Vandaag heb ik helaas weinig tijd zo alleen een foto van de zonsondergang van uit mijn tuin in Oeganda, bijna elke dag genieten van een spetterende zonsondergang.

Het laatste dat ik gehoord heb van de borehole is dat ze op ongeveer 15 mtr zitten;

Tot de volgende, Jan

We beginnen met een bloemetje dat op ons land groeit, eigenlijk is het groente ze noemen het in de lokale taal "doodo" of  Buga in het Lugandan. Hoe het ook mag heten, ik was verrast door de bloem ( ongeveer 40 cm lang)



Ze zijn begonnen met het graven van onze waterput, zij noemen het een borehole terwijl er geen boor aan te pas komt.

Dit is de eerste dag en maken een begin van een halve meter diep. Ze kwamen pas 's middags aan, 4 man met openbaar vervoer.

Wat hadden ze mee: een buis van een meter of 2 met aan weerszijde een zwengel aangelast, een touw met haak, een pikhouweel, een schop, een grote metalen emmer van ik schat ongeveer 60 - 80 ltr inhoud. Dan hadden ze nog mee een grote zak maismeel (50 kg), daar koken ze "Pocho" van hun basis voedsel en dag nog een grote zak bonen ( 30 kg) nog een basis voeding in Oeganda. Die mannen eten dus iedere dag pocho met bonen, geen vlees.

 De eerste 2 meter gooien ze de opgeschepte aarde gewoon uit de put. Maar op dag twee ging dat niet meer gewoonweg omdat de put te diep word. Dan hebben ze een stelling van hout gebouwd en daar komt dan hun geheim wapen bevenop, de buis met aan iedere kant een zwengel gelast en het touw met de haak, aan de haak hangt dan de pot de in de diepte gevuld is door een van de werkers.

Dan maar zwengelen tot de pot boven is, let wel de man die aan het graven is blijft gewoon in de put als het touwtje breekt is mannetje dood, ik schat dat die pot toch 80 kg weegt. Voor het graven wisselen ze elkaar af ze spreiden het risico!?

Als de pot boven is laat een man de zwengel los, loopt naar de pot zwaait hem een keer naar achteren en trekt hem dan naar zich toe terwijl de andere man het touw wat laat vieren.

 Dat potje dat daar op de voorgrond staat te pruttelen zijn de bonen voor vanavond.

Dan als de pot met aarde boven is dragen ze hem een paar meter verder en kiepen hem leeg, dan begint alles weer van voorafaan.

Hier onder nog een foto van de put op dag dat ik naar huis ging, hij was toen 7 meter diep en ze verwachten ongeveer 21 meter diep te gaan voor ze bij het water zijn. Hoed af voor deze harde werkers.

hier ben ik dan, het is al paar dagen geleden sinds ik donderdag ben thuis gekomen, dat komt omdat ik de laatste dag in Oeganda een flinke verkoudheid heb opgelopen. Tijdens de reis viel het nog mee, alhoewel ik een hele rol wc papier heb opgebruikt om mijn neus enigzins proper te houden, het laatste velletje had ik nodig in Zaventem bij het wachten op de koffers. 

Bij de parkeer garage aangekomen wachte een ander ongemak, batterij van de auto helemaal leeg, wegenwacht moeten laten komen omdat ik niet bij de batterij kon komen de kofferbak werkt nl ook alleen electrisch.

Toch veilig thuis gekomen na financieële aderlating ( lid worden van wegenwacht, 278 Euro).

Agnes was nog aan het werk dus ik had alle tijd om mijn koffers uit te pakken, die zaten vol met lekkers voor de vrouw.

Casava, Matoke (kookbananen) Mango's en Ananas alles vers van de boom/plant en daar was Agnes dus erg blij mee.

Hier verder wat nieuwe dieren op ons land.

Deze heeft helaas niet lang bij ons gewoond, hij is met kerstmis in de pot beland en heeft ons voor enkele dagen voorzien van lekker vlees.Zijn vrouwtje komt later met de kinderen, ze zit nog op eieren en het leek ons beter haar eerst de eieren te laten uitbroeden.Moeder kalkoen en de toekomstige kinderen mogen blijven leven ( minstens tot volgende kerstmis).

Een van onze nieuwe geiten, zij is zwanger ( hopelijk van een tweeling).

 

De tweede geit, die moet nog gedekt worden, maar ze was er nog niet klaar voor toen ik vertrok.

Om te eindigen voor vandaag ( ik zit nog steeds te snotteren achter mijn computer), een mooi bloem die ik op ons land vond.

Tot morgen, als ik me wat beter voel.