Inhoud blog
  • Nabeschouwing
  • Etappe 8: Schlanders(I)-Latsch(I) Deel 2
  • Etappe 8: Schlanders(I)-Latsch(I) Deel 1
  • Etappe 8: Schlanders(I)-Latsch(I) Laatste start
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    {TITEL_VRIJE_ZONE}
    MEER ALPINE-RUN FOTO'S EN FILMPJE www.transalpine-run.com
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    GORE-TEX TRANSALPINE-RUN
    TEAM NEVEREST: Sanne Augusteyns & Rudy Augusteyns
    230,8KM, 13800 HOOGTEMETERS, 13000 DAALMETERS IN 8 DAGEN... START:OBERSTDORF (D) AANKOMST:LATSCH (I)
    23-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Etappe 6: Scuol(ch)-Mals(I) deel 1
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Er staat ons weer een helzware tocht te wachten maar de benen voelen goed aan. 37,02 km van Scuol naar Mals. Met de volgende hoogteproblemen: 2261m Schlinigpass- 2315m Höhenweg 8a en 2108m Plantapatch. Daarna dalen we naar 1052m in pakweg 15 km afdaling ('t zal niet makkelijk te verteren zijn). We zitten dan in ITALIE en tellen de dagen af voor T-shirt en medaille. We hopen vandaag ook op een gunstig klassement. Vanmorgend onze BUNKERSLAAPPLAATS VERLATEN en gaan ontbijten om 6u 's morgens. Het ontbijt is altijd zeer uitgebreid met cornflakes-kazen-vlees-jam-choco-honing-gebak(jawel)-koffie-melk-warme chocomelk-een assortiment thee-fruisap en nog een aantal andere lekkernijen die me nu even ontgaan.Maar eerlijk gezegd om 6u 's morgens krijg ik bijna geen beet door mijn keel. We nemen onze pillenwinkel nog in en gaan naar de start. We hopen op beter weer, maar vanochtend in Scuol was het nochtans niet warm. We komen aan bij startbox B en laten onze nummer scannen. Ook worden we gecheckt of we alles in onze rugzak hebben. Startbox A is nu nog geen haalbare kaart maar tijdens de wedstrijd zijn er altijd wel A teams die we te grazen nemen ,wat ons dan weer de nodige stimulans en kracht geeft.Toeschouwers staan ons aan te moedigen. De omroeper telt af "FIVE MINUTES TO GO"......IEDEREEN STAAT OP DE MUZIEK TE SPRINGEN EN TE ZINGEN......DE ADRENALINE BEREIKT ZIJN HOOGTEPUNT EN......START...WE GAAN . Het eerste deel v/d wedstrijd volgen we de rivier, het gaat hier meestal langzaam naar beneden. Ik had met sanne afgesproken om zeker naar de voorste gelederen te lopen. We leggen ons tempo wat strakker en schuiven op tot we bij een mooie snelle groep aansluiten. Daarna gaat het redelijk zwaar naar boven tot aan CHECKPOINT 1. Ik doe er alles aan om aan te sluiten maar moet toch lossen. Sanne gaat vanzelf mee maar moet dan wachten. Warm is het niet en er staat een sterke koude wind. Wel zien we het pad dat uitgehouwen is in de rotsen. Vroeger diende dit als grenspost. Ook nu zijn er nog Nationale parkwachters die ons met ontzag gadeslaan....We hebben hier een fantastisch uitzicht en ik besluit enkele mooie foto's te schieten. Sanne is al een goeie 50 hoogtemeters voor mij uit geklommen, enkele teams komen mij voorbij. Ik volg ze maar kan niet weerstaan aan dit mooie panorama en vergeet even de wedstrijd. Ik besluit nog een foto te nemen tot grote ergernis van sanne. Hij zit zo goed dat hij met elk team naar de finish kan gaan. MAAR IK NIET. Ik ben blij even te kunnen ademsnakken. Het is hier dan ook zo rond het vriespunt dat ik hem wel kan begrijpen. Dus zetten we nog even door voor de laatste 300 hoogtemeters tot de top waar we weer geconfronteerd worden met een hevige sneeuwstorm. Ik schiet nog even een foto en een filmpje maar ga goed door. Het gaat hier wat op en af, alles ziet wit van de stuifsneeuw en er blaast een stevige ijskoude wind de berg op . (-5° a -7°c). Ik was echter mijn handschoenen vergeten en heb het verdomd goed koud.Mijn handen plakken bijna aan mijn sticks en mijn vingers zijn niet meer te bewegen. Het enige dat je wil is zo snel mogelijk hiervandaan. Het landschap is hier desolaat wit en je moet steeds uitkijken waar je je voeten zet. Om geen schuivertjes te maken dacht ik een onbetreden stukje berg te volgen omdat het pad veel te glibberig was. Tot mijn ontsteltenis ging ik tot aan mijn enkels door de modder en de sneeuw....en had ik natte slijkalpineschoenen. In de verte zagen we enkele teams opdoemen , het ging hier al iets bergaf. Met nieuwe frisse moed kwamen we stilletjes dichter, de kou werd wat minder en het ergste was achter de rug. We staken enkele teams voor waaronder een vrouwenteam dat op de 3de plaats stond en het Oberstdorf mixed team dat ook in de top 3 van hun reeks stond. Van de 15km afdaling hadden we er nu 3 achter de rug. We kwamen nu de boomgrens tegen en gingen zeker binnen de tijd naar CHECKPOINT 2.

    23-09-2007 om 00:00 geschreven door rudy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (2 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Etappe 6: Scuol(ch)-Mals(I) deel 2
    Klik op de afbeelding om de link te volgen CHECKPOINT 2 SNEL GENOMEN EN WE NEMEN NOG ENKELE TEAMS TOT ONZE REKENING.Het Anger taem ligt nog voor ons en sanne wil kost wat kost deze toffe gasten te grazen nemen.('S morgens of 's avonds zitten we al eens bijeen en hebben we een leuke babbel in het duits of engels. Het zijn zeer goed getrainde mannen die weten waar ze mee bezig zijn). Voor hem geen probleem, maar ik moet alles uit mijn kast halen. Ik sluit even bij de duitsers aan , maar sanne legt er de pees op en snelt dit team razendsnel voorbij. De eerste blonde Anger atleet blijft op 10 m van sanne lopen . Het gaat hard . Ik loop met de 2de duitser maar moet lossen. Het parcour gaat hier terug redelijk omhoog. Ik zit aan mijn limiet . Sanne kijkt verbaast achterom en ziet dat ik terrein prijs geef. 'T ja , ik ben dan ook geen jong veulen meer , 26 jaar in leeftijd speelt af en toe wel eens parten. Hij moet ze met heel veel spijt in het hart voor laten. Uit het bos gekomen moeten we nog 5 km naar Mals. Sanne ,die nog geen meter in het rood heeft gelopen had graag terug de achtervolging ingezet. Ik zit stikkapot en moet mij dringend van drank voorzien. Plots komt een eerder verslagen team ons terug voorbij gesneld. MAAR IK KAN NIET MEER EN BEN BOOS OP SANNE OMDAT HIJ VEEL TE SNEL DE ETAPPE HEEFT WILLEN VOLBRENGEN. Nu hij zich supper voelt houdt hij geen rekening met zijn vader. Mijn benen zijn loodzwaar en mijn lichaam protesteert. Sanne zegt dan:" papa, wat zou je denken als we nu eens ons best doen om binnen de 5u etappe tijd de finish te halen. HET LUKT ONS ZEKER. Ik weet dat hij gebeten is om deze ploeg en het Anger team te pakken. Alleen kan hij dat moeiteloos. Ik ben een blok aan zijn been en besef dat maar al te goed. Ik kijk hem aan en begin stilletjes zacht te lopen. Hij zet mij netjes uit de wind zodat ik het niet te moeilijk heb en loopt dan weer 10 meter uit. Wat wil zeggen "HET GAAT TE TRAAG". We komen dichter en dichter bij het team dat ons voorbij stak en sanne ging erover. Nu, voor mij was dit een wedstrijd in een wedstrijd maar ik begon terug in mijn tred te komen. Nog 4 km pijn doorbijten en het verstand op nul. EINDELIJK GINGEN WE EROVER, ik kreeg er kippevel van, WAT EEN KICK. Het Anger team zagen we in de verte nog een ander team inhalen,dus deze mannen waren ook nog goed bezig. Ik moet zeggen, de laatste 5 km hebben we nog bepakt met rugzak en sticks in 22 minuten afgelegd, dat vind ik toch het vermelden waard. Na alles wat we tot hiertoe hebben meegemaakt in een etappe van 37 km, KAN DAT TELLEN. We zijn nog voor 5u etappe tijd aangekomen (4u 57min SANNE). In het reglement staat dat er 2 minuten tussen elk teamlid mag liggen. Toen sanne aankwam vroeg de speaker:" WHERE IS YOUR OTHER TEAMMEMBER?". SANNE ZEI:HE IS COMMING SOON". Wel ik kwam na iets meer dan een minuut later aan. 4u 58min en luttele seconden. Gelukkig maar of we hadden 120 minuten straftijd. Ik was kapot. We vielen in elkaars armen van geluk. We deden het weer en in een goeie tijd. MAAR SANNE IS NU ECHT WEL TOP.

    23-09-2007 om 13:47 geschreven door rudy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen GRAFIEK 7de stage MALS(I)-SCHLANDERS(I)

    23-09-2007 om 13:57 geschreven door rudy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    25-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Etappe 7: Mals(I)-Schlanders(I) deel 1
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Vertrek in Mals en een grote etappe met een COL OM U TEGEN TE ZEGGEN (3012m RAPPEN-SCHARTE). Ontbijt om 6u (waarom toch). START om 8u....gelukkig zijn we het al gewoon. We liepen allen nog eerst door het mooie Mals......en zelfs zo vroeg stonden al ettelijke toeschouwers ons aan te moedigen en werden we met applaus de verschrikkelijke etappe opgestuurd. Zoals je kan zien op de grafiek is het van in het begin bergop. Het weer was redelijk goed en daar had ik mij al een beetje mispakt, ik was te warm aangekleed of er scheelde iets anders, maar ik had niet de goede benen. In het begin kon ik nog redelijk mee , maar dan viel ik stil. Sanne zag dat direkt en nam mijn rugzakje over. Voor hem was er niks teveel vandaag. Ik voelde me slapjes en in korte tijd werden we door heel wat teams ingehaald. Ik had grote dorst en voelde me futloos, lopen ging bijna niet. Ik was al blij om nog in goed gezelschap CHECKPOINT 1 aan te komen.De plaatselijke bevolking stond ons aan te moedigen , zij wisten natuurlijk waarom !!! VANAF HIER BEGON DE ECHTE BEKLIMMING, ook al was dat nu nog niet te zien. Ik was al blij hier te zijn en at appelsienen-meloen en banaan , dronk enkele bekertjes isotonedrank en ging dan verder met de wedstrijd. Sanne ,nog steeds met 2 rugzakjes bleef steeds aan mijn zij. Wanneer het wat te stijl ging duwde hij me zelfs om in de tred te blijven . Dit was pas echt teamwork. Ik bleef het steeds moeilijker en moeilijker hebben.....deze berg lag me echt niet. Nu ging het stijl omhoog door het bos , het pad ging over in een rotspartij en we klommen van steen tot steen. We gingen gemakkelijk 65° stijl omhoog . Een hele boel teams vormden één grote ketting en we kropen met zen allen metertje tot metertje naar boven geplaagt door enkele wespen. Het was moeilijk recupereren. Althans voor mij, sanne ging gezwind met de 2 rugzakjes naar boven en bleek onvermoeibaar. Gelukkig ging het in deze ketting van teams niet te snel. Toch had ik na 150m klimmen toch graag even de ademhaling laten zakken. ik zei tegen sanne even te stoppen en we dronken nog een drinkbusje van SEEBERGER leeg. We gingen verder en haalden de boomgrens. Het werd iets kouder, en we zagen de eerste sneeuw die ons pad kruiste. We zagen al enkele teams aan de echte beklimming beginnen in de dikkere sneeuw. Geen wespen die ons hier volgden. Alleen overmoeibare trailrunners die in een wedstrijdje Alpenlopen eerst boven op de berg moesten aankomen om dan weer als zotten er vanaf te schuiven - lopen of welke stijl dan ook nodig was om mekaar de loef af te steken. Deze gedachte flitste steeds door mijn hoofd , want ik zag enkel zwarte sneeuw en vervloekte deze klote berg . Sanne ging zoals een berggeit gewend is een intervalletje afsteken om iedereen te laten zien hoe goed hij wel was. Vervolgens te stoppen om nog enkele fotootjes en korte filmpjes te maken . Jong zijn is soms zalig,niet. Tot 3 X toe dacht ik de top te zien en begon dan de hoogte af te tellen. Elke keer kwam er nog een stukje berg bij. 'T was alsof deze jongen nog in zijn groei zat. Gelukkig was ik niet de enige met problemen. Ik zag nog enkelingen sterven op deze muur van steen. Het was zwoegen ,geloof me. "ZWARE ARBEID". Ik zat aan het einde van mijn latijn. EINDELIJK "TOP IN ZICHT" nog 150 m door stenen en dikke sneeuw....elke keer kijken waar je je voeten zet. Een enkele keer schoof ik terug enkele meters naar beneden. Boven stonden enkele Gore-tex leden ons aan te moedigen (super-super) riepen ze dan. Zij waren de gelukkigen die met de HELIKOPTER hier werden afgezet . Er stond zelfd een Gore-tex vlag.De laatste 20 meter en de zwaarste berg van deze transalpine-run zit er bijna op. Ik zal hem niet vlug vergeten (5uur klimmen op je snelste tempo) . Nu waren we zeker niet de laatsten maar toch ook niet bij de eersten, ik zag er verschillende teams helemaal door zitten. Iemand dronk een cola en gaf alles over.Enkele taems hadden de laatste dagen last van maag en darmen, was mijn lichaam in een gevecht verwikkeld met deze ziekte "WIE WEET" maar ik voelde me heel slap.MAAR OP DE TOP WAS IK.

    25-09-2007 om 00:00 geschreven door rudy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Etappe 7: Mals(I)-Schlanders(I) deel 2
    Klik op de afbeelding om de link te volgen We daalden af in de sneeuw. Sanne kon zich lekker laten gaan en verkoos een mooie helling met ONGEREPTE SNEEUW. Ik volgde hem.......onder de sneeuw voelde je de stenen die kris kras op de berg lagen. Het was oppassen geblazen dat je hier niet ging vallen. Sanne ging snel en begon van me weg te lopen. Bij mij bleef het maar moeizaam gaan, dit was niet normaal meer. Bergaf had ik zelfs geen fut. Ik had nog een powergel in mijn jaszak steken.....gekregen van onze nederlandse vrienden omdat ik geen vast voedsel kon verdragen tijdens de wedstrijd. Ik nam daar een half van. Sanne gaf me wat bergwater want we zaten door ons rantsoen. Enkele teams gingen ons nog voorbij, hij ging dan met hen mee en deed dan even een babbeltje om vervolgens op mij weer te moeten wachten. Of er nu echte power in die gel zat of niet ik begon mijn krachten terug te vinden en het begon terug te vlotten. Ik begon stevig af te dalen en haalde vlot de teams in die ons voorbij staken. Alles ging zonder moeite , sanne die achter mij nog een babbeltje maakte met een zweeds team repte zich en moest stevig alles uit de kast halen om mij te volgen (althans dat zei hij). Net voor 6u etappe tijd hadden we CHECKPOINT 2. Net op tijd. Het stond er vol van de TRAILRUNNERS met grote honger en dorst. Deze berg had bij iedereen het maximum gevraagd. We hadden allemaal nog een zeer steile 10 km te lopen naar Schlanders. We namen ook heel wat drank en fruit tot ons en vertrokken. We liepen enkele stoere bonken voorbij, maar wat verderop moest ik plassen. Ze passeerden ons terug en grapten "he thats a short run" waarbij sanne grapte " Yes , its because whe don't have anny condition". 100m verder gingen we ze terug voorbij. Ook zei moesten plassen en dezelfde grap werd herhaald, de sfeer tussen de teams was altijd zeer vriendschappelijk en dat hoorde ook zo. Het ging snel naar beneden op een brede aardeweg. Ik had er terug zin in. Sanne had bij checkpoint 2 mijn rugzakje teruggegeven en met de sticks in de hand liepen we naar beneden. We haalden nog 7 TEAMS in op eenZEER STEIL PARCOUR.Dit worden weer BLAUWE TEENNAGELS die pas volgend jaar april aangegroeid zullen zijn. Maar het kan ons niet schelen.Het ging hier soms tot 50% HELLINSGRAAD naar beneden. Bekijk de grafiek maar eventjes. Alles deed pijn. Een tijdje bleef de filmploeg ons volgen op hun trailer, maar helaas werd dit niet uitgezonden op de pasta-avond. We liepen zoals altijd de kast uit ons lijf en aangekomen in Schlanders kregen we van menige toerist een staande ovatie en applaus. Het zonnetje scheen aangenaam en we gingen nog snel de laatste kilometer in. Einde wedstrijd , stikkapot maar voldaan 7u 5min We ploften ons in de strandstoeltjes , dronken en aten zoveel we konden, zaten met onze voeten in een elektrisch bubbelbadje . HET WAS ER ZALIG genieten in het zonnetje. Ik ben nog in slaap gevallen . ( s'avonds verscheen ik in de eindgeneriek van de film v/d dag) We hebben nog gewacht op het amsterdamteam die een MOEDIGE tijd hadden van 8u30min (door blessures konden ze niet vlot dalen) en zijn dan samen naar het Gore-tex camp gebracht met de shutlle. Een mooie sporthal werd ons slaapvertrek. De pasta-party werd om 18u buiten gehouden samen met de briefing in een grote open tent. Iedereen was moe en had het koud. Om 21u15min lag iedereen lekker warm in zijn slaapzak. MORGEN DE LAATSTE (JOEPIE)

    25-09-2007 om 00:00 geschreven door rudy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    27-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Etappe 8: Schlanders(I)-Latsch(I) Laatste start
    Klik op de afbeelding om de link te volgen 28,62 km......een makkie!!!!!!!......ALS LAATSTE ETAPPE. De start is een heel stuk van het basiskamp verwijderd. Het uitgebreid ontbijt mochten we buiten opeten. De sfeer was gelaten, de etappe van gisteren zat bij velen nog fris in het geheugen. En de vermoeidheid ook. 8 u START......vanaf 6 u ontbijt. Sanne ging nog zoals altijd naar het medisch team om zijn arm te laten verzorgen......zoals gewoonte stonden er steeds dezelfde personen aan te schuiven. De dokters en verplegers hadden al enkele dagen hun handen vol. Bij sanne duurde het geregeld 15 a 20 minuten voor hij startklaar was. EN JA, WE LIETEN ONS WEER EENS SCANNEN IN BOX B....helaas zijn we niet in de A box geraakt....een uurtje teveel tijd verkwist in de eerste etappes....MOCHTEN WE NOG EEN ETAPPE LANGER IN KOERS ZIJN DAN HADDEN WE ZEKER IN A TERECHT GEKOMEN. Enkele teams zijn de dans ontsprongen en konden we net niet inhalen in het klassement. We kwamen wel in tijd steeds dichter maar we stonden soms 1u30min achter halfweg. Onze laatste etappes en vooral afdalingen lieten ons tot op minuten terugkomen en kwamen we resoluut in de ranking telkens voor hen binnen, toch slaagden we er niet in de net te grote tijdskloof te dichten. Voor onze laatste start kreeg iedereen van Gore-tex een oranje bandana als extra cadeaux....sommigen zetten die direkt op en anderen maakte er een ludieke grootmoederskap van, enfin het hoefde voor ons niet en we hielden gewoon onze zwarte petjes op waar we onze zonnebril op hadden gezet. Er werd gefilmd -gefotografeerd en de terugkerende oppeppende HIGWAY TO HELL werd als laatste keer gespeeld. Ik stond naast sanne die van dit spektakel nog een filmpje maakte met ons kleine fototoestelletje (jammer dat we die niet op de blog kunnen afspelen). We gaven elkaar nog een hand als een symbolische laatste groet van dit geweldig gebeuren en dan......START...en iedereen vertrok richting LATSCH.

    27-09-2007 om 00:00 geschreven door rudy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen GRAFIEK 8ste stage SCHLANDERS-LANTZ

    27-09-2007 om 23:56 geschreven door rudy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    28-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Etappe 8: Schlanders(I)-Latsch(I) Deel 1
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Zoals de grafiek aangeeft begon de etappe in Schlanders direkt met een hoogteverschil ,we liepen goed mee. Iets verderop was het wat vlakker maar dat was enkel de aanloop naar de voet v/d berg. We volgden de asfaltbaan zigzaggend bocht na bocht als een spiraal de hoogte in.Soms werden we stijl naar boven door een bergweide gestuurd die aansloot op een bospad dat kronkelend tussen de bomen kroop. We liepen weer in groepjes als een ketting het bos in.Zoals altijd lag de snelheid van stijgen op ong. 600 hm/u. We klommen 1817 hoogtemeters en daalden 1894 hoogtemeters op een parcour van 28,62 km. Ik voel me veel sterker dan gisteren en ga vlot mee? Sanne die de vorm van zijn leven te pakken heeft neemt regelmatig wat afstand maar wacht dan telkens weer. Het is een zeer afwisselend parcour dat van minder steil naar steil gaat, waar de ademhaling telkens op de proef genomen wordt en het doseringsvermogen getest.In de verte is CHECKPOINT 1 in zicht. Meestal is dat vlak voor de beklimming. We nemen nog wat fruit en drank tot ons en gaan er als de bliksem vandoor zoals alle teams. DIT IS EEN WEDSTRIJD MENSEN GEEN ZACHT AANLOOPJE VOOR JE EERSTE PICKNICK. Ik voel me goed en ga met sanne in zeer goed en ook mooi gezelschap naar boven. Enkele sterke vrouwenteams die hier voor de ereplaatsen strijden gaan met ons de beklimming aan. Telkens het wat minder steil is wordt er gelopen .Voor elke meter wordt gestreden , geen cadeautjes en het gaat gemeen snel. Ik moet af en toe lossen maar kom telkens terug aansluiten en overleef het grootste deel v/d beklimming. Enkele mannen en vrouwenteams gaan iets sneller naar boven.Maar de laatste 200m zijn in zicht en ik hou de tred er wel goed in. WAT EEN VERSCHIL MET GISTEREN. Er ligt natuurlijk nog steeds sneeuw, en van een pad is niet echt sprake. Zo kronkelen we ons naar boven tot we eindelijk op de laatste top zijn aanbeland. ( de GÖFLANER SHARTE 2396 M HOOG).Geen tijd om te genieten. Iedereen rent direkt de eerste helling af . Ook enkele toeristen stonden reeds boven en riepen SUPER-SUPER. Het zonnetje scheen en het was een mooi zicht op deze berg maar jammer Sanne was er al vandoor en ik ging hem zeker tot de laatste meter volgen. Een zware 18 km lange afdaling stond ons nu te wachten en er stond op ons verlanglijstje.... TEAMS INHALEN.....VEEL TEAMS INHALEN.

    28-09-2007 om 00:00 geschreven door rudy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    29-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Etappe 8: Schlanders(I)-Latsch(I) Deel 2
    Klik op de afbeelding om de link te volgen EEN LANGE VERSCHRIKKELIJKE AFDALING. Iedereen heeft moeite om de steile helling goed naar beneden te lopen. De pijn in de hamstrings ,kuiten en voeten voel je in het begin van de afdaling eens zoveel.De coördinatie + concentratie worden weer eens tot het uiterste gedreven. Het is een strijd en het gaat snel.We halen enkele teams in en voelen ons super. Maar soms komen ze stevig terug en moeten we extra vaart zetten in onze afdaling. Het doet pijn bij elke stap en het blijft oppassen dat je niet struikelt . Eens we terug afstand nemen is meestal hun weerstand gebroken en geven ze het op.Eindelijk kunnen we op een normaal daaltempo en lage hartslag naar beneden lopen. Sanne heeft last aan de linkerknie en bij mij begint mijn rechterkuit moeilijk te doen. Soms stoot ik met mijn NORTH FACE alpineschoenen tegen mijn enkels die nu na 8 dagen helemaal op liggen. Het doet geen deugd maar ik bijt telkens door de hevige pijn om sanne te volgen. Opeens komt in volle snelheid een top 3 vrouwenteam ons voorbij gesneld.Sanne heeft teveel last v/d knie en we kunnen niet aanpikken. Het parcour draait van links naar rechts van bocht naar bocht. Wij nemen nog enkele teams voor onze rekening en lopen zo checkpoint 2 binnen. Vlug iets drinken en weg. Maar tot onze grote verbazing komt er nog een vrouwenteam ons achterna. We lopen zo de laatste kilometers op en neer van links naar rechts op een zwaar bosparcour richting 2 kasteelruines die elk op een heuvel liggen. Prachtig maar geen tijd om te genieten. Het gaat weer ontzettend snel. Elke voetstap die je zet moet tot op de milimeter juist gecorrigeerd worden door je hersencellen elke steen die je ziet liggen op het bergpad of bospad moet je ontwijken elke bocht wordt door zeer geconcentreerd af te dalen een iets makkelijker te nemen hindernis en pijnstillende stoffen die je lichaam zelf aanmaakt verbijten de pijn die anders niet te harden zou zijn. Deze dames zijn blijkbaar in de bergen geboren en beheersen deze technieken dan ook volledig. Het zijn 3 mooie blondines van scandinavische oorsprong en we horen één van hen naar ÖLGA roepen. Waarschijnlijk heeft deze haar teampartner in een etappe moeten achterlaten met een blessure en mocht ze met haar 2 andere vriendinnen de 240km uitlopen. Het is leuker met deze meiden naar het eindpunt te lopen dan met 3 andere scandinavische heren. Wat had je wel gedacht. Nog 3 a 4 km te gaan door de appelboomgaarden van Latsch, tijd om deze meiden achter ons te laten. Het bospad loopt hier ten einde en we komen op een bredere asfaltweg. Even versnellen ......en we laten ze achter ons. In de verte zien we de LONDEN BOYS die even oud zijn als sanne (21j) en het jongste team zijn van deze alpinewedstrijd . Nog 3km te gaan. Deze jongens staan een 15 min voor ons in het klassement op de 22ste plaats. Sanne loopt er gezwind naar toe maar ik moet op mijn tanden bijten om niet stil te vallen.Het lukt me dan toch met wat karakter. Deze Boys zitten door hun beste krachten en we lopen ze dan ook zonder moeite voorbij. In tijd kunnen we ze niet meer bedreigen in het klassement want onze alpinetrip van 240km zit er bijna op. We geven hen nog een schouderklopje en gaan de laatste 1,5 km in. We zitten in de laatste rechte lijn en zien de finish voor ons liggen . We horen de muziek , de presentator en ook het publiek staat ons aan te moedigen en te verwelkomen. We worden bij ons teamnaam afgeroepen ( Welcome to the NEVERESTTEAM....... WELCOME BELGIUM TEAM) We sprinten er nog alles uit en springen vol blijdschap over de FINISH. Sticks - zonnebril en de muts van SANNE vliegen in het rond, we worden gefilmd -gefotografeerd en aangemoedigd door tal van mensen. WE DID IT - het was een ONBESCHRIJFELIJK GEVOEL EN ONZE VREUGDE WAS DAN OOK HEEL GROOT. WE WERDEN ONTHAALD ALS HELDEN EN KONDEN NU EINDELIJK VAN ONZE PRESTATIE GENIETEN. S'avonds was het een verzorgd feest met 3 gangen menu T-SHIRT UITREIKING VAN ALLE FINISHERS en een groot bal. OP de t-shirt staat I AM A FINISHER GORE-TEX TRANSALPINE RUN

    29-09-2007 om 00:00 geschreven door rudy  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)


    Archief per week
  • 22/10-28/10 2007
  • 24/09-30/09 2007
  • 17/09-23/09 2007
  • 10/09-16/09 2007

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Willekeurig Bloggen.be Blogs
    frankloopt
    www.bloggen.be/franklo
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    {TITEL_VRIJE_ZONE}

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs