster was ook op de Nekker vandaag. Op haar blog vertelde ze enkele dagen geleden dat ze altijd maar met het clubrecord bezig is en ze misschien aan Kjell en André ging vragen om te hazen. Vermits we dat in een wedstrijd onmogelijk kunnen doen heb ik haar vandaag op de piste maar gehaasd. Morgen zal ze net als Moon deelnemen aan de VAC-jeugdmeeting in Vilvoorde. Da's de club van Kim en Elodie. Misschien zijn ze daar dan in volle feeststemming en mogen we wie weet wel meevieren...
Je went er aan . De Belgen stapelen de net-niet-prestaties op in China (of waren onze verwachtingen gewoon te hoog gegrepen?). Kevin Rans die niet in de finale geraakt, Monder Rizki onderuit, Jos Lansink die geen medaille haalt... Gelukkig zijn er nog de aflossingen en wie weet pakt mijn idool Sven Nijs zaterdag wel een medaille. Het parcours moet hem in ieder geval liggen. Doorgaans houden mountainbikers meer van eindeloze stijle bergjes en in Beijing is het iets minder stijl en dus meer iets voor sterke explosieve types à la Sven Nijs. Ik zou echter de echte toppers als Absolon niet onderschatten want die mannen kunnen op alle omlopen uit de voeten. Vandaag liepen én wonnen onze estafettemeisjes hun halve finale. (FOTO1) Super gewoon en de stokwissels waren dan nog niet perfect. In de finale zal het nog iets beter en sneller moeten maar een medaille zit er wel in. Zeker nu de Amerikaanse meisjes door een domme fout zijn uitgeschakeld. Het is niet de eerste keer dat ze de stok laten vallen en ook bij de mannen gebeurde het al eens. Die Amerikanen zijn stuk voor stuk supersnelle loopsters maar als je het trainen op stokwissels verwaarloost kan je dus wel degelijk in de problemen komen. Morgen is het aan onze jongens om het te proberen. Na het avondeten trok in met Moon naar Zennester voor zijn voetbaltraining. Ik zou mijn duurloop daar maar houden. Toen we er aankwamen was de training tot Moon's grote ontgoocheling bijna afgelopen. De training was vervroegd. Verdomme! Natuurlijk staat het op het briefje dat we enkele weken geleden hebben gekregen maar is het dan zo'n moeite om na de dinsdagtraining iedereen er nog eens attent op te maken dat de donderdagtraining is vervroegd. Om Moon te troosten stelde ik hem voor om samen te gaan joggen in het Vrijbroekpark. Dat zag hij meteen zitten. Het was echt lang geleden dat we nog eens samen hadden gelopen en ik verschoot van het tempo dat hij de hele ronde aanhield. Ik had hem gezegd dat hij het tempo mocht aangeven maar hij ging te snel zodat ik hem halfweg wat heb moeten afremmen. Na een toertje van 3km hield Moon het voor bekeken en ging hij in de auto naar CPEX (FOTO2) luisteren, dat is zijn nieuwe lievelingsgroep. Ik liep nog twee rondes en toen ik uiteindelijk weer bij de auto kwam zei Moon dat Ewoud ook aan het lopen was. En ja hoor, daar kwam Ewoud de dreef uitgelopen. We hebben dan nog samen gestretcht en onze traditionele versnellingen gedaan. We improviseerden een beetje in functie van Moon. Hij mocht ons halfweg opwachten en dan mee spurten. Bij de derde riep ik veel te snel dat hij mocht gaan en ik kreeg de kloof niet meer dicht. Ik was er niet goed van. Weeral een les in nederigheid. De volgende zei ik niets meer en liet hem gewoon vertrekken halfweg. Ik klopte hem nipt. Wat mij betreft mag de hiërarchie nog wel even gerespecteerd blijven. Hij zal al rap genoeg groter, schoner, sterker, sneller en al de rest zijn.
Drukke dag vandaag! Het weer was wat té wisselvallig om in de tuin te beginnen werken en binnenblijven was met de kids geen optie. Meteen na het middageten trokken we naar het Afrikamuseum in Tervuren. De jongens waren er nog nooit geweest en ik vind zoiets wel leuk. Groot is het museum niet. Wanneer je de radiogids erbij neemt ben je waarschijnlijk weg voor enkele uren maar de jongens zagen zo'n koptelefoon niet zitten en dus trokken we een dik uur door de statige zalen. Vooral Noah was gefascineerd door al die opgezette dieren. Hij wil later een 'beroep doen' met dieren, zegt hij al jaren. Het probleem is dat hij bang is van al wat beweegt. Hij gaat zelfs lopen van een lieveheersbeestje. Vervelend als je met dieren moet werken. Misschien is werken in zo'n museum wel een optie. Voor Moon alvast niet want nadat hij reeds enkele keren had gezegd dat hij die opgezette dieren maar akelig vond zei hij plots dat hij zich niet goed voelde en frisse lucht nodig had. Wij dus naar buiten, dik tegen de zin van Noah natuurlijk. Om het goed te maken en omdat het nog vroeg was stelde ik voor om in het centrum van Brussel een ijsje te gaan eten. En wat een ijsje! Twee bollen voor ieder zei ik tegen de mevrouw van de 'Australian Icecream'. Door haar blik had ik reeds een vermoeden kunnen hebben maar mijn verbazing was groot toen ik ze de enorme bollen op de hoorntjes zag plaatsen. Onaards gewoon. We hebben een half uur op de grote markt op de stoep en in het zonnetje gezeten. Het ijs was bijna op toen het weeral begon te gieten. Niet voor lang en even later zijn we nog even 'manneken pis' gaan groeten. Ondertussen werd het tijd om naar huis te gaan voor onze afspraak met wat waarschijnlijk hét atletiekmoment van de dag zou worden: de finale van de 200m bij de mannen. We waren maar net op tijd thuis. Wat een geweldige rush naar goud van Usain Bolt. Da's pas een spurter en hij deed er dan nog een wereldrecord bovenop, nog wel met een tegenwind van 0,9. FENOMENAAL! Voor de rest was er op het Belgenfront alleen maar slecht nieuws te melden. Saive er uit in de eerste ronde en zeilers en kanomannen ook naar huis. Na de spelen zal de politiek eens diep in eigen boezem moeten kijken en zich afvragen waar het allemaal fout loopt. Het kan eens slecht gaan in een bepaalde discipline maar in dit land gaat het fout in alle sporten. Misschien moeten we beginnen bij het beleid en eindelijk capabele mensen aan het hoofd ervan koppelen aan echte middelen. Daarna beginnen werken aan de basis. Betaalde trainers en atleten in alle sporten! Ikzelf heb me vandaag door omstandigheden maar getrakteerd op een rustdag. Hilde kwam door de geboorte van het zoveelste neefje voor Moon en Noah veel te laat thuis en ik haat het om in het donker te lopen. Het was tien dagen geleden dat ik een dag niet had gelopen en echt kwaad kan het niet. Al moet ik toegeven dat ik na een rustdag nog stijver ban dan gewoonlijk. Dat belooft dus voor morgen.
Het was vandaag weer een weergaloze atletiekshow op TV. De mooiste prestatie kwam voor ons Belgen natuurlijk van Kevin Borlée die op zijn twintigste als eerste Belg onder de 45 seconden duikt op 400m. Met zijn Belgisch record realiseert hij in Peking de zevende tijd, goed voor een finaleplaats denk je dan. Toch niet want het systeem zit wat moeilijker in mekaar dan de logica ons doet geloven. De twee eersten van elke reeks gaan rechtstreeks door naar de finale. De tweede reeks werd traag gelopen. De eerste twee zijn trager dan onze held maar gaan wel door. Kevin heeft slechts de derde verliezende tijd en dus zal hij vier jaartjes moeten wachten op zijn eerste Olympische finale. Hij is jong en is hopelijk geduldig. Hij kan daarenboven eerst nog ervaring opdoen op grote meetings en waarom niet een podiumplaats bemachtigen op het EK binnen twee jaar. Hij is nu de derde snelste Europeaan. Dromen mag dus wel degelijk. Geen van de vier jonge Belgen in de finales maar misschien is dat wel niet slechter met het oog op de estafette. Daar is een finaleplaats echt wel haalbaar. Op de 1500m kregen we met Ramsi een mooie winnaar maar niemand kan me Hicham doen vergeten. Vandaag was er alweer dramatiek met twee Amerikaanse favorites die het niet haalden. Lolo Jones struikelde op weg naar het goud op de laatste horde en finishte buiten het podium op de 100m horden. Ze was ontroostbaar. Ook Sanja Richards die torenhoog favoriet was op de 400m verslikte zich in haar eigen snelle start en brak helemaal op het einde met slechts een bronzen plak als troostprijs. Je zou bijna vergeten dat we zelf hebben getraind vandaag. Op de Nekker kondigde Magda ons een gepeperde training aan. Een laatste zware test noemde ze het. Twee series van 4x200m met slechts 100m joggen tussen. Drie minuten recuperatie tussen de twee reeksen. Ik vertrok op kop gevolgd door de teruggekeerde Jasper en Ewoud. Er stond wat wind en we draaiden constant rond de 31-30. Bij de laatste serie kwam Jasper meer en meer aandringen en de laatste sleurde hij ons naar respectievelijk 27 en 28 seconden. Opdracht volbracht. Ik voelde wel dat mijn rug serieus onder druk had gestaan en waarschijnlijk zal ik de komende dagen eens tot bij mijn osteopaat moeten rijden maar voor de rest vond ik het allesbehalve een zware training. Meer een onderhoudsbeurt... Ook Noah was op de Nekker. Hij kreeg er vandaag hoofdzakelijk spurttraining en bij het uitlopen achteraf viel het me op dat week na week zijn loopstijl evolueert. In het begin bewoog hij met korte pasjes over de piste. Nu wordt zijn foulée steeds groter en vloeiender. Willy, onze materiaalmeester merkte op dat hij heel wat braver is wanneer zijn broer er niet bij is. Dat is doorgaans zo. Moon had vandaag trouwens voetbaltraining op Zennester. Vanaf september traint hij op woensdag op de Nekker. Hopelijk heb ik heel snel de crosskalender. Dit seizoen ga ik met de voetbalcoach proberen af te spreken om Moon binnen zijn rotatiesysteem (Ze zijn met 18 spelers voor 8 basisplaatsen) de weken dat hij gaat lopen vrij te stellen. Magda heeft gelijk wanneer ze stelt dat we hem nog moeten sparen.
Ik ben net binnen en terwijl ik een warm bad laat vollopen kruip ik snel achter mijn 'Apple' om dit verslag te schrijven. Ik ben deze middag gaan zwemmen met de kids en daarom kon ik pas vanavond gaan lopen. Het was behoorlijk laf in het Vrijbroekpark waar ik met Kjell had afgesproken. Kjell kwam van bij de dokter en zit met een vervelende bacteriële darm- en maaginfectie. Hij zat er gisteren reeds mee en heeft uiteindelijk toch zijn drieduizend in Brugge afgewerkt. Chapeau dat hij in die omstandigheden, totaal verzwakt en ziek, slechts een handvol seconden boven zijn besttijd is gebleven. Hij moet nu noodgedwongen een antibioticakuur ondergaan. Daarna weer keihard ertegenaan want ook hij wil, net als ik trouwens, schitteren op de Flanders-Cup van Merksem op 30 augustus. We liepen een veertigtal minuten en omdat het reeds te donker was beperkte ik me tot slechts twee versnellingen uit angst voor verzwikkingen. De souplesse was nog niet terug. De tweede dag na een wedstrijd voel ik me traditioneel niet zo fris. Maar morgen zal ik er toch moeten staan want ik denk dat Magda een zwaar menu voor me heeft klaarstaan. Het was vandaag weer één en al schitterende atletiek in Beijing. Over de Belgen is reeds genoeg verteld maar er was ook drama en heroiek te zien. Drama zoals de val van de Zweedse Kallur bij de eerste horde op de 100m horden of de teloorgang van de chinese held Liu, eveneens op de horden. Heroiek zoals de fantastische Isinbayeva die eerst Olympisch goud pakt, daarna een Olympisch record springt en uiteindelijk ook een wereldrecord laat optekenen. Fenomenaal. De Amerikanen zijn eindelijk ook op de afspraak met een All American podium op de 400m horden bij de mannen en een gouden plak bij het discuswerpen bij de dames. Toen ik de reportage begon te volgen dacht ik dat een man uit het vroegere Oostblok aan het gooien was maar ik was mis. Volgens de organisatoren was het een vrouw. Tja... En er komen nog Yankees op het podium. Eén van mijn favorieten is Jeremy Wariner. Ook gezien met wat een gemak die man een baanronde aflegt? Wauw! Maar de finale van de dag was de 800m bij de vrouwen die ik als 800m loper natuurlijk met des te meer aandacht volgde. De 18-jarige topfavoriete Pamela Jelimo(eigenlijk nog een junior dus) uit Kenia vertrok als een raket en niemand kon mee. Ze eindigde in een toptijd van 1.54.87(WR bij de juniores), de vierde beste tijd ooit bij de vrouwen en ik geloof echt dat dat oude record van Kratochkilova er eindelijk zal moeten aan geloven. Het zou mooi zijn!
Elke dag kijk ik eens op de blogs van mijn clubgenoten en in de eerste plaats op die van Eline. Nu dat Veerle en Kim er mee stoppen wordt zij mijn lievelingsloopster. Ze heeft nog een hele weg te gaan naar Mexico 2020 maar wie weet, samen met onze Moon, hahahaha... Als ze later haar geluk niet verder in de atletiek zoekt kan ze nog altijd schrijfster worden. Ze schrijft heel goed voor een 11-jarige, vind ik, en vooral met héél veel zin voor humor. (Ga maar eens kijken: www.bloggen.be/eline97/)Het spijt me dat het daar in Ninove zo slecht georganiseerd was. De Flanders-Cup was anders een prima georganiseerd evenement. Misschien steken ze al hun energie net daar in en blijft er niets over voor de rest? Dat zou maar een zwak excuus zijn. Waar ze volgens mij ook niet zo goed georganiseerd zijn is bij Sparta Vilvoorde. In het begin van de vakantie had ik Moon en Noah ingeschreven per mail én per post voor de Spartastage die vandaag begon. Tot vanmorgen had ik geen nieuw gekregen en ik vond dat zo verdacht dat ik maar een week extra vakantie heb genomen om samen met hen thuis door te brengen. Vanochtend plots rond kwart na acht telefoon. Iemand van Sparta zegt me dat onze kids ingeschreven zijn voor de stage en niet zijn komen opdagen. Ik heb hem gezegd dat ik minstens een bevestiging had verwacht waarop die man me zegt dat IK had moeten bellen. Ik vind dat wel de omgekeerde wereld. Wat een contrast met de VAC-stage van begin juli waar je naast een bevestiging één week voor de stage een programma en een woordje uitleg kreeg toegestuurd. Ik vind het spijtig want zo'n stage vinden Moon en Noah allebei leuk. Op het einde van de maand is er een jeugdmeeting van Sparta waar onze Rammertjes naartoe trekken. Ik zal niet nalaten om daar mijn spijt uit te drukken over deze misgelopen stage. Eindelijk was er ook wat goed atletieknieuws uit China. Onze vier jongens van de 4x400 estafetteploeg hebben zich in de individuele nummers alle vier kunnen plaatsen voor de volgende ronde. Christophe Beyens moet nu trachten door te stoten naar de halve finales. Hij liep in zijn reeks met Usain Bolt en dat was nogal een gek zicht. Beyens op volle toeren en Bolt aan het joggen. Surrealistisch gewoon. De drie andere lopers zitten al in de halve finales. Een unicum in de Belgische atletiek. En eerst mochten ze niet meedoen aan de individuele nummers. Zo zie je maar! Well done, boys...
Daags na een wedstrijd is het doorgaans niet veel soeps voor mij. Een half uurtje loslopen en wat versnellingen, meer niet. Er was enorm veel volk in het Vrijbroekpark in de late namiddag. Dat is nooit leuk voor lopers want de meeste mensen vallen liever ter plaatse dood dan dat ze uit de weg zouden gaan. Het is dus de hele tijd slalommen en af en toe goed vloeken. Maar dat weet je op voorhand. Normaal is het op zondagochtend in het park te doen maar door dat voetbaltornooi van Racing Mechelen waaraan Moon met zijn ploeg deelnam kon ik er vanochtend niet bij zijn. Ik wilde aanvankelijk naar Weerde om er een half uurtje rond de put te draaien maar bij warm of laf weer zijn daar veel te veel vliegen. Niet echt aangenaam bij het lopen. Het ging ook maar slapjes vandaag en ik had weer behoorlijk last van mijn linkerenkel. Morgen zal het al wat beter gaan en dinsdag is het weer op de Nekker te doen. Dan zullen Magda de rest van mijn programma bekijken en beslissen of ik volgende week loop of eerst nog enkele fikse trainingen zal inlassen. Kjell heeft in Brugge een 3000m gelopen. Ik weet dat hij er een hele wedstrijd op kop heeft gelopen en tweede werd. Het werd geen verbetering van zijn besttijd. In Peking werd de 10000m beslecht. Dé grote favoriet, Kenenisa Bekele maakte het weer helemaal waar. Hij liep nog een laatste ronde sneller dan ik gisteren deed op 400m, en met een grote smile op zijn gezicht. Wat een loper! Ik zag ook beelden van Kim Gevaert net na haar halve finale. Wat een ontgoocheling moet het voor haar zijn. Die aarzeling in de blokken bracht haar helemaal uit haar concentratie. Hopelijk vindt ze de mentale kracht om de rest van haar programma af te werken. Morgen (bij ons vannacht) lopen er verschillende Belgen in Beijing. De broertjes Borlée en Cédric Van Branteghem in de reeksen van de 400m en Christophe Beyens op de 200m in dezelfde reeks als Usain Bolt. Zou hij met die wetenschap de slaap kunnen vatten. Ik zou alvast geen oog dicht doen...
Wat een finale gisteren op de 100m bij de mannen. Een oppermachtige Usain Bolt die de anderen op een voor die afstand fenomenale achterstand loopt in een nieuw wereldrecord. Het doet me denken aan de voorsprong die Ben Johnson in Seoul had op Lewis en de rest. Nu dopinggebruik alomaanwezig is kan je bijna niet anders dan te vrezen en bibberen bij zo'n buitenaardse prestaties. Hopelijk lopen Bolt en andere Phelpsen niet tegen de dopinglamp want dat zou de sport alleen maar de genadeslag toebrengen. Ondertussen is onze Kim er niet in geslaagd zich te plaatsen voor de finale van de 100m. Wat een slechte start. Je zag ze zo aarzelen en wankelen. Spijtig dat ze geen valse start kreeg want nu was ze volledig uit balans en laat haar start nu net één van haar sterkste troeven zijn. Niet getreurd, ze kan revanche nemen op de 200m maar ontgoocheld zal ze wel zijn. En wij met haar.
Ik ben André Lafère, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Drettiboy.
Ik ben een man en woon in Eppegem (België) en mijn beroep is Hoofdredacteur bij Feeling Wonen.
Ik ben geboren op 17/05/1959 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Geschiedenis (Eerste imperium), Tekenen, Lopen, muziek, westerns, fotografie, tuinieren....
Coach: Magda Ilands
Kiné:Peter Derijck en Steven Gillisjans
Sportdokter:Renaat Huysmans
Dokter:Paul Tassenoy
