Mijn naam is Jonas Caignie. Op 24 maart 1995 werd ik geboren als oudste zoon van Franky Caignie en Agna Devos.
Samen met mijn ouders, mijn zus (Eline, ° 07/01/1997) en mijn broer (Thomas, ° 23/09/2001) woon ik in het mooie Westvlaamse Heuvelland.
De Vrije Basisschool van Nieuwkerke was mijn veilige thuishaven. Mijn hobby was voetballen, bij SK Nieuwkerke.
Mijn middelbare schooltijd loopt echter niet over rozen.... Sedert februari 2007 ga ik niet meer zo frequent naar school.

Er werd toen een kwaadaardige hersentumor bij mij vastgesteld (medulloblastoom). Deze werd operatief verwijderd met de nodige blijvende letsels. De zware behandeling sloeg aan en de hersentumor kwam niet terug.

Alles veranderde toen de bloedwaarden daalden en myelodysplasie ontdekt werd, voorbode van een agressieve leukemie. In november 2009 onderging ik een hele zware beenmergtransplantatie. Deze kon helaas niet alle slechte cellen uitroeien zodat de ziekte weerkeerde. In november 2010 werd er acute myeloïde leukemie vastgesteld.

Ik weigerde op te geven en koos voor een experimentele behandeling die ons nog wat extra tijd samen heeft gegeven.

Al deze jaren werd ik intens bijgestaan door mijn ouders, mijn broer en zus, mijn familie, maar ook door de artsen en verpleegkundigen van het UZ Gent.

Het laatste jaar hebben we nog zovele dingen samen gedaan. De kleine dingen werden 'groot' doordat ze zoveel betekenden.

Getekend,

Jonas

Als mama van Jonas heb ik steeds zijn verhaal bijgehouden in een dagboek. Er is een tijd van komen en van gaan, van vasthouden en loslaten. Mijn tijd van loslaten is gekomen en ik wil dit verhaal dan ook graag delen. Ik hoop dat het een hart onder de riem mag zijn voor wie in dezelfde situatie terechtkomt.

Het is niet te begrijpen waarom Jonas dit alles moest doorstaan, het toont dat het leven hard en fragiel kan zijn.

Jonas overleed thuis op 17/03/2012, omringd door zijn geliefde familie.

We hebben maar één raad : NOOIT de moed opgeven, maar immer voorwaarts streven....

Gelukkige verjaardag, Jonas !!

20 jaar zou je vandaag geworden zijn….

20 jaar geleden kwam je in ons leven,

3 jaar geleden moesten we je weer afgeven….

Het maakt niet uit

Waar je bent of

Wat je doet

Het gaat erom wie je bent

Ik hou van wie je bent, fijne verjaardag !

Morgen is een mysterie

Gisteren is geschiedenis

Vandaag ben je jarig, gefeliciteerd !

Dag Jonas,

Soms moet je accepteren

Dat bepaalde dingen

Nooit meer worden zoals ze waren

Vandaag werd ‘Potje’ begraven. Het was een hele mooie afscheidsviering en er was enorm veel volk aanwezig. Ze konden zelfs niet allemaal binnen in de kerk. De zon scheen af en toe tijdens de viering, een teken dat hij het goed vond… net als bij jouw viering destijds.

Dag Jonas,

Het vervolg van Eline haar tweedaagse. Na het ontbijt moesten ze de sleutels van de kamers inleveren en hun bagage weer in de bus laden. Daarna vertrokken ze met de bus richting Tower Bridge. En vandaag naar het wassenbeeldenmuseum Madame Tussaud. Daar heeft zus heel wat foto’s genomen van heel veel bekende personen. Zelfs Elvis en Michael Jackon staan er nog en die stonden er al toen mama daar in de jaren ’80 op bezoek is geweest.

In de namiddag mochten ze vrij shoppen en lunchen.

Er werd afgesproken om rond 17h00 met de bus te vertrekken richting Dover. Maar ze kwamen te laat voor de boot en moesten dus een uur langer wachten, waardoor ze ook een uur later thuiskwamen. Maar dat was niet erg, ze had enorm genoten en heel veel plezier gemaakt. En daar was het om te doen hé.

Dag Jonas,

Eline is vanmorgen heel vroeg vertrokken op schoolreis. Ze gaat 2 dagen naar Londen.

Om 6u moest ze aan de schoolpoort staan, bagage inladen in de bus en via Calais met de boot richting Engeland. Daar aangekomen brachten ze eerst een bezoek aan het Natural History Museum en daar moesten ze ook hun picknick verorberen.

Kort na de middag brachten ze een bezoekje aan Harrods. En daarna vertrokken ze aan Green Park voor de stadswandeling. Ze kwamen voorbij Buckingham Palace, The mall, Trafalgar Square, Horse Guards, Downing Street 10, Westminster Abbey, Houses of Parliament en de Big Ben.

Met de bus ging het dan weer richting Camden Town. Daar konden ze winkelen en hun avondeten zoeken. Rond 19h30 werden ze verwacht in ‘Theatre Royal Drury Lane in Convent Garden’ en gingen ze kijken naar de musical ‘Charlie and the chocolate factory’.

Uiteindelijk arriveerden ze rond 00h30 in hun hotelkamer.

Dag Jonas,

Vandaag kwam oma op bezoek. Ze bracht je bloemetjes….

Uit het oog… nooit uit mijn hart…

Afscheid,

Ik wist dat het zou gaan komen,

Ik moest je laten gaan,

Maar toch bleef ik altijd hopen en denken

“Het is nog niet gedaan”

Ik dacht het duurt nog wel even,

Er is nog heel veel tijd,

En wanneer het zover is dan ben ik voorbereid.

Het blijkt niet zo te werken

Ineens was je er niet meer

Maar ik weet iets heel zeker,

Wij zien ons later weer.

Dag Jonas,

Zonet heb ik jouw kaarsje doen branden en je tafeltje opgepoetst. Terwijl ik dat deed, kreeg ik van jou de kracht om nog iets anders af te werken, iets dat al redelijk lang op m’n maag is blijven liggen. Ik hoop het tegen jouw verjaardag op het net te kunnen zetten, zodat ik naar het einde van de maand toe alles kan afsluite en verder kan gaan zonder ooit te vergeten wat is geweest…..

Waar jij nu bent, kent men geen zorgen, is het steeds morgen.

Waar jij nu bent, kent men geen heden

Waar jij nu bent, is het steeds vrede

Waar jij nu bent, kent men geen nacht

Waar jij nu bent, kent men geen pijn

Waar jij nu bent, zal ik ooit eens zijn

Gemis,

Kun je niet met woorden omschrijven

Je kunt het enkel voelen met je hart

En het doet verdomd pijn….

Vandaag kwamen Sylle en Martin me gezelschap houden in de namiddag. 

Dag Jonas,

Ik hou van je

Ik mis je

Je bent voor altijd in mijn hart

Vandaag was het carnavalsstoet in Poperinge en wij daar met z’n allen heen. Het was koud, echt barkoud. Mijn tenen waren bevroren van zolang stil te staan. Maar het was de moeite waard. Echt een hele lange, mooie stoet.

Toen we thuiskwamen kregen we minder goed nieuws. ‘Potje’ is vandaag overleden en is naar jullie op weg. Ontvang hem goed en supporter samen verder voor Club Brugge. Ik ben er zeker van dat ze de beker zullen winnen !!

Dag Jonas,

Iedereen draagt liefde, vreugde en verdriet met zich mee in het leven

Het ene verdriet kan geheeld worden en wonden zullen sluiten door de liefde, vriendschap en begrip.

De andere wonden zullen moeilijker of nooit sluiten.

Vreugde maak jezelf mee of je deelt het samen met je vrienden.

Liefde geef je aan de mensen van wie je houdt en liefde krijg je van mensen die van jou houden.

Dag Jonas,

Tranen van verdriet

Tranen van zorgen

Tranen die je niet ziet

Tranen om de dag van morgen

Tranen van onmacht

Tranen van de pijn

Tranen om wat je niet meer verwacht

Tranen om wat er straks niet meer zal zijn.

Tranen van boosheid

Tranen van een kind

Tranen om de strijd

Tranen om de nieuwe weg, die je niet vindt

Glimmende parels, die zich een weg over je gezicht banen

Tranen van vreugde en verdriet

Tranen… wie kent ze niet